Οταν ξυπνησω το πρωι... #2

Κατι ελεγα για τους δυο κοσμους.

Τον πανω και τον κατω.

Μου θυμιζει τους δυο κοσμους των αρχαιων Ελληνων. Αντι για την βαρκα που σε μετεφερε στον Αχερωντα απο τον ενα κοσμο στον αλλο, τωρα εχουμε τα σιδερενια πουλια. Μεγαλη βαρκα...στοιβαζεις 100, 200 ατομα και τα πας ολα μαζι.

Θεωρητικα ο πανω κοσμος ειναι το εξωτερικο (Αγγλια, Σκωτια, Ολλανδια κλπ) και ο κατω κοσμος το εσωτερικο (Ελλαδα). Γεωγραφικα συμβαινει αυτο, δεν υποννοω οτι στην Ελλαδα πανε οι χαμενες ψυχες.

Δεν αναλυω την γνωμη μου οτι καποιος πρεπει να μεινει για 6μηνες-1χρονο στο εξωτερικο να δει μια αλλη αντιληψη πραγματων και μια αλλη λογικη. Μετα αν δεν σου αρεσει καθολου αποκτας και μια καλυτερη ιδεα για την Ελλαδα γιατι αναγνωριζεις τα θετικα της Ελλαδας...αλλα ειπα αυτο δεν ειναι για τωρα.

Στις μερες μου αυτες στην Ελλαδα εζησα παλι το φαινομενο επισκεψη fastfood. Κατεβαινεις για λιγες μερες και "πρεπει" να δεις πολυ κοσμο. Ολους να τους δεις πολυ γρηγορα, ειδικα επειδη δεν κατεβαινεις συχνα και οταν κατεβαινεις ειναι για λιγες μερες.
"Πρεπει"...μεγαλη κουβεντα...Θελεις αλλα αυτο σε αγχωνει. Ειδικα αν δεν μενεις Αθηνα και η ζωη σου ειναι μοιρασμενη και σε αλλες πολεις. πχ για μενα οικογενεια σε Αθηνα και Λαρισα και πολλοι φιλοι σε Αθηνα, Λαρισα και Θεσσαλονικη.
Ειναι πολυ δυσκολο και επιπονο να κανεις αξιολογηση φιλιας. Και τωρα που οι περισσοτεροι δουλευουν ο χρονος εχει μειωθει αρκετα. Δεν μπορεις να πεις οτι θα δω την Αννα, τον Αρη, την Ελενα και οχι τον Χρηστο, την Χριστινα και την Χρυσα. Τουλαχιστον εγω. Μετα σου βγαινουν και τα παραπονα. Ηρθες και δεν με πηρες, ή με πηρες χθες και δεν προλαβα να κανονισω. Λες και το κανεις επιτηδες.

Αερικο...ξεφευγεις!

Δυο κοσμοι!

Οσο ειμαι κατω ακουω οτι ειμαι τυχερος που δουλευω σε κατι που θελω, πληρωνομαι καλα για να ζω ανεξαρτητος για πρωτη full time μονιμη δουλεια και βασικο για την Ελλαδα οτι πληρωνομαι στην ωρα μου. Ειδικα για τον τομεα μου...εχω φιλους/γνωστους που πληρωνονται...καποτε...εξι μηνης κανονικα και εξι μηνες αναδρομικα. Σε μια δουλεια που λογω του ψυχολογικου stress με ατομα με ειδικες αναγκες και ειδικοτερα αυτισμο ειναι δυσκολο. Αν δεν εχεις και λεφτα και ζεις με δανεικα ακομα πιο δυσκολα. (Αυτη η παρενθεση σαν γνωστοποιηση συμπαραστασης σε αυτους, αφου μολις αρχισαν οι εξι μηνες "εθελοντικης δουλειας").

Αν τους πεις οτι ειναι στο εξωτερικο...αλλαζουν χρωματα. Ημουνα ατυχος γιατι με στειλανε στα 18 πανω αλλα τυχερος γιατι δεν θα το εκανα αλλιως και ξερω οτι ειναι δυσκολο να το κανεις στα 25+.

(μηπως να πω το ποστ "Παραπονα ενος ξενιτεμενου")

Τα προβληματα που ακουσα στον κατω κοσμο (απο λιγους ανθρωπους) ειναι του στυλ, "δεν βγαινω καθε μερα", "δεν εχω λεφτα να φευγω τα σαββατοκυριακα" κλπ. Ακουσα και το κορυφαιο σχολιο απο καποιον, αναφερομενος σε σκεψη φιλης του "Γιατι να παω Αγιοκαμπο -παραλια της Λαρισας- για μπανιο σημερα που τα μαγαζια ειναι ανοιχτα, ολος ο κοσμος θα εχει μεινει Λαρισα." Κοινως πασαρελα.

Σε πιο σοβαρα θεματα των δυο κοσμων.

Η επισκεψη μου θυμισε λιγο εκτος απο fast food και μια εκφραση, που εμαθα απο ενα cd των Tiger Lillies το Births, Marriages And Deaths με αγαπημενο αυτο (play). Παλι ξεφυγα!

Births, Δυο φιλες που γεννησαν στον ενα μηνα που ελειπα και μια που γενναει αυτες τις μερες.

