Showing posts with label Σκεψεις. Show all posts
Showing posts with label Σκεψεις. Show all posts

Ρεμπώτικα | Λόγια ανταλλάξαμε βαριά | Μιχάλης & Παντελής Καλογεράκης



Ρεμπώτικα, μίξη ρεμπέτικων και επιστολών του Ρεμπώ.

Ότι πιο όμορφο έχω ακούσει τελευταία.
και έγινε αυτό το τραγούδι πιο ταιριαστό.
Λόγια ανταλλάξαμε βαριά την τελευταία τη βραδιά και ρίζωσε το μίσος στην ψυχή μας, γι’ αυτό το σκέφτηκα πολύ εις το εξής δεν ωφελεί να συνεχίσουμε με τέτοια τη ζωή μας. Θα ‘ταν καλύτερα θαρρώ να βασιστούμε στον καιρό που όλα τα σβήνει απαλά κι αγάλι αγάλι κι αν ξεχαστούν καμιά φορά τα λόγια εκείνα τα βαριά ίσως αγάπη μου να σμίξουμε και πάλι. Μα τώρα και προς το παρόν ανήκει πια στο παρελθόν ο έρωτάς μας που μας είχε βασανίσει, γιατί τα λόγια τα βαριά μας την πληγώσαν την καρδιά και κινδυνεύει η αγάπη μας να σβήσει.

Editors - No Sound But The Wind (Live at Rock Werchter 2010)

1:45
If I say shut your eyes
If I say look away
Bury your face in my shoulder
Think of a birthday
The things you put in your head
They will stay there forever
I'm trying hard to hide your soul
From things it's not meant to see

Στη Γη των χαρουμενων

Το πηρα αποφαση...και μαλλον θα αρχισω να το συνηθιζω...οτι ειμαι 33...

Δεν εγινα τωρα αλλα καπου τον Φλεβαρη (12), τις μερες του Ρεθυμνου. Δεν μπορω να πω οτι με ενθουσιασε το νουμερο. Δεν ειναι η ηλικα αλλα το νουμερο σαν νουμερο. Δεν... (Ενω στο παρελθον εχουν γινει εορταστικα ποστ...30...31...32.

33 λοιπον και κατι. Στις μερα αυτη στο Ρεθυμνο, δεν ηθελα να το διαδωσω ιδιαιτερα, ενα ρεσο για τουρτα οταν αλλαξε η μερα. Ενας κερασμα που "χρωσταω" και ομορφες στιγμες με καποιον που μπορεις να περασεις ομορφα. Η βραδια ειχε κλεισει με μπυρες στην ιρλανδεζικη του Ρεθυμνου (πανεμορφη pub που θα ηθελα να ημουνα χθες που γιορταζε St Patrick's Day, πολιουχος της Ιρλανδιας)

Γιατι κανω το post σημερα? Τριτη βραδυ μια βολτα στη Γη για τα γενεθλια του Ηλια. 33 και αυτος με ενα μηνα διαφορα. Γεννηθηκαμε με ενα μηνα διαφορα στην ιδια πολη και μεγαλωσαμε με ενα οροφο διαφορα. Παρολαυτα ειχαμε να κανουμε καποιανου γενεθλια μαζι...απο το σχολειο...

Ετσι πως εσβησαν τα φωτα για να ερθει η τουρτα, το πηρα αποφαση να γινω και γω 33, εκλεισα τα ματια και οπως καθομασταν διπλα διπλα ονειρευτηκα οτι φυσαω τα 33 μου κερακια...Απο την αλλη ισως να εφταιγε και η ρακι...

Tanned


Κάποιες μέρες σαν την σημερινή, αρχίζω να πιστεύω ότι δεν υπάρχει υπογεννητικότητα στην Ελλάδα. Όλες οι καφετέριες γεμάτες από μαμάδες και καροτσάκια με τρελαμένα παιδάκια που θέλανε να κάνουν βόλτες, να περιεργαστούν τον κόσμο, να κάνουν φίλους.

Μία μέρα που το κομμάτι που δεν λείπει από τον καθένα είναι το γυαλί ηλίου. Η μέρα που ο κόσμος τρέφεται με καφέ και μπύρα και η μέρα που αρχίζεις να νοιώθεις επιτέλους τον ήλιο να σε καίει.

