Λιγες ωρες πριν μας αποχαιρετησει ο Απριλης...
Αστρο τ' Απριλη - Τα φωτα που σβηνουν
Μεσ’ στα σκοτάδια
Οι άνθρωποι περνούν
Ρίχνουν τα ζάρια
Κι ύστερα γερνούν
Πρόσωπα άδεια
Ψεύτικα γελούν
Μεσ’ στα σκοτάδια
Οι άνθρωποι πονούν
Μα εγώ σε θέλω
Σαν φως μονάχο
Σαν άστρο του Απρίλη
Στην πόλη που τ’ άστρα δε ζουν
Μα εγώ σε θέλω
Σαν φως μονάχο
Ζεστό με τυλίγει
Κι όλα περνούν
Ζούνε και ελπίζουν
Το τέλος να φανεί
Κι όλο γυρίζουν
Πάλι απ’ την αρχή
Πισω στο Sunderland, επιτελους και δυστυχως. Επιτελους σε γνωστο κρεββατι και δυστυχως για το οτι τελειωσα προσωρινα σαν τουριστας. Σε ενα μηνα το πολυ, που εχουμε αδεια παλι.
Αρχιζω λιγο αναποδα...
Το ταξιδι εκλεισε καπως ετσι...
Το εισητηριο για την επιστροφη μου. Βλεπετε κατι περιεργο?
Εγω δεν ειδα ουτε οταν το τυπωσα, ουτε οταν ειδα τον αριθμο δρομολογιου.
Αλλα ειδε ο ελεγχτης οταν του εδωσα για να μπω στο λεωφορειο.
Ημερομηνια!!!!!! Παρασκευη βραδυ...Αρα το εισητηριο ηταν για 2 μερες πριν.
Το λεωφορειο ηταν γεματο. Αλλα ευτυχως δεν ηρ8αν ολοι, καποιοι 8α κανανε οτι και το ξυπνοπουλι εγω, και με εβαλε χωρις να μου ζητησει λεφτα για το καινουριο εισητηριο. Παλι καλα.
Η μερα συνεχιστηκε με ταξιδι ολο το βραδυ και λιγο υπνο στο λεωφορειο, training και δωρο ενα μεγαλο ντοσιε με σημειωσεις, ενα τεστ και εργασιες παλι στο training. Οι επομενες 10 βδομαδες θα ειναι καπως ετσι, με training και συναντησεις.
Θα αρχισω τον τουρισμο στον Λονδινο με μια φωτο απο ενα αξιοθεατο που μονο εγω θα εβγαζα:D
Εινα τα γραφεια της NAS (National Autistic Society) Τα βρηκα τυχαια, χαμενος επιτηδες για να ανακαλυψω λιγο παραπανω το Λονδινο). Ηταν η πρωτη φορα που ολες οι μετακινησεις μου ηταν με λεωφορειο, αυτο μου εδωσε την ευκαιρια να δω την πολυ καλυτερα απο το να χανομαι στα υπογεια του tube.
Ελπιζω ολοι να περασατε καλα και να γυριζετε με ασφαλεια πισω....
Καλη βδομαδα!!!
Καλο Πασχα και Καλη Ανασταση σε ολους σας και στις οικογενειες σας και πιο πολυ σε οσους ειναι στο εξωτερικο ή μακρια απο τις οικογενειες τους.
Και δυο τραγουδακια...
Divine Comedy (παλι). Τα πρωτα τους που ειχα ακουσει.
Take the national express when your life’s in a mess
It’ll make you smile
All human life is here
From the feeble old dear to the screaming child
From the student who knows that to have one of those
Would be suicide
To the family man
Manhandling the pram with paternal pride
And everybody sings ba ba ba da...
We’re going where the air is free
On the national express there’s a jolly hostess
Selling crisps and tea
She’ll provide you with drinks and theatrical winks
For a sky-high fee
Mini-skirts were in style when she danced down the aisle
Back in ’63 (yeah, yeah, yeah, yeah)
But it’s hard to get by when your arse is the size
Of a small country
And everybody sings ba ba ba da...
We’re going where the air is free
Tomorrow belongs to me
When you’re sad and feeling blue
With nothing better to do
Don’t just sit there feeling stressed
Take a trip on the national express
(Hint: National Express = Η βασικη εταιρεια ΚΤΕΛ στην Βρετανια)
Everybody knows that I love you
Everybody knows that I need you
Everybody knows that I do, except you
I told the stars above about the one I love
I told the morning sun, yeah I'm telling everyone
I told my mum and dad, they seemed to understand
And I'll get through to you if it's the last thing that I do
Everybody knows that I love you
Everybody knows that I need you
Everybody knows that I do, except you
Everybody knows I live for you
Everybody knows I adore you
Everybody knows that it's true except you
I told all of my friends again and again and again
I drove them round the bend so now you're my only friend
I told the passers by, I made a small boy cry
And I'll get through to you if it's the last thing that I do
Everybody knows I live for you
Everybody knows I adore you
Everybody knows that it's true except you
απο τα βουνα και τα λαγκαδια.
Ηλιοκοκκινισμενος. Λασπωμενος. Καρβουνιασμενος. Χαρουμενος. Κατακοπος. Αυπνος. Με τεραστια υπαρξιακα προβληματα....Ειναι τελικα η Αγγλια οντως ωραια οπως την εζησα? και τελικα (παω να) κανω αυτο που θελω? (γιατι αυτο που εκανα 3 μερες τωρα μου γεμισε τις μπαταριες απιστευτα+ξερω τι θα μου λειψει το καλοκαιρι) αλλα και απιστευτες εικονες.
και Φευγω
Αυριο ξανα... προορισμος το Λονδινο αυτη τη φορα. Για τις γιορτες.(που βασικα τελειωνουν, η προσωπικη απωλεια Ελληνων αυτες τις μερες με εχει κανει να ξεχασω τις μερες. Κατι λιγο μου το θυμιζει η σημερινη μερα που δεν εχει κανονικη μουσικη στο ραδιοφωνο). Τα λεμε απο βδομαδα, η οποια αρχιζει με training oπως και ολος ο Μαιος. Οποτε μαλλον μετα την Τριτη.
Κατα διαστημα μου κολλανε τραγουδια του. Περναω βραδιες που ακουω μονο αυτα, μια τετοια ειναι και η σημερινη.
Αν ειναι να παω στο μελλον σε μια μονο συναυλια, θα ηθελα να ηταν δικια του, Damien Rice + θα ειναι η καλυτερη στιγμη στη ζωη μου αν ειναι μαζι μου ενας συγκεκριμενος ανθρωπος.
Ειμαι σιγουρος οτι το εχω βαλει απειρες φορες σαν αγαπημενο στα Κολληματα και ισως σαν βιντεακι. Μαλλον εχω βαλει και τους στιχους ξανα.
Damien Rice - Coconut Skins
You can hold her hand
And show her how you cry
Explain to her your weakness
So she understands
And then roll over and die
You can brave decisions
Before you crumble up inside
Spend your time asking everyone else's permission
Then run away and hide
Or you can sit on chimneys
Put some fire up your ass
No need to know what you're doing or waiting for
But if anyone should ask
Tell them I've been licking coconut skins
And we've been hanging out
Tell them God just dropped by to forgive our sins
And relieve us our doubt
La la la la la la la...
Oh you can hold her eggs
But your basket has a hole
You can lie between her legs and go looking for
Tell her you're searching for her soul
You can wait for ages
Watch your compost turn to coal
Time is contagious
Everybody's getting old
So you can sit on chimneys
Put some fire up your ass
No need to know what you're doing or looking for
But if anyone should ask
Tell them I've been cooking coconut skins
And we've been hanging out
Tell them God just dropped by to forgive our sins
And relieve us our doubt
La la la la la la la...
Ωραια το τραγουδι υπαρχει για κατεβασμα, σε βιντεο και δεξια στο μυαλο μου!
Τωρα που εχω ιδεες για post δεν εχω χρονο. Οτι σκεφτομαι μου βγαινει μουσικα.
Αχχχχ δυσκολο το πρωινο, ποναωωωω...
