...I lay here
If I just lay here
Would you lie with me
And just forget the world?
Chasing Cars - Snow Patrol
Calendar - Your Hand In Mine
Closer - Nine Inch Nails
Fairytale Of New York - The Pogues & Kirsty McColl
Love You Better - The Maccabees
Sweet Disposition - The Temper Trap
a moment, a love, a dream, a laugh, a kiss, a cry, our rights, our wrongs
Σαν όνειρο - Ζήλιον
Song To Say Goodbye - Placebo
Ανημερα Χριστουγεννων για ποτακι με μια φιλη που τα τελευταια χρονια εχω δει..μια φορα πριν απο 6 μηνες στα γρηγορα...και πριν 3-4 χρονια τελευταια φορα. Αν και οι συναντησεις μας ειναι ελαχιστες ολα αυτα τα χρονια, οι τηλεφωνικες συναντησεις μας πολλες και πολυωρες.
Στο μυαλο μου ερχεται, πριν απο 2-3 χρονια στο ακουσμα ενος θανατου και κλεισμενος στο στρατοπεδο, πηρα τηλεφωνο και της ζητησα να αρχισει να μιλαει χωρις να ρωτησει γιατι και να με παρει να χαθω. Οπως ειπαμε και χθες της αρεσει να μιλαει με τις ωρες και ειμαι απο τα λιγα ατομα που δεν τις λενε να σταματησει...
Χθες το βραδυ ηταν μερα σαν και αυτη. Ανοιχτη, χωρις παρωπιδες και απαγορευτικα. Για τα προσωπικα μας, τα σχεδια μας, τα οικογενειακα...
Στα προσωπικα αναφερθηκα και στο πως οι τελευταιοι μηνες μου, ηταν ενα deja vu, για το οταν γνωριστηκαμε. Πως καταλαβα λαθη μου του τοτε...τωρα. Τα δικα της που δεν παρεδεχτηκε ποτε...παρα μονο χτες το βραδυ... Αναφερθηκα στο τωρα και σε ενα γραμμα...μου θυμισε το τοτε και ενα αντιστοιχο γραμμα. Στο ποστ που εχω κανει λινκ αναφερω οτι ειναι συζητησεις που επρεπε να ειχαν γινει τοτε...αυτο συνεχιζεται...και ειναι ωραιο οτι βλεπουμε τα πραγματα απο την ματια του τοτε και του τωρα. Το παραξενο και γλυκο ειναι οτι το γραμμα μου υπηρχε και χθες το βραδυ στο πορτοφολι της...
Η χθεσινη βραδια μου θυμισε ποτο αργα το βραδυ σε εναν αδειο Θερμαικο (μπαρακι στη Νικης) και μετα βολτα για υπνο στο σπιτι σε εναν αδειο Θερμαικο (παραλια)
Να πω και κατι χαρουμενο...
Ενα ευχαριστω...στους υπαλληλους του Μετρο...
Πεμπτη πρωι πηγαίνοντας προς το Ζαππειο και το καρουζελ για εορταστικο εξωτερικο προγραμμα. Ολοι μαζι, και τα δυο τμηματα, πανω απο 20 ατομα, με μεγαλυτερη αναλογια εκπαιδευτων προς παιδια. Ρωτησαμε τον υπευθυνο του σταθμου αν δικαιουμαστε ολοι δωρεαν εισητηριο. Καποιος ειχε εικασει οτι δεν πληρωνουμε ουτε τα παιδια ουτε εμεις. Χωρις να ξερουμε. Ευγενικοτατος ο υπεθυνος πηρε στα κεντρικα και μας ενημερωσε οτι πρεπει να πληρωνουμε εισητηριο!!! τοσες φορες παρανομοι...
Μας ζητησε αν θελουμε να ενημερωνουμε οποτε χρησιμοποιουμε τον μετρο τον καθε υπευθυνο για να εχουν το νου τους αν χρειαστουμε κατι. Ακουσα οτι κατι ειπε για το Συνταγμα που πηγαιναμε, χωρις να ξερω τι...Κατεβηκε και μαζι μας στο τρενο και μιλησε με τον οδηγο. Οταν φτασαμε στο Συνταγμα ενας σεκιουριτας με περιμενε για να ρωτησει αν χρειαζομαστε κατι και αν καπως θα μπορουσε να βοηθησει.
Ενα ευχαριστω για τον χρονο και την διαθεση τους...
ps: εκανα πρωτη φορα καρουζελλλλλλλλλλλλλ!!!!!!!!!! Τελεια!!! αν και θα ηθελα να κανω και βραδακι και να βλεπω τα φωτακια!
... ή (Τα σκόρπια)
Πρωτον...καταρα... :p σε οποιους κλειδωνουν το ασυρματο ιντερνετ. Ειδικα αφου το ειχαν ξεκλειδωτο για καιρο...
Δευτερον... Σε σημειο καταρρευσης...Τεταρτη κοιμη9ηκα,10μιση, Πεμπτη, 8μιση, Παρασκευη,11.
Αλλα δεν ειναι η σωματικη που χρειαζεται υποστηριξη αλλα η ψυχολογικη και αυτη η πολη μοιαζει πιο ξενη απο ποτε.
Χθες στην δουλεια, εφυγα με μειον μια μπλουζα, κομματια δερματος απο ολο το σωμα να λειπουν και ψαχνωντας το γιατι. Τι δεν κανω καλα...Ειχανε πει οτι ο τροπος δουλειας μας σε πεταει εξω αν δεν το αντεχεις? αυτο εννοουν? Το απογευμα καφε και συζητηση για την δουλεια, οσο ειναι ωραιο να σου λεει καποιος την αληθεια αλλο τοσο ποναει...ευτυχως μεινανε 4 μερες. Αν δεν μας κλεισει η γριπη που χτυπαει την πορτα...
Οι επισκεπτες αρχισαν να ερχονται...Δυο απο Ολλανδια σημερα, μια απο Βερολινο αυριο, μια απο Αγγλια που ηρ8ε προχθες. Δευτερα απο Ζακυνθο και Πεμπτη φευγω εγω. Η επομενη απο Ολλανδια το επομενο ΣΚ και μαζι γαμος, reunion...
Μεσα σε ολα...η προηγουμενη Τριτη.
Ξεκαθαρισε πραγματα, ισως και να τα τελειωσε οπως επρεπε. Οπως ενα τριχρονο θα ηθελε. Ομορφα και ηρεμα. Μνημες που αρχισαν να γινονται undelete, θα ηταν αδικο να χαθουν για παντα και οσα δεν θελουμε να πουμε να σωζονται με ενα δεν θα απολογηθω. Κλησεις...που εγιναν, τα 2 διλεπτα που δεν ειμασταν μαζι απο το μαυρο τηλεφωνο?!?!