Όπως τραγουδάνε και οι Arab Strap στο Tanned με αυτη την υπέροχη εισαγωγή, μια μέρα που...σχεδόν...

The Greek sun made you lovely
but attacked me with its rays.
I feel asleep and burned so badly
I could barely move for the first few days.

Ο Νανος και ο Θανος


best ανεκδοοτο 2011, αλλα πολυ μ'αρεσει!

Μιλαει ο νανος με τον Θανο..

Τι ωρα να'ναι?
Ε δεν θα'ναι....

Εφτασα τωρα να θαυμαζω τον robocop για το πως σκοτωνε τοσους κακους. Μια ψυξη με εχει κανει να κινουμε το ιδιο μονοκομματα και οταν πρεπει να γυρισω ειναι ολοκληρη επιχειρηση.

Μιλωντας σε μια παρεα... (με ρωτανε) Που βρισκεσαι? και πεταγεται ενας φιλος...σαν την μικρη Αννουλα μετα την εκρηξη...παντου!!!! Well...almost right...


So last year!


Ανασκοπηση του 2010

Αγαπημενο τραγουδακι, ισως και γιατι ειναι απο τα τελευταια αγαπημενα

Broken Records - A Darkness Rises Up (στο 0:15) οταν μπαινει το βιολι σε ξυπναει...

και θα περασουμε το 2011, να διαφωνουμε με τον Ζαμπον αν ειναι καλυτερο το Lies τους ή αυτο.

Αγαπημενη ατακα- στιχος...
a moment a love a dream a laugh a kiss a cry our rights our wrongs

απο το Sweet Disposition των The Temper Tramp

Η χρονια του αν (if), Αν ημουνα τωρα Κρητη, αν ημουνα Καλαματα, αν ειχα παρει το τηλεφωνο την βραδυα στο taf

Χρονια που χαρηκα που εφυγε αλλα ηταν και σημαντικη...μια χρονια...so last year!!!

Καλη μας χρονια...

και να παμε μακρια!!!!

Ποιος καίγεται απόψε και μύρισε η πόλη αγάπη;


Οταν δεν εισαι καλα κανεις ταξιδια και με πηρες και πηγαμε στον Βολο, με επομενο πλανο το Ρεθυμνο.
Τωρα σειρα μου. και δεν ξερω που θα με βγαλει ο δρομος!

κι απ' τον εξώστη εκείνο βλέπω την ίδια ταινία
κάθε καλοκαίρι το "θάνατο στη Βενετία"
κι αναρωτιέμαι πάλι οι προσευχές μου πού πάνε
κι αν έχουν γίνει πουλιά προς τα πού πετάνε

Καταμέτρηση


Καλοκαίρι, (σχεδόν) γυμνές πλάτες κοριτσιών κατακλύζουν τους δρόμους, τα aircondition δουλεύουν υπερωρίες, η καινούργια μου βεράντα καίει, τα παράθυρα παρακαλάνε για να μένουν διάπλατα ανοιχτά, τα σώματα oντος σπιτιού, το ίδιο. Το σπίτι γεμίζει και αδειάζει, οι μπύρες αδειάζουν καινούργιες ανοίγουν και...μένουν για λίγο γεμάτες. Τα παιδιά διαγώνια απέναντι έχουν βγει και παίζουν μουσική, ένα ακορντεόν και μια κιθάρα, από το σπίτι και τον φωταγωγό ανεβαίνουν και εισβάλλουν μυρωδιές φαγητών και φωνών. Από διαφορές χώρες και μου φτιάχνουν την διάθεση.





Λέξεις, σημειώσεις, επαγγελματικά e-mail, φιλικές συζητήσεις στο chat, τηλέφωνα που έχουν ξεχάσει πως είναι να μην χτυπούν. Τηλέφωνα που πρέπει να χτυπήσουν και δεν χτυπάνε...τηλέφωνα που καλούν ενώ δεν πρέπει.


Εκρήξεις φιλίας την τελευταία εβδομάδα και όλα μοιάζουν παράξενα. Όλοι σιγά σιγά σαν να ξέρουν τι γίνεται, μια αίσθηση λύπησης, μια ακόμα μεγαλύτερη αγάπης και όλα θα είναι διαφορετικά…Το κυριότερο…μια φωτογραφία να λέει την αλήθεια, και ήταν επιλογή της.