Παρτυ με μουσικη απο το Manchester και οχι μονο. Αρχες '90, τουλαχιστον τοτε το προλαβα εγω. Indie:)
Ηταν γαμάτα, James, Inspiral Carpets, Carter USM, Curve, Sugarcubes, Shamen, New Order, EMF, The Charlatans, KLF, Stone Roses, Lush. Ολοι μαζι σε μια βραδια! Τα περισσοτερα κομματια, ειχα να τα ακουσω καιρο, καποια ειχα ξεχασει οτι υπηρχανε και πολλα CD και βινυλια που τα εχουν, σκονιζονται στο δωματιο μου στην Ελλαδα χρονια τωρα περιμενωντας.
Τρομερο ξεβιδωμα χθες, ποναει η μεσουλα, τα χερακια, τα ποδαρακια, ευτυχως οχι το κεφαλι. Θυμηθυκα βραδιες σε Giteana και Front Page στη Λαρισα ακομα και αργοτερα στα φοιτητικα χρονια σε Residents, Berlin και Λουκυ Λουκ!
Θ ε λ ω κ α ι α λ λ ο
Για οσους θελουν λιγο παραπανω πληροφοριες για την μουσικη, υπαρχει μια ταινια. 24hour party people.
και λιγη μουσικουλα
Carter USM - Sheriff Fatman
Lush - Ladykillers
The Charlatans - The Only One I Know
Sugarcubes - Hit
Stone Roses - Love Spreads
Σημερα....
Φωναξα ενα μαθητη μου να σταματησει στις κυλιομενες! Δεν με ακουσε και κατεβηκε....ενω κοιτουσα για αρκετα δευτερολεπτα τις σκαλες, πριν παει ο μαθητης, ειχα πειστει οτι απο κει που πηγαινε ανεβαινες και απο την αλλη κατεβαινες....ευτυχως δεν με ακουσε...και μετα του ειπα οτι του μιλησα για να περιμενουμε τους υπολοιπους.
Μιλουσα με μια καθηγητρια και αφου τελειωσαμε και ξεκινησα να φυγω, γυρναω και τι ρωταω, με φωναξε καποιος? Δεν απαντησε...Ξαναρωταω, με φωναξε καποιος? Τιποτα...με κοιτουσε...ξαναρωταω...I thought I heard someone calling my name....Πριν μιλουσα στα Ελληνικα!!!! και φυσικα δεν με φωναξε κανενας...:(
Εχω δικαιολογια....με χτυπαει το δοντι...και η κουφαλα....και ποναει το τυμπανο και ενα νευρο στο λαιμο...επισης εχω χαζεψει.
Απορια...Μαριλενα (και σε οποιον αλλο θελει να απαντησει)...ειναι αυτισμος, το οτι ενω δεν ειχα σχεδον καθολου post με tag αυτισμος μεχρι να διαβασω το blog της, τωρα υποθετω οτι εχω καμια δεκαρια....και εχω κολλησει με αυτο? Εμμονη?
Ακουγα μεχρι τωρα (κλασσικα για την ωρα, εκτος δευτερα τριτης-που εχω πει οτι ακουω Κανακη+imagine,X.Παπαμιχαλη με καλεσμενο τον Δ.Δανεζη απο την "Εμπολεμη Ζωνη") εκτος απο τις ωραιες μουσικες, ακουσα ωραιες ιστοριες....:) Να θυμηθω να παρω το cd (και νομιζω μαζι και dvd της Εμπολεμης Ζωνης). Οι μουσικες - καποια απο Αφρικη- μου θυμισαν την τελεια συναυλια απο Cesaria Evora στο Εδιμβουργο, νομιζω πριν τεσσερα χρονια, μαζι με το Γκολφακι, και την τελεια κρεπα στην καντινα εξω απο Usher Hall με κανελλα και ζαχαρη.
Εδιμβουργο...σημερα διαβασα στην Ελευθεροτυπια για ενα καινουργιο βιβλιο του Irvine Welsh, γνωστος απο το Trainspotting. Διααζα το βιβλιο κατα την πρωτη ανοδο μου στο Edi, μολις ειχε αρχισει να γινεται γνωστο στην Ελλαδα, το πηρα μονο και μονο λογω Εδιμβουργο. Τελειο βιβλιο και μια ταινια δυνατη! Θυμαμαι στην Ελλαδα διαμαρτυριες για την προβολη της. Δεν νομιζω να υπηρξε ατομο της "γενιας μου" που να εχει παει Εδιμβουργο για σπουδες και να μην ειχε κανει ζεσταμα με Trainspotting και Braveheart. Πριν λιγα χρονια δοκιμασα να διαβασω ξανα το βιβλιο. Ποση διαφορα εκανε. Sighthill, 65, 25, Meadows, Leith, Leith Walk, Hibs, Hearts, Υπογεια διαβαση στο roundabout Longstone ή/και Sighthill με παρεα το "There is a light that never goes out" απο Smiths (αν και τοτε το ξαναμαθαινα σε διασκευη απο Divine Comedy). Το κυνηγητο στην ταινια απο το WH Smith, που τοτε υπηρχε ακομα στην Princess Street, μεχρι τα στενα του Cowgate. Αντε να ξαναβγαλει βιβλιο για την παρεα του! Θυμαμαι οτι χρωσταω ενα ομορφο post για την "Αθηνα του Βορρα", σχεδον ενα χρονο τωρα. Σχεδον πρωτο post στο blog. Αλλα εχω να παω σχεδον απο τοτε. Μονο μια επισκεψη, μονο για 24 ωρες, 18 ιουλιου. Μονο και μονο για ενα γεια.
Σημερα μας κανανε μια μικρη ενημερωση για τους ανθρωπους με διαβητη, εχω ξανακανει με το που ηρθα στην δουλεια αλλα αυτο που εκανα σημερα ηταν πιο επισημο γιατι ενας απο τους μαθητες που θα παει εκδρομη την αλλη βδομαδα ειναι διαβητικος. Kαπου ειχα διαβασει για τους διαβητικους και ποσο δυσκολο ειναι, σε ενα blog δλδ, οταν ειχε γινει η ιστορια με την Γιαννακου και την εγχειρηση. Τοτε δεν ειχα καταλαβει ποσο δυσκολο ειναι να εισαι/εχεις καποιον με διαβητη. (αν αυτος/η που ειχε κανει το post το διαβασει αυτο, γιατι ειμαι σιγουρος οτι εχει κανει σχολια εδω, ας μου στειλει κατι στο μαιλ, που υπαρχει στο profile να το κανω post. Χαρα μου!). Ειλικρινα θα αρχισω να πιστευω οτι με παιρνουν στην εκδρομη γιατι λογω μαθηματικων θα μπορω να υπολογισω γρηγορα ποσα mgr Νοvo.... θα πρεπει να χορηγησουμε.
Καλημερα!!!!!!!!!
Εχω ενα προβλημα, βρισκομαι σε ενα mode Πασχατος! Λιγο οι φιλοι που ετοιμαζονται για διακοπες του Πασχα, φοιτητες, εκπαιδευτικοι και οσοι λιγοι του εξωτερικου θα γυρισουν ή περιμενουν κοσμο για τον εορτασμο, λιγο ο καιρος που φτιαχνει και πολυ τα δυο ταξιδακια που ειναι προγραμματισμενα για την αλλη βδομαδα με εχουν κανει να ξεφυγω.
Ετσι και εγω μιλωντας με μαθητες σημερα...ειπα
1ον: Την Παρασκευη ξεκινανε οι διακοπες μας!!!!
2ον: Μιλωντας για την αλλη βδομαδα αναφερομουνα σε Good Monday κλπ (δλδ Μεγαλη Δευτερα)
Τα καημενα μου...τα μπερδεψα:S
Δεν ηξερα τι θεμα να βαλω οποτε κλεβω αυτο της Μαριλενας. Εχει αρχισει μια συζητηση σημερα στης Μαριλενας. Αξιζει να περασει καποιος απο κει- σιγουρα γενικα- αλλα και ειδικα.
Κλεβω και ολο το κειμενο:) Αλλα πρεπει καποιος να διαβασει τα σχολια και στα δυο σημερινα post της. Εδω και εδω!!!
Ο/Η athanasia άφησε ένα νέο σχόλιο:
Καλημέρα!
Μαριλένα, η μεταφορική σανίδα ισορροπίας, πάντως, καλά πάει...
Η κατάσταση που περιγράφει το Αερικό είναι ακριβώς έτσι.
Για το σχόλιο Αθήναιου:
Τα -αλλα- νεα οτι περασαμε το inspection, εχουμε μια ησυχη βδομαδα στο κολλεγιο για ολους μας, να χαλαρωσουμε...Οι τις Ελλαδας θα εχετε το μυαλο στο αρνι!
Εμεινα εκπληκτος απο τις εξοδους με τους συναδελφους στην δουλεια με το ποσο θαψιμο πεφτει...και (δεν) θα θελα να ξερω, τι λεγεται για μενα! Επισης εχουν εναν πιο ευκολο τροπο να ρωτας τον αλλο για προσωπικα θεματα. Παραδειγμα...αν ομοφυλοφιλος,συναδελφος, χρησιμοποιει την γροθια του...οποιος καταλαβε...καταλαβε... ή γενικως ολους για το πως και τι κανουν...δεν μπορω να πω οτι ειμαι συνηθισμενος σε κατι τετοιο, τοσα χρονια.
Αλλα καλα νεα..ερχονται ταξιδια, με δουλεια και χωρις. Για την δουλεια, αρχιζουμε απο βδομαδα μαλλον, αρκει να εγκριθει. Εκλεισα εισιτηρια για καλοκαιρι:) και ελπιζω να κλεισω συντομα για την βδομαδα τον Μαιο που ειμαστε κλειστα. Μια χαρα παω, οπως και περυσι καθε τελος του μηνα ενα μικρο ή μεγαλο ταξιδι...
Αυτα τα λιγα...Δεν ειμαι και στα καλυτερα μου με τα χθεσινα οποτε ή θα χαθω λιγο ή θα ξεδωσω με post.
Καλημερα!
Εχασα τα κλειδια μου....απο το Σαββατο που μπηκα σπιτι δεν τα ξαναβρηκα...τα ειδα ενω εκανα αλλαγες στο δωματιο και εχω πεταξει 2 σακουλες σκουπιδια, οποτε ή πηγαν για πεταμα ή καπου εδω κανουν βολτες...
Εχασα και βρηκα τα εισιτηρια για Λονδινο... Τα τακτοποιησα στον πανικο των αλλαγων αλλα δεν θυμομουνα που! Ευτυχως τα βρηκα
Βρηκα που να μην εβρισκα, το πρωι πλενωντας τα δοντια, ενα κομματι απο ενα σφραγισμα...ερχονται δυσκολες μερες και ηρθαν κακες αναμνησεις απο Βρετανους οδοντογιατρους.
...και κατι οχι πολυ ευχαριστω οποιος θελει ας μην προχωρησει...
ειπα θα σας χαλασει την μερα...αλλα θελω να το βγαλω λιγο απο μεσα....ειπαμε ημερολογιο ειναι...
Που βρισκει το κουραγιο καποιος να κανει αποπειρα αυτοκτονιας? Αυτα ηταν τα νεα της Κυριακης για μια φιλη, πριν ενα χρονο ηταν ο πιο χαρουμενος ανθρωπος που νομιζα οτι ηξερα, και πλεον με εκανε να δω λιγο διαφορετικα την ζωη μου. Και αν βρισκεις μια φορα το κουραγιο να πηδηξεις απο το μπαλκονι και δεν καταφερνεις να παθεις κατι σοβαρο, πως βρισκεις το κουραγιο με σπασμενο ποδι να ξανανεβεις και να πεσεις παλι? και παλι ευτυχως που υπαρχεις ακομα. Και πως γμτ κανεις δεν μπορεσε να συνδεσει τελεια ολα τα κομματια και να ξεπερασει τον σκοπελο του ειναι πολυ προσωπικο για να επεμβω:( Σκατουλες!
Συγνωμη για το ψυχοπλακωμα:(
Αν δεν κανω την αρχη για αυτο το post δεν θα το κανω ποτε.
Δεν μπορω να πω οτι ξεκινησα με την καλυτερη διαθεση, λιγο το οτι δεν υπηρχε περιπτωση να βρουμε καπου να κατσουμε, λιγο οτι τσιμπουσε λιγο η τιμη, 25 αν θυμαμαι καλα, λιγο οτι θα γινοταν πανικος...Πηγα νωρις να βρουμε να λιγο χωρο...αλλα αυτο ειχε ενα κακο...αν πας πρωτος καθεσαι πισω πισω και μετα ερχονται πολλοι μπροστα σου και αντε να δεις, επισης ειχα 2 ωρες ορθοστασια μεχρι να αρχισει και 3μιση ωρες συναυλια = μεση γαμησε τα! Αποτελεσμα βραδιας? απο τις καλυτερες που εχω δει τον τελευταιο καιρο...Ο Μαλαμας σε τρελα κεφια και ο κοσμος επισης...& το εξτρα δωρο οτι ηταν και ο Θανασης εκει...:):):):)
Ο χωρος του Μυλου στην Λαρισα εχει ενα μεγαλο κακο...ειναι μακροστενος (φαινεται και στα βιντεο ειδικα στα ασπρομαυρα). Θελει πολυ ωρα να πας απο την μια μερια στην αλλη,για τουαλετα και μπαρ, και ο περναει ολος ο ντουνιας απο μπροστα σου.
Οπως ειπα 3μιση ωρες με Σωκρατη και Θαναση...τι αλλο θελω...και το Φωτη (Σιωτα) οχι με το Aερικο αλλα με τα Τρια Ρουμπαγιατ:) Απο τις καλυτερες μερες μου φετος...Να μην πω πολλα...NJoy!!!
Σωκρατης Μαλαμας - Αραχνη
Σωκρατης Μαλαμας - Στα ειπα ολα/Δρόμο άλλαξε ο αέρας
Σωκρατης Μαλαμας - Πριγκηπεσα
Φωτης Σιωτας - Τα Τρια Ρουμπαγιατ
Σωκρατης Μαλαμας - Τσιγατο Ατελειωτο
Σωκρατης Μαλαμας - Νεραιδα
Σωκρατης Μαλαμας - Της σιωπης
Σωκρατης Μαλαμας - Τα παγια
Σωκρατης Μαλαμας - Για την Ελλαδα
Σωκρατης Μαλαμας - Μες του Αιγαιου τα νησια
Σωκρατης+Θανασης - Αφηγηση ιστοριας απο Θαναση, Οι ποτες της στρογγυλης τραπεζης, Κατω απ'το μαξιλαρι
Σωκρατης+Θανασης - Αποσπεριτης
Σωκρατης+Θανασης - Η Τρατα
...Οι πρώτοι και καλύτεροι
σε ψάχναν στα ρυάκια
κι εγώ από τη Λάρισα
σου στέλνω τραγουδάκια
James - Waterfall
M.I.A. - Paper Planes All i want is bang bang bang bang...μου βγαζει καλοκαιρι το τραγουδι...
Clash - Straight to Hell (καμια σχεση...απλα το απο πανω εχει ενα sample)
Tori Amos - Crucify
JJ Johanson - Milan Madrid Chicago Paris
Ξυλινα Σπαθια - Το καραβι "Μοιαζουνε μαυρα τα νερα που ταξιδευουμε ομως εμεις βλεπουμε χρωματα κι ακομα πανω στο boundy λενε αντεχουμε"
Tom Baxter - Tell Her Today
Αποστολος Ριζος - Φυσαλιδα
Νικος Παπαζογλου - Αυγουστος
Radiohead - Weird Fishes απλα τα σπαει...
Εχασα το μετρημα και εβαλα 10...ειπα να κλεψω λιγο και να τα αφησω παραπανω...δικο μου ειναι οτι θελω το κανω. Γιατι οχτω παντα? αγαπημενος αριθμος...ο λογος εδω...
01 Novak - Rapunzel
02 Lambchop - This Corrosion
03 Nick Cave & The Bad Seeds - Into my arms
04 Morissey - Interlude
05 Tindersticks - Jism
06 Tindersticks - Piano Song
07 Paul Weller - You do something to me
08 Gary Jules - Mad World
09 Pulp - Razzmatazz
10 Thom. - This is not Berlin
11 Pulp - A little Soul
12 INXS - By my side
13 Mazzy Star - Fade into you
14 James - Dream Thrum
15 Archive - Falling men
16 Ocean Colour Scene - Big Star
17 Tindersticks - Buried Bones
18 Sigmatropic - (Νεκρή Θάλασσα) Ημερολόγιο Καταστρώματος Β'
Hear And Tell 1 - 9
Hear and Tell 10 - 18
Οι διακοπες ηταν μικρες και αυτο συνεπαγεται και λιγοτερο χρονο να δεις φιλους. Το ευχαριστο σε αυτην την κατασταση ειναι οτι με καποιους εκανα πραγματα που δεν θα καναμε λογια αν ειχαμε περισσοτερο χρονο.
