Wonderful World

Οταν ξυπνησω το πρωι... #2

Κατι ελεγα για τους δυο κοσμους.

Τον πανω και τον κατω.

Μου θυμιζει τους δυο κοσμους των αρχαιων Ελληνων. Αντι για την βαρκα που σε μετεφερε στον Αχερωντα απο τον ενα κοσμο στον αλλο, τωρα εχουμε τα σιδερενια πουλια. Μεγαλη βαρκα...στοιβαζεις 100, 200 ατομα και τα πας ολα μαζι.

Θεωρητικα ο πανω κοσμος ειναι το εξωτερικο (Αγγλια, Σκωτια, Ολλανδια κλπ) και ο κατω κοσμος το εσωτερικο (Ελλαδα). Γεωγραφικα συμβαινει αυτο, δεν υποννοω οτι στην Ελλαδα πανε οι χαμενες ψυχες.

Δεν αναλυω την γνωμη μου οτι καποιος πρεπει να μεινει για 6μηνες-1χρονο στο εξωτερικο να δει μια αλλη αντιληψη πραγματων και μια αλλη λογικη. Μετα αν δεν σου αρεσει καθολου αποκτας και μια καλυτερη ιδεα για την Ελλαδα γιατι αναγνωριζεις τα θετικα της Ελλαδας...αλλα ειπα αυτο δεν ειναι για τωρα.

Στις μερες μου αυτες στην Ελλαδα εζησα παλι το φαινομενο επισκεψη fastfood. Κατεβαινεις για λιγες μερες και "πρεπει" να δεις πολυ κοσμο. Ολους να τους δεις πολυ γρηγορα, ειδικα επειδη δεν κατεβαινεις συχνα και οταν κατεβαινεις ειναι για λιγες μερες.
"Πρεπει"...μεγαλη κουβεντα...Θελεις αλλα αυτο σε αγχωνει. Ειδικα αν δεν μενεις Αθηνα και η ζωη σου ειναι μοιρασμενη και σε αλλες πολεις. πχ για μενα οικογενεια σε Αθηνα και Λαρισα και πολλοι φιλοι σε Αθηνα, Λαρισα και Θεσσαλονικη.
Ειναι πολυ δυσκολο και επιπονο να κανεις αξιολογηση φιλιας. Και τωρα που οι περισσοτεροι δουλευουν ο χρονος εχει μειωθει αρκετα. Δεν μπορεις να πεις οτι θα δω την Αννα, τον Αρη, την Ελενα και οχι τον Χρηστο, την Χριστινα και την Χρυσα. Τουλαχιστον εγω. Μετα σου βγαινουν και τα παραπονα. Ηρθες και δεν με πηρες, ή με πηρες χθες και δεν προλαβα να κανονισω. Λες και το κανεις επιτηδες.

Αερικο...ξεφευγεις!

Δυο κοσμοι!

Οσο ειμαι κατω ακουω οτι ειμαι τυχερος που δουλευω σε κατι που θελω, πληρωνομαι καλα για να ζω ανεξαρτητος για πρωτη full time μονιμη δουλεια και βασικο για την Ελλαδα οτι πληρωνομαι στην ωρα μου. Ειδικα για τον τομεα μου...εχω φιλους/γνωστους που πληρωνονται...καποτε...εξι μηνης κανονικα και εξι μηνες αναδρομικα. Σε μια δουλεια που λογω του ψυχολογικου stress με ατομα με ειδικες αναγκες και ειδικοτερα αυτισμο ειναι δυσκολο. Αν δεν εχεις και λεφτα και ζεις με δανεικα ακομα πιο δυσκολα. (Αυτη η παρενθεση σαν γνωστοποιηση συμπαραστασης σε αυτους, αφου μολις αρχισαν οι εξι μηνες "εθελοντικης δουλειας").

Αν τους πεις οτι ειναι στο εξωτερικο...αλλαζουν χρωματα. Ημουνα ατυχος γιατι με στειλανε στα 18 πανω αλλα τυχερος γιατι δεν θα το εκανα αλλιως και ξερω οτι ειναι δυσκολο να το κανεις στα 25+.

(μηπως να πω το ποστ "Παραπονα ενος ξενιτεμενου")

Τα προβληματα που ακουσα στον κατω κοσμο (απο λιγους ανθρωπους) ειναι του στυλ, "δεν βγαινω καθε μερα", "δεν εχω λεφτα να φευγω τα σαββατοκυριακα" κλπ. Ακουσα και το κορυφαιο σχολιο απο καποιον, αναφερομενος σε σκεψη φιλης του "Γιατι να παω Αγιοκαμπο -παραλια της Λαρισας- για μπανιο σημερα που τα μαγαζια ειναι ανοιχτα, ολος ο κοσμος θα εχει μεινει Λαρισα." Κοινως πασαρελα.

Σε πιο σοβαρα θεματα των δυο κοσμων.

Η επισκεψη μου θυμισε λιγο εκτος απο fast food και μια εκφραση, που εμαθα απο ενα cd των Tiger Lillies το Births, Marriages And Deaths με αγαπημενο αυτο (play). Παλι ξεφυγα!

Births, Δυο φιλες που γεννησαν στον ενα μηνα που ελειπα και μια που γενναει αυτες τις μερες.

Marriages, Τρεις γαμοι για το καλοκαιρι και κανενας μεσα στην αδεια μου. Στους δυο θελω να παω και μαλλον θα με φανε τα αεροπλανα. Τους δυο τους ηξερα, τον ενα οχι...αλλα θα επανελθω.

