Blogοπαιχνιδα 1

Δεν ειναι και οι καλυτερες μερες μου (προβληματα στη δουλεια με συναδελφο το κυριοτερο που σκοτεινιασε τον ουρανο). Τουλαχιστον αυτο το Σαββατο αλλαγη περιβαλλοντος με την μετακομιση και το αλλο Σαββατο μεγαλη αλλαγη περιβαλλοντος με το κολλεγιο να κλεινει για Πασχα και το αερικο να ταξιδευει. Ισως φτιαξει η διαθεση, τουλαχιστον να σκεφτομαι κατι διαφορετικο.

Αλλα παλι ξεφευγω, δεν εχω παρει μερος γιατι δεν νομιζω οτι με εχει προσκαλεσει καποιος , αν και μεχρι τωρα ισως να τα σκεφτομουνα και λιγο σαν χασιμο χρονου. Στην κατασταση που ειμαι ειπα να ασχοληθω λιγο να ξεφυγει το μυαλο μου. Και επιασε!!!!!!!

Λοιπον το πρωτο που με κινησε το ενδιαφερον ειναι με το βιβλιο. Το blogοπαίχνιδο πιάσε-το-βιβλίο-πιο-κοντά-σου. Αρχισα να (ξανα)διαβαζω αυτη τη βδομαδα-και μιας και ολα τα πραγματα μου ειναι ακομα πακεταρισμενα δεν εχω αλλο κοντα μου, το "Ο θεος των μικρων πραγματων" της Αρουντατι Ροι. Ειχα αρχισει να το διαβαζω το καλοκαιρι αλλα μετα το πακεταρισα μαζι με ολα τα πραγματα μου και ειχε μεινει εκει. Το ξετρυπωσα αυτες τις μερες.


Το παιχνιδι ανοιξα την σελ.123, περασα τις πρωτες 5 προτασεις (στο περιπου γιατι ειχε παυλες αντι για τελειες) και γραφουμε τις επομενες τρεις προτασεις (6η-8η).


Το πατωμα κολλουσε. Οι ασπροι τοιχοι ειχαν παρει ενα ανομοιομορφο γκριζο χρωμα. Οι μπρουτζινοι μεντεσεδες και τα χερουλια ειχαν μια μονιμη θαμπαδα και κολλουσαν.