Ετσι τελευταιες μερες χτυπησε το τηλεφωνο και η προταση ηταν η εξης, αφου δεν βρισκομαστε γενικως λογω δουλειας δεν παμε αυριο στον Κισσαβο να δουμε το ηλιοβασιλεμα να εχουμε και ηρεμια να μιλησουμε. Ειναι και ομορφα θα περασουμε ωραια. Δεν ηθελα και πολυ. Την επομενη μερα φυγαμε το μεσημερι απο Λαρισα.
Η διαδρομη ειναι αυτη που φαινεται στο χαρτη.
Απο Λαρισα στη Σπηλια και μετα με εναν ολοκαινουργιο δρομο με το αυτοκινητο μεχρι το καταφυγιο.
Θεα απο τον δρομο προς καταφυγιο. Δεξια στο V της πεδιαδας το δελτα του Πηνειου και αριστερα στο βαθος η παραλια Κατερινης.
Το καταφυγιο οπως φαινεται στην αρχη της αναβασης για την κορυφη.
O πασσαλος απο ενα παλιο lift, μονιμος παρατηρητης του Ολυμπου.
Ηλιοβασιλεμα, κατω απο τα συννεφα φαινεται η Λαρισα και η αρχη του Θεσσαλικου καμπου. 
Οι δυο κορυφες, Ολυμπου και Κισσαβου αντιστοιχα
Επιστροφη στο καταφυγιο
και η θεα απο το ψηλοτερο σημειο που πηγαμε.
Αριστερα και παλι η Λαρισα, μετα η κοιλαδα των Τεμπων με τον Ολυμπο να κοιταει απο ψηλα και δεξια η κομματι απο τα παραλιας της Λαρισας και της Πιεριας.
και λιγη καλιτεχνια(απο τον δρομο κατω απο το καταφυγιο.
Αυτο το κομματι της Ελλαδας για μενα ειναι απο τα πιο ομορφα, βλεπεις βορεια- θεσσαλονικη, παραλια πιεριας και δελτα πηνειου και μετα χαλκιδικη. Ανατολικα τον Κισσαβο. Νοτια την Λαρισα και την πεδιαδα και δυτικα κοιλαδα των τεμπων, Ραψανη και Ολυμπο. Καποιες φωτογραφιες φαινονται και εδω σε παλιοτερο post (η πρωτη ειναι απο Πηλιο, οι αλλες απο μια κορυφη διπλα στον Κισσαβο) και παρομοια πορεια κανανε οι εθελοντες του EVS και υπαρχει post στο blog του TERRA neon
Αντιγραφη απο την Ελευθεροτυπια του Σαββατου με λιγα δικα μου σχολια.
Σε κάθε 10.000 παιδιά που γεννιούνται, 50-58 συμπεριλαμβάνονται στο φάσμα αναπτυξιακών διαταραχών αυτιστικού τύπου (διεθνές συνέδριο Παγκόσμιας Οργάνωσης Αυτισμού - Μελβούρνη 2002). Συνεπαγωγικά, τα άτομα με αυτισμό στην Ελλάδα των δέκα εκατομμυρίων υπερβαίνουν τις 50.000. Ενας κόσμος ολάκερος, στη συντριπτική πλειοψηφία του «αόρατος» για την ελληνική Πολιτεία. Η στάση της οποίας, έναντι των δίκαιων αιτημάτων που το οργανωμένο κίνημα των γονέων (δραστηριοποιείται έντονα τις δύο τελευταίες δεκαετίες) θέτει, είναι στάση -αδυνατούμε να επιλέξουμε επιεικέστερο χαρακτηρισμό- μόνιμης εξαπάτησης. Διαρκής μετάθεση ευθυνών στο μέλλον, ατελείωτες εξαγγελίες χωρίς αντίκρισμα.
Διαχρονικά «αόρατα» τα άτομα με αυτισμό
Αφορμής δοθείσης από την αφιέρωση της φετινής 2ας Απριλίου στα άτομα με αυτισμό (απόφαση ΟΗΕ), κάνουμε «ορατά» τα βασικότερα τεκμήρια της νεοελληνικής πολιτειακής αναλγησίας απέναντι στα «αόρατα» αυτιστικά άτομα και τις εξωθημένες σε απόγνωση οικογένειές τους:
* Η εφαρμογή πιλοτικού προγράμματος Εθνικού Δικτύου για τον αυτισμό ανακοινώθηκε επισήμως αρχές του 1995. Το πρόγραμμα (ενταγμένο στο Β' ΚΠΣ) προέβλεπε τη δημιουργία 6 ανά την Ελλάδα εξειδικευμένων Κέντρων Υποστήριξης Αυτιστικών Ατόμων (σε Κρήτη, Μακεδονία, Ηπειρο, Θεσσαλία και 2 στην Αττική) που θα λειτουργούσαν ως «στρατηγικοί πυλώνες» για τη σταδιακή ανάπτυξη ενός πλήρους - πανεθνικού μοντέλου πολιτικών προστασίας για τα αυτιστικά άτομα και τις οικογένειές τους. Ολα τα παραπάνω «στρατηγικά», στην πράξη απεδείχθησαν... ρητορείες. Στη ΔΕΘ του 1997, τα Κέντρα επανεξαγγέλθησαν ως «τεκμήρια» κοινωνικής ευαισθησίας από τον τότε πρωθυπουργό Κ. Σημίτη, μόνο που... λείπανε τα μισά! Αίφνης ήταν μόνο 3 (Αττική, Θεσσαλία, Μακεδονία), τα λοιπά... αόρατα. Εκ των τριών που τότε απέμειναν, σήμερα 11 χρόνια αργότερα, μόνο το ένα (στη Ν. Ιωνία Μαγνησίας) ολοκληρώθηκε, αλλά και αυτό μόνο κτιριολογικά. Οι προβλεπόμενες λειτουργίες του (διάγνωση, θεραπευτική εκπαίδευση, ημερήσια απασχόληση, προστατευμένη διαβίωση) παραμένουν -τι άλλο;- αόρατες...
Απο οσο ξερω το κεντρο στο Βολο, λειτουργει απο φετος πιλοτικα, και με -φυσικα- ελλειψεις στο προσωπικο.
Ρητορεία
* Το Εθνικό Δίκτυο (και σχέδιο) αποδείχτηκε ρητορεία, ελλείψει αυτού οι όποιες υπηρεσίες προς τα αυτιστικά άτομα είναι αποσπασματικές και -κατά κανόνα- ατελείς. Συγκεκριμένα: Μόλις τρία, που καλύπτουν ανάγκες ενός περιορισμένου αριθμού παιδιών είναι τα κέντρα διάγνωσης και περιοδικής παρακολούθησης αυτιστικού παιδιού, άλλες τόσες (και αντίστοιχης κάλυψης) είναι οι δημόσιες μονάδες ημερήσιας απασχόλησης ή διαβίωσης. Τρία είναι (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Χανιά) και τα σχολεία για παιδιά με αυτισμό, συν άλλα δύο (Πειραιάς, Γιάννενα) που, ελλείψει εξειδικευμένου προσωπικού και υποδομών, υπολειτουργούν. Μετρημένα στα δάχτυλα, επίσης, είναι και τα κέντρα ημερήσιας εκπαίδευσης - απασχόλησης (Ν. Μάκρη, Ηράκλειο, Χανιά, Θεσσαλονίκη, Αίγινα, Μεσολόγγι), ιδρυθέντα από τοπικούς συλλόγους γονιών προς κάλυψιν των στοιχειωδών τοπικών αναγκών. Υπάρχουν, τέλος, δύο και μοναδικές μονάδες για ενήλικους αυτιστικούς χρηματοδοτούμενες από το υπουργείο Υγείας -στέγη αυτιστικών ατόμων «Ελένη Γύρα» στη Ζίτσα Ιωαννίνων, ξενώνας «Ελευθερία» στη Λάρισα- που φιλοξενούν 12 και 10 άτομα αντιστοίχως. Μια σταγόνα «κάλυψη» σ' έναν ωκεανό αναγκών...
