Ladies and Gentlemen

...we are floating into space...




Kalh xronia!!!!!!!!

Καλα Χριστουγεννα....

Ψιλοχαθηκα, αλλα τρεχω και δεν εχω πολυ χρονο να βαλω σε ταξη τις σκεψεις μου. Εχω χασει και τις προτεραιοτητες μου και αναλωνομαι σε πραγματα...οχι ανουσια αλλα οχι τα βασικα σημαντικα...To γραφω για να το θυμαμαι, για να μην χρειαζεται να μου το θυμιζουν οι φιλοι μου...


Καλα Χριστουγεννα λοιπον σε ολους!!!

Πολλες ευχες και ο καθενας να ειναι με αυτους που αγαπαει και μακαρι να ηταν με αυτους που θα ηθελε....

Ακομα περισσοτερες σε οσους ειναι στο εξωτερικο. Ειδικα Μαριαλενα κ' Μαριλενα αν το διαβασουν!

Ποιοτητα ζωης (QoL)

Διαβαζοντας την εργασια μου, εχω διαβασα αρκετα βιβλια για ποιοτητα ζωης, δικαιωματα, αναγκες, ενταξη των ατομων στην κοινωνια. Πως αναλυονται για τους "κανονικους" ανθρωπους και πως για ανθρωπους με καποια διαφορετικοτητα και αν υπαρχουν διαφορες.

Κατι που μου εχει κολλησει και τριγυρναει συνεχεια στο μυαλο ειναι το παρακατω κειμενο.

Κey indicators on quality of life from a parents perspective

Community participation: the measure is the more people you have in your life who touch you during any given day and are not paid to do so, the higher the quality of life.
Choices: before we even reach our work on the morning, we have involved ourselves in choices relating to food, clothing, hygiene, music and transportation.
Safety: to eliminate all risk would result in overprotection and unnatural settings. It is our challenge to allow learning to occur through regular life experiences that vary in the amount of risk involved.
Health: good health allows for normal release of frustration, anger and some healthy laughter.

Gordon L., Sawin K.J. and Basta S.M. (1996) ‘Developing research priorities for rehabilitation nursing’, Rehabilitation Nursing Research 5, 60–66.

Χιονι!!!!!!!

CoCooling

Pixies - Where is my mind?
The Killers - Read my mind
Εχει χαλασει το καλοριφερ, εχει αρχισει να κανει κρυο και εχω παγωσει...

Η μονη λυση: ξαπλωμενος, κουκουλωμενος με το παπλωμα και το λαπτοπ αγκαλια για εξτρα ζεστουλα.
Παει και αυτη η μερα, σχεδον ειναι μιαμιση το μεσημερι και ακομα περιμενω να δω ενα μαιλ απο την δουλεια...οπως περιμενω ολη την βδομαδα. Σκατουλες!!!!
Τουλαχιστον το σαββατοκυριακο προβλεπεται λιγο ζωντανο, να παρω τα πανω μου.

Καλο σαββατοκυριακο!!!!

Θέλω...

Θέλω...

Χρόνο να δω τους φίλους που αρχίζουν να γυρνάνε για τις γιορτές
να ασχοληθω λιγο με το blog και να διαβασω αλλων, κατι που δεν εχω κανει για μερες.
να κανω βολτες στην πολη και να την δω στολισμενη.
για μενα και οσους εχω παραμελησει.

να πηγαινα στην Αθηνα να δω τον Rene Aubry στο Gazarte :(
να μου πουνε ποτε θα αρχισω δουλεια....

Ψαρεμα στο διαδικτυο

Χθες μιλουσα με μια φιλη μου που ειχε παει να δωσει συνεντευξη για δουλεια.
Μου ειπε οτι θελησε να την προσθεσει στους φιλους του στο facebook ενα απο τα δυο ατομα που της κανανε την συνεντευξη.
Την ρωτησα αν τον δεχτηκε, και μου ειπε φυσικα και οχι. "Αν δουν την τρελα μου αποκλειεται να με παρουν στην δουλεια".
Μου φανηκε χαζο να θελουνε να δουν πραγματα για καποιον που θα προσλαβουν. Σκεφτηκα ωραια γυναικα, μπορει να του αρεσε!

Σημερα διαβασα ενα αρθρο στην Ελευθεροτυπια ακριβως για αυτο το θεμα. Οχι αν του αρεσε...

Καλη σας μερα!!!

Sigur Ros - Svefn-g-englar

Σκεψεις

Μετα απο ενα φανταστικο τετραημερο Θεσσαλονικη.

• Πρωτη φορα ολοι μαζι στο σπιτι μετα απο εναμιση χρονο, αν και δυστυχως ολοι μας καπως αρρωστοι.
• Γενικως αυπνος...
• Ελαχιστος χρονος τις τελευταιες μερες
  
• Float Like A Butterfly Sting Like A Bee
• Τι είναι αυτό που'χει πιο μεγάλη σημασία... η θέση των άστρων ή η παγκόσμια ιστορία...

και σχετικα με ενα σχολιο της μαριαλενας...ειμαι καλυτερα...και εγω ελπιζω να πανε ολα καλα...