"..καμιά φορά αντί να κλαίει
χορεύει, κι είναι σαν να λέει
σπάστε την πόρτα αν δεν ανοίξει..
...Ποιος θα τα βάλει με τη θλίψη
όσο αντιστέκεσαι νικάει
σ' όποιον τη ρίχνει από το θρόνο
εσένα λέει θέλω μόνο..."
Δεν ειναι παραξενο οτι ενα απο τα ποιο ομορφα κειμενα σου το διαβασα σημερα?
Ειναι παραξενο... που ξερω οτι μου αρεσει πολυ, ενω περιγραφει κατι και ξερω οτι δεν εισαι καλα.
Αλλα μου αρεσει...ισως και γιατι περιγραφει το πως ακριβως εισαι.
Ειναι μεταιχμιακα γραμμενο αναμεσα σε αυτό τον μπερδεμένο τρόπο που χρειαζεσαι να σε ξερω και τον απλο και συνηθισμενο ολων...
"...Κι εγώ αρχίζω να γελάω
αλλάζει πρόσωπα η θλίψη
ρωτάνε αν την αγαπάω
έστω για λίγο αν θα μου λείψει..."
Δεν ειναι καποια πραγματα που θελεις να κανεις αλλα δεν...
Καποια πραγματα που θα εκανες στα 15 σου αλλα οχι σιγουρα οχι στα 30 σου.
Που κωλωνεις να τα κανεις γιατι...τι θα πουνε οι γυρω σου.
Αλλα το εχεις σκεφτει και ισως να το εχεις δει και σε ταινια.
Αλλα σε αυτη την ηλικια....πως...????
Και ερχεται μια μερα...σαν την σημερινη...
Που ξυπνας, μπαινεις στο λεωφορειο, μπαινεις στο μετρο περπατας μεχρι το σχολειο. Βρισκεις το παιδι σου...παιζεις baseball, εστω και χωρις ροπαλο απλα κλωτσοντας την μπαλα (greek invention). Μπαινεις στο τμημα ενταξης, κανει καποιες δραστηριοτητες και αφου τελειωσει και το διαλλειμα και το μαθημα μπαινεις στο αυτοκινητο να σας πανε στο ποιο κοντινο σταθμο του μετρο.
Κατεβαινετε κατω, μπαινετε μεσα, και ενω ο συρμος γεμιζει χωνεστε σε μια γωνια μπροστα στην πορτα. Ο μικρος να βλεπει απο το παραθυρο και εγω σαν ασπιδα απο τον κοσμο που μας πιεζει. Η τσαντα παραφουσκωμενη σαν το καβουκι μας. Προστασια...Σαν καποιο σταθμο ο συρμος αδειαζει. Ο μικρος ποτε γυρναει και κοιταει εμενα και παιζει με τα κορδονια απο την κουκουλα του φουτερ μου, ποτε γυρναει και κοιταει εξω. Διπλα στην πορτα, υπαρχει και το θυροτηλεφωνο σε περιπτωσεις κινδυνους. Ειναι μεταλλικο πλαισιο, διατρητο για να περναει ο ηχος. Το εχει βρει παιχνιδι και ανεβοκατεβαιζει τα δαχτυλα παιζωντας. Ο συρμος ξεκιναει και ξαφνικα κανει την κινηση και κατεβαζει το φρενο. Ενας κοκκινος μοχλος πανω απο το θυροτηλεφωνο. Ο συρμος σταματαει αποτομα...
Σιγουρα εγινα σαν ωριμασμενο ντοματακι...Σαστισα, κοιταξα τον μικρο. Δεν γυρισα να δω αν με κοιτανε, απλα περιμενα να ακουσω καποιον να μου φωναζει. Οι τριγυρω αναριωντουσαν τι γινεται και καποιοι ειπανε οτι το εκανε το παιδακι! Μετα απο 2-3 λεπτα (που μπορει να ηταν και δευτερα...) το μετρο ξεκινησε για τον επομενο σταθμο. Εκει οι πορτες μεινανε για πολυ ωρα ανοιχτες, ξαφνικα περασαν 2-3 ατομα με walkie-talkie κοιτωντας τα βαγονια. Εμεις ειχαμε καθισει ηδη στις αδειες πλεον θεσεις. Σηκωθηκα και τους ειπα οτι εγινε...και ευτυχως ενημερωθηκαν μεταξυ τους και δεν μου ειπανε κατι.
Το χρωμα επανηλθε στο κανονικο αλλα τουλαχιστον ο μικρος ειχε εκπληρωσει ενα ονειρο μου!!!!!!!!!
Ειδα μια παρασταση χθες που αξιζει απιστευτα.
Με την επιστροφη μου στην Ελλαδα μετα απο χρονια, μου δινεται και η ευκαιρια να βρω ανθρωπους που μου λειψανε και χαθηκαμε ολα αυτα τα χρονια!
Μια τετοια ιστορια...Λεγαμε να βγουμε την Πεμπτη για ποτο, το οποιο το κυνηγαμε μηνες τωρα και να βρεθουμε με την μια φιλη μου, μετα απο 3χρονια και απροσμενη συνηπαρξη σε συναυλια των C-Real στην Αγγλια. Με την αλλη ενω βρισκομασταν μια φορα 3-4 χρονια πλεον το γυρισαμε σε εβδομαδιαιες συναντησεις καθως εγινε η δασκαλα των Ισπανικων μου. Οι τρεις μας εχουμε να βρεθουμε απο το καλοκαιρι του '94 και ισως το ιδιο και μεταξυ τους.
Βλεπωντας καποια post για τις καλυτερες ταινιες της δεκαετιας θυμηθυκα οτι σε μια απο τις λιγες βολτες μας με την πρωτη φιλη μου το ειχαμε δει στο σινεμα και ηταν και για μενα απο τις καλυτερες ταινιες που εχω δει.
Ομορφη διαφημιση που ειδα την παρασκευη στο σινεμα. Αξιζει και το "The Ιmaginarium of Doctor Parnassus"
Ειναι τελειο να ξυπναω Κυριακη πρωι και ενω ξερω οτι θα τελειωσει με αυτην το Σαββατοκυριακο να ειναι υπεροχη. Στο περιπτερο για κυριακατικες εφημεριδες, καφες με καλη παρεα και απο τις λιγες, ελαχιστες φορες που θελω να κανω ενα τσιγαρο για την παρεα και ειναι υπεροχο. Διαβασμα και η μερα γινεται ακομα καλυτερη με επικοινωνια με φιλους που εχεις καιρο να ακουσεις (απο Ισπανια), αλλους που ακους συχνα αλλα σου λειπουν (τριαδα στην Ολλανδια), μια χαμενη φιλη καπου στην Ελλαδα, που τουλαχιστον ξερω πλεον οτι ειναι σχετικα καλη και εχω να περιμενω ενα μαιλ με πολλα νεα...