Για τον ξενωνα στη Λαρια...χρηματοδοτειται απο το υπουργειο με δοσεις. Εδω και τρια χρονια το προσωπικο πληρωνεται ενα 6μηνο περιπου κανονικα και το επομενο 6μηνο μενουν απληρωτοι και πληρωνονται μετα απο καποιο διαστημα. Κανωντας μια δυσκολη δουλεια ειναι ακομα πιο δυσκολο οταν δεν εχεις καθολου απολαβες απο αποτελεσμα ο ξενωνας να ψαχνει συνεχεια προσωπικο. Αναστατωση ενοικων (συνεχεις αλλαγες) αλλα και σπαταλη χρηματων στην εκπαιδευση του προσωπικου.
* Αναλγησίας το ανάγνωσμα, συνέχεια με την προκλητικότατη «μη αξιοποίηση» του εξειδικευμένου σε θέματα αυτισμού επιστημονικού προσωπικού: Εν έτει 2000, υπό την ευθύνη της Ελληνικής Εταιρείας Προστασίας Αυτιστικών Ατόμων (ΕΕΠΑΑ), υλοποιήθηκε το πρώτο (και μοναδικό) στη χώρα μας πλήρες μεταπτυχιακό πρόγραμμα εξειδίκευσης εκπαιδευτικών και ειδικού προσωπικού στον αυτισμό. Από τους 125 ανθρώπους που εξειδικεύτηκαν (συνολικά 600 ώρες από 45 Ελληνες, Ευρωπαίους και Αμερικανούς καθηγητές, συν την πρακτική εκπαίδευσης σε 38 ειδικά για τον αυτισμό σχολεία όλης της Ευρώπης), ελάχιστοι ήταν αυτοί που απορροφήθηκαν στις -έστω ελάχιστες- μονάδες για αυτιστικά άτομα. Η ...ίδια πολιτεία που τους χρηματοδότησε (μέσω ΕΠΕΑΕΚ) αρνήθηκε προκλητικά να τους αξιοποιήσει! Μεταξύ πολλών, ένα χαρακτηριστικότατο παράδειγμα: Εκπαιδευτικός από τη Θεσσαλονίκη, συνάμα μητέρα αυτιστικού παιδιού και μία εκ των 125 εξειδικευμένων του προγράμματος, αιτήθηκε θέση στο ειδικό για αυτιστικά παιδιά σχολείο (σημ.: ήδη εργαζόταν σε γενικό σχολείο, δεν ήταν άνεργη, έχει και αυτό τη σημασία του), αποποιούμενη παράλληλα εγγράφως την επιπρόσθετη αμοιβή που η θέση συνεπάγεται. Το πάθος της για προσφορά ανταμείφτηκε με ένα μεγαλοπρεπέστατο «Οχι» -την περσινή χρονιά όλα αυτά- τη θέση κάλυψε (λαμβάνοντας και την επιπρόσθετη αμοιβή) παντελώς ανεξειδίκευτος επί θεμάτων αυτισμού εκπαιδευτικός. Ημέτερος...
Το ιδιο συμβαινει και με τους αποφοιτους του πανεπιστημιου του Βολου και του κοινωνικης και εκπαιδετικης πολιτικης στο ΠΑΜΑΚ. Οσοι παιρνουν ειδικευση στον αυτισμο δεν σημαινει οτι θα προτιμηθουν για ταξεις με παιδια με αυτισμο σε ειδικα σχολεια, με αποτελεσμα οσοι καλυπτουν την θεση να εχουν τεραστια προβληματα.
Τι θα απογίνουν...
* «Τι θα απογίνουν τα παιδιά μας, όταν εμείς δεν θα υπάρχουμε για να τα φροντίζουμε;»: Χιλιάδες γονείς με αυτιστικά παιδιά αυτό το ερώτημα έχουν επί σειρά χρόνων βασανιστικά αναπάντητο στα χείλη. Χιλιάδες οικογένειες αποδομούνται, διαλύονται (πολλαπλάσια τα ποσοστά διαζυγίων, εγκαταλείψεων, ακόμα και αυτοκτονιών), εξαιτίας της δραματικής έλλειψης υποδομών στη χώρα μας για τα αυτιστικά άτομα. Υποχρεώνονται να καταβάλλουν σε αμφίβολης ποιότητας «μαγαζιά» που κατά κανόνα παρέχουν μόνον υπηρεσίες... φύλαξης υψηλότατα κόστη (περίπου 1.000 Α/μήνα, όταν 460 Α/δίμηνο είναι το επίδομα στα αυτιστικά άτομα με βεβαίωση ποσοστού αναπηρίας 67% και άνω). Υποχρεώνονται, εν τέλει, ωσάν αόρατοι για την επίσημη ελληνική πολιτεία, να ζουν «αιχμάλωτοι» μιας μόνιμης αίσθησης ματαίωσης, ενός πανίσχυρου μηχανισμού απόγνωσης. Δίχως την παραμικρή, έως σήμερα, ορατή διέξοδο... *
Και λιγα τελειως δικα μου σχολια τωρα που ερχεται και το καλοκαιρι. Το να εισαι γονιος παιδιου με αυτισμο ειναι συνηθως δουλεια. 24ωρη. Πολλες φορες μπορεις να κοιμηθεις και πρεπει παντα το μυαλο σου να ειναι εκει και να σκεφτεσαι της επομενες κινησεις και γεγονοτα. Με υπερευσθησια πολλες φορες στο φως, ηχους, γευσεις, μυρωδιες. Γενικως "στην μπριζα".
Το κρατος εχει καθιερωσει καποιες κατασκηνωσεις σε καποια μερη της Ελλαδας για ατομα με αναπηριες (ΑμΕΑ). Οι κατασκηνωσεις εχουν χτιστει για χρησιμοποιουνται απο τα ΚΑΠΗ και οι υποδομες για να δεχτουν ΑμΕΑ ειναι ελαχιστες ως ανυπαρκτες. Χωρις περιφραξη, χωρις υποδομη για ατομα με αμαξιδια και ατομα με κινητικα προβληματα. Με προσωπικο απο το κρατος (νομαρχιες ΠΟΣΓΚΑμΕΑ -Πανελληνια Ομοσπονδια Συλλογων Γονεων κ Κηδεμονων Ατομων με Ειδικες Αναγκες) χωρις ειδικη εκπαιδευση και εμπειρια. Τα ατομα που δουλευουν με τους κατασκηνωτες - οι συνοδοι- ειναι οι σχετικοι με το αντικειμενο (ειτε γιατι τους αρεσει ή για να εμπλουτισουν το βιογραφικο τους) ή ασχετα ατομα με το αντικειμενο με διαθεση να προσφερουν.
Απο τους ολυμπιακους και μετα, δλδ 2004, οι συνοδοι πληρωνονται απο Οκτωβριο μεχρι Δεκεμβριο. Αν και στις αποδειξεις πληρωμης που λαμβανουν, η ημερομηνια συνηθως υπαρχει για μια-δυο βδομαδες μετα το τελος της περιοδου. Υπαρχουν ατομα που δουλευουν ολο το καλοκαιρι οποτε μενουν απληρωτοι για μεγαλο διαστημα. Παρολα αυτα υπαρχουν ανθρωποι που το εχουν προτεραιοτητα για το καλοκαιρι τους, ακομα και αν σημαινει καθολου ξεκουραση, απο αγαπη για τα παιδια και συμπαρασταση στους γονεις.
Προπερσι αποφασιστηκε να μειωθουν οι μερες κατα μια, οι περισσοτεροι θα σκεφτειτε οτι σιγα τωρα για μια μερα. Για τους περισσοτερους γονεις ειναι οι μοναδικες διακοπες μεσα στο χρονο, οι οποιες διακοπες μπορει να ειναι μονο περισσοτερος χρονος με τα υπολοιπα αδερφια που συνηθως ειναι παραμελημενα και λιγο πιο ησυχος υπνος. Η φραση απο μια μητερα οταν εγινε αυτο ηταν "Μας κλεψανε μια μερα". Η φραση απο εναν καποιον για την περισσοτερη σημασια που επαιρνε ο αυτιστικος αδερφος του....¨Μαμα...θελω να γινω και γω αυτιστικος¨
Ειλικρινα δεν μπορουσα να βαλω κατι αλλο για εισαγωγη. Lego Beer Song. Περασαμε το inspection, δεν τους ειδαμε καν. Ενα κολλεγιο με 5 κτιρια σε 2 πολεις ειμαστε οποτε δυσκολο να ψαχτουμε σε μικρο χρονικο διαστημα. Δεν ημουνα σε αυτους που δωσανε συνεντευξη. Οποτε δεν τους καταλαβα καν. Παντως το συστημα πολυς καφες, λιγος αυτισμος απο μερος μου για να μην τους σκεφτομαι, μου εδωσαν τις καλυτερες μερες μου στην δουλεια:). Παντως το ειχα γραψει, γραφω, οτι γραφω για να γελαω την Παρασκευη:)
Χθες και σημερα ειχαμε εορτασμο μετα την δουλεια. Πολυ μπυρα και χαρα. Ενα πραγμα που προς το παρον χαιρομαι ειναι οτι οι περισσοτεροι ειναι ευθητατοι (direct) σου λενε οτι σκεφτονται, πολλες φορες ποναει αλλα ξερεις που στεκεσαι και πως λειτουργεις. Βοηθαει πολυ, αρκει να το κανουν ολοι.
