To post που εχει μαλλον τα περισσοτερα σχολια μεχρι τωρα, αλλα που παντως σιγουρα εχει προκαλεσει την μεγαλυτερη συζητηση ειναι αυτο για τον νομο περι καπνισματος.
Στις διακοπες μου βρεθηκα στην Ισπανια, που μπορει καποιος να παρομοιασει με την Ελλαδα σε θεματα κουλτουρας και τροπου ζωης, ο νομος ισχυει εδω και 3μιση χρονια. Απο 1.1.2006.
Ο νομος στην Ισπανια λεει οτι:
- Το καπνισμα απαγορευεται σε ολα τα μερη εργασιας, δημοσια και ιδιωτικα και σε ολα τα δημοσια κτηρια. Εργαζομενοι που θελουν να καπνισουν, πρεπει να το πραξουν εξω και πρεπει να καλυψουν τον χαμενο χρονο.
- Εστιατορια, disco και bar πανω απο 100τ.μ. πρεπει να παρεχει ενα ξεχωριστο χωρο για καπνιστες, ο οποιος να σηματοδοτειται καταλληλα, να ειναι καταλληλα χωρισμενος απο τον κεντρικο χωρο με δικο του συστημα εξαερισμου. Δεν πρεπει να ειναι σε χωρο, τον οποιο πρεπει να διασχισει καποιος για να μπει ή να βγει στο μαγαζι, δεν μπορει να ειναι παραπανω απο το 30% του μαγαζιου και δεν μπορει να ειναι στο συνολο πανω απο 300τμ. Οποιοδηποτε καταστημα που δεν μπορει να συμμορφωθει με τις παραπανω οδηγιες ειναι υποχρεωμενο να απαγορεψει το καπνισμα στο χωρο του.
- Ιδιοκτητες μπαρ, καφε και εστιατοριων μικροτερων απο 100τμ μπορουν να αποφασισουν αν θα επιτρεψουν το καπνισμα ή οχι στους χωρους του μαγαζιου τους.
- Μαγαζια, σουπερ-μαρκετ και περιπτερα (kioscos)κλπ δεν ειναι πλεον εξουσιοδοτημενα να πουλανε τσιγαρα, πουρα ή καπνο. Τα μοναδικα μαγαζια που ειναι εξουσιοδοτημενα να πουλανε τσιγαρα, πουρα ή καπνο. ειναι τα estancos (τα παραδοσιακα μαγαζακια για γραμματοσημα και τσιγαρα στην Ισπανια)
Αν δεν κανω λαθος παρομοιος ειναι ο νομος και στην Ελλαδα. Τα τετραγωνικα απο 100 ειναι μειωμενα σε 70. Αυτο σημαινει λιγοτερα μαγαζια που διαλεγει ο ιδιοκτητης οποτε ειναι υπερ τον μη καπνιστων.
Θα μπορουσαμε να μπουμε σε πολλες συζητησεις για τον νομο και αν καλυπτει τους μη καπνιστες. Παραδειγματα
.... εδω. Κατι που ισως να εχω ξαναπει, γιατι οσοι ειναι τοσο εναντια στο τσιγαρο στρεφονται εναντιων των καπνιστων που θελουν να εξασκουν το νομιμο δικαιωμα τους να καπνιζουν, αντι να προσπαθουν να απαγορευσουν την πωληση τσιγαρων. Ποιο δυσκολο μεν, αλλα ποιο ουσιαστικο.
Ξεπερνωντας αυτα...
Ημουνα δυο βδομαδες σε μια χωρα, που σαν μη καπνιστης, ειχα την δυνατοτητα να βρω μαγαζια που να μην επιτρεπεται το καπνισμα. Αν και καθομασταν περισσοτερο εξω. Τα περισσοτερα μαγαζια που πηγαμε ηταν καπνιστων γιατι ηταν μικροτερα των 100τμ και η παρεα μου ηταν καπνιστες οποτε ξερανε μονο "μαγαζια καπνιστων" οχι οτι ολα ηταν καπνιστων. Τυχαμε σε μαγαζια μη καπνιστων που μπορουσε να καπνισεις σε τραπεζακια εξω. Ειχαμε καλες μερες και βολευε.
Ετσι περασα δυο βδομαδες που δεν καταλαβα οτι ειμαι σε μια χωρα που υπαρχει η συγκεκριμενη νομοθεσια γιατι υπηρχε αρμονικη συνυπαρξη καπνιστων και μη-καπνιστων.
Θεωρω πιο ουσιαστικα μετρα να μην επιτρεπεται η πωληση σε ανηλικους (και να τηρηθει), ακομα και αν οι γονεις βαριουνται να πανε στο περιπτερο γιατι ειναι Κυριακη μεσημερι και ο περιπτερας ειναι ο κυρ-Γιωργος που τους ξερει 10 χρονια. Να μην επιτρεπεται το καπνισμα σε δημοσιες υπηρεσιες και ταξι.
Αυτα τα λιγα...