Βολτα στην γειτονια για μερικες φωτογραφιες, καφεδακι στο σπιτι και η απολαυση του να φτιαχνεις καφε για καποιον αλλο στον χωρο σου.
Δυσκολη βδομαδα που θα εχει πλεον 12 ωρα στην δουλεια μεχρι τα Χριστουγεννα και με μερες που δεν ξερω τι θα φερουν...σημαδια απο την προηγουμενη υπαρχουν ακομη, ενα κομματι που ειναι ακομα numb μαζι με ενα σκισιμο απο δαγκωμα που μαλλον δεν θα φυγει ποτε. Με την επιγνωση οτι την επομενη φορα θα μου χαμογελασουν και παλι ολοι αφου πρωτα θα με εχουν βρισει που δεν προσεχα. 
Μερες που αξιζουν γιατι ξερεις οτι θα εχουν ενα ποτο,τσιγαρο ή/και καφε με φιλους και μια αγκαλια τους να ζεστανει...
Μελαγχοχαρουμενο ποστ αλλα ετσι θα ειναι μαλλον τα επομενα...ερχονται Χριστουγεννα και παρολο οτι πλεον ειναι Ελλαδα τα περιμενω απιστευτα. Περιμενω να ερθουν οι ανθρωποι μου απο τα ξενα περισσοτερο απο οτι περιμενα εμενα να γυρισω... Ισως και να νοιωθω οτι γυρναω και γω μαζι τους...
Για ακομα μια φορα ο mojo τα σπαει. Πρωτο τραγουδακι στην πρωινη εκπομπη
Το οποιο ειχα-με ακουσει (με την Μαριαλενα) στην ιδια εκπομπη την προπροηγουμενη Κυριακη και απο ποτε κολλησα (και εγω και αλλοι) και εγινε και moto το "
and if you want me to lie, then i will, i don't mind"
Εχω να γραψω καιρο σοβαρο ποστ. Σχεδον δυο μηνες στην Αθηνα και πλεον σε καινουργιο σπιτι. 11596 μερες μεχρι να μεινω μονος μου στην ζωη μου. Ομορφο αλλα αν γινοταν και υπο διαφορετικες συνθυκες θα ηταν καλυτερα. Tο αστειο ειναι οτι πιστευα οτι μεχρι τα Χριστουγεννα θα εχω συνηθισει στην Ελλαδα, αλλα τελικα θα χρειαστω χρονο οπως το βλεπω ισως και περισσοτερο.
Αυριο το βραδυ (Τεταρτη) το Αερικο θα ειναι καλεσμενο με την καλυτερη παρεα...στην εκπομπη Νυχτερινο Τρενο στον chimeres fm, απο τις 11 μεχρι την 1 το βραδυ. Για να ακουσετε.
Clear up??? αυτο μου κανει στο μυαλο...οπως και να χει και τα τρια τραγουδακια με ταξιδευουν.
Καθυστερημενα οπως παντα...
Χρονια πολλα σε δυο επισκεπτες του βλογ...
Τι Τριτη, τι Σαββατο, η σκεψη μετραει!
Δευτερα πρωι γυρω στις 7μιση παιρνωντας απο Πατησιων.
Προετοιμασια..Κοκκινες σημαιες, παγκοι με λουλουδια και διακριτικα η αστυνομια στις γωνιες. Τα καγκελα του Πολυτεχνειου γεμιζουν με πανο.
Τριτη πρωι, ιδια ωρα. Κοκκινες σημαιες, περισσοτεροι παγκοι με λουλουδια, περισσοτερη αστυνομια. Κλουβα ανα τετραγωνο και πεζες περιπολιες. Στο προαυλιο απλωνονται και στρωνονται τραπεζια και καρεκλες. Πιο πολλα πανο και σημαιες (μαυρα και κοκκινα τα περισσοτερα). Καποια γραφιτι στους τοιχους, αφισες στους στυλους.
Περνωντας το απογευμα απο "Πανεπιστημιο", "Μεγαρο Μουσικης" και "Ευαγγελισμο", σκεφτομουνα οτι στη γη ισως να γινεται πανικος.
Στο γυρισμο "Αμπελοκηποι" καθ'οδων για Πεδιο του Αρεως. Περνωντας απο την ΓΑΔΑ, παρελαση αστυνομικων δικυκλων. Κανονικη παρελαση. Η καθοδος κλειστη. Κοσμος απ'εξω, κλουβες, καναλια, μηχανες με καμερες στηριγμενες στα προσαρτημενα τριποδα. Μονο πεζοι σε ολη την διαρκεια της διαδρομης. Βαρια ατμοσφαιρα, συνεχομενα φταρνισματα, οι οδοκαθαριστες να γκρινιαζουν μεταξυ τους και να αρνουνται να προχωρησουν, το ελικοπτερο να πεταει συνεχεια απο πανω μας.
Τεταρτη, παλι απο Πατησιων, λιγοι αστυνομικοι, ξεσκισμενα πανο, χωρις λουλουδια, μαζευοντας καρεκλες και τραπεζια και βαφωντας τους τοιχους απο συνθηματα.
Fading Dreams II by mrcool256 - Deviantart
Κυριακή πρωί, τέλος ακόμα ενός σαββατοκύριακου.
Τις τελευταιες μερες υπαρχει μια αισθηση νοσταλγιας στον αερα. Εχω αρχισει και κανω skimming το blog για να βρω καποιες πληροφοριες (περισσοτερα την τεταρτη). Βλεπω πως ξεκινησε το blog, πως ημουνα (ψυχολογικα, συναισθηματικα). Γεγονοτα... Ειδα ατομα που ειναι/ηταν στην ζωη μου.
Μου δινει και μια ωθηση να ασχοληθω περισσοτερο ξανα.
Ταυτοχρονα διορθωνεται μια μαλακια που ειχα κανει πριν κανενα 6μηνο, ειχα σβησει τα περισσοτερα μαιλ απο τον λογαριασμο μου και ειχα χασει πολλες συζητησεις με φιλους. Χθες μου ηρθε ενα απο τα τελευταια κομματια του παζλ και σημερα το πρωι με τον καφε διαβασα το κομματι που μου ηρθε χθες και μου ηρθαν πολλες μνημες στο μυαλο. Ωραιες, ασχημες...παντως δικες μου (και του ανθρωπου απεναντι)
Το παραξενο να διαβαζω συζητησεις που μου ηρθανε απο το googletalk και να υπαρχει ο Βαγγελης και o me και ο me να μην ειμαι εγω...να ειμαι ο Βαγγελης...
