Λονδινο #2

Το ταξιδι αρχισε Παρασκευη απογευμα, metro για newcastle και αναμονη στον σταθμο του Newcastle για μιση ωρα. Το ταξιδι με το τρενο για Λονδινο κρατησε 3μιση ωρες. Λιγο, αν σκεφτει καποιος οτι το αντιστοιχο δρομολογιου του λεωφορειου ειναι 6μιση ωρες. Στα θετικα του τρενου, ηταν της National Express, οτι ειχανε περισσοτερο χωρο και για τα ποδια και για το σωμα απο τα αντιστοιχα ελληνικα (νομιζω δηλαδη) και το βασικοτερο ακομα και στην Β' θεση υπαρχει σε καθε δυαδα θεσεων, μια μπριζα για την φορτιση κινητων και laptop. Επισης για τα laptop υπαρχει δωρεαν WiFi σε ολο το τρενο. Ωραια λυση ιδιαιτερα για μεγαλα ταξιδια. Και φτανουμε στο Λονδινο...αργα σχεδον 11 το βραδυ, ραντεβου στα Burger King απεναντι απο το Kings Cross. To υπολοιπο βραδυ ηρεμο με συζητησεις και σχεδιασμο του Σαββατοκυριακου.

Το Σαββατο πρωι ξεκινησε με ενα τεραστιο πρωινο στο Breakfast Club στο Angel για να παρουμε δυναμεις και μετα λεωφορειο προς κεντρο. Η μερα ηταν ζεστη με πολυ ηλιο και πρωτη μερα με κοντομανικο!!!

Η πρωτη εντυπωση απο την Waterloo Bridge
Στο κεντρο της πρωτης φωτογραφιας φαινεται ο καθεδρικος του Αγιου Παυλου, ο Tower 42 και ο 30 St Mary Axe (ή οπως ειναι γνωστος Gherkin δηλαδη αγγουρακι τουρσι, λογω του σχηματος του), ενω στις τελευταιες ξεχωριζει το London Eye και στις δυο τελευταιες φαινεται ο Big Ben και αριστερα του το παλατι του Westminster.






κατω απο την Waterloo Bridge μια εκθεση με μεταχειρισμένα βιβλία... που απορρόφησε σημαντικο κομματι των εξοδων μου:)

Προχωροντας δυτικα υπηρχε μια μεγαλη γιορτη για την Ολλανδια (η οποια με κυνηγαει τον τελευταιο καιρο:). Υποθετω οτι η γιορτη ηταν με αφορμη το Koninginnedag ή Queen's Day που ηταν τις επομενες μερες (δεν μπορεις να πεις μικρη Ολλανδεζα εκανα φροντιστηριο).
Υπηρχε μια σκηνη με μια Rock 'n' Roll μπαντα, αρκετη Heineken και διαφορα διαφημιστικα και προσφορες της KLM.

Ολος ο κοσμος ηταν ντυμενος στα πορτοκαλι και πολλοι κυκλοφορουσαν με σημαιες της Ολλανδιας. Υπηρχαν παγκοι πολλοι παγκοι με παροδοσιακα προιοντα και αυτες τις τελειες βαφλες με μελι.


Προχωρωντας προς τα δυτικα λιγο πριν τον OXO Τοwer υπηρχε μια παρεα που εφτιαχνε αγαλματα στην αμμο. Εχω δει πολλες φωτογραφιες στο παρελθον αλλα πρωτη φορα ειχα την τυχη να τους βλεπω να τα φτιαχνουν, ηταν μαγευτικο. Τα απογευμα τα εργα θα εχουν χαθει οταν θα εχει ανεβει η σταθμη του Ταμεση.



και η βορεια οχθη οπως την εβλεπε το pint της Heineken μου:)

4 comments:

Γκρινιάρης said...

Επιτέλους κατεβάσαμε τα κοντομάνικα!!! Χαχα! Μακάρι να το κρατήσει!

aeriko said...

Εδω θα γκρινιαξω εγω για να πω οτι ο καιρος ειναι μια κρυο και μια ζεστη.
Αλλα ηταν τελεια εκεινη η μερα.

Οπως θα ειδες ενα κομματι του blog πηρε την πρωτοβουλια να δημοσιευτει μονο του:)

Καλη βδομαδα....και bank holiday!

Σοφία said...

Τα αγάλματα στην άμμο είναι όλα τα λεφτά!!

aeriko said...

και ακομα πιο μαγικο ειναι το πως τα φτιαχνουνε, αλλα υποθετω θα μπορεις να το απολαυσεις και εσυ. Πρεπει να ειναι καθε σαββατο και κυριακη εκει!

Καλο βραδυ!