Εδω το τελειωνει το post, δεν εχω κουραγιο για κατι αλλο. Tο google reader ηδη γραφει 59 posts σε αναμονη. Εχω να κανω post τον Κισσαβο και τον Μαλαμα και 1-2 ακομα...πολυ δουλεια για σαββατοκυριακο:)
Καλο βραδυ
Σημερα το Channel 5 στις 9, εχει ενα ντοκυμαντερ για τον Stephen Wiltshire. Ειναι αυτιστικος. Αρχισε να μιλαει στα 5 του λεγοντας ας πρωτες λεξεις: μολυβι και χαρτι. Αναγκαστηκε να χρησιμοποιησει λογο οταν του κρυψαν στο σχολειο τα υλικα ζωγραφικης που ηταν το μονο πραγμα που απολαμβανε. Εμαθε να μιλαει στα 11. Εχει γινει διασημος ανα τον κοσμο για την ικανοτητα να αποτυπωνει εικονες στο μυαλο του και μετα να τις ζωγραφιζει. Τον αποκαλουν Ζωντανη ή ανθρωπινη καμερα
Πρωτη φορα τον ειδα πριν λιγα χρονια σε ενα ντοκυμαντερ οταν πεταξε με ενα ελικοπτερο πανω απο την Ρωμη για 45 λεπτα και μετα αποτυπωσε σε κανβα οτι ειδε. Το ντοκυμαντερ αυτο ειναι εδω. Αν θυμαμαι καλα εκανε ενα μικρο λαθος μονο στο Κολοσσαιο (update-> το λαθος ηταν στοn St. Peter). Αξιζει να δειτε το βιντεακι! Ειναι εκπληκτικος!
Πως μου ηρθε ο αλλα beautiful mind τιτλος? Χμμμ κατσε να σκεφτω, νομιζω οτι μιλουσαμε το πρωι με ενα μαθητη και μου ελεγε για εναν ηθοποιο που επαιζε στο beautiful mind και στο...οχι mona lisa smile...αλλα ειχε σχεση στην αρχη με τον πινακα...επαιζε και h Audrey Tattou...κολλησα...και αυτο ειναι το θεμα...το γεγονος ειναι οτι το μυαλο μου εχει memory span 5δευτερολεπτα, σαν χρυσοψαρο ή μηπως αυτο εχει 3? Δεν ξερω...ξεχασα. Ξεχναω τα παντα . Κοιταω την οθονη και κολλαω.Ξεχναω οτι ηθελα να γραψω. O μοναδικος λογος που το κανω ειναι να τα βλεπω την Παρασκευη και να γελαω. Οτι θυμαμαι ειναι λεξεις που μου κανουν εντυπωση και τις ενωνω...και βγαζω δικο μου νοημα:)
Το μυαλο μου ειναι χωρισμενο σε δυο στρατοπεδα. Το ενα τραγουδαει "The roof is on fire, burn MF burn" και πεταει στρακαστρουκες και το αλλο ξεχναει τι γινεται και δεν αντιδραει. Παραυτα εχει παρει μια λαμπαδα και γιορταζει την ανασταση. Για τα πανηγυρια!
Δεν βγαζω νοημα ε?
Ερχονται....
Σαν θηρια!!!!Ετσι τους σκεφτομαι...σαν το "θηριο" της φωτογραφιας να ορμαει οταν πινω τον πρωινο καφε. 
Εχουμε τον ελεγχο αυριο και ειμαι πολυ κουρασμενος για να τους πω κατι, αν μου παρουν συνεντευξη.
Απο το διαβασμα εκαψα τα μισα εγκεφαλικα κυτταρα και τα αλλα μισα απο τις ωρες στην δουλεια. Τα ξερω ολα, εχουμε καμια 15 policies αλλα ρε γαμωτη αν ημουνα καλος στο να θυμαμαι κειμενα θα ημουνα ψυχολογος και οχι μαθηματικοκατις. Μεγαλο απωθημενο και αυτο. Σημερα βγηκα το πρωι απο το σπιτι στις 8μιση, μπηκα στις 9μιση (βεβαια ηθελα και ψωνια τρομαρα μου το βραδυ) και εδω και...ολες τις μερες βασικα, κοιμαμαι 3-4 και ξυπναω 7μιση. Δεν ειμαι πλεον αγχωμενος, απλα κουρασμενος και το αγχος που υπαρχει/υπηρχε ειναι για αν κανω καμια μαλακια...οχι για την εταιρια. Αυτη καλα θα παει!Με την λιγη εμπειρια που εχω επαγγελματικα και την πολυ οικογενειακα, ειμαστε πολυ καλα και παμε καλυτερα.
Νοιωθω οτι χορευω...εχω πιει 5νες και 1κατσουπινο σημερα!Συναντησεις και συζητησεις...αυτα σου κανουνε!
Εχω ξαναγραψει οτι μου αρεσει να ακουω τον Χρηστο Παπαμιχαλη. Τον ακουω σχεδον συνεχεια 4χρονια. Επεσα τυχαια πανω του, νομιζω Ιανουαριο 2004 εκπομπη Παρασκευης, τοτε 3ωρη, με καλεσμενο τον Φοιβο Δεληβορια και κολλησα. Εχω μαθει απειρα τραγουδια απο την εκπομπη του, τα προσφατα απο Tom Baxter και Lizz Wright, καποια απο Lisa Gerrard που ακομα περιμενουν να γινουν post. Την Δευτερη Ακροαση της Μικρης Αρκτου και το τριο Γεράσιμου Ευαγγελάτου (στιχοι), Κώστα Τσίρκα (μουσικη) και Νατασσα Μποφιλιου στην ερμηνεία κλπ κλπ. Η ωρα ειναι ιδανικη για εκπομπη, 12-2 Ελλαδα αρα 10-12 εδω απο τον Μελωδια.
Τωρα τι με εκανε να αρχισω να γραφω? Στο τελος της εκπομπης επαιξε συνεχομενα τα:
Αερικο απο Παυλο Παυλιδη
και
Αερικο απο Φωτη Σιωτα
τα δυο τραγουδια που μου δωσανε το nickname.
Ε Υ Χ Α Ρ Ι Σ Τ Ω!!!!!
Μεσα απο την εκπομπη του εμαθα και τον Neil Hannon και τους Divine Comedy.
Αφιερωμενο στον γαιδαρο με τα μεγαλα αυτια:)
Η φωτογραφια στο προηγουμενο ποστ ηταν η πρωτη εικονα μολις ανοιξα τις κουρτινες. Μεγαλο σοκ αν σκεφτει καποιος οτι κοιμηθηκα στις 3, εξω τα παντα ηταν βρεγμενα και στις 7μιση αντικρισα το χιονι.
Απο την αλλη οσο και να εχω συνηθισει τις αλλαγες του καιρου βαζω μερικες φωτογραφιες απο την πολη σημερα το πρωι, στο εξωτερικο προγραμμα που ειχαμε και...2 φωτογραφιες που τραβηξα αφοτου τελειωσα την δουλεια στις 5μιση.
Μερα με την νυχτα?
και μιας και ειπα νυχτα...
ενα τραγουδακι στο κουτακι που εψαχνα καιρο.
Απόστολος Ρίζος & Άννα Μπουρμά
Καληνύχτα,γεια χαρά,
θα σε κρύψω σε μια στιγμούλα
και κανείς δε θα σε βρει
ίσως,ούτε και εσύ.
Ποιός θα βρει στο πέλαγο
μια μικρούλα,αχ,φυσαλίδα
που χορεύει στο νερό
ίσως,ούτε και εγώ.