Η αισθηση οτι αλλαζουμε ταυτοχρονα αλλα προς διαφορετικες κατευθηνσεις, απο ενα μαιλ για ενα συγνωμη που συγκατοικησαμε (δλδ εχω πηγα μετα πραγματα μου χωρις να με ξερει καλα καλα) μεχρι το τωρα!
In my dream I was drowning my sorrows but my sorrows, they learned to swim
Oi skepseis mou ton teleutaio kairo perigrafontai me thn talantwsh. Palindromoun gurw apo thn hreimia, thn ikanothta na mhn skeftesai. Na xalarwneis. Isws giati zw thn megaluterh allagh ta teleutaia xronia. Sigoura giati "mou aresei" na megalopoiw ta pragmata kai telika me tromazoun. Apo thn allh prospa9wntas na oloklhrwsw kapoious kuklous, enoiw8a egklwbismenos. An kleiseis ton kuklo, pws bgaineis e3w? Alla alh8eia ti 9eleis? 8eleis na bgeis e3w? 8elw? Mhpws to na exoume anoixtous kuklous mas boh9aei na mhn skeftomaste to shmera alla menoume sto x9es. Na mhn zwgrafizoume kainourgious. Nomizw sunu9ws fobamai mhn kleisei kapoios allos ton kuklo. Eite einai dikos mou, eite einai dikos mas. An den valw thn teleutaia pinelia...den mporw.
17.2.08 Αμστερνταμ
Μιας και συντομα, Σαββατο- Αθηνα, Κυριακη- Πατρα και Δευτερα- Θεσσαλονικη παιζει ο Yann Tieren. Δυο τραγουδακια του.
Τα ειχα ανακαλυψει οταν τον ειχα δει τον Μαιο. Αν και το Secret Place το εχει βαλει και η Μ.
A Secret Place
Στη δυαδα στο Αμστερνταμ...που ξερει και δεν μιλαει ουτε γαβγιζει...
Στους -Α- που με βοηθανε να ξετυλιγουμε τον μυτο της Αριαδνης και χαριζοντας μου ενα χαμογελο το πρωι ανεβαινω...
Στους -Α- που μου χαμογελασαν, στεγασαν, ζεσταναν.
Στην -Α- "μαμα μου" απο το νησι στο νοτο που ανησυχησε (περισσοτερο απο οποιονδηποτε αλλο) :-)
Στους πρωην συναδελφους που μου στειλανε μαιλ να γυρισω πισω. Με βουνα, αλκοολ και την δουλεια μου να με περιμενει...
Σε καποιους που δεν ομαδοποιουνται αλλα ηταν πατεριτσες μου εδω και δυο βδομαδες.
Το αερικο....βλαχακι και με θητεια στο εξωτερικο...αλλα στην Αθηνα μονο για διακοπες...
Δευτερα πρωι, επρεπε να παω να βρω το παιδι μου και τους γονεις του για το σχολειο που θα του κανουμε ενταξη-κοινωνικοποιηση. Χαθηκα...οχι λιγο...πολυ...και ας βοηθησε η καλη νεραιδα, gasbirdινα που ως δια μαγειας (κωλοφαρδειας το λενε) με βρηκς στο δρομο.
Και οπως εχει αποδειξει ο χρονος, αν χαθεις λιγο, θα χαθεις περισσοτερο. Αν χαθεις μονος σου, θα χαθεις μετα και με καποιον αλλο...
Αυτο που σιγουρα ισχυει ειναι οτι 8χρονια Εδιμβουργο 2-3 με ρωτησανε για οδηγιες...13 χρονια στη Λαρισα 1 φορα και αν...2 ωρες χαμενος στην Αθηνα....με ρωτησαν 3 φορες...για οδηγιες...επαναλαμβανω...3 φορες...Αλλα με εχουν ρωτησει και οταν ειχα παει Παρισι, στη Χαγη, στη Βαλενθια, στο Λονδινο οπου ημουνα τουριστας....Συνομωσια για να αγοραζει ο κοσμος χαρτες???
Τραγουδακι ασχετο...αλλα οπως φοβομουνα...
Ο τυπακος βγηκε σε τουρ μολις εφυγα εγω...
Αναμνησες...Νοεμβριος 2003...σαν χθες φαινεται... Ποδηλατουχος με δανεικο ποδηλατο με σκασμενα λαστιχα Bruntsfield Place - Lothian Road - Hope Street - Gloucester Lane - Stockbridge για να βρω ελευθερο πλυντηριο και για ποτακι στο Hector's
Το κακο με τις συναυλιες θα κλεισει οταν θα βγαλει τουρ ο Δαμιανος Ρυζις, δεν θα ερθει Ελλαδα και εγω θα ψαξω να βρω συναυλια Σαββατο για να παω να τον δω...καπου...στον κοσμο...
Mouth Full Of Diamonds by Phantogram
Συζητηση με φιλη νωριτερα.
Βασικα για ανθρωπους, ολο και περισσοτερους και πολλους που δεν το λενε, που κανουν ψυχοθεραπεια. Στην δικη μας σκεψη δεν υπαρχει κατι καλυτερο απο φιλους.
...
να μπορω να νοιωθω την ασφαλεια, οτι δεν θα μου πουν ακομα (οι φιλοι)
...οτι ειμαι σχιζοφρενης :-)
Εχω τυχει περιπτωσειςπ
που ατομα θελουν να μιλησουν σε φιλους..
-να τους κανει ο θεος-
και γυρνανε και τους λενε
οτι δεν πανε καλα...
στα σοβαρα...
οτι το χουν χασει
οτι θελουν γιατρο.
Δεν ειναι ολοι ικανοι να δειξουν...ειτε να δεχτουν ή να δουν...
την αβυσσο της ψυχης ενος ανθρωπου
που ο ιδιος μπορει να νομιζει οτι το χανει :)
κ σε αυτο ειμαι απο τους τυχεροτερους ανθρωπους στον κοσμο...
Μονη παραφωνια για μενα, το να τους κανει ο θεος φιλους. Οπως ειπε, καποιος ισως να μην μπορει να δεχτει αυτη την πλευρα της ζωης καποιου. Με τρανταχτο παραδειγμα την κοινη μας φιλη.........
...να ξυπνας και να βλεπεις θαλασσα...
κομματια ενω γυρισα απο ενα ομορφο σαββατοκυριακο στην Πατρα.
Τοσα πολλα που θελω να γραψω και δεν μπορω...
Τοσα πολλα να σκεφτω και δεν μπαινω σε σειρα...