Chain war

Τα νευρακια μου...δεν μπορω αλλο με τα junk. Μετα τα διαφορα junk, spam και chain mail. Για τα 180 χρονια ευτυχιας, 10 χρονια φαγουρας, για τον επομενο που θα σου χτυπησει το κουδουνι και θα ειναι ο ερωτας της ζωης σου και ας ειναι ο ταχυδρομος ή ενα 9χρονο παιδακι.

Σιγα σιγα σταματησανε αυτα μαλλον γιατι κουραστηκαν οι φιλοι και οι εχθοι, και τωρα δεχομαι ενα καινουργιο πολεμο απο παρομοια μηνυματα στο facebook. 4-5 ειδοποιησεις την ημερα....(μολις ηρθε ακομα μια...prezaxi δικο σου ειναι....γκρρρ).

...skatoules...

ακουγωντας(θα ηθελα)Μακρινά ξαδέρφια - Φωτεινή πλευρά της ζωής (διασκευη του always look on bright side of life απο Monty Python)

Μιλωντας σε μια φιλη σημερα, μου θυμισε αυτο το post. Ειχε γραψει εκεινο το κειμενο οποτε να της αφιερωσω και εγω, αυτο εδω (κλεμμενο απο την κωλογρια).

Τα σκατά είναι οκ.

Βγαίνουν από το ΚΩΛΟ μας γιατί δεν τα χρειαζόμαστε, πέφτουν στον καμπινέ/οικοδομή/μέτωπο μιας αρκούδας και ξεχνιούνται!

Ναι;

Όχι! Τα σκατά αν και τα πιο άχρηστα αντικείμενα στον κόσμο έχουν την ταυτότητά τους.
Υπάρχουν διάφοροι τύποι σκατών και αρκετοί επιστημονικοί πίνακες υφής, σκληρότητας και αρώματος που δε θα τους αναφέρω όλους εδώ γιατί είναι στη γλώσσα της Μόρντορ και επίσης θα ήθελα να φάω κάτι το βράδυ.

Ας γνωρίσουμε λοιπόν μερικούς από τους πιο εντυπωσιακούς εκπροσώπους του κώλου!


Το ΣΚΑΤΟ ΝΥΧΤΟΦΥΛΑΚΑΣ

Το σκατό αυτό, έχει μια παράξενη ιδιότητα. Το χέζεις σαν κύριος, σκουπίζεσαι, σηκώνεσαι (η σηκώνεσαι, σκουπίζεσαι) τραβάς καζανάκι και πλένεις τα χέρια σου. Μετά κοιτάς μέσα στον καμπινέ και το σκατό είναι εκεί και σε κοιτάει στα μάτια.

Τραβάς άλλη μια το καζανάκι και εξαφανίζεται. Ανασαίνεις και ετοιμάζεσαι να βγεις από την πόρτα όταν ΤΣΑΚ σκάει μύτη πάλι. Μα τι θέλει αυτό το σκατό και γυρνάει πάλι πίσω; Το σκατό νυχτοφύλακας αυτό κάνει. Περιπολεί. Το στέλνεις και ξαναγυρίζει. Γνωστό και ως Σκατό Μπούμερανγκ ή Σκατό Golden Retriever.


Το ΣΚΑΤΟ ΓΡΥΛΟΣ

Το σκατό γρύλος είναι ένα θαυμάσιο δημιούργημα. Είναι αρκετά σπάνιο και μονίμως σε φέρνει στη δύσκολη θέση να θες να το παινευτείς και να μην μπορείς να βρεις κοινό που να ενδιαφέρεται.
Γιατί όμως ονομάζεται έτσι;
Γιατί το σκατό αυτό είναι μακρύ και αρκετά σκληρό. Για την ακρίβεια είναι το άγαλμα που θα έβγαζε το άντερο σου αν ήταν καλούπι. Το σκατό αυτό βυθίζεται στον πάτο του καμπινέ αργά και χορταστικά προκαλώντας ανατριχίλες στον χέστη. Καμιά φορά ο χέστης κλαίει λίγο την ώρα που το αφοδεύει γιατί είναι συγκινητικό. Δεν τελειώνει ποτέ. Βγαίνει σαν αμαξοστοιχία! Βγαίνει σαν κορμός δέντρου από κλαδευτικό. Καθαρό, ίσιο, γενναίο μακρύ σκατό, πως φωτίζεις τις νύχτες μας!
Όταν το σκατό πατώσει και δεν έχει αδειάσει ακόμα ο κώλος.. τότε έχουμε το ακατανίκητο φαινόμενο του γρύλου.

Αναγκάζεσαι να σηκωθείς κάπως από τον καμπινέ για να αδειάσει ο ρημάδης ο κώλος σου. Όταν βρεθείς να στέκεσαι σχεδόν δέκα εκατοστά πάνω από τον καμπινέ ενώ το σκατό έχει πιάσει βυθό, μπορείς να κλείσεις παιχνιδιάρικα το μάτι στον εαυτό σου και να πεις "ΜΟΛΙΣ ΕΚΑΝΑ ΕΝΑ ΓΡΥΛΟ!"