Καληνύχτα,για φαντάσου
να ακούς τα βήματά σου
και να νοιώθεις ότι τρέχω
πάνω τους κι εγώ,
καληνύχτα,για φαντάσου
να ακούς τα βήματά σου
και να νοιώθεις ότι τρέχω
πάνω τους κι εγώ,πάνω τους κι εγώ.
Πώς αντέχει η σιωπή
δίχως τη δική σου φωνούλα
που τρεμάμενη ηχεί
σαν δε βρίσκει την ακτή.
Ποιός θα βρει στο πέλαγο
μια μικρούλα,αχ,φυσαλίδα
που χορεύει στο νερό
ίσως,ούτε και εγώ.
Καληνύχτα,για φαντάσου
να ακούς τα βήματά σου
και να νοιώθεις ότι τρέχω
πάνω τους κι εγώ,
καληνύχτα,για φαντάσου
να ακούς τα βήματά σου
και να νοιώθεις ότι τρέχω
πάνω τους κι εγώ,πάνω τους κι εγώ.
Οπως ειχα γραψει σε προηγουμενο ποστ, στις διακοπες παρακολουθησα δυο συναυλιες.
Η πρωτη ηταν των Mode Plagal. Νομιζω τους εμαθα καπου το 1999 στο Εδιμβουργο απο ενα φιλο που του αρεσε παρομοια μουσικη, Ross Daly, Michalis Nikoloudis, Iasis, Haig Yazdjian, Omar Faruk Tekbilek απο τοτε ακουγα συχνα πυκνα το ενα cd τους που εχω και απο μερικες συλλογες στις οποιες τους εχω βρει. Μου προκαλεσε εκπληξη οταν ειδα αφισες στην Λαρισα, βασικα επειδη ημουνα τυχερος και παιζανε τις λιγες μερες που ημουνα εκει.
Στο live τους αλλα και στο cd τους, μου προκαλουν μια αισθηση ευφοριας, μια χαλαρωση. Εκεινο το βραδυ βοηθησε και η παρεα. Παλιοι φιλοι που ισως να ειχα να βγω μαζι τους για βραδυ (και οχι ενα τυχαιο καφε), μια μιξη παλιων και νεων φιλων, με ενα ζεσταμα νωριτερα σε φιλικο σπιτι με πολλα καλα και κρασι Σαμιωτικο:).
Το live ηταν πολυ καλο, ειπαμε ημουνα χαρουμενος ετσι και αλλιως, με μοναδικη παραφωνια τα κενα αναμεσα στα τραγουδια που σε ξενερωναν απιστευτα.
Αντιγραφοντας απο το site τους για τους ιδιους.
Η μερα ξεκινησε σαν τυπικο κυριακατικο πρωινο. Αγκαλια με το κρεββατι οσο περισσοτερο γινεται, αυριο θα το αποχωριστω παλι στις 7μιση. Σχεδια για την ημερα? Χμμμ αν δεν βγαλει ηλιο τοτε ολη μερα σπιτι με καφε, πιζαμες και blogs.
To πρωτο blog που πετυχα στο reader ηταν του γκρινιαρη. Ομολογω οτι ζηλεψα, χιονι στο Λονδινο και εμεις εδω ουτε μια νιφαδα? Μου ειχανε πει στην δουλεια οτι μπορει να χιονιζε αλλα με 18 βαθμους την Παρασκευη και σχετικα καλη μερα χθες δεν το πιστευα. Κοιταξα και στο bbc, απογοητευση. 0 με 7 βαθμοι και συννεφα.
Πιζαμουλες φορουσα οποτε τι εμενε? Καφες:) Εεε! οσο εφτιαχνα τον καφε ειδα τις πρωτες νιφαδες να πεφτουν. Τελικα χιονισε για καπου 4 ωρες το εστρωσε αλλα αμεσως μετα το ελιωσε. Ηταν πολυ ομορφο να βλεπεις τα παντα ασπρα και να εισαι κλεισμενος στο σπιτι αν και η θερμανση ηταν κλειστη και παγωσα :s
Ασχετο: Χθες το βραδυ ηρθε και η πεμπτη συγκατοικος. Οποτε εχουμε full house για ενα μηνα που φευγει ο ενας.
[updated] και ελεγα οτι ξεχασα....να ανεβασω τις φωτογραφιες (Ευχαριστω Κατερινα!!!)
Σημερα περασα την μερα μου με την γνωση παρεα των Ιρλανδων και μερικες Hoegaarden και Hobgoblin. Προσπαθωντας να λιαστουμε, 10 λεπτα ηλιου , 10 λεπτα βροχης και 10 λεπτα με συννεφα σε συνεχομενη εναλλαγη. Λιγο κουραστικο...αλλα μαθημενα τα βουνα στα χιονια. Το μενου ειχε ανακεφαλαιωση των τελευταιων βδομαδων και των διακοπων
μου στην Ελλαδα, συζητηση για τα θηρια που ερχονται (βλεπε OFSTED). Μπυρες και αλλες μπυρες. Ενα καταπληκτικο irish stew (το οποιο τρωνε σαν εθνικο φαγητο οι Iρλανδοι την ημερα της γιορτης του προστατη τους St. Patrick και το φτιαξανε ξανα επειδη ελειπα τοτε!). Καποια στιγμη η συζητηση εφτασε στο ποια ειναι τα επικαιρα θεματα στην Ελλαδα και ανεφερα τα προβληματα με το ονομα των Σκοπιων. (Εδω επρεπε να γινει μια μινι επεξηγηση οτι τα Σκοπια ειναι αυτο που λενε οι Βρετανοι -και ο υπολοιπος κοσμος- Μακεδονια). Τοτε ο Πατρικ θυμηθηκε ενα περιστατικο την πρωτη φορα που κατεβαινε Ελλαδα για δουλεια. Δεν ειχε ξαναπαει Ελλαδα μεχρι τοτε και γενικως ειναι αγχωμενος στα ταξιδια μηπως κανει καπου λαθος, παρει λαθος αεροπλανο, τρενο κλπ. Κατεβει σε λαθος σταθμο απο το τρενο κλπ. Ειδικα οταν πηγαινει σε ξενη χωρα. Προσγειωθηκαν στην Θεσσαλονικη και ενω πλησιαζουν στον τερματικο σταθμο για να αποβιβαστουν βλεπει την πινακιδα Macedonia Airport. Επαθε τρελο πανικο, νομιζωντας οτι εχει προσγειωθει στην Μακεδονια (Σκοπια)
. Μου ειπε οτι δεν εχει αγχωθει περισσοτερο σε ταξιδι:)
Πανικος ειναι οι λεξεις που χαρακτηριζουν τις μερες μου.
1ον: Ειμαι πολυ χαρουμενος γιατι ο καθηγητης που διδασκει ICT (Information and Communication Technology)
τρεχει σαν τον Βεγγο (ο λογος παρακατω). Δεν ειμαι κακος! Απλα εμεινε η ταξη του χωρις καθηγητη και πηρα την θεση του για αυτη την βδομαδα. Ειναι η πρωτη φορα που εχω δικια μου ταξη:) Συνηθως επειδη ακομα ειναι αρχη ειμαι LSA (learning support assistant) ή βοηθος στο πιο ελληνικο. Εκανε και το μαγικο και πηρε τα προγραμματα για το μαθημα μαζι του και ετσι επρεπε να αυτοσχεδιασω.
Να πω οτι ημουνα τρελα αγχωμενος? νομιζω δεν χρειαζεται εννοειται. Νομιζω οτι τα πηγα καπως καλα για πρωτη φορα. Σε καποια μαθηματα βοηθησανε οι μαθητες που λεγανε τι κανανε πριν τις διακοπες, καποιες φορες ο φακελος τους (ναι μεν ξερεις τι κανανε αλλα αν το εχουν τελειωσει, τι μετα?). Τεσπα εκανα τρομερα λαθη και αρκετα πραγματα δεν τα σκεφτηκα ή κολλησα, καποια τα καταλαβα μονος μου και σε καποιους βοηθους που ξερω καλυτερα και εχω ανεση ζητησα να μου κανουν κριτικη ή να μου πουν πως θα αντιμετωπιζαν καποιες καταστασεις.