υγ: Μακάρι να ήταν όλες οι μέρες σαν της Πέμπτης το πρωί την ζεστή αγκαλιά όπως παλιά και την Παρασκευή το απόγευμα το μασάζ και την συζήτηση στα Πετραλώνα, την συζήτηση μετά και τα σχόλια ενώ με άφηνε σπίτι μου.

Ωδη στον Tom Baxter

Ο κυριος Tom Baxter εχει χιλιοδοξαστει απο εδω...κυριως για αυτο του το αριστουργημα.


Ηρθε η ωρα να δοξαστει και η οικογενεια του...

Ετοιμος για αναχωρηση...
Αυριο...
υγ1

Ακομα ενα διαμαντι του...


υγ2

Αφου ηρθε η ωρα να αποχωρισω απο αυτο το σπιτι...ενα μεγαλο ευχαριστωωωωωωωωωωωω στην Μαριλενα...

Χωρις την βοηθεια της, θα ειχα ερθει σε κατασταση πανικου...μεγαλυτερου...τον Νοεμβριο... και δεν ξερω πως θα το αντεχα...
Και οσο και να ακουγεται υπερβολικο ηταν μια κινηση που νομιζω οτι εκανε πολλους φιλους και γνωστους να πιστεψουν στους ανθρωπους πολυ παραπανω...


Adios!!!! ;-)


Τεταρτη βραδυ, νοιωθω οτι ειναι Παρασκευη ή Σαββατο απο την κουραση, αλλα αυτο θα σημαινε οτι την επομενη θα μπορουσα να ξυπνησω αργα.
Αλλα δυστυχως δεν γινεται.

Το Σαββατοκυριακο περασε με σεμιναριο για την επικοινωνια που εγινε απο τους Νορβηγους συνεργατες. Αυτες τις μερες ειναι το πρακτικο. Ειδα και μετα απο χρονια ενα παιδι που ηξερα απο τις κατασκηνωσεις και δουλευει στο παραρτημα του Βολου. Ωραιες τυχαιες αναμνησεις.
Μεσα στα 2 οχταωρα του ΣΚ, τα 4 10ωρα τις προηγουμενης βδομαδας, την συναυλια των Gotan Project την προηγουμενη Δευτερα κατευθειαν απο Λαρισα. Το απεραντο περπατημα πριν και μετα την συναυλια με την Μαριαλενα, τις συζητησεις μας και τις φωτογραφιες μας.
Την μεταμεσονυχτια επισκεψη της την Τριτη.

Το ξενυχτι το Σαββατο το βραδυ με πολλες μπυρες και ρακι στην Ψυρρα. 6μιση ωρες συζητησης...

Ακομα μια φορα απεδειξα στον ευατο μου την ικανοτητα και τυχη να κρινω σωστα ανθρωπους. Ενας ανθρωπος που τις μερες μας στην Ολλανδια (βλεπε προηγουμενο ποστ) μου ειχε σπασει τα νευρα...αποδειχτηκε απιστευτη φιλη σε stand by me mode...Οπως ειπε η ιδια ειμαι ο πρωτος που ειδε κατι εκτος απο την εξωτερικη φανταστικη ομορφια. 2 σχολια που γινανε πριν 3 χρονια πριν 4 μερες βγηκαν αληθινα.

5 μερες και μετακομιζω...επιτελους σπιτι μου...Cant wait...

Στ'αυτακια...
Zoe - Sunshine on rainy day... Τοσο ταιριαστο σημερα.

Απο τον Σεπτεμβριο του '91, οταν αυτη η φιλη μαθαινε να μπουσουλαει... :-p

Capable or not?

Αν ειναι γαματη η φωτογραφος εμφανιζει την διπλασια τριχα...
Capable or not...

Cap ou pas cap στα γαλλικα...
Αν το εχεις βγαλει απο την ταινια...μου αρεσει ποί (οχι μονο γιατι θα εβγαζα λεφτα, αν βαζαμε στοιχημα...). Αλλα και γιατι θα ηταν ομορφο, και στην τελικη καποιος θα ειχε καταφερει να μην περασει αλλα να ερθεις...
Αν οχι...μου ερχονται πολλα στο μυαλο...