Το ΣΚΑΤΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ.

Τι να πω γι’ αυτό. Ανήκει στη συνομοταξία των ΤΣΙΡΛΙΠΙΠΙ αλλά είναι λίγο πιο κουραστικό από το ΔΑΚΡΥΓΟΝΟ ΣΚΑΤΟ. Το Σκατό νηπιαγωγείο είναι μια ευκοίλια η οποία σε κάνει να αναλογίζεσαι αν πρέπει να ξαναχέσεις ποτέ στη ζωή σου.
Γιατί το χαρακτηριστικό του είναι ότι σε γαμεί απ’ όλες τις πλευρές. Πρώτον κάνει φριχτούς ήχους. Μικρά τριξίματα, πλαταγίσματα, βορβορισμούς και μυθμηκισμούς. Χορχαλεύει και σαλιαρίζει. Μετά έχεις το άλλο θέμα. Δεν έχει σταθερή ροή ή πυκνότητα. Άλλοτε ξεπετάει μικρά σκατοσφαιρίδια και άλλες φορές χύνεται σαν καυτερή λάβα από τα βάρδουλά σας. Άλλες φορές κολλάει σα μελάσα και άλλες φορές εξαντλείται σε σκατοατμίδες. Το σκατό αυτό είναι ταλαιπωρία από πολλές απόψεις.
Πρώτον δεν είσαι ποτέ σίγουρος αν τελείωσε... Γιατί σηκώνεσαι και βαράει κουδούνι και βγαίνουν τα παιδάκια πάλι έξω ουρλιάζοντας. Πρόλαβες να κάτσεις;
Δεύτερον λερώνει πολύ. Θέλει πολύ σκούπισμα ή μπιντέ. Είναι γεγονός πως με ένα πακέτο χαρτομάντιλα ζεβασόφτ ΔΕΝ μπορείς να καθαρίσεις το χάος ενός νηπιαγωγείου. Δε φτάνει. Θέλεις ή άπλετο κωλόχαρτο η ρολό κουζίνας.
Τρίτον βρωμάει σα θάνατος. Ξινίλα, σκατίλα, μεθάνιο, προπάνιο... όλα τα αρχίδια μαζί.

Η συνήθης έκφραση ενός ανθρώπου που έχεσε ένα νηπιαγωγείο θυμίζει μια θλιμμένη Ρωσίδα κυρά που έχει παγιδευτεί στα συντρίμμια του βομβαρδισμένου από τους Γερμανούς σπιτιού της, έχοντας χάσει όλα τα παιδιά της εκτός από το στερνοπούλι της που ήταν και καθυστερημένο.


Το ΣΚΑΤΟ ΤΑΡΖΑΝ.

Αυτό είναι ένα απλό σκατό. Αλλά κολλάει. Αν έχεις τρίχες στον κώλο, κολλάει στις τρίχες και κρέμεται.
Μετά, κουνάς τον κώλο σε σχήμα 8 και πέφτει. Όταν πέφτει πρέπει να φωνάξεις ΑΟΥΥΑΑΑΑΑΑΑΑ και μετά να φανταστείς ότι το τρώει ένας κροκόδειλος.


Το ΣΚΑΤΟ Dream Theater

Βαρετό και πολύπλοκο. Δε θέλω να μιλήσω γι’ αυτό καν. Θυμίζει λίγο το σκατό Muse αλλά είναι λιγότερο δραματικό.


Το ΣΚΑΤΟ ΤΗΣ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣ

Το σκατό αυτό δεν είναι δικό σου. Το συναντάς στις οικοδομές. Είναι ένα κοινό σκατό αλλά γύρω του έχει τρία σκατωμένα χαρτομάντιλα. Επίσης σερβίρεται με χοντρές αλογόμυγες τίγκα στο σκατοχυμό.


Το ΣΚΑΤΟ ΧΕΙΡΟΒΟΜΒΙΔΑ

Σκληρό, σε σχήμα ωοειδές και αποτελείται από μικρά στρογγυλά κοπρανίδια κολλημένα όμορφα μεταξύ τους. Ακίνδυνο, λιπαρό και δε λερώνει πολύ.


Το ΣΚΑΤΟ ΤΟΥ ΜΠΑΜΠΑ.

Καλύτερα να μην κοιτάς τα σκατά του μπαμπά σου. Θα βγάλεις τρίχες στα χέρια και θα στραβωθείς.


Το ΣΚΑΤΟ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ.

-ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΕΤΟΙΟ ΠΡΑΓΜΑ-
Οι γυναίκες δε χέζουν γιατί δεν έχουν κανονικές κωλοτρυπίδες. www.wikepedia.com για να το διαπιστώσετε και μόνοι σας.


Το ΛΕΒΕΝΤΟΣΚΑΤΟ

Έχετε χέσει ποτέ με τόση αμεσότητα και ειλικρίνεια που όταν τραβήξατε το καζανάκι νιώσατε σαν να χάσατε ένα φίλο;
Τότε μόλις χέσατε ένα λεβεντόσκατο. Συγχαρητήρια!


Το ΣΚΑΤΟ ΦΕΛΛΟΣ.