Με ολη αυτη την υπερανταση κοιμαμαι πλεον 3-4 το βραδυ και ξυπναω 7μιση με 8. Η μεση μου ειναι παλι χαλια απο την αυπνια και την κουραση, αλλα ερχεται σαββατοκυριακο:)
Ο λογος που τρεχει ο αλλος καθηγητης (και ολοι μας )- ειναι οτι ειναι υπευθηνος για ενα κομματι στο δικτυο της εταιριας. Την αλλη βδομαδα εχουμε ελεγχο απο την OFSTED (Office For Standard in Education) και επικρατει πανικος. Ειναι κρατικος φορεας και ειναι επανεξεταση. Συνεχομενα meetings και συνεχομενα meetings. Την προηγουμενη φορα ειχει κοπει η εταιρια σε ενα-δυο κομματια της εξετασης και κοιτανε αυτα -βασικα- αλλα και γενικα την εταιρια και πως δουλευουμε. Αν κοπουμε, κλεινουμε. Αλλα προσωπικα νομιζω οτι αν κοπουμε μαλλον κατι κανουμε λαθος και καλα θα κανουμε. Ολοι ειναι χαρουμενοι με τις αλλαγες γιατι βελτιωθηκαμε αλλα εχει πολυ τρεξιμο και διαβασμα. Ουτε πανελληνιες να εδινα.
Αααα χθες το απογευμα δεν ειχα μαθημα και πηγα με καποιους μαθητες στο Riverside στο Chester-le-Street, περιοχη στο Durham. Εκει υπαρχει το Riverside Park Απο τα πιο ομορφα παρκα που εχω παει. Δυστυχως δεν ειχα φωτογραφικη και ουτε ενοιωθα καλα να βγαζω με το κινητο μπροστα στους μαθητες. Οποτε τα link θα δωσουν μια εικονα. Ωραια αλλαγη στην πιεση των ημερων, ειχε και καλη-βρετανικη-μερα.
--------------------------------------
Στο post για τις διακοπες στην Ελλαδα εγραψα για το συνδρομο με την εισοδο/εξοδο απο μετρο,τραινα κλπ. Ενα παρομοιο σχολιο και στο "το αναγνωστικό ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΣΕΛΙΔΑΣ" στην Ελευθεροτυπια.
Βοήθεια, να βγω!
Χθες, στο μετρό, θύμα μιας κακής συνήθειας των Ελλήνων. Επιστρέφοντας στο Σύνταγμα από την Ακρόπολη, πήγαμε να βγούμε από το βαγόνι μόλις σταμάτησε το τρένο και άνοιξαν οι πόρτες του. Ομως, ήταν αδύνατον.
Τοίχος μπροστά μας, σε όλο το ...πλάτος της πόρτας, ο όγκος των απ' έξω επιβατών που «μπουκάρισαν» αμέσως, ωθώντας εμάς ακόμα βαθύτερα μέσα. «Ρε παιδιά, αφήστε μας να βγούμε πρώτα», φωνάζαμε, αλλά εις μάτην. «Και μεις, πώς θα μπούμε τότε, ρε φίλε;», η απάντηση των απολίτιστων εισβολέων, που δεν έχουν μάθει ότι ο εξερχόμενος, είτε από ασανσέρ, είτε από οποιονδήποτε χώρο μέσα, έχει προτεραιότητα έναντι του εισερχόμενου. Αποτέλεσμα; Μείναμε μέσα στο βαγόνι. Εγκλωβισμένοι. Φωνάζοντας «βοήθεια», και... ακούγοντας, εντός μας, τη σατιρική ατάκα του Λαζόπουλου, «Τι φωνάζετε, ηλίθιοι; Πάλι στην Ελλάδα θα βγείτε». Και βγήκαμε στον επόμενο σταθμό, «Πανεπιστήμιο»...
-------------------------------------------
Αυτο το τραγουδαει δεν ξεκολλαει απο πανω μου. Με εχει μαγεψει, στιχοι, μουσικη και το βιντεο με τον χορο...Εδω και 2-3 βδομαδες με αυτο ξυπναω, κοιμαμαι και πηγαινω στην δουλεια.
Try to say
you love some one
its hard to say you dont
its hard to learn
to try to trust someone,
its hard to be without.
So if u think u love some one
try, try, try
because
that one maybe your one
So if you love her
think only of her
take the time tell her today
And if Without her
everything is harder
take the time
drop everything
go tell her today
If for every king
you find a queen
the Key keeps them strong
oh if love is a that beats my heart
then maybe
sweet baby
right now
oh
So if you think you love some one
try, try, try
because that one may be your one.
So if you love her,
think only of her,
take the time tell her today.
And when with out her,
everythings harder
take the time
drop everything
tell her today
H 2 Απριλιου εχει οριστει απο τον ΟΗΕ ως Παγκόσμια Ημέρα Ενημέρωσης για τον Αυτισμό.
Επειδη συχνα αναφερω για τον αυτισμο λογω δουλειας, βαζω καποιες πληροφοριες, γιατι οι περισσοτεροι ξερουν τον αυτισμο απο τον "Ανθρωπο της βροχης" (Νταστιν Χοφμαν και Τομ Κρουζ) και καποιοι μεγαλυτεροι ισως απο το "Η ζωη μου με τον Αλκη" του Δ.Κολλατου, που τον ρολο του Αλκη (γιος του Κολλατου με αυτισμο) παιζει τελεια ο αδερφος του Αλκη, Αλεξανδρος.
Διαδεδομενο ειναι πλεον και το βιβλιο " Ποιός Σκότωσε το Σκύλο τα Μεσάνυχτα" του Mark Haddon.
Καποια links για να μην παραθετω χιλιαδες σειρες με πληροφοριες.
Σύλλογος Γονέων Κηδεμόνων και Φίλων Ατόμων με Αυτισμό Ν. Λάρισας
πιο ειδικα:
Παιδοψιατρικο Νοσοκομειο Αττικης - Ειδικη Θεραπευτικη Μοναδα Αυτιστικων κ' Παιδιων με Διαχυτες Αναπτυξιακες Διαταραχες.
Και στον Σύλλογο Γονέων Κηδεμόνων και Φίλων Ατόμων με Αυτισμό Ν. Λάρισας
Ενημερωτικο Φυλλαδιο
ενα βιβλιο για τα αδερφια παιδιων με αυτισμο το οποιο τμιλαει πολυ απλο και μου αρεσει για εισαγωγικο.
και ολο το υλικο απο την Λαρισα
Και τελευταιο ενα blog που ανακαλυψα τελευταια, απο μια μητερα παιδιου με αυτισμου. Αξιζει!
και τα πειραματα του!!!!!!!!
Το αυγο
Η φωτιτσα
και η diet κοκα-κολα με mentos που εχω αναφερει σε προηγουμενο post
Επιστροφη απο διακοπες στην δουλεια.
Το πρωι ηταν μαρτυριο. Τεσσερα ξυπνητηρια να βαρανε ασταματητα για να σιγουρευτω οτι θα σηκωθω.
Στη δουλεια με δυσκολια μπορουσα να θυμηθω τα ονοματα συναδελφων και μαθητων.
Οι μαθητες ομως με επαναφερανε στο παρον (με τις εμμονες τους) μεσα σε λιγα λεπτα. Ο ενας που εχω παντα τα πρωινα και εχει μανια με χημεια, φυσικη, ηλεκτρονικα και γενικως πειραματα μου ανελυσε πως συνεδεσε σε ενα easter egg (σοκολατενιο μεγαλο αυγο) μια συσκευη για να τραβηξει τον αερα απο μεσα και να δημιουργησει κενο αερα στο εσωτερικο του αβγου και να γινει σοκολατεκρηξη! Ενα αλλο πειραμα με χημικα που δεν θυμαμαι ειχε σαν συνεπεια μια φωτιτσα -δωρο στους γονεις στο γκαραζ. Εχω ξαναγραψει νομιζω οτι η μανια του η μεγαλη ειναι διαφορα αντικειμεν στο μπλεντερ (που νομιζω οτι δεν τα κανει αλλα τα ψαχνει στο ιντερνετ) και να βαζει αυγα σε φουρνο μικροκυματων.
Την επομενη ωρα σε μια βολτα στην πολη για να κανουμε μια εργασια για τις διαφορες θρησκειες, ακουσα την ιστορια του τρωικου πολεμου (βασισμενη στην ταινια) και του πολεμου της ανεξαρτησιας μεταξυ αγγλων-αμερικανων.
Το απογευμα περασε ευτυχως αρκετα ησυχα.