And Deaths. Ενας θανατος καποιου που δεν ηξερα, αλλα ηταν κοντινο προσωπο απο δικο μου κοντινο. Εκανε ακομα πιο δυσκολες τις μερες.

Και τελος ενα συμπλεγμα γαμου και θανατου. Μια ιστορια απο τα παλια.
25η μαρτιου μιλησα με ενα φιλο μου μετα απο 7-8 χρονια. Καλος φιλος απο τα παλια. Απο εδιμβουργο. Γιορταζε και ειναι ο γαμπρος που δεν ηξερα.
Ετσι θυμηθυκα και ενα φιλο απο Εδιμβουργο που εφυγε. Ειμασταν 3αδες τοτε.

3 Βαγγεληδες
3 Ποντιοι
3 απο Κιλκις
3 Πολιτικοι Μηχανικοι
3 Ηλεκτρολογοι Μηχανικοι
3 συγκατοκοι (x3 παλι)
3 ....

Ο γαμος ειναι στο Κιλκις και ο ¨ξενιτεμενος¨ επισης απο κει και δεθηκα κομπο.
Ειναι αυτο που λεω για τον πανω και κατω κοσμο. Εισαι πανω...ξεχνας τα παντα κατω.
Προβληματα των κατω. Γαμους, γεννητουρια και κηδειες ή προβληματα υγειας, ακομα και δικων σου ανθρωπων. Ειναι τεχνικη που απεκτησα (ισως και ο καθενας) οταν εισαι τοσο μακρια. Οχι τα καταφερνεις παντα. Οταν χανεις την τεχνικη σε παιρνει περισσοτερο απο κατω λογω της αποστασης. Σε παιρνει απο κατω...γιατι δεν πας κατω. Ωραιο :)

Δεν ξερω αυτη την φορα με απεργιες, ασφαλιστικο, σκουπιδια και ΔΕΗ που φανηκε τελειως αλλος κοσμος. Διαφορετικοι κοσμοι και αναμεσα στους φιλους εκει. Οι χαρουμενοι και οι σκεπτικοι...

(μηπως να πω το ποστ "Παραπονα ενος ξενιτεμενου που παει για μερικες μερες Ελλαδα"? )

Τι αλλο απο Ελλαδα? Για να ανεβουμε ψυχολογικα.

Δεν ειχε συναυλιες Μητσια και Matisse λογω ελλειψη χρηματων.
Ειχε δυο συναυλιες Mode Plagal και Μαλαμα (με ολιγον Θαναση). Θα ακολουθησουν ποστ.
Δεν ειχε θεατρο. Στην Αθηνα μεγαλωσε ο καφες για να πουμε τα νεα και στην Λαρισα δεν ειχα χρονο.
Ειχε εκδρομη στον Κισσαβο να δουμε το ηλιοβασιλεμα. Θα ακολουθησει ποστ.
Δεν ειχε και Θεσσαλονικη:( Παλι ο χρονος!
Ειχε φιλη απο Θεσσαλονικη στη Λαρισα με πολυ κρασι. Δεν ακολουθει ποστ αλλα οποιος παει Λαρισα ας παει στον Νικοδημο (του Κρασσα) αξιζει!

Πολλους φιλους, αρκετες συζητησεις. Που ποτε δεν φτανουν. Αρκετο κρασι και αλκοολ για υποστρωμα της συζητησης. Αρκετα τσιγαρα για παρεα στο αλκοολ. (Κανονικα, μην παει το μυαλο σας στο πονηρο). Τωρα που στρωνω εγω, προσπαθεια στηριξης των φιλων. Τοσα τραβηξαν 15χρονια.

Και το ειπα στην επιστροφη πρωτη φορα που δεν ηθελα να μπω στο γαλλικο σιδερενιο πουλι. Το παραξενο ειναι οτι φιλη που δεν ηθελε να ξαναφυγει, ισως και να το σκεφτοταν πλεον. Συγχρονισμος 0 ε?

Ισως απλα να με πνιγει οτι μπαινω πρωτη φορα σε προγραμμα και σαν εκπαιδευτικος δεν μπορω να φευγω οποτε θελω. Θελω...δεν μπορω. Ισως να φταει αυτο που μου ειπανε σημερα και ειχα σκεφτει και εγω οταν επιασα δουλεια. "Ρε μαν! Έτσι θα πάει; Μια ζωή θα δουλεύουμε;"

Ειναι 2 παρα και σε 5μιση ωρες ξυπναω. Ισως αυριο με την δουλεια να τα ξεχασω ολα. Ειπαμε πανω και κατω κοσμος.

Το σιγουρο ειναι οτι δεν ξαναδιαβαζω το κειμενο και μαλλον δεν βγαζω νοημα.
Μπερδεμενες σκεψεις στο μυαλο, μπερδεμενες στο χαρτι.
Ημερολογιο μου καληνυχτα!

Ghost house


Ειμαι 3 μερες στο σπιτι σχεδον και δεν εχω συναντησει ακομα κανεναν. Ακουω πορτες, τηλεφωνα και τηλεορασεις, βλεπω πλυμμενα και βρωμικα πιατα στην κουζινα αλλα παρολαυτα δεν εχω συναντησει ακομα καποιον. Λες και ολα τα παραπανω τα κανουν φαντασματα. Και υποτιθεται οτι μενουμε στο σπιτι απο 4 μεχρι 6 ανθρωποι...