και το ποστ το κανω γιατι διαβασα αυτο! (κοχυλακια!!!!!!!)


Επισης εχω να πω οτι...συναυλιες...στις 30...Νταμάρι Πέτα
"Όσες κι αν χτίζουν φυλακές
κι αν ο κλοιός στενεύει
ο νους μας είναι αληταριό
που όλο θα δραπετεύει"

Δευτερα πρωι...

Αυτα τα εγραψα, περυσι τον μαιο (28/5/2009)...δεν το τελειωσα ποτε...και μαλλον δεν θα γραψω ποτε την συνεχεια...
Το θυμηθηκα το Σαββατο το βραδυ...και θελω να υπαρχει στις ιστοριουλες μου...

πριν απο ενα χρονο. Θυμήθηκα μιλωντας με φιλους οτι εχει περασει ενας χρονος απο το ταξιδι στην Ολλανδια (για πληροφοριες εδώ!) και οτι δεν εχω τελειωσει ακομα τα ποστ μου αν και εχω σημειωσεις στο notebook μου και τις διαβασα το ΣΚ.


Αυτο ειναι το 3ο μερος και εδω ειναι ο προαγγελος, το πρωτο και το δευτερο.

Δευτερα πρωι, ice-breaking games (διαφορα παιχνιδια που οπως λεει το ονομα τους σκοπο εχουν να σπασει ο παγος!). Επιτελους αρχιζουν να μπαινουν προσωπα στα ονοματα (names to faces) αν και ακομα οταν τα γραφω, δευτερα βραδυ, εχω προβλημα. Ειδικα με ατομα που τα ονοματα μοιαζουν, απο Αιγυπτο, Ισραηλ και Τουρκια.





Διαλεγωντας η καθε ομαδα μια αλλη χωρα πρεπει να κανουμε ενα μικρο σκετσακι παρουσιαζοντας την, σκοπος ειναι να δειξουμε οτι υπαρχουν στερεοτυπα. Για την Ελλαδα ηταν οτι μιλαμε δυνατα και ειμαστε χαλαροι, καφε στην πλατεια κλπ. Εμεις επρεπε να κανουμε τους Ολλανδους. Ναρκωτικα, Ποδηλατα και ομοφυλοφιλοι.







Ειμαστε υπευθυνoι για το στησιμο του τραπεζιου και το μαγειρεμα οπως και το πλυσιμο μετα. Οι δουλειες χωριζονται ανα χωρα με την σειρα. Ουσιαστικα ακομα συνηθιζουμε οποτε το στησιμο γινεται απο ολους, πραξη καλης θελησης.

Βολτες στο μοναστηρι του χωριου(Egmond-Binnen) το οποιο οπως ειπα λεγεται Adelbertusakker.

Δεν μπορω να καταλαβω την λογικη που καποιος αποφασιζει να παει να κλειστει σε μοναστηρι. Ειδικοτερα αν αυτος ειναι μικρος σε ηλικα. Δεν μπορεσα να το καταλαβω για τον μοναχο που μας υποδεχτηκε και ηθελε να γινει καλογερος απο τα 16 του αλλα δεν τον δεχτηκανε και επρεπε να περιμενει να γινει 18. (Οπως δεν καταλαβα πως εγινε, οταν το καλοκαιρι δεχτηκα ενα τηλεφωνημα απο μια φιλη μου για μια αλλη φιλη μας που ειχαμε χασει τα ιχνη της και τελικα μαθαμε οτι ειχε κλειστει σε μοναστηρι.).

To βραδακι η καθε ομαδα εκανε μια γρηγορη παρουσιαση για τον φορεα αποστολης του και μετα ...


παιξαμε παλι καποια παιχνιδια για να γνωριστουμε. Απο ενα ωραιο παιχνιδι με ενα πακετο τσιγαρα μεχρι "σι μαριο"! Το παιχνιδι με τα τσιγαρα μου χαρισε ενα διαλυμενο σωμα. Πιασμενος σε χερια και ποδια απο τα ανοιγματα. Αρχιζει το παιχνιδι και ολοι ειναι σε ενα κυκλο. Ο πρωτος πεταει το πακετο μεσα στον κυκλο και ο επομενος (εναλλαξ ο κυκλος, μια με το αριστερο και μια με το δεξι ποδι) μπορει να κανει μονο ενα βημα και να πιασει το πακετο. και αφου το κανει απο την σταση που ειναι να ριξει το πακετο εντος του κυκλου για τον επομενο.