Τοσα μιλια και δεν εχω λεφτα...
Τοσα πραγματα να μαθω και δεν εχω στρωσει ακομα τον χρονοχωρο μου
Τοσα ιδεες αλλα δεν εχω τον χωρο μου να τις αναπτυξω...
Σκατουλες λοιπον....αλλα απο αυτες τις χαρουμενες....που βγαινουν καπου καπως καποτε...
Παζάρι προσφοράς αγαπημένων αντικειμένων οργανώνει για ένατη συνεχή χρονιά ο Σύλλογος Γονέων Κηδεμόνων και Φίλων Ατόμων με Αυτισμό στη Λάρισα, σε χώρο που προσφέρθηκε για το σκοπό αυτό , στην οδό Κούμα 9 συνεχίζοντας την προσπάθειά του για ανάπτυξη δραστηριοτήτων που στηρίζουν τα άτομα με αυτισμό και τις οικογένειές τους. Με ιδιαίτερο ενθουσιασμό και αγάπη...
οι φίλοι των παιδιών με αυτισμό αναλαμβάνουν την οργάνωση του παζαριού και καλούν νέους φίλους να στηρίξουν αυτήν την προσπάθεια. Όσοι επιθυμούν και αντέχουν να αποχωριστούν αγαπημένα αντικείμενα (βιβλία, cd, παιχνίδια, διακοσμητικά, κ.λ.π.) μπορούν να τα προσφέρουν στο σύλλογο για τα “παλιά αγαπημένα”.
Το παζάρι θα λειτουργήσει από την Τετάρτη 21/10/2009 έως και το Σάββατο 31/10/2009 από 10:00 π.μ. έως 22:00 μ.μ. στην διεύθυνση Κούμα 9. Πληροφορίες στο τηλ: 2410-613112
Με αρεσει:
Που ο Mojo εχει ραδιοφωνικους παραγωγους και το Σαββατοκυριακο και ακους καποιον να μιλαει, εκτος της μουσικης του που επισης ειναι γαματη!
Δεν ειναι ενα post που λεει κατι ιδιαιτερο, αλλα ηθελα εδω και καιρο να ανανεωσω τα link στο πλαι.
Τα ειχα φτιαξει οταν ειχα κανει το blog και δεν τα ξαναπειραξα. Οι φιλοι και οι γνωστοι πολλαπλασιαστικαν και καποιοι που εφυγαν.
:)
Αν ξεχασα καποιον, ζητω συγνωμη και ας με ενημερωσει!
Καλο ΣΚ!
Υπαρχουν στιγμες που χαρακτηριζουν την ζωη σου.
Περιστατικα και γνωριμιες.
Ανθρωποι που γνωριζω και με ξυπνανε. Ανθρωποι που με συνεπαιρνουν με τις ιδεες τους και τα τολμηματα τους. Ταξιδια που (θα) κανουνε και θα θελα να κανω.
Φιλοι, συνεργατες και περαστικοι. Ανθρωποι που γνωρισα σε κατασκηνωσεις και μου μαθανε να σκεφτομαι διαφορετικα, εντος και εκτος δουλειας. Φιλοι και γνωστοι που πηγαν, για δεκα μερες στην Αφρικη, το γυρο της Ιβηρικης ξεκινωντας απο Ιταλια με οπλο μια παλια βεσπα, να διασχισεις την Ευρωπη με ενα φορτηγο, να φτασεις στο βορειοτερο ηπειρωτικο σημειο της Ευρωπης (Nordkapp) απο Ελλαδα με αυτοκινητο ή να κανεις την διαδρομη Athens-Valencia-Granada-Bilbao-Lisbon-Berlin-Amsterdam-Prague-Athens σε 3 βδομαδες. Akil, Jafar, Natalia, Τζωρτζης, Ηλιας, Σοφια, Mierdita, Κωστας, Κιτσος...
Απο περιστατικα δυο μπορω να αναφερω σε δευτερολεπτο που με στιγματισαν. Πρωτο αν και οχι χρονικα, το οτι το 2003 αναγκαστικα να παω κατασκηνωση συνοδευωντας τον αδερφο μου γιατι δεν βρισκαμε καποιον αλλο. Για 7-8 χρονια δεν βρισκομασταν πανω απο 1μηνα στο συνολο το χρονο, και εχοντας μια περιοδο σε κατασκηνωση σε «κανονικη» κατασκηνωση, καταστροφικη, τοσο για μενα οσο και για τα παιδια που ειχα. Αποτελεσμα ηταν να αλλαξω τομεα δουλειας. Απο ηλεκτρολογος μηχανικος να γυρισω στην ειδικη εκπαιδευση και περισσοτερο στον αυτισμο. Σημαντικοτερο να αλλαξω σαν ανθρωπος. Απο καποιον ηρεμο ντροπαλο και εσωστεφη και αντικοινωνικο σε κατι διαφορετικο. Οσο για τους παλιους χαρακτηρισμους τους ειχα ακουσει αρκετες φορες και τους διατηρω ακομα, μεχρι να νοιωσω ανετα με καποιον.
Δευτερο...Απριλιος ’97. Βραδακι προς το τελος των διακοπων του Πασχα. Πρωτος χρονος στην Σκωτια και λιγες μερες πριν γυρισω πισω απο τις διακοπες στην Ελλαδα. Η δικαιολογια μου ηταν οτι δεν ειχα δει δυο φιλες μου απο Χριστουγεννα και ποιος περιμενε μεχρι το καλοκαιρι και ενω ειχα ηδη τρεις και κατι βδομαδες στην Ελλαδα και μενανε λιγες μερες για να φυγω. Ο Γ. γιατι η μια απο τις φιλες ηταν η κοπελα του και ο Κ. γιατι σπουδαζε η αδερφη του Θεσσαλονικη και ειχε καιρο να την δει. Η ιδεα να παμε επεσε ενω ειμασταν μαζεμενοι σε ενα σπιτι και σιγα σιγα οι υπολοιποι της παρεας δεν δεχτηκανε να ερθουν. Ο λογος? Στα 20 μας, χωρις κανενας να εχει αυτοκινητο και να ειναι εμπειρος οδηγος, με αυτοκινητο δανεικο. Ο πατερας του Κ. δουλευε στα τρενα και ηταν βραδινος. Δευτερα κλειδια στο σπιτι, το αυτοκινητο στο σταθμο και 12 ωρες μεχρι να το γυρισουμε πισω και δεν θα καταλαβαινε τιποτα.