Προσοχή. Το σκατό φελλός αποτελεί μια απαίσια φάρσα. Πας να χέσεις, έτσι; Μια στα γρήγορα. Σφίγγεσαι μέχρι να πάθεις πίεση στα μάτια και βλέπεις αστεράκια. Ακούγεται ένα γρήγορο ΠΕΤΖ-ΦΛΟΠ και πας να σκουπιστείς. Όμως κύριε, ο φελλός είναι μόνο η αρχή της σκατοπλημμύρας. Μετά ο κώλος σου αδειάζει σαν την κόλαση.
Πολλοί έχουν πεθάνει από τέτοιο σκατό.


Το ΣΚΑΤΟ ΚΟΥΚΟΥΝΑΡΙ

Απλά πράγματα. Μεγάλο και γδέρνει τον κώλο. Να μη συγχέεται με το αμυγδαλωτό σκατό. Είναι ίδια οικογένεια αλλά το αμυγδαλωτό είναι μικρότερο και βρωμάει περισσότερο.


Το ΣΚΑΤΟ ΠΑΞΙΜΑΔΙ

Ρωτήστε κάποιον πικραμένο συγγενή να σας πει. Η ατάκα "έκανα το σκατό μου παξιμάδι" προέρχεται από τα βάθη της Ασίας ή κάτι τέτοιο.


Το ΣΚΑΤΟ ΤΟΥ ΥΔΡΑΥΛΙΚΟΥ

Τι θέλει αυτό το σκατό εδώ; Α ναι είχε έρθει ο υδραυλικός.


Το ΣΚΑΤΟ ΤΟΥ ΚΟΛΟΜΒΟΥ

Είναι το σκατό που ανακάλυψε την Αμερική.


Το ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟ ΣΚΑΤΟ.

Δυσκοίλιο σκατό. Βγαίνει αργά και θέλει αυτοσυγκέντρωση. Το αποτέλεσμα είναι πάντα αμφίβολο... σαν τη ζωή. Όταν δείτε κάποιον να βγαίνει από τον καμπινέ συνοφρυωμένος και λίγο αφηρημένος είναι επειδή έκανε ένα φιλοσοφικό σκατό.
Ο διάλογος μπορεί να είναι ο εξής.

- Φίλιππα έχεσες ρε;
-...
- ρε μαλάκα...
- ε; ναι... ναι..
- τι έγινε;
- ... λίγο.. τι; τι είπες;
- Ρε μαλάκα τι έγινε εκεί μέσα;
- κάτι σκέφτηκα...
- ρε Φίλιππα; κλαις ρε μαλάκα;

Το φιλοσοφικό σκατό παίρνει τόση ώρα που καμιά φορά σε κάνει να σκέφτεσαι δυσάρεστα πράγματα.


Το ΣΚΑΤΟ MACH3

Mόνο ο φίλος μου ο Στέλιος μπορεί να κάνει τέτοια σκατά.
Το σκατό αυτό είναι ταχύτατο.
Κάθεσαι ΠΡΑΦ ΣΗΚΩΝΕΣΑΙ!
Τέρμα.

Τι σκατά; Την άλλη φορά μπήκε να χέσει και άκουσα το καζανάκι πριν καν κλείσει η πόρτα. Καμιά φορά έχω την υποψία ότι δε χέζει ποτέ και ότι τρώει οξυγόνο ή κάτι τέτοιο.


Τέλος.



Σκατουλα καλη αρχη!!!!

Dreams of leaving

That Leaving Feeling - Stuart Staples ft. Lhasa

Stuart S. Staples :
I get that leaving feeling
This time it's here to stay
I've been weighing up the pulling
And pushing me away
The past is so heavy
But it's something I can't leave
And this future is so certain
It just pushes me to my knees

Lhasa :
Is that your heart talking
Or just that befuddled mind
The people that you love
They change when you leave them behind

Stuart S. Staples :
But this rope that is pulling
Is whittled down to a thread
And if I don't start climbing
Pretty soon it'll be over my head

Lhasa :
We all have dreams of leaving
We all want to make a new start
Go and pack a little suitcase
With the pieces of our hearts
All those worries and those sorrows
We can just toss them away
Buy a coffee and a paper
And those step on to a train

Stuart S. Staples :
But I've been too long wandering
Limping around this town
With everything that's pulling me
Is pulling me further down

Lhasa :
Go make all your excuses
Go say all you goodbyes
But take a look in the mirror
It's the hardest one you'll ever find
All those worries and those sorrows
You can just toss them away
Go find a new tomorrow
And forget about your yesterdays
So go and pat your kids
And kiss your dog goodbye
Leave your keys on the nail
With the sadness that's in your eyes

Stuart S. Staples :
Maybe tomorrow, today looks like it's bringing rain
And I'll leave everything in order
I don't want nothing standing in my way
There are jobs that need tending
And the logs that are waiting to stack
And I'll leave everything in order
I don't want nothing that's going to hold me back

St Andrew day

Ειχα πει θα φυγω για Παρ.....τριτο αλλα γραφοντας ενα μαιλ, θυμηθηκα οτι χθες ηταν του Αγ.Αντρεα, ειναι πολιουχoς στην Πατρα αλλα και ολων των Σκωτσεζων. Επισης η σημαια της Σκωτιας ειναι ο σταυρος του Αγιου Αντρεα.