Μιλωντας για φαντασματα, στο κολλεγιο μου ειπαν οτι υπαρχει ενα στην σοφιτα οπου υπαρχουν οι ταξεις των καλλιτεχνικων. Οι μαθητες το πιστευουν αλλα τις τελευταιες μερες πριν τις διακοπες εμαθα οτι το πιστευουν και μερικοι συναδελφοι. Απο τους οποιους ενας ενθαρρυνε ενα μαθητη να κανει ερευνα στην βιβλιοθηκε για την ιστορια του κτιριου και φαντασματα στην περιοχη!

Και για να κλεισω με τα φαντασματα χθες στο ζουπερμαρκετ ανακαλυψα τους δυο πρωτους Ελληνες. Δυο κοπελες, υποθετω φοιτητριες. Ποσο αστειο ειναι να ακους καποιον να μιλαει ενω νομιζει οτι δεν τον καταλαβαινει κανενας αλλος:) και ποσο σπαστικο ειναι οταν εισαι αυτος που μιλαει και σχολιαζεις καποιον.

Οταν ξυπνησω το πρωι...

τα βλεπω ολα μαυρα
θελω μια κουπα με καφε
και τεσσερα τσιγαρα
(Ετσι μπλεκει ο ανθρωπος με το καπνισμα)
Καλημερα - Νικος Παπαζογλου

Πρωινο ξυπνημα, καφες...
που ειναι ο καφες?
Βαρεμαρα για το ταξιδι.
Επειγοντως καφες να την ξορκισω.
Παει ο πρωτος.

Δευτερος με θεα την θαλασσα
Για να ξυπνησω
Τριτος στο αεροδρομιο
Καλωσορισμα και αποχαιρετισμος μαζι
Καφες και συναντηση - ολα express(o)

Στο αεροδρομιο ειδα και ενα γνωστο - σκυλος!
Ερωτηση: Γιατι λεμε σκυλα μια γυναικα αλλα οχι κατι αντιστοιχο για εναν αντρα? Πχ Σκυλος!

Οταν εκλεινα το εισητηριο επρεπε να διαλεξω μεταξυ δυο αεροπλανων.
Το φτηνο ή το ευχαριστο
Νομος του Μερφυ? Το αεροπλανο που θα παρεις θα εχει καθυστερηση. 2 ωρες μεσα στο αεροπλανο, στο περιμενε. Και 3 η πτηση = 5 ωρες καθιστος.
Ειμαι γαματος στα μαθηματικα το ξερω.

Οταν ηρθε η ωρα να σηκωθω περπατουσα στο σχημα της καρεκλας.
Θυμιζα μια διαφημιση αλκοολουχου ή αναψυκτικου που ολοι περπατουσαν με κλιση, σχεδον ξαπλωμενοι. Δεν επρεπε να κανω πισω το καθισμα.



Δυο γρηγορα σχολια απο Ellada.
Νομιζω οτι ειχα διαβασει κατι στο paraeksi (αλλα δεν το βρηκα τωρα). Τι πρεπει να κανουμε με οσους στεκονται πισω απο τις πορτες ηλεκτρικου, μετρου, τρενου ή λεωφορειου και δεν σε αφηνει να βγεις. Τρεις μερες στην Αθηνα...τα νευρα μου. και λυση δεν βρεθηκε ακομα. Canina οπως λενε στην Μαλαισια.

Επομενο σχολιο...διαχρονικο
Αλλα βρηκα την τελεια περιγραφη πετωντας και διαβαζωντας ενα βιβλιο. Αντιγραφη απο το Μονολογκ του Λενου Χρηστιδη.

Ελαφρυ ταρακουνημα. Κλιιιινγκ. ΦΑΣΤΕΝ ΓΙΟΡ ΣΙΤΜΠΕΛΤΣ. Ευτραφης, βαρυς κυριος σηκωνεται. Ομορφη, γλυκια αεροσυνοδος, μπλε ματια, κοκκινο κραγιον σπευδει.

"Παρακαλω, καθιστε και βαλτε την ζωνη σας"
Ευτραφης συμπατριωτης με λαδωμενο μαλλι την κοιταει σαν να εμαθε μολις οτι η εν λογω γλυκητατη δεσποινις ειναι υπευθυνη για τη γενοκτονια τριων εκατομμυριων λιμοκτονουντων παιδιων στην Αφρικη. Οι Ελληνες. Υπεροχη φυλη. Τα ξερουν ολα, τα μπορουν ολα, τα κανουν ολα. Αποκλειεται να κανουν λαθος. Μαγκες. Φυλετικα ανωτεροι. Πλατυελμινθες.

Ακολουθει ο εξης εσωτερικος διαλογος.

ΕΛΛΗΝΑΣ (απο μεσα του): Να βαλω τη ζωνη? Γιατι? Σιγα τη μαλακια. Εγω θελω την ανεση μου. Πες μου, κουκλα μου ενα καλο λογο για να την βαλω
ΜΠΛΕ ΜΑΤΙΑ (απο μεσα της): Για να μην σκοτωθεις, κυριε μαλακα.
ΕΛΛΗΝΑΣ (απο μεσα του, βαθια ενοχλημενος) Καλα ενταξει, να την βαλω την πουτανα, αμα ειναι να μου σπατε τ' αρχιδια.

Μπλε ματια απομακρυνεται με παγωμενη ευγενεια. Του σωζεις την ζωη κι αυτος σου λεει να πας να γαμηθεις. Ηρεμια, αποκατασταση ταξης. κλιιινγκ. Σβηνει η ταμπελα με το ΦΑΣΤΕΝ. Ο ευτραφης βγαζει με οσο περισσοτερο θορυβο μπορει την ζωνη του και την πεταει αηδιασμενος απο την καταπιεση που βιωσε στο πετσι του μολις πριν απο λιγο, αυτος ο παντοτινα ελευθερος, ο αδεσμευτος, ο μεγαλος λιμπερτινος. Περναει με το πιο ειρωνικο χαμογελο του μπροστα απο την ομορφη που ηθελε να του σωσει την ζωη. Τα μπλε ματια χαμηλωνουν. Βρονταει την πορτα της τουαλετας ευχαριστημενος. Υπαρχει ομως παρ'ολα αυτα, ενα προβλημα: Ο ευτραφης λιμπερτινος δεν χωραει στην τουαλετα. Κατουραει το παντελονι του. Το σκουπιζει με χαρτι τουαλετας. Στρωνει το μαλλι και ανοιγει. Στριμωχνει τον ογκο του στο πορτακι, βγαινει, γεμιζει τον διαδρομο. Τα μπουτια του χαστουκιζουν τους επιβατες εκατερωθεν των διαδρομων, ωραιο θεμα, ειδικα για μενα που ειμαι παραθυρο. Καθεται, χανεται.

Αμαν ημουν πιλοτος στο ιδεατο - τιγκα στους Ελληνες - αεροπλανο, θ΄αναβα για ενα δευτερολεπτο το σημα ΠΡΟΣΘΕΘΕΙΤΕ και μετα θα εριχνα μια καθετη βουτια πεντ' εξι χιλιομετρων (οχι παραπανω), να δουμε μετα ποιος υπακουει και ποιος "καπου δε γουσταρει ζωνες και μαλακιες" και, στο φιναλε, ποιος φυλετικα ανωτερος θα μεινει στην θεση του.

Τους ξερω αυτους τους τυπους, εχει παντου τετοιους, σε ολες τις χωρες, απλως εμεις εδω σ'αυτη την ηλιολουστη γωνια του γαλαζιου πλανητη εχουμε τη φωλια. Τη μαλακοφωλια


Τα ματια κλεινουν απο την κουραση, το μυαλο νανουριζεται απο το κρασι, το οποιο δυο βδομαδες στο περιμενε εγινε ξυδι αλλα το νοιωθω γλυκο.

Για εκείνα που δεν έκανα και που 'χω καμωμένα

αν έχω τη ζωή σωστά είτε στραβά παρμένα

αυτό θα 'ν' το μαράζι μου κρασί λοιπόν ποιος ξέρει

μην βγαίνει τούτη η αναπνοή στερνή φορά από 'μένα

Όταν θελήσει η μοίρα μου τον κόσμο αυτό ν' αφήσω

και κάθε ελπίδα για ζωή απ' την καρδιά μου σβήσω

μια κούπα από τη στάχτη μου να φτιάξετε συντρόφοι

σαν θα γεμίζει με κρασί ίσως να ξαναζήσω.

(Τρια Ρουμπαγιατ - Θανάσης Παπακωνσταντίνου)

Επιστροφη στην πραγματικοτητα

Ειμαι στο μετρο απο αεροδρομιο για σαντερλαντ και γραφω το ποστ σε ενα μπλοκ.
Κοιταω τις στασεις και τον κοσμο γυρω μου. Αν δεν εβλεπα και την βαλιτσα θα ημουν σιγουρος οτι μολις ξυπνησα. Ξυπνησα απο το ονειρο. Ονειρευτηκα οτι ημουνα Ελλαδα για διακοπες.

Δυο κοσμοι. Ο πανω και ο κατω.
Δυο κοσμοι διαφορετικοι.
Αλλη ερμηνεια ο ενας, αλλη ο αλλος στα γεγονοτα.
Προσπαθεις να προσαρμοστεις αμεσως
Μαλλον αυτο ειναι το πιο κουραστικο.
Το μονο θετικο ειναι οτι μιλωντας με και διαβαζωντας ανθρωπους που κανανε την ιδια διαδρομη αυτες τις μερες νοιωθουν το ιδιο. Αρα δεν ειμαι εγω ο (πολυ) παραξενος. Ισως ειμαστε πολλοι οι περιεργοι.

Το κρασι τελειωσε και τωρα με καλει το κρεββατι...

συνεχεια στο επομενο....

Επιστροφη...


Τελευταιο βραδυ στην Ελλαδα.

Παραξενο συναισθημα, 10 μερες και φαινονται για μηνες. Πολλες εικονες και συναισθηματα. Ισως ειναι η πρωτη φορα που δεν θελω να μπω στο αεροπλανο αυριο.

Σχεδον το ειχα ξεχασει οτι πρεπει να πεταξω. Αλλα γυρνωντας σπιτι σημερα το βραδυ επανηλθα στην πραγματικοτητα.
Γυρναω σπιτι στην Αθηνα συνηθως με την ιδια διαδρομη. Μετρο μεχρι Φιξ και μετα το Α2. Εκει στην σταση του λεωφορειου υπαρχει το μηνυμα του προορισμου μου. Κοιτωντας προς Καλλιροης υπαρχει στον τελευταιο οροφο μιας πολυκατοικιας μια ταμπελα. Γραφειο Διασυνδεσης Φοιτητων University of Sunderland. Snif:(

Ενα μεγαλο ταξιδι αυριο μεσω Παρισιου και πισω στον νησι. Πολυ θα ηθελα να ημουνα, οπως περυσι τετοιες μερες, στην Πραγα και στην Ολλανδια.