Καταληξαμε να παιζουμε σι-μαριο...Ανακαλυψαμε οτι υπαρχει και στις υπολοιπες χωρες, με μικρες παραλλαγες.



Αργοτερα στο κλασσικο δωματιο (red house) τραγουδια, πειραγματα και βλακειες. Ειμαι τοσο εξαντλημενος που με 2-3 μπυρες ειμαι κομματια και ισα ισα που εχω χρονο για να γραψω στο notebook για το blog.

Τριτη πρωι. Επειδη η προηγουμενη ηταν η πρωτη ολοκληρη μερα και ειχαμε να αρχισει να γνωριζομαστε καλυτερα, το ξενυχτησαμε ολοι προσπαθωντας να μιλησουμε λιγο και να γνωριστουμε. Δυσκολο ξυπνημα με πρωινο μεχρι τις 8μιση, και παρα τεταρτο αναχωρηση...και καλα. Και καλα γιατι ειχανε ετοιμαστει ολοι εκτος των Ελληνων, οποτε σαν υπευθυνος ομαδας εγινα "σκυλος" για πρωτη φορα. Με μια σχετικη καθυστερηση αναχωρηση για Nijmegen για να δουμε το μουσειο Orientalis. Ενα μουσειο στις τρεις βασικες θρησκειες. Μουσουλμανισμος, Εβραισμος και Χριστιανισμος.





Πως μας ενωνουν, πως ενωνονται μεταξυ τους και καποια βασικα χαρακτηριστικα τους. Περισσοτερο βαση εδωσα στο εβραικο χωριο. Γιατι δεν ηξερα πολλλα και σε καποια στιγμη αντι να μας μιλησει η ξεναγος αρχισαν να μιλανε δυο κοπελες απο το Ισραηλ και μια απο την Πολωνια.

Γυρισμος στο Egmond με το λεωφορειο. Περναμε περιφερειακα του Αμστερνταμ οταν τελειωνει ο κοσμος την δουλεια του. Μποτιλιαρισμα. Φρικη. Ευτυχως που υπαρχουν και τρενα για οσους μπορουν.

Γυρισμος και φαγητο. Υστερα συζητηση για τις διαμαχες. Αιγυπτος-Ισραηλ. Ελλαδα-Τουρκια. Συζητηση για τις στερεοτυπα και παρεξηγησεις στις θρησκειες. Δυο ειδη τζιχαντ. Μεγαλη που ειναι η εσωτερικη διαμαχη για πιστη (μπορει να συγκριθει στον χριστιανισμο με και η μικρη που ειναι η μοναδικη μορφη πολεμου που δεχεται το Ισλαμ και γινεται εναντια σε αποστατες, στασιαστες, βιαιες ομάδες, μη ισλαμικους ηγετες ή μη Μουσουλμανων πολεμιστων. Ειναι ακομα, και ενας τροπος αμυνας του Ισλαμικου κρατους.

Τα γραφω και ειναι Τριτη βραδυ, αλλα ηδη εχω νοιωσει οτι περασαν οι μερες και μακαρι να τους ξαναβρω στο μελλον. Κατι που εγινε αρκετες φορες μεσα σε αυτον τον χρονο που περασε, με εξαιρεση ατομα απο Ισραηλ και Πολωνια που δεν καταφεραμε να βρεθουμε.

Σκεφτομενος το ποσο καλα περναμε και ποσο χωρισμενοι ειμαστε σαν λαοι και ποσο εχθρα για παραδειγμα, βγαζουν καποιοι εθνικοφρωνες Ελληνες μου ερχεται στο μυαλο το Politik Kills του Manu Chao.