Marriages, Τρεις γαμοι για το καλοκαιρι και κανενας μεσα στην αδεια μου. Στους δυο θελω να παω και μαλλον θα με φανε τα αεροπλανα. Τους δυο τους ηξερα, τον ενα οχι...αλλα θα επανελθω.

And Deaths. Ενας θανατος καποιου που δεν ηξερα, αλλα ηταν κοντινο προσωπο απο δικο μου κοντινο. Εκανε ακομα πιο δυσκολες τις μερες.

Και τελος ενα συμπλεγμα γαμου και θανατου. Μια ιστορια απο τα παλια.
25η μαρτιου μιλησα με ενα φιλο μου μετα απο 7-8 χρονια. Καλος φιλος απο τα παλια. Απο εδιμβουργο. Γιορταζε και ειναι ο γαμπρος που δεν ηξερα.
Ετσι θυμηθυκα και ενα φιλο απο Εδιμβουργο που εφυγε. Ειμασταν 3αδες τοτε.

3 Βαγγεληδες
3 Ποντιοι
3 απο Κιλκις
3 Πολιτικοι Μηχανικοι
3 Ηλεκτρολογοι Μηχανικοι
3 συγκατοκοι (x3 παλι)
3 ....

Ο γαμος ειναι στο Κιλκις και ο ¨ξενιτεμενος¨ επισης απο κει και δεθηκα κομπο.
Ειναι αυτο που λεω για τον πανω και κατω κοσμο. Εισαι πανω...ξεχνας τα παντα κατω.
Προβληματα των κατω. Γαμους, γεννητουρια και κηδειες ή προβληματα υγειας, ακομα και δικων σου ανθρωπων. Ειναι τεχνικη που απεκτησα (ισως και ο καθενας) οταν εισαι τοσο μακρια. Οχι τα καταφερνεις παντα. Οταν χανεις την τεχνικη σε παιρνει περισσοτερο απο κατω λογω της αποστασης. Σε παιρνει απο κατω...γιατι δεν πας κατω. Ωραιο :)

Δεν ξερω αυτη την φορα με απεργιες, ασφαλιστικο, σκουπιδια και ΔΕΗ που φανηκε τελειως αλλος κοσμος. Διαφορετικοι κοσμοι και αναμεσα στους φιλους εκει. Οι χαρουμενοι και οι σκεπτικοι...

(μηπως να πω το ποστ "Παραπονα ενος ξενιτεμενου που παει για μερικες μερες Ελλαδα"? )

Τι αλλο απο Ελλαδα? Για να ανεβουμε ψυχολογικα.

Δεν ειχε συναυλιες Μητσια και Matisse λογω ελλειψη χρηματων.
Ειχε δυο συναυλιες Mode Plagal και Μαλαμα (με ολιγον Θαναση). Θα ακολουθησουν ποστ.
Δεν ειχε θεατρο. Στην Αθηνα μεγαλωσε ο καφες για να πουμε τα νεα και στην Λαρισα δεν ειχα χρονο.
Ειχε εκδρομη στον Κισσαβο να δουμε το ηλιοβασιλεμα. Θα ακολουθησει ποστ.
Δεν ειχε και Θεσσαλονικη:( Παλι ο χρονος!
Ειχε φιλη απο Θεσσαλονικη στη Λαρισα με πολυ κρασι. Δεν ακολουθει ποστ αλλα οποιος παει Λαρισα ας παει στον Νικοδημο (του Κρασσα) αξιζει!

Πολλους φιλους, αρκετες συζητησεις. Που ποτε δεν φτανουν. Αρκετο κρασι και αλκοολ για υποστρωμα της συζητησης. Αρκετα τσιγαρα για παρεα στο αλκοολ. (Κανονικα, μην παει το μυαλο σας στο πονηρο). Τωρα που στρωνω εγω, προσπαθεια στηριξης των φιλων. Τοσα τραβηξαν 15χρονια.

Και το ειπα στην επιστροφη πρωτη φορα που δεν ηθελα να μπω στο γαλλικο σιδερενιο πουλι. Το παραξενο ειναι οτι φιλη που δεν ηθελε να ξαναφυγει, ισως και να το σκεφτοταν πλεον. Συγχρονισμος 0 ε?

Ισως απλα να με πνιγει οτι μπαινω πρωτη φορα σε προγραμμα και σαν εκπαιδευτικος δεν μπορω να φευγω οποτε θελω. Θελω...δεν μπορω. Ισως να φταει αυτο που μου ειπανε σημερα και ειχα σκεφτει και εγω οταν επιασα δουλεια. "Ρε μαν! Έτσι θα πάει; Μια ζωή θα δουλεύουμε;"

Ειναι 2 παρα και σε 5μιση ωρες ξυπναω. Ισως αυριο με την δουλεια να τα ξεχασω ολα. Ειπαμε πανω και κατω κοσμος.

Το σιγουρο ειναι οτι δεν ξαναδιαβαζω το κειμενο και μαλλον δεν βγαζω νοημα.
Μπερδεμενες σκεψεις στο μυαλο, μπερδεμενες στο χαρτι.
Ημερολογιο μου καληνυχτα!