Holiday tunes

Ενα πρωτο δειγμα απο ηχους διακοπων.

Ευχαριστω την Μαριαλενα που μου εστειλε το "Crowded House - Into Temptation" (δεν το ακουσα ακομα γιατι κολλαει το youtube, αλλα ειμαι σιγουρος οτι ειναι...ωραιο)



Οι Crowded House μου θυμισαν το δικο τους Weather with you και τα συννεφακια που με ακολουθουν απο την Αγγλια.


και δυο δικες μου επιλογες. Ισως αυτη την βδομαδα να εβαζα για ερωτικα τραγουδια απο ανδρικη και γυναικεια φωνη, να εβαζα αυτα.


Lizz Wright - My Heart



Tom Baxter - Tell Her Today

Hooray!!!



Διακοπες για πασχα! Καθολικο τουλαχιστον!

Θα επανελθω με σκεψεις, εικονες και ηχους!

Ηοοray! Hooray! It's a holiday.....

xyzbank

Καποια στιγμη στην δουλεια την προηγουμενη βδομαδα, μια συναδελφος μου εδειξε ενα mail που ελεγε οτι το hotmail θα αρχισει να χρεωνει 10 (κατι, δεν ελεγε τι) καθε μηνα σε οποιον δεν στειλει αυτο το mail σε ολα τα ατομα στη λιστα. Για να δειξει οτι ο λογαριασμος ειναι ενεργος.

Χα! Σιγα το πραγμα ειπα! Ακομα ενα ηλιθιο spam...

Αντεδρασε που ημουνα τοσο σιγουρος και μου εδειξε το τελος του mail με ενα link στο BBC που ελεγε οτι οντως ισχυει. Ηταν οντως στην κανονικη σελιδα του BBC και μου φανηκε περιεργο.

Πριν λιγο το πηρα και εγω απο μια φιλη απο Θεσσαλονικη. Αρα κυκλοφορει αρκετα...

Πηγα ξανα στο BBC και ειδα οτι το αρθρο/link εχει ημερομηνια 25/02/2001 :)

:) Γκρρρρρ!!!!!!!



Αυτο μου θυμισε ενα περιστατικο πριν λιγο καιρο, οσο ημουνα ακομα Ελλαδα.

Ενας κολλητος μου, με επαιρνε καθε μερα να μου πει να περασω απο τα γραφεια της εταιριας, γιατι ειχε ερθει ενα mail στο προσωπικο εταρικο mail του που ηταν για μενα. Το mail ηταν απο μια τραπεζα.

Φωναζε, γιατι οσο καιρο ημουνα Ελλαδα χρησιμοποιουσα τους υπολογιστες στην εταιρια, τα απογευματα που λειπανε και γιατι καπως καταφερα να μπερδεψω το mail μου με τα δικα του...

Πηγα καποια στιγμη...μετα απο πολλα τηλεφωνα, ο λογος που καθυστερουσα ειναι οτι δεν μπορουσα να φανταστω πως ενα μαιλ για μενα θα πηγαινε στο εταρικο του μαιλ.

Τεσπα....

Βλεπω το μαιλ και εγραφε:

Αγαπητε κυριε

Υπαρχει προβλημα με το λογαριασμο σας και παρακαλουμε στειλτε μας μαιλ με τα στοιχεια σας για να το λυσουμε. Αριθμο λογαριασμο και δεν θυμαμαι τι αλλο.

Το μαιλ του αποστολεα ηταν info@xyzbank.com αρα φαινοταν απο την τραπεζα.

Το μαιλ δεν εγραφε κυριε Αερικο αλλα σκετο κυριε. Η λογικη του φιλου μου ηταν οτι εισαι ο μοναδικος που εχεις λογαριασμο στην τραπεζα αυτη και μπαινεις και στους υπολογιστες μας. Αρα ειναι για σενα. Φαινεται καπως αθωο...αλλα δεν θελω να ξερω ποσοι καημενοι δεν εχουν σχεση με υπολογιστες και λιγη κοινη λογικη και την εχουν πατησει.

Καλημερα!!!!!

μαθηματα αριθμητικης

Χθες και σημερα στο κολλεγιο ημουνα μονος στην ταξη. Διδασκουμε μαζι με μια κοπελα για να μαθαινω και γω και καποιες φορες με εναν ΤΑ (teaching assistant). Χθες πανικοβληθηκα γιατι δεν υπηρχε session plan και τους μαθητες τους εβλεπα πρωτη φορα, οπως και τους σημερινους. Αλλα τσατρα πατρα τους κατι καταφερα. Πιο πολυ για να περασει η ωρα γιατι ουτε οι ιδιοι μπορουσανε να πουνε τι κανανε. Οι πολλες ερωτησεις με αοριστο περιεχομενο τους αγχωνουνε και πολλες φορες οδηγει σε δυσκολες συμπεριφορες.

Σημερα παλι οπως ειπα δεν ηξερα τι να κανω και καμια απο τις ΤΑ δεν ειχε βρεθει σε παρομοιο μαθημα με το συγκεκριμενο γκρουπ ποιο παλια. Η πρωινη ΤΑ μου προτεινε να παμε με τους μαθητες βολτα στην πολη να επισκεφτουμε καποιο χωρο και να πιουμε κατι. Παντα πινουν οι μαθητες και εμεις κατι οταν βγαινουμε. Σαν το αντιστοιχο 15 λεπτο διαλλειμα που εχουμε σε καθε μα9ημα.