Οι Πολωνοι περιμενα να ειναι "κρυοι" αλλα ειναι απλα γαματοι. Ποσο επισης ευκολα μπορεις να κρινεις λαθος καποιον. Μια κοπελα που στην αρχη μου φανηκε snob και επιθετικη και σημερα (Τριτη) το πρωι αρχισαμε να γελαμε. Και οι δυο παρατηρησεις ειναι γραμμενες στο notebook μου. Ενα χρονο μετα εχουν αποδειχτει σωστες περα για περα. Με τους Πολωνους αν και δεν εχω βρεθει, οταν επικοινωνουμε ειναι σαν να μιλαμε καθε μερα. Με την κοπελα, βρεθηκαμε τα Χριστουγεννα Ελλαδα. Περασαμε τελεια και οποτε μιλαμε ανοιγομαστε σαν να γνωριζομαστε χρονια. Με ακομα μια κοπελα που δεν ηταν και το καλυτερο μου οταν ειμασταν εκει τις πρωτες μερες, αποδειχτηκε απο κεινα τα τυπακια που σε κανει να τα θαυμαζεις καθε μερα και περισσοτερο.

Γενικως τις πρωτες μερες αρχισα να σκεφτομαι τα στερεοτυπα. Στερεοτυπα αυτισμου (για μενα) ενα παιδι χωρις λογο και με απροβλεπτη και επιθετικη συμπεριφορα. Στερεοτυπα αλλων λαων. Στις φωτογραφιες στην αρχη φαινεται ενα παιχνιδι με πατατες και στον πινακα ερωτησεις για τις πατατες.

Ο καθενας μας θα ελεγε οτι καθε πατατα ειναι ιδια σωστα? Πηραμε απο μια τυχαια πατατα, επρεπε να περιγραψουμε μια ιδιαιτεροτητα της και μετα να τις βαλουμε ολες μαζι και να προσπαθησουμε να βρουμε την δικια μας.

Αυριο πρωτη μερα στην καινουργια δουλεια. Με ανευ αποδοχων απο την προηγουμενη, δοκιμαστικα για μια βδομαδα. Να δω αν αντεχω την καινουργια...

Αν τον Οκτωβριο γυρνωντας σπιτι καταδαγκωμενος η τοτε κοπελα μου ειχε τρομαξει, τωρα που θα γυρναω σπιτι μαλλον αρκετα χειροτερα, οι αντιδρασεις? Ο καιρος θα δειξει...τουλαχιστον υπαρχει ψυχολογικη προετοιμασια.

Στα ηχεια Just A Boy - Angus and Julia Stone
και Is oria mu - Encardia & Roberto Licci



Σημερα πηγα και ειδα ενα καινουργιο χωρο...για δουλεια...
ειδα δυο γνωστα προσωπα...πολλα αγνωστα, αλλα ολα χαμογελαστα...
Ισως ετσι να φαινονται.
Μου μιλησαν ομορφα και με ιδιες ιδεες. Σε πρωτη φαση να με εποπτευουν σε καποιο παιδι εκτος.

Δικια μου σκεψη μηπως συνεργαστουμε απο Σεπτεμβρη.

Αν δεν κατσει η εποπτεια για τωρα. θα δειξει...

Our ideas can get quite ill
....
What places we can travel to And how to get there India Philippines Cuba Brazil
....


Τουλαχιστον εχω κρατησει σταθερο το κομματι του μενω εδω.

......

Στην προσπαθεια να προφυλαξω σημερα ενα αγαπημενο προσωπο, ισως και να το τρομαξα και να χαλασουν παλι οι ισσοροπιες μας...ας ειναι...το αξιζει..οπως μου ειπε και η Κ. Κανε οτι λεει η καρδια σου και θα καταλαβει...και αν ειναι να βρειτε ισσοροπιες θα γινει οταν πρεπει...
Que Sera Sera...The future is not ours to see...whatever will be will be...
.....
Σημερα πηρα και την πιστοποιηση απο τον Ερυθρο Σταυρο για πρωτες βοηθειες...Αυπνος και κακοδιαθετος...θαυμα θαυμα που περασα..και ενα μεγαλο ευχαριστω στην Μαρια που εκανε το θυμα και οταν κολλησα εκανε υποδειξεις...

Στα ηχεια
Smolik feat. Mika Urbaniak - Who Told You?
Pink Martini - Que Sera Sera

Όλα είναι μπλε...και το μπλε είναι το αγαπημένο μου χρώμα...
Τελικα,
ενα τηλεφωνο χθες, πριν να ξαπλωσω.
δυο τηλεφωνα σημερα
μια συναντηση αυριο
και απο αυριο τα μεσανυχτα ισως η ζωη να φαινεται πιο ωραια...

σιγουρα διαφορετικη.

Ειναι ωραια αυτη η ελευθερια που μου δινει...

Αν ειμαι λαθος θα το μαθω στο τελος...αλλα ειναι οτι χρειαζομαι...

 Στα ηχεια...
Coldplay - Fix you 
(Tears stream down on your face I promise you I will learn from my mistakes Tears stream down on your face And on your face I...)

Coldplay - Don't panic
(......We live in a beautiful world .....)

Το στομαχι να χτυπαει...ισως και να πειναει...ισως να φταιει η αυπνια.
Αλλα ποιον κοροιδευω? ...Ενα ΠΣΚΔ που μου εμαθε αρκετα και τωρα πισω. Το χειροτερο οτι περιμενω.

Δεν με πειραζει οτι περιμενω, εχω μαθει να το εξασκω αυτο...Ειναι οτι περιμενω ανθρωπους που δεν με ξερουν, και αυτο δεν το εχω μαθει...ξαφνικα η σημερινη μερα μοιαζει η σημαντικοτερη των επομενων μηνων. Αντε και η αυριανη. Εδω και μια βδομαδα γινανε πολλες συζητησεις...
Μια φιλη, ενα βιβλιο, ενα ταξιδι, δυο καινουργιοι φιλοι και αλλαξαν πολλα...και τωρα να περιμενω ενα γαμημενο τηλεφωνο.

και μια -αλλη- φιλη να παιζει παιχνιδια στο χειροτερο δυνατο σημειο...παιχνιδια δικα μας...αλλα ειπα...δεν νευριαζω...απλα δεν εχω κουραγιο να ασχοληθω

Στα ηχεια, Lhasa - Los Peces...

Κάτι πιο μικρό απ'το τίποτα...

Πόσες φορές μου είπες μπορείς
Κοντά μου πάλι να σταθείς
Μη σταματάς μου είπες να ζεις
Την κάθε στιγμή κι όμως έφυγες

Έχουμε ξεφύγει...

Πηρα ενα μαιλ σημερα με τιτλο..."

O DOLOFONOS !!!! DIAVASTE TO, DIADWSTE TO

"

Ηταν FWD αλλα απο αυτα που πηγαινουν απο μαιλ σε μαιλ και συνηθως δεν τα ανοιγω, αλλα ειπα να κανω την εξαιρεση. Εχει στην πρωτη σειρα το κειμενο "

ΙΔΟΥ Ο ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ

και ακολουθει μια φωτογραφια απο την Τεταρτη, μαλλον κοντα στο σημειο που ειναι η τραπεζα.
Αναφερεται για καποιον που ειναι στην φωτογραφια και ειναι μελος καποιου κομματος (ή αναλογα με τις καταστασεις απο κομμα σε κομμα). Τον κατονομαζει, δινει εναν αριθμο καποιου κινητου σαν δικο του, αναγραφονται καποιες κατηγοριες και προετρεπει τις αρχες να τον συλλαβουν.

Το ποιος ειναι, αν ειναι κατι, αν υπαρχει καν δεν το εψαξα, αλλα μεσω της ανωνυμιας (και μερικης ανωνυμιας) απο blog, μπορει ο καθενας να κατηγορηθει ή ο καθενας μας να πει οτι θελει χωρις να ελεγχθει η αξιοπιστια του ποτε.

Ταξίδι...


(Το ταξιδι της φαλαινας - Στερεο Νοβα)

...ένας φίλος μου απόψε εγκαταλείπει αυτή τη χώρα
κατά βάθος λυπάται μα δε βλέπει και την ώρα που η ζωή του θ' αλλάξει...

Ποστ που είχα κάνει στις 12/6/07. Μία φίλη πετούσε μόνιμα για Ελλάδα από Εδιμβόυργο. 
Σήμερα ο off έκλεισε τα μικροφώνα και το παίζει συνέχεια, το είδα κάποια στιγμή το απόγευμα αλλά τους στίχους τους διάβασα απο τον romfea


και οι στίχοι που είναι γραμμένοι το '93 ίσως και πιο νωρίς μου φάνηκαν τόσο σημερινοί.


Δεν μπορώ να θυμώσω...μόνο να λυπηθώ...και να ελπίζω...όσο έμαθα να ελπίζω στον διπλανό μου αυτό τον χρόνο...