ειναι η αρχαιοτερη σημαια ευρωπαικου κρατους.

Ιστορικα απλα να πω,ο Αγ.Αντρεας σταυρωθηκε σε σταυρο παρομοιο της σημαιας στην Ελλαδα. Η Αγγλια εχει τον σταυρο του Αγ.Γεωργιου (κοκκινος σε ασπρο φοντο αλλα κα8ετος) και η Ιρλανφια τον σταυρο του Αγ.Πατρικιου (σαν την Σκωτιας αλλα Ασπρο-Κοκκινο αντι για Μπλε-Λευκο)

Η ολη σκεψη για την Σκωτια μου θυμισε περιπου τετοιες μερες τις διακοπες μου στο Εδιμβουργο, απο που και το βιντεακι (οχι δικο μου). Το λουνα παρκ μαζι με το german market στηνονται στο τελος νοεμβριου στον κεντρικο δρομο της πολης.


Καλο μηνα!!!

ΥΓ. Ο τροχος και το παγοδρομιο παραμενουν απωθημενο εννια χειμωνες πλεον :'(

Ανεκδοτακι!

Γραφοντας την διπλωματικη με τον imagine και τον Σερβετα παρεα, θυμηθηκα την πρωτη φορα που τον ειχα δει. Ηταν στο comfuzio οταν ειχανε φιλοξενησει την παρεα με τα ανεκδοτα.
Μου ειχε μεινει απο τοτε το ανεκδοτο με το χταποδι και ο τροπος που το ελεγε. Ας ειναι καλα η τεχνολογια που μπορεσα και το ξαναβρηκα.



Μου επιτρεπετε να εξαφανιστω μερικες μερες? Καλο σαββατοκυριακοδευτεροτριτο και καλο μηνα!!!!

Sliding...

Το σχολιο της (χθεσινης ) ημερας

Την χθεσινη μερα

Μου αρεσε
που ηταν χωρις δημοσιογραφους και ειδησεις και ειχε ησυχια σε ραδιοφωνο και τηλεοραση.

Δεν μου αρεσε
που δεν ειχα ιντερνετ και δεν μπορουσα να ακουσω imagine (ατιμη forthnet)

...Ολλ ιν γιορ μάιντ

(συνεχεια του προηουμενου...)

Δεν ξερω τι θεωρειται καλυτερη φιλια, αν πρεπει να μπει ταμπελα, καποιος που ξερεις 10-15 χρονια αλλα πλεον εχεις χαθει στην καθημερινοτητα σου ή καποιον που ξερεις πολυ λιγοτερο ακομα και ενα-δυο μηνες και σε ξερει στο τωρα.

Στην δευτερη ομαδα ξερει αν και γιατι ξυπνας με ζοχαδες, με πονοκεφαλο, γιατι μπορει να εκλαψες ξαφνικα, τι σου φτιαχνει τη διαθεση ξαφνικα και μαλλον μπορεις να τους ζαλιζεις περισσοτερο με προβληματισμους γιατι σε ζουν πιο πολυ. Με την αλλη κατηγορια εχεις περασει πολλες αλλαγες στην ζωη σου απο τα 10 μεχρια τα -αντα. Τους βλεπεις σπανια αλλα οσα χρονια και να περασουν οτι και να συμβει αν χρειαστει σε 2 λεπτα ειναι διπλα σου.

Πωπω εχει αλλαξει ο καιρος και με πιανουν τα ψυχολογικα μου.

Ολλ ιν γιορ μάιντ

Lady :
I don't think they can hear us
Bird :
I can hear you lady
Do you want to come with me lady
Lady :
Will you be nice to me Bird
You're always be nice to me because you're my friend
Bird :
I try but sometimes I make mistakes
Lady :
Nana says we all make mistakes

Bird : Lady?
Lady : Yes Bird
Bird : It's cold
Lady :I know
Lady :Bird...I cannot see a thing
Bird : It's all in your mind...

Πριν δυο χρονια περιπου γνωρισα μεσω μιας καλης φιλης μου, ενα φιλο της.
Τις πρωτες μια δυο φορες μιλουσαμε τρεις μας μεσω voip. Μου τον ειχαν χαρακτηρισει με κατι που τον εκανε ιδανικο φιλο. Πολυ τρελα!!!

Δυο χρονο μετα και με την βοηθεια ενος ταξι της τελευταιας πηρουνιας ενος ντακου και αλλων ασταθμητων παραγοντων θεωρω αυτο το ατομο απο τα πιο κοντινα μου. Κι ας εχουμε βρεθει 3-4 φορες και αυτες ηταν πολυ χαρουμενες ή πολυ δυσκολες.

Στο μικρο διαστημα που ξερω αυτο το ατομο, αυτο που με κερδισε ηταν η αισθηση οτι ακομα και αν τον χρειαστω στις 3 το βραδυ μπορω να τον ενοχλησω, χαζο προσον για φιλο? ισως... Δεν ξερω πως συγχρονιστηκαμε ετσι παντως, με βοηθησε και μερες χωρις να ξερει οτι ειμαι πεσμενος.