Η μερα το πρωι ηταν φανταστικη χωρις ενα συννεφακι οποτε πηγαμε το πρωι βολτα στο μουσειο του Sunderland. Το ειδα πολυυυ γρηγορα οποτε δεν μπορω να πω κατι αλλο αλλα θα ξαναπαω καποια στιγμη. Μετα το ροφημα στο μουσειο επειδη ειχαμε χρονο μου ζητησανε να παμε στο HMV (μαγαζι με cd,ταινιες κλπ) και να χαζεψουνε τα παιχνιδια για υπολογιστη και ταινιες. HMV η χαρα του αερικου...(αφου δεν εχουμε FOPP πλεον)...προσφορες για cd και ταινιες. Οπως διαβαζει συχνα το blog μπορει να φανταστει με τι εχω κολλημα...ΤΡΕΛΟ!!!!! H απαντηση στο τελος του post:) Δεν μπορεσα να αντισταθω...7+8 λιρες ή 10 και τα δυο μαζι!!!!!

Εκανα και το καλο σαν δασκαλος ζητησα απο τον ενα μαθητη να ζητησει πληροφοριες (οχι τρομερο προβλημα αυτοπεποιθεσης) για το που υπαρχουν τα υπολοιπα cd του τραγουδιστη, γιατι αυτα ηταν στις προσφορες και να παει να πληρωσει και να μετρησει και τα λεφτα. Και numeracy και literacy μαζι:) Γενικα τα μαθηματα εχουν σκοπο την αμεση βοηθεια, να μαθουν να μετρανε λεφτα, να διαβαζουν το χρονο+ ταυτοχρονα να μιλανε σε καποιον, να περνανε το δρομο, να καθονται σε ουρα και αλλα τετοια- απλα για μας- δυσκολα για τους ιδιους.

Το απογευμα το προγραμμα ηταν παρομοιο...με χαλια καιρο, βιβλιοθηκη και χωρις cd:(

Ολο το post οπως καταλαβατε ηταν για να μοιραστω την χαρα μου για τα cd (και να περιγραψω λιγο την μερα μου.) Αυτο που δεν εγραψα ειναι οτι ολο το πηγαινελα...σημαινε και 4 ωρες περπατηματος και ορθοστασιας οποτε παλι παυσιπονα και στην καρεκλα του πονου να γραψω:(



ΠΟΝΑΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΠΟΝΑΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΠΟΝΑΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ!!!!!!!!!!!!!!!!!




I remember - Δαμιανος Ρυζης

Flowers of Romance

Το σαββατοκυριακο ηρεμο, πολυ τρεξιμο με την μετακομιση. Σχεδον τελειωσε και η τακτοποιηση. Η επιβραβευση ηταν μια blues συναυλια σε μια pub στο κεντρο και λιγο αλκοολ μετα απο μερες. Σημερα συνεχιζεται η εγκαινιαση του σπιτιου με ρακομελα...Κιτσο κ Zacki ευχαριστω:)

Ενας πονοκεφαλος παει και ερχεται γιατι το δωματιο ειναι φρεσκοβαμμενο και μυριζει ακομα αλλα σημερα ειμαι πολυ καλυτερα. Ολες οι φορες που βγηκα απο το σπιτι το διημερο ηταν για ψωνια για το σπιτι. Οποτε γενικως οχι πολλα πραγματα. Αλλα τραβηξα αυτες τις φωτογραφιες μια απο τις φορες. Το μπλε τo αγαπημενο μου χρωμα και τις λατρεψα.
Photobucket
Photobucket

Ακομα μια φωτογραφια με τιτλο...ποσα κορακια υπαρχουν?

Photobucket



(Για καποιο παραξενο λογο ο blogger αρνειται να κανει upload τις φωτο!!!)


Περιμενω να γινουν upload και τα τραγουδια για το αλλο post και βρηκα τo επομενο τραγουδι. Ειναι οι Hercules & Love Affair ft. Antony Hagerty στο Blind (ο Antony Hagerty ειναι ο τραγουδιστης στους Antony & the Johnsons). Η φωνη του ειναι φανταστικη με το beatακι και ωραιο και το videoclip.



In my mind....

Paul Weller - Sunflower

REM (ft. William Burroughs) - Star Me Kitten
Kosheen - Catch
Marc Cohn - Walking in Memphis
Ten Sharp - You
Lisa Stanfield - All around the world
Faith No More - Epic
Faith No More - I'm Easy

Διαμαντακια

που μπορουν να σου φτιαξουν την μερα...



Το παρακατω κειμενο μου σταλθηκε περιπου πριν ενα χρονο. 11/3... το βρηκα τυχαια. Eιναι το κειμενο που μου εβαλε την πρωτη ιδεα για το blog. 2μιση μηνες μετα καποια γεγονοτα με οδηγησανε σε αυτο το post. Ενα ημερολογιο με σκεψεις και συναισθηματα. Που δεν θα το εχω μαζι μου αλλα θα μπορω να το ενημερωσω και να το διαβασω σχεδον ανα πασα στιγμη.