Σταση για ανεφοδιασμο βενζινης στο βενζιναδικο που δουλευαν και οι δυο και το αφεντικο να μας λεει, το πως εφτανε στην Κατερινη σε 50 λεπτα και σε μια ωρα κ 15’ στην Θεσσαλονικη οταν επαιζε ακομα ποδοσφαιρο και το πως ετρεχε σαν τρελος κανωντας ταξιδια. Soundtrack στο ταξιδι φρεσκες κασσετες γραμμενες απο μενα στον Κ. με Ενδελεχεια (Είσαι σα δρόμος βιαστικός και όλοι σε ρωτάμε, τα εκατό χιλιόμετρα, στο κέντρο,πώς τα πιάνεις) και Ξυλινα Σπαθια (Χίλια χρώματα φώτα και αρώματα μέσ' την άβυσσο χτίζουν τον παράδεισο και ροδες τρίζουνε σίδερα γυαλίζουνε μπότες πέταλα Αμέρικα μέταλλα όλα γυρίζουν σαν τρελά
ρόδες που πάν στο πουθενά). Συμπτωση θα πεις.
Φτανωντας στην Θεσσαλονικη στις δεξαμενες (στα τωρινα ΚΤΕΛ) υπηρχε, δεν το ξεραμε, μια στροφη με καποιες παλιες ραγες τρενου. Χοπ χοπ το αυτοκινητο, το εχασε ο οδηγος, και απο κει και περα...μια μαντρα στρατοπεδου να ερχεται, να φευγει, το ταμπλο να σπαει, οι κασσετες να πετανε. Φωνες απο τους δυο για το αν ειμαστε καλα οταν σταματησαμε.
Ευτυχως ειχαμε δανεικο επισης ενα κινητο παντοφλα για να παρουμε αστυνομια.
Νοσοκομεια, λιποθυμια, ασφαλεια αναμεσα στους φιλους. Τοτε εμαθα και γω οτι πεταξαμε. Κωλοτουμπες, κοψαμε μια κολωνα ΔΕΗ, ΟΤΕ δεν ξερω και δεν παθαμε σχεδον τιποτα γιατι πεσαμε στις ροδες.
Το μαθημα ηρθε την επομενη και βασικα καποια χρονια αργοτερα που το σκεφτηκα. Την επομενη, οταν πηγε η express ειπε στον πατερα και γιο οτι κριμα για τα παιδια που ηταν μεσα. Το αυτοκινητο ηταν τοσο χαλια που νομιζε οτι ειχαμε «φυγει» ολοι. Στα επομενα χρονια καταλαβα ποσο τυχερος ημουνα που υπαρχω ακομα. Για να ολοκληρωθει η ιστορια, καποια χρονια αργοτερα οι αλλοι τρεις της παρεας ειχανε το δικο τους τροχαιο. Με την δικια τους κολοτουμπα και τα ροδακινα για παρεα. Μια παρεα μας, εξαδα, που ο τελευταιος μπηκε πριν 15 χρονια και οι πρωτοι γνωριστικαν πριν 23.
Αυτο το post ειναι σκεψεις τις προηγουμενης Τριτης
Αυτη ειναι μια απορια....αλλου....
Η δικια μου ειναι...
Να λες κατι σε καποιον ή να τον αφηνει να ζει στην αγνοια του...
και ο αλλος, αν δεν ξερει ζει ανεμελος, αν ξερει μαζευεται....
Anyone that can hear me?
Αλλο πηγα να γραψω...
και αλλο σκεφτηκα...
Επειδη σε αγαπαω πολυ και μου λειπεις και επειδη θελω να στα χωσω λιγουλακι σημερα ή αυριο, μεθαυριο... Επειδη οπως ειπα το να παρεις τετοια αποφαση θελει αρχιδια ακριβως επειδη βαδιζεις στο κενο. Αν ηξερες τι θα γινοτανε τις επομενες μερες δεν θα χρειαζοντουσαν...
4u...
και επειδη οπως εχω πει, απο το ειναι μου αγαπαω περισσοτερο τα λαθη μου....
Γυρω στις 11:30 το βραδυ σημερα στο σταθμο του Συνταγματος. Ημουνα μεσα σε συρμο προς Αγιο Δημητριο και μεσα στις φωνες αυτων που εμπαιναν/εβγαιναν απο τον συρμο, τους συνταξιδιωτες μου και μουσικουλα στα αυτακια μου, ειδα στην απεναντι αποβαθρα εναν αντρα και μια κοπελα να ειναι ορθιοι σε αποσταση 2μετρων και να μιλανε με νοηματικη. Η πιο ομορφη εικονα σε μια κουραστικη μερα.
Ενα τραγουδακι σχετικο και ομορφο...
Θα μπορουσα ακομα μια φορα να λεω οτι ηταν η καλυτεροτερη συναυλια.
Μεγαλες συναντησεις. Με την Φ ειχαμε παει πριν πολλα χρονια να δουμε Kashmir και James Brown, με τον Ζ τους Stomp. Δυο book-crossers που εχουν περασει ωρες να μιλανε απο το νετ και θα βρισκοντουσαν για πρωτη φορα αλλα και δυο φιλες που βρισκοντουσαν καθε καλοκαιρι και ειχανε να συναντηθουνε 17 χρονια, οσα χρονια ειχε σταματησει η μια να επισκεπτεται τα καλοκαιρια την Χαλκιδικη. Πρωτη συναντηση στο θεατρο.
Οι Εncardia ειναι απιστευτοι, σαν σχημα και σαν ανθρωποι. Συνεχομενος χορος, ξυπολητοι και ας ειχε αυτο σαν επιπτωση να γεμισουν φουσκαλες οι πατουσες μου. Α ξ ι ζ ε ! ! ! !
Για να μην λεω πολλα λογια, βιντεακι απο την συναλια...καπου εκει θα δειτε και εμενα να χορευω ;-)
οποιος θελει 'η σκεφτεται να παει, ας στειλει ενα μαιλ ή ας κανει ενα σχολιο!!!
Εγινε η παρασταση...φτασαμε στο παλατι...
Ειδαμε την Βασιλισσα και τον Πριγκηπα!!!
και τους Oasis!!!!
πηγαμε βολτα με το "θρυλικο λεωφορειο!!!!"
και πακεταρισα και εστειλα τα πραγματα μου στην Ελλαδα, για τριτη φορα που κατεβαζω ολα τα πραγματα μου εκει.
Κατοικιδιο δεν εχω...αν και θα θελα, μαζι με καποιον να μας προσεχει...Αλλα εχω αυτο το ταβλι...απο το 1996 λεει πανω αλλα απο το 1995 ειναι νομιζω στην πραγματικοτητα αγορασμενο. Απλα το 96 ηρθε μαζι μου στο νησι. Εχουμε χωριστει και για καποιο διαστημα, αλλα επεστρεψε και με ακολουθει!!!!
Ισως ο λογος να ειναι οτι ακολουθει το blog απο την αρχη. Ισως οτι το οτι εχει τυχει στα 3 χρονια που γνωριζομαστε παντα τα γενεθλια της να εχουν καμια σημασια και για μενα, συνεντευξη, ταξιδια και ενα τηλεφωνο για ευχαριστω, τρεξιμο.
Μου δινει την αισθηση οτι χορευει συνεχεια. Με ενα ποδι σπασμενο και με τις πατεριτσες, με ενα ποδι με διαστρεμμα και να χοροπηδαει στον Moby αγκαλιασμενη για να εχει ισορροπια. Καποιες σπανιες φορες και με τα ποδια της νορμαλ.
Η αληθεια ειναι οτι μαλλον την εχω δει μονο μια-δυο φορες να χορευει αλλα ειμαι αρκετα τυχερος για να μου εχει περιγραψει ακομα περισσοτερες.
Τα εξης τρια τραγουδακια εχουν αρκετο χορο μεσα. Αξιζει καποιος να προσεξει την Lisa στην αρχη, την Julia αρχη και μεση και το flamenco. Ελπιζω οτι θα σας αρεσουν. Για σενα ειμαι σιγουρος.
(Καλυτερα φαινεται ο χορος εδω...http://www.youtube.com/watch?v=dsRWM4sqFFg)
Περασε κιολας ενας χρονος. Κοιτουσα τα ποστ του περασμενου Ιουλιου. Η παρασταση, η αποφοιτηση, το απογευμα μετα την προβα τζενεραλε-το καλυτερο training οπως ειχα πει, με παρεα αρκετα pint.
Ετσι και φετος φτανουμε στο τελος της χρονιας, την αλλη Παρασκευη. Με την αποφοιτηση και το θεατρικο και την αποφοιτηση την Τριτη, τον χορο την Πεμπτη και το παρτυ για αυτους που φευγουνε την Παρασκευη.
Οι τελευταιες μερες δυσκολες με ολους στην τσιτα. Αγχοι για τα παντα. Να φτιαξουμε κουστουμια και σκηνικα, να αλλαξουμε τους στιχους απο τραγουδια για να μας ταιριαξουνε, να φτιαξουμε βιντεακια για αυτους που φευγουν, ταυτοχρονα να μαθω το προγραμμα για να τα φτιαξω (ετσι θα περασει το σαββατοκυριακο μου...). Σημερα η μερα ειχε, ξυλουργικη και βαψιμο, πρεπει να φτιαξουμε την προσοψη ενος λεωφορειου, με τιμονι, πινακιδες φωτα κλπ κλπ, ενας μαθητης ξερει ολα τα δρομολογια και του αρεσει να κανει buspotting οποτε θα ειναι ο οδηγος μας...Αν και δεν το τελειωσαμε ακομα, δεν ηθελε να καθισει πισω απο το τιμονι γιατι δεν μπορουσε να βλεπει την προσοψη...
Κατα τα αλλα εχει αρχισει και το πακεταρισμα, εχει κλειστει η μεταφορικη...και παραδοξως δεν περιμενω τις διακοπες, πολλα συναισθηματα να διαχειριστω και δεν το εχω αυτο τον καιρο...
*a phrase used by the Gallagher brothers (from the band Oasis).
if you are 'mad fer it', you like it a lot
Τα περισσοτερα τραγουδια στο θεατρικο ειναι των Oasis, ειχανε μολις παιξει στο Sunderland οταν αρχισαμε να σκεφτομαστε τι θα παρουσιασουμε
Η πρωτη αποπειρα των στιχων εγινε απο την MiKy. Εκανα καποιες διορθωσεις και εγω αν και δεν ειμαι σιγουρος, οποτε επειδη δεν υπαρχουν αλλου τα λογια στο δικτυο, οποιος μπορει να διορθωσει...
Ever never drunk alcohol, Ever never got high
Was the end of a hundred years, That took me by surprise
What I thought to be dangerous
On the rush of a smile
Turning out to be nothing more
Than a kiss along goodbye
And there’s nothing
For no-one that powerful
And the light that shines above
cause thats the same
When I wake up
I m doing a somersault For the ones that never dare
To speak my name
I am shy and mysterious
When I say my goodbyes
When I thought of the ones I ve got to love throughout my life
When the times are miraculous
When I stop to think twice
When I sleep in the bushes next to where they trash their lives
Well they gather in the words that you speak to me
When there’s nothing left and we are at the end
And the others you laugh at me secretly
When that goes over and over again
Χθες ηταν καλυτερα με πιο πολυ ζεστη πιο πολυ ηλιο....
(αλλα χωρις καμερα!)
Γιατι σημερα εχει μια μουντιλα...Κυριακατικη...
Εχω πει για τον θαυμασμο για αυτη την...
Να και ολο το cdακι!!!
1. Ocean and a Rock
2. Venn Diagram
3. Sea Song
4. Splishy Splashy
5. I Don't Know
6. Keep It All
7. Courting Blues
8. Pistachio
9. Teeth
10. Lille
extras...
The Lady is a Tramp
Playground Love
Just like Tom Thumb's blues
Lisa Hannigan & Gary Lightbody - Some Surprise
15. My Pirate Disco
Τα γενεθλια του Nikola Tesla σημερα οπως λεει και ο γουγλης και θυμηθυκα το τραγουδακι.
Χωρις νοημα...κατι καινουργιο...ε?
Μπερδεμενςς...κατι καινουργιο...ε?
Ενα μαιλ την Παρασκευη, που εφερε ενα χαμογελο.
Απο μια μαμα, για την συναντηση με τον γιο της σε εναν λογοπεδικο. Μου ηρθε στο μυαλο η συναντηση μαζι του πριν 4 χρονια. Καθυστερημενος εγω οπως παντα και κατακοκκινος απο ντροπη. Τον ειχα παρει να βρεθουμε για να με "σωσει". Ειχε αρχισει να περναει η θητεια και εγω ακομα δεν ηξερα τι ηθελα να κανω. Ειχαμε γνωριστει σε ενα συνεδριο στην Αθηνα, σε μια παρατηρηση του Αλκη στην θεσσαλονικη, σε τσιπουρα στην Λαρισα. Καποιο απο αυτα και ολα αυτα μαζι.
Τοτε με ειχε ονομασει (εμενα και φιλους που πηγαιναμε κατασκηνωση), αποτυχημενοι επαγγελματιες που βρισκουν διεξοδο στην Ειδικη Αγωγη. Πολιτικοι Μηχανικοι και Αρχιτεκτονες οι περισσοτεροι. Μου ειχε προτεινει πολλα ενδιαφεροντα πραγματα να κανω τοτε, και δεν ακολουθησα τιποτα. Αν και δεν μετανιωνω που δεν τον ακουσα, με εκανε να σκεφτω καλυτερα που ηθελα να παω.
