ΣΤΡ(ΔΒ) 291

Σημερα το πρωι με ξυπνησε ενα μηνυμα..και μετα την πρωτη αντιδραση..."Μη με ξυπνάς απ' τις έξι. πριν ακόμα η μέρα να φέξει. ξυπνητήρι χτυπάς σαν τρελό,. σε μισώ-σε μισώ" και το "γιατι με ξυπνησες πρωι?" κλπ κλπ, Το μηνυμα ηταν απο εναν απο τα παιδια που παρουσιαστηκαμε μαζι στην Τριπολη και περασαμε σαραντα μερες εκει. Συνηδειτοποιησα οτι σημερα 11 Μαιου κλεινω 3 χρονια απο την μερα που παρουσιαστηκα περνωντας την πυλη του 11ΣΠ. Ενα χρονο αργοτερα πηρα το χαρτι απο την 1η Στρατια στην Λαρισα.
Μπαινοντας στην πολη, παρεα με τον ενα κολλητο μου, μεγαλο καραγκιοζη της παρεας και το καλυτερο γιατρικο για το αγχος και την στεναχωρια μου και υποδοχη απο πρωην συγκατοικο Τριπολιτσιωτη με κλασσικη ατακα...μην μασας ρε μ@λ@κ@, ολοι ετσι ημασταν κια μια χαρα τα πηγαμε κλπ κλπ. Ο καραγκιοζης κολλητος αποχωρησε γιατι επρεπε να γυρισει μονος του Λαρισα και ειναι μεγαλο το ταξιδι και μειναμε τα δυο μας με τον πρωην συγκατοικο για να με παραδωσει στην μαμα πατριδα.
Περνωντας την πυλη, σκεφτηκα αρκετες φορες να γυρισω και να φυγω. Ευτυχως δεν το εκανα γιατι μαλλον θα ημουνα ανυποταχτος ακομα. Μετα τις πρωτες ωρες απολυτης ησυχιας βρεθηκα σε μια παρεα, με την ιδια σκεψη, "τι με φερατε εδω". Λογω διαβιβασεων ολοι σχεδον ειμασταν πανω απο 25, μονο με το μικρο κρητικοπουλο μας στα 19 του και φταναμε μεχρι 30κατι. Ολοι ειχαμε σταματησει απο δουλειες σπουδες γαμους και δεν μας ενθουσιαζε η ιδεα. Αν και μειναμε μαζι μονο 40 μερες και με καποιους ακομα λιγοτερο, ημασταν μια ομαδα ολοι μαζι, υποστηριξη μεχρι βλακειας μεταξυ μας. Ακομα και σε περιπτωσεις που καποιος εκανε μαλακια, προτιμουσαμε να φαμε το καψωνι (αλλα ξεχασα απαγορευονται) ολοι μαζι παρα να ειναι μονος του. Αυτη η παρεα με εκανε να συνηθισω πιο γρηγορα την ζωη στο στρατο. Με τους περισσοτερους χαθηκαμε και αυτο το post ειναι για ολους μας και τον Αθ. που μας στηριζε.

Οι περισσοτεροι απο τον θαλαμο μας σε προβα για την παρελαση της ορκωμοσιας. Kαπου εκει ειμαι και εγω;)

Μια κλασσικη πλακα μας μεταξυ μας.

Στις δυσκολες στιγμες μας.


Ενα post για το στρατο ειχα κανει και στην αρχη του blog

3 comments:

The Gasbird Familly said...

Αγαπητέ συνάδελφε ΣΤΡ(ΔΒ)...εξαπέστειλε την περιστεράν και λοιπά ωραία,μου έφερες ωραίες(;) αναμνήσεις από τη θητεία μου στις Διαβιβάσεις το 1992-93 σειρά 217Ηαλήθεια είναι πως μας κόβανε στη μέση,πάνω που θέλαμε κι εμείς να αρχίσουμε να εδραιωνόμασρε επαγγελματικά,αλλά οφείλω να ομολογήσω πως έχω κρατήσει άπειρες ωραιότατες στιγμές εκείνης της περιόδου και πολλές φορές μάλιστα τις αναπολώ με μελαγχολία!!!...Να είσαι καλά και να περνάς καλύτερα!!!!

romfea said...

Ρε Βαγγέλη, στην πρώτη φωτογραφία είναι και ένα παιδί που υπηρετήσαμε μαζί (κατ' αρχάς είμαστε ίδια σειρά). Είναι ο Ζώζολος. Υπηρετήσαμε μαζί στην Αλεξάνδρεια στην Αεροπ. Στρατού! Ε ρε μικρός που είναι ο κόσμος.... :):)

aeriko said...

@gasbird

Συναδελφε!Καλη αρχη απ' εδω και καλη αρχη στον κοσμο των blog. Περασα μια-δυο γρηγορες βολτες απο σενα και ειναι ωραιο να υπαρχουν γονεις που λενε τις ιστοριες τους, να παιρνουν κουραγιο και αλλοι που ειναι νεοι σε αυτον τον μαραθωνιο.
Καλη συνεχεια!

@romfea

Σειρα!!!:P Τον θυμαμαι τον Ζωζολο, νομιζω ειχε παει προς τα εκει σαν οδηγος. Οι περισσοτεροι στην διμοιρια ειμασταν Διαβιβασεις, και νομιζα και ο Κωστας. Μετα το ταξιδι προς το βορρα με το τρενο φευγωντας απο το κεντρο τον εχασα.

Ειναι αστειο πως ξαφνικα βρισκεις κοινους γνωστους με τους πιο απιθανους τροπους.