Το βρηκα τυχαια στα εγγραφα πανω που σκεφτομουνα να κλεισω το blog, καλο σημαδι μαλλον.

o pcs thelei gia alli mia fora mia geri xeira voitheias, kai skeftesai...
ta exw kanei ola save, ok, alla gia na mi mou ti dwsei perissotero kai
to arxisw stis sfaliares (pou legame), as paw to skuli pros nerou tou
na mi skasei kai to kakomoiro.
ki ekei pou anoigeis tin porta sou exwntas ekato pragmata sto mualo sou,
pernaei apo mprosta sou ena olokliro maske partu...
kai skeftesai...oxi, den eimai ellada ki ekei to karnavali teleiwse
prin 3 weeks! prosgeiwnesai, koitas tin wra - 1. malista. eimai sto
gamwedinburgh pou molis kleisane oi pub kai exoun vgei oloi eksw gia
na gurisoun spiti tous mes stin trella (kai liwma kapoioi).
kai ksanaskeftesai - dystyxws(kako auto gia merikous anthrwpous) -
oti esena shmera, opws kai tis perissoteres meres ton teleutaio kairo,
den se perimene mia vradia trellas, alla ena kololaptop pou sou spaei
ta neura...
pefteis pali sti mizeria tis pragmatikotitas pou esy gia enan periergo
logo exeis epileksei kai anarwtiesai wres wres poso malakas eisai.
alla, oxi , les den tha me parei apo katw twra, kala ti vgalame mexri
twra gia shmera. tha paw kai tha akousw kati na me ftiaksei.
anevaineis loipon, anoigeis ti malakia (pcs) kai ekei pou molis kathesai
akous fwnes katw pao to parathuro sou kai kapoious allous tupous pou
gurnane profanws apo to idio partu... tin poutana mou...valtoi einai?

alla oxi. den tha pesoume.

Διαβαζοντας το πρωτο μου post καταλαβα οτι δεν εχω κανει ακομα post για το Εδιμβουργο. Οπως θα το ηθελα. Στις επομενες αναρτησεις μετα το (καθολικο) Πασχα!

Ο συγγραφεας του κειμενου ειναι Ελλαδα και ελπιζω να περασει καλα στο καρναβαλι φετος, το κακομοιρο το σκυλακι ελπιζω να αντεχει ακομα:) και εγω που την σχολιαζω...θα αντιμετωπιζω την απειλη της "den tha glytwseis etsi eukola..."

Blogοπαιχνιδα 3

Δυο τραγουδια αγαπης, ενα απο αντρικη φωνη και ενα απο γυναικεια.
Δυσκολευτηκα να βρω απο γυναικεια ειναι η αληθεια.

Σε αυτο το παιχνιδι κλεβω. Δεν μπορω να αποφασισω. Οποτε βαζω δυο και δυο.
Νομιζα οτι απο αντρικη φωνη ηταν ευκολο αλλα σημερα ακουσα στο mp3 το "Dance me to the end of love" απο Leonard Cohen και το βαζω δευτερο. Πρωτο απο Cure το "Lovesong".

Aπο γυναικεια... Lhasa - "Con toda palabra" και Graviton - "Σου τηλεφωνω".
1992 33 PARIS - lovesong.mp3
Leonard Cohen - Dance me to the end of love.mp3
Lhasa De Sela - The Living Road - 01 - Con Toda Palabra.mp3
graviton-sou_thlefwnw.mp3

Blogοπαιχνιδα 2

Αγαπημενο ποιημα: του Antonio Machado - Caminante, son tus huellas

Todo pasa y todo queda,
pero lo nuestro es pasar,
pasar haciendo caminos,
caminos sobre el mar.

Nunca persequí la gloria,
ni dejar en la memoria
de los hombres mi canción;
yo amo los mundos sutiles,
ingrávidos y gentiles,
como pompas de jabón.

Me gusta verlos pintarse
de sol y grana, volar
bajo el cielo azul, temblar
súbitamente y quebrarse...

Nunca perseguí la gloria.

Caminante, son tus huellas
el camino y nada más;
caminante, no hay camino,
se hace camino al andar.

Al andar se hace camino
y al volver la vista atrás
se ve la senda que nunca
se ha de volver a pisar.

Caminante no hay camino
sino estelas en la mar...

Hace algún tiempo en ese lugar
donde hoy los bosques se visten de espinos
se oyó la voz de un poeta gritar
"Caminante no hay camino,
se hace camino al andar..."

Golpe a golpe, verso a verso...

Murió el poeta lejos del hogar.
Le cubre el polvo de un país vecino.
Al alejarse le vieron llorar.
"Caminante no hay camino,
se hace camino al andar..."

Golpe a golpe, verso a verso...

Cuando el jilguero no puede cantar.
Cuando el poeta es un peregrino,
cuando de nada nos sirve rezar.
"Caminante no hay camino,
se hace camino al andar..."

Golpe a golpe, verso a verso.



Με τον αγαπημενο στιχο:

Caminante, son tus huellas
el camino y nada más;
caminante, no hay camino,
se hace camino al andar.

Traveller, the path is your tracks and nothing else;
traveller, there is no path, the path becomes when walking.

Blogοπαιχνιδα 1

Δεν ειναι και οι καλυτερες μερες μου (προβληματα στη δουλεια με συναδελφο το κυριοτερο που σκοτεινιασε τον ουρανο). Τουλαχιστον αυτο το Σαββατο αλλαγη περιβαλλοντος με την μετακομιση και το αλλο Σαββατο μεγαλη αλλαγη περιβαλλοντος με το κολλεγιο να κλεινει για Πασχα και το αερικο να ταξιδευει. Ισως φτιαξει η διαθεση, τουλαχιστον να σκεφτομαι κατι διαφορετικο.

