Το στομαχι να χτυπαει...ισως και να πειναει...ισως να φταιει η αυπνια.
Αλλα ποιον κοροιδευω? ...Ενα ΠΣΚΔ που μου εμαθε αρκετα και τωρα πισω. Το χειροτερο οτι περιμενω.
Δεν με πειραζει οτι περιμενω, εχω μαθει να το εξασκω αυτο...Ειναι οτι περιμενω ανθρωπους που δεν με ξερουν, και αυτο δεν το εχω μαθει...ξαφνικα η σημερινη μερα μοιαζει η σημαντικοτερη των επομενων μηνων. Αντε και η αυριανη. Εδω και μια βδομαδα γινανε πολλες συζητησεις...
Μια φιλη, ενα βιβλιο, ενα ταξιδι, δυο καινουργιοι φιλοι και αλλαξαν πολλα...και τωρα να περιμενω ενα γαμημενο τηλεφωνο.
και μια -αλλη- φιλη να παιζει παιχνιδια στο χειροτερο δυνατο σημειο...παιχνιδια δικα μας...αλλα ειπα...δεν νευριαζω...απλα δεν εχω κουραγιο να ασχοληθω
Στα ηχεια, Lhasa - Los Peces...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment