Αλλαζει προσωπα η θλιψη

"..καμιά φορά αντί να κλαίει
χορεύει, κι είναι σαν να λέει
σπάστε την πόρτα αν δεν ανοίξει..

...Ποιος θα τα βάλει με τη θλίψη
όσο αντιστέκεσαι νικάει
σ' όποιον τη ρίχνει από το θρόνο
εσένα λέει θέλω μόνο..."

Δεν ειναι παραξενο οτι ενα απο τα ποιο ομορφα κειμενα σου το διαβασα σημερα?
Ειναι παραξενο... που ξερω οτι μου αρεσει πολυ, ενω περιγραφει κατι και ξερω οτι δεν εισαι καλα.
Αλλα μου αρεσει...ισως και γιατι περιγραφει το πως ακριβως εισαι.
Ειναι μεταιχμιακα γραμμενο αναμεσα σε αυτό τον μπερδεμένο τρόπο που χρειαζεσαι να σε ξερω και τον απλο και συνηθισμενο ολων...


"...Κι εγώ αρχίζω να γελάω
αλλάζει πρόσωπα η θλίψη
ρωτάνε αν την αγαπάω
έστω για λίγο αν θα μου λείψει..."