Το πιο ομορφο δωρο που μπορει να παρεις απο καποιον φιλο ειναι ενας καινουργιος φιλος φανταστικος. Ο οποιος περιφερεται σαν αερικο, from the imaginary world to the fantastic world!

Τρεις στιγμες

Η χθεσινη μερα ηταν παραξενα ωραια.

Τηλεφωνο το μεσημερι σε ενα φιλο για βολτα το βραδυ.

- Ελα ρε, παμε για ενα ποτο το βραδυ?
- Λεμε με τα παιδια να παμε στο φεστιβαλ θεσσαλονικης να δουμε την ταινια "Τρεις στιγμες".
- Αντε ωραια ερχομαι...

Συντομος διαλογος και συντομο ταξιδι. Πηγαμε, ειδαμε, φυγαμε δυστυχως ουτε ενα ποτακι στην Θεσσαλονικη:(

«Κάθε είκοσι χρόνια περνάει ένας κομήτης που χαράζει στην επιφάνεια μιας λίμνης ένα φωτεινό μονοπάτι, επιτρέποντας σε όσους πραγματικά αγαπιούνται να τη διασχίσουν. Τρία ζευγάρια θα αντιμετωπίσουν την πρόκληση του μύθου. Αν είναι αληθινή η αγάπη τους, μπορούν να διασχίσουν το νερό περπατώντας στο φωτεινό μονοπάτι»

Ωραιο σεναριο στην ταινια, μια πολυ καλη σκεψη. Αλλα ενα τεραστιο κενο στην αρχη. Τα πρωτα δεκαπεντε λεπτα ηταν πολυ κουραστηκα. Και οι διαλογοι οσο και να θελανε να προσδωσουν μια καθημερινοτητα ηταν φτωχοι.

Επισης πολυ ωραια φωτογραφια και πολυ ωραιο το μερος που γυριστηκε η ταινια. Η μουσικη ηταν ενδιαφερουσα, αν και επειδη η ταινια δεν ηταν ακομα τελειωμενη και θα γινουν ακομα καποιες διορθωσεις νομιζω θα ειναι ακομα καλυτερη.

Κολλήματα #9 (15/11-22/11)

I'm from Barcelona - We are from Barcelona
Robbie Williams - King Of the Bongo
Queen - You don't fool me
Flunk - Play
Sarah Jane Morris - I'm missing you
David Stewart & Candy Dulfer - Lily was here
Beastie Boys - Sabrosa
Tuxedomoon - In a manner of speaking

Σωστε τον Sponge Bob

Αντιγραφω απο την στηλη "Ζαπ Ζαπ" της Ελευθεροτυπιας.

"Κυρωτική διαδικασία για τον Μπομπ τον Σφουγγαράκη ξεκίνησε το ΕΣΡ. ΖΑΠ Γιατί τον καθίζουν (το Channel 9 που μεταδίδει τη σειρά κινουμένων σχεδίων) στο σκαμνί; Για σκηνές βίας!"

Δεν εχω δει πολλα επεισοδια απο τον Μπομπ τον Σφουγγαρακη αλλα το θεωρω χαζο να πηγαινει στο ΕΣΡ. Δηλαδη ποση βια μπορει να εχει? Που να εδειχναν και south park, τι θα λεγανε για τον Kenny δηλαδη. Και προχθες εβλεπα σε καποια μεσημεριανη εκπομπη, δεν ξερω σε ποια, για ενα ζευγαρι που ο αντρας ειχε σκοτωσει και τεμαχισει την φιλη/γυναικα του...Δηλαδη αυτο ειναι λιγοτερο πιθανο να τραυματισει ενα παιδι?

Αφιερωμενο στα καναλια και στο ΕΣΡ

I would turn on the TV but it's so embarrassing
To see all the other people I don't know what they mean
And it was magic at first when they spoke without sound
But now this world is gonna hurt you better turn that thing down
Turn it around

"It wasn't me", says the boy with the gun
"Sure I pulled the trigger but it needed to be done
Cause life's been killing me ever since it begun
You cant blame me cause I'm too young"

"You can't blame me sure the killer was my son
But I didn't teach him to pull the trigger of the gun
It's the killing on this TV screen
You cant blame me its those images he's seen"

Well "You can't blame me", says the media man
Well "I wasn't the one who came up with the plan
I just point my camera at what the people want to see
Man it's a two way mirror and you cant blame me"

"You can't blame me", says the singer of the song
Or the maker of the movie which he based his life on
"It's only entertainment and as anyone can see
The smoke machines and makeup and you cant fool me"

It was you it was me it was every man
We've all got the blood on our hands
We only receive what we demand
And if we want hell then hell's what we'll have

And I would turn on the TV
But it's so embarrassing
To see all the other people
I don't even know what they mean
And it was magic at first
But let everyone down
And now this world is gonna hurt
You better turn it around
Turn it around

Μια βολτα. (Βολος)

Σημερα παραδοξως ειχε καλη μερα, ικανη να σε ανεβασει ψυχολογικα λιγακι αλλα επειδη χθες η διαθεση ειχε φτασει στο απολυτο 0, ειπα να κανω κατι διαφορετικο, μια γερη δοση θετικης διαθεσης. Πηγα στο σταθμο του τρενου, και πηρα το πρωτο που βρηκα. Με εβγαλε στο Βολο και δεν υπαρχει κατι καλυτερο απο μια βολτα στην παραλια και ακομα καλυτερα στον κυματοθραυστη (δεν ξερω αν λεγεται καπως αλλιως) παρεα με μουσικουλα στα αυτακια και την φωτογραφικη στα χερακια!!!