Αλλα παλι ξεφευγω, δεν εχω παρει μερος γιατι δεν νομιζω οτι με εχει προσκαλεσει καποιος , αν και μεχρι τωρα ισως να τα σκεφτομουνα και λιγο σαν χασιμο χρονου. Στην κατασταση που ειμαι ειπα να ασχοληθω λιγο να ξεφυγει το μυαλο μου. Και επιασε!!!!!!!

Λοιπον το πρωτο που με κινησε το ενδιαφερον ειναι με το βιβλιο. Το blogοπαίχνιδο πιάσε-το-βιβλίο-πιο-κοντά-σου. Αρχισα να (ξανα)διαβαζω αυτη τη βδομαδα-και μιας και ολα τα πραγματα μου ειναι ακομα πακεταρισμενα δεν εχω αλλο κοντα μου, το "Ο θεος των μικρων πραγματων" της Αρουντατι Ροι. Ειχα αρχισει να το διαβαζω το καλοκαιρι αλλα μετα το πακεταρισα μαζι με ολα τα πραγματα μου και ειχε μεινει εκει. Το ξετρυπωσα αυτες τις μερες.


Το παιχνιδι ανοιξα την σελ.123, περασα τις πρωτες 5 προτασεις (στο περιπου γιατι ειχε παυλες αντι για τελειες) και γραφουμε τις επομενες τρεις προτασεις (6η-8η).


Το πατωμα κολλουσε. Οι ασπροι τοιχοι ειχαν παρει ενα ανομοιομορφο γκριζο χρωμα. Οι μπρουτζινοι μεντεσεδες και τα χερουλια ειχαν μια μονιμη θαμπαδα και κολλουσαν.

Sunday afternoon

αν και εδω ειναι ακομα 4. Εχω μπερδευτει...Στη δουλεια, μετα τις 4 που φευγουν τα παιδια, αναφερομαστε στο τι θα κανουμε... το βραδυ (evening) αλλα μιλαμε 4 με 5. Ενταξει το μεσημερι ειναι γνωστο οτι ειναι στις 12. Αντε με λιγη τυχη μεχρι τη 1μιση που τελειωνει το μεσημεριανο μας.
Δεν μπορω να σκεφτομαι σαν βραδυ οταν ειναι 5, νομιζω οτι τελειωσε ολη η μερα.
Ουφ το ειπα και ηρεμησα!!!

Βρηκα σπιτι επιτελους (δωματιο για την ακριβεια) και μετακομιζω το αλλο σαββατο. Παει και αυτο. Μια βολτα και αυριο στο Newcastle για δουλεια και αρχιζει η βδομαδα. Να φυγει και αυτο το γραφειοκρατικο απο πανω μου και νομιζω οτι τελειωνω για τωρα. Γαμωτο δεν προλαβαινω να κανω οτι ηθελα μεσα στο σαββατοκυριακο. Μου βγαινει ολη η κουραση και ειμαι με παυσιπονα για την μεση και σχεδον συνεχεια ξαπλωμενος.

Μου εχει κολλησει ενα κομματι ακομα αυτες τις μερες που δεν εβαλα χθες. Το ακουω οταν πηγαινω στην δουλεια
Sufjan Stevens - Concerning the UFO sighting near highland.mp3

Και ενα quiz απο την χθεσινη βολτα με την Clarice στο παρκο. Ποσα κορακια ειναι στην φωτογραφια?

In my mind....


Blonde Redhead - Falling Man
Σωκρατης Μαλαμας - Τα Ξωτικα
Σωκρατης Μαλαμας - Νεραιδα
Antony and the Johnsons - Man is the baby
The Cure - Why I Can't Be You?
U2 - Until the End of the World
In my dream I was drowning my sorrows But my sorrows, they learned to swim Surrounding me, going down on me Spilling over the brim Waves of regret and waves of joy I reached out for the one I tried to destroy
Florent Pagny - Châtelet les Halles
Damien Rice - Grey Room
See I wasn't actually sure at a certain point if I ever gonna finish another record,
the whole thing got to a point where I really loved, I loved music,
but it transformed into something that it made me feel kind of uncomfortable.
The think that I noticed is that the more down I am the better of what it is that I do
and I'm sort of bored to be down but I've got all these songs
and the new album is quite depressing as well.
I don't know how we gonna tour for the next year
cause I don't plan on being in sort kind of space.
So we will have to make something happy soon but anyway.
So this is a song thats all about just when you find yourself caught in that space,
the cycle of just punishing yourself and others in order to bring you to a place
where you get so frustrated and annoyed that you get inspired
and you right a song and then you
have a relief.


Ενδοσποπηση κ' αληθειες

Δισεκτη μερα σημερα και απο οτι μου ειπανε, στην Αγγλια οι γυναικες σημερα εχουν το δικαιωμα να ζητησουν σε γαμο οποιον θελουν και αυτος δεν μπορει να αρνηθει.

Δυο πανεμορφα posts που διαβασα τις τελευταιες μερες. Το πρωτο ειναι του romfea και το αλλο της Λινας με το οποιο συμφωνω απολυτα.
Νομιζω οτι ειναι πολυ δυσκολο να μπορεις να μενεις μονος σου και να κοιτας μεσα σου. Το αλλο μας μισο ξερει τα παντα για μας, ακομα και οτι δεν εχουμε αποκαλυψει κατι στους αλλους. Οταν καταφερνει καποιος να μενει μονος του νομιζω παιρνει απιστευτη ωθηση και βελτιωνεται αρκετα και σαν ανθρωπος.


Καλο μηνα!!!!!!