Πηρα και ακομα ενα μαιλ. Απο μια κοπελα που μου περιεγραψε το πως μεγαλωσε με την αδερφη της (η οποια εχει αυτισμο). Με εβαλε σε σκεψεις, για μενα, τον αδερφο μου και το πως τον/μας αντιμετωπισε η κοινωνια και οι φιλοι.
Ισως να φταει και το οτι ο αδερφος μου την Πεμπτη το βραδυ μπηκε στο νοσοκομειο και παραμενει εκει. Ειλικρινα δεν ξερω τι ειναι καλυτερα, να μην εχεις ιδεα ή απο μιλια μακρια να σκεφτεσαι πως ειναι δεμενος με ιμαντες χειροποδαρα στα καγκελα του κρεββατιου του. Ακομα και αν ξερεις οτι ειναι για καλο. Ποσο τραγικο ειναι να ξυπνας ναρκωμενος και δεμενος και να μην μπορει να σου εξηγησει κανεις γιατι εισαι ετσι. Να εχεις να φας μερες. να βλεπεις τον αδερφο σου μετα απο 6 μηνες και η στερεοτυπια να εχει χτυπησει κοκκινο, που αμφιβαλλω αν καταλαβε οτι βρεθηκαμε. Μαλλον περισσοτερο τον μπερδεψε. Ποτε θα μαθω να μην ακουω τους αλλους?
Ποσο μ@λ@κες ειναι καποιοι που δεν σκεφτονται τα ατομα που υπηρετουν αλλα το πως θα φανουν προς τα εξω?
Πηγα ηρθα...
καηκα και βράχηκα...
Ολα γινανε γρηγορα, εμεινα μονο 1μιση μερα με τους φιλους μου που ειχα να δω απο 6 μηνες μεχρι ενα χρονο και ισως να κανω και ενα χρονο παλι.
4 γεματες μερες που νοιωθω οτι κρατησανε παραπανω, μεχρι και μηνα. Προλαβα να δω την κοπελα μου, να δωσω (3ωρη παρακαλω) συνεντευξη, να δω τα δυο αδερφια και τους δυο γονεις σε δυο πολεις, να γνωρισω καινουργιους ανθρωπους που ηξερα (δυο blogger που έχοντας αλλαξει απειρα MB κειμενου μεταξυ μας, επιτελους βρεθηκαμε), τον παντρεψαμε, χορεψαμε στην βροχη και εκανα 5 ωρες με αυτοκινητο Λαρισα-Αθηνα (ατιμο μποτιλιαρισμα και εργα στην Εθνικη), και αλλες 15 ωρες να ερθω απο Αθηνα (ατιμο κενο μεταξυ πτησεων).
Μου ελειψαν οι μαθητες μου.
Τρια βιντεακια, τα εχει κανει ενας μαθητης, τα μοντελα ειναι δικα του, η μουσικη δικια του επιλογη και μονο η μετατροπη των εικονων σε βιντεο εγινε με καθοδηγηση.
Ειναι ο πιο "δυσκολος", με την περισσοτερη επιθετικοτητα, την πιο δυσκολη κοινωνικη προσαρμογη (λογω μεγαλης ευαισθησιας στους ηχους και ειδικοτερα στις φωνες μωρων.)
Σχετικα με Αφρικη τα κολληματα! και επειδη εχω καιρο να βαλω κατι, ολοκληρο σιντακι. Ταιριαζει και με το καλοκαιρι...
Ενα, δυο και τρια!
1. Keziah Jones – Rhythm is Love
2. Salif Keita+Cesaria Evora – Yamore
3. Senegal Acoustic – Mame
4. Ismael Lo – Tajabone
5. Ayub Ogada – Kothbiro
6. Angelique Kidjo – Le Monde Comme Un Bebe
7. Geoffrey Oryema – Lubanga
8. Eyuphuro – The Bird
9. Pepa Wemba – Le Voyager
10. Fela Kuti – Sorrow, Tears & Blood
11. Cesaroa Evora – Sangue de Beirona
12. Keziah Jones – Where’s Life?
13. Youssou N’ Dour – Set
14. Femi Kuti – Truth Don’t Lie
15. Manu Dibango – Wouri
16. Amadou & Mariam – Politic Amagni
17. Cheb Mami – Parisien Du Nord
(Συνεχίζοντας το προπροηγουμενο ποστ) Η τελευταια φορα ηταν την προπροηγουμενη Τριτη, πηρα ενα μαιλ απο μια φιλη μου. Πριν λιγο καιρο ενω ηταν αρρωστη και διαλυμενη απο το αγχος (ειναι του club) και κλεισμενη στο σπιτι, βρηκε την οργανωση 'Handicap International'. Εκανε αιτηση για ενα εθελοντικο προγραμμα δεκα ημερων στην Ρουαντα. Δεν περιμενε να την δεχτουν γιατι περιμενε να διαλεξουν Βρεττανους. Ο οργανισμος εχει ως βαση το Λονδινο. Στο προγραμμα θα συμμετεχουν 15 ατομα (δασκαλοι ή ατομα με εμπειρια σε ειδικη αγωγη), το ονομα του προγραμματος ειναι Inclusion Rwanda και ο σκοπος τους ειναι να δουλεψουν με τοπικους δασκαλους και παιδια με αναπηριες στα σχολεια και να ανταλλαξουν ιδεες για την ενταξη των παιδιων. Πληρφοριες για το προγραμμα υπαρχουν εδω. Αν και το κοστος συμμετοχης ειναι υψηλο 1500 λιρες, τα περισσοτερα χρηματα προσπαθει να τα μαζεψει ο καθενας με sponsorship κατι που ειναι πολυ διαδεδομενο στο εξωτερικο. Παραπανω εξοδα, ως προσωπικα, τα 8-9 εμβολια που πρεπει να κανει καποιος κλπ κλπ...Θελω παρα πολυ να κανω αιτηση για κατι παρομοιο του χρονου.
Θελω να ευχαριστησω παρα πολυ την υπευθυνη της Doko Films που εχουν κανει το βιντεακι για το περσινο προγραμμα που επικοινωνησε με την Handicap International και πηρε την εγκριση (καθως και την Handicap International που εδωσε την εγκριση) για να ανεβασω το βιντεο στο blog και για τον χρονο της για να τα ανεβασει στο vimeo ωστε να μπορεσω να τα παρω.
Inclusion Rwanda Pt1 from justin rhodes on Vimeo.
Inclusion Rwanda Pt2 from justin rhodes on Vimeo.