Καράβια είμαστε που ρίχνονται στο κύμα

που ‘χουν στο αίμα τους αλμύρα και σκουριά

για μας ο θάνατος και το μεγάλο κρίμα

είναι να μένουμε δεμένα στη στεριά

Παντελής Θαλασσινός - Καράβια είμαστε

Ψάχνοντας το Ουράνιο τόξο...

We sail in a ship and the timbers are weak
The sea rips us open like a vice cracks a nut
Like a bum is cut down by a left upper cut
Through the storm clouds the rainbows we seek

Το σχολιο της ημερας :P

Αν δεν ειχε αναφερει η μαριλενα, οτι χθες ηταν 17 νοεμβριου δεν θα το ειχα καταλαβει. Το μοναδικο σημαδι ηταν ενα αφιερωμα στο Λοιζο ξημερωματα σαββατου στο δευτερο προγραμμα. Νομιζω οτι ο λογος που δεν το αντιληφθηκα περισσοτερο ειναι οτι δεν ακουσα για επεισοδια στο πολυτεχνειο. Κατι λιγο πηρε το αυτι μου για επεισοδια στο αριστοτελειο αλλα και για αυτο δεν ειμαι σιγουρος αν γινανε ή μιλουσανε για μετρα που ειχανε παρει.

On a sunday day

Ποσο ωραια ειναι να περναει η κυριακη...κλασσικα...Ξυπνημα οσο πιο αργα γινεται. Καφεδακι, εφημεριδες με τα χιλια ενθετα, surfαρισμα στο ιντερνετ και χασιμο χρονου σε οποιαδηποτε βλακεια.
Εχω ενα τρομερο πονοκεφαλο απο χθες το βραδυ και μια συμβουλη που μου δωσανε να παιρνω μια ασπιρινη (ή ητανε ντεπον) πριν κοιμηθω την θυμηθυκα το πρωι οταν ξυπνησα με πονοκεφαλο. Γαμωτο...
Η Λαρισα για ακομα μια φορα ειχε μεταφορφωθει σε μια μικρη Βενετια απο την συνεχομενη βροχη των τριων τελευταιων ημερων. Παντως ηταν απο πολυ ωραια εμπειρια να καθεσαι κατω απο ενα αιθριο, να πινεις το ποτακι σου, να ακους ωραια μουσικη και να χαζευεις τους κεραυνους. Αλλα ξεφυγα απο την κυριακη...
Συνηθως η κυριακη συνοδευεται και απο αθλητικα, αλλα ευτυχως δεν εχει γιατι πρεπει να τελειωνω και αυτη την %#^#$%#$ πτυχιακη...:)

Δίλημμα...

Απο την πρωτη μερα που αποφασισα να κανω το blog ειχα εναν ενδοιασμο για το σε ποσους και ποιους θα πω για την υπαρξη του. Δεν ειναι κατι φοβερο και τρομακτικο, το να το πω αλλα και το blog βεβαιως βεβαιως, αλλα οσο να 'ναι εκτειθεσαι. Τουλαχιστον ετσι νομιζω.

Νομιζω-πανε και σχεδον εξι μηνες-το ειχα πει σε 4-5 φιλους για να μου πουνε πως τους φαινεται, αλλα δεν νομιζω οτι το κοιτανε πλεον. Εκτος απο μια φιλη:)

To blog βεβαια το εχω κανει για μενα για να γραφω για αγαπημενους ηχους και εικονες και για να βαζω σε σειρα τις σκεψεις μου και επειδη συνηθως μενω μακρια απο ολους, οσοι το ξερουν να διαβαζουν εδω καποια νεα μου.

Το blog ξεκινησε μετα την επιστροφη μου απο την τελευταια μου επισκεψη στο εδιμβουργο και εκει σε 15 φορτισμενες συναισθηματικα μερες, αρχισα να γραφω για πρωτη φορα σε μπλοκακι και να νοιωθω καλυτερα, για πρωτη φορα εβαζα σε σειρα τις σκεψεις μου. Αυτος ειναι και ο γενικος σκοπος του σαν ημερολογιο.

Πριν μερικες μερες, αλλα και παλιοτερα, διαβασα στον hopkins οτι ειχε παρομοιο προβληματισμο. Ισως με αφορμη αυτο το δικο του post αλλα και περισσοτερο για να μου φυγει ενα βαρος ειμαι σε φαση να πω οτι υπαρχει. Ετσι και αλλιως ειναι κομματι της ζωης μου, αφου αφιερωνω ενα κομματι της ημερας σε αυτο και δεν μπορω να σκεφτομαι καποιες φορες τι θα πω σε καποιον και φανει οτι ισως υπαρχει κατι τετοιο. Μαλλο την αρχη την εκανα χθες στελνοντας ενα μαιλ σε μια φιλη για να δει τα βιντεακια του Θηβαιου.

Δεν ξερω αν με δυσκολευει να γραφω στο μελλον καποια πραγματα αφου θα ειμαι πιο σιγουρος οτι καποιοι φιλοι το διαβαζουν, αν και θελω να πιστευω πως οχι καθως προτιμω να λεω καποια πραγματα απο το να τα γραφω...

Καλο ξημερωμα...sunday morning...

Χ. Θηβαιος - Β. Παπακωνσταντινου

Την Τεταρτη το βραδυ ειχα την ευκαιρια να παω σε συναυλια του Θηβαιου και του Παπακωνσταντινου. Ηταν επιτελους πρωτη φορα που εβλεπα τον Θηβαιο και μετα απο καπου 12-13 χρονια που εβλεπα τον Παπακωνσταντινου. Οτι και να πω για τον Θηβαιο ειναι λιγο. Φοβερη ενεργεια στη σκηνη, μου θυμισε την τσαντα του sport billy, τοσο μικρος με τοσα πραγματα να δωσει. Ο Παπακωνσταντινου με συγκινησε με καποια τραγουδια Ασιμου, Λοιζου κ Θεοδωρακη αλλα τα λογια του ηταν τα ιδια σχεδον με την τελευταια φορα που τον ειδα.

Μου αρεσε που βγηκανε με δυο κιθαρες (απο μια ο καθενας, οποτε το πολυ 2 κιθαρες...)
και πληκτρα μονο και γενικα φανηκε να εχουν καλη χημεια μεταξυ τους.


Βασιλης Παπακωνσταντινου - Ουλαλουμ



Χρηστος Θηβαιος - Μερες Αδεσποτες



Χρηστος Θηβαιος - Γυναικα



Χρηστος Θηβαιος - Βασιλης Παπακωνσταντινου - Κοντρολ



Χρηστος Θηβαιος - Δεν ειμαι αλλος



Χρηστος Θηβαιος - Βασιλης Παπακωνσταντινου - Ερωτικο



Χρηστος Θηβαιος - Aγαπη



Χρηστος Θηβαιος - Βασιλης Παπακωνσταντινου - Ητανε μια φορα

Νευρακια 2

Πριν ενα μηνα και κατι εκανα αιτηση στην Forthnet για το πακετο 2play, ειχα ακουσει οτι αργουν χαρακτηριστηκα, αλλα αποφασισα να κανω την αιτηση. Ενω μου ειχανε πει για εναμιση μηνα,  πριν μια βδομαδα αρχισε να λειτουργει το τηλεφωνο με forthnet και την επομενη μου ειχανε στειλει μηνυμα στο κινητο οτι θα λειτουργουσε το ιντερνετ. Αλλα ακομα δεν ειχανε στειλει το μοντεμ κλπ. Οταν τους πηρα να τους ρωτησω τι γινεται και ενω εχω την συνδεση δεν μου εχουνε ερθει το μοντεμ και οτι αλλο χρειαζεται μου ειπανε οτι τους εχουν τελειωσει 
τα μοντεμ και θα πρεπει να περιμενω και οτι μεσα στην βδομαδα (αυτη που τελειωνει) θα εχω νεα τους αλλα....τιποτα ακομα...και εγω τους πληρωνω κανονικα...

Νευρακια 1

Ακουσα στις ειδησεις οτι ψηφιστηκε αυξηση στους βουλευτες 360 ευρω. Δεν εχω ιδεα ποσα παιρνουν αλλα το θεωρω προκλητικο να παιρνουν τοσο μεγαλη αυξηση, που δεν νομιζω να παιρνει καποιος αλλος. Και φυσικα αφου ψηφιζεται απο τους ιδιους δεν μπορει να αντιδρασει κανενας. Μονοι τους αποφασιζουν, μονοι τους ψηφιζουν. Μονο οι βουλευτες του ΛΑΟΣ ειπανε οτι θα δινουν την αυξηση για κοινωνικους σκοπους.

Suede - Europe is our Playground

Run with me baby, let your hair down
through every station, through every town
run with me baby, let's take a chance
from Heathrow to Hounslow, from the Eastern Block to France

Europe is our playground, London is our town
so run with me baby now

Run with me baby, let your hair down
through every station, through every town
run with me baby, let's make a stand
from peepshow to disco, from Spain to Camber Sands

Europe is our playground, London is our town
so run with me baby now...

Αναμνησεις...

Χθες το βραδυ μαζεμενοι με παλιους φιλους και συμμαθητες για να γιορτασουμε την εισοδο του ενος στην τεταρτη δεκατια μιλουσαμε για το πως σκεφτομασταν στο σχολειο μια τετοια μερα, στα 30 μας. Εχω την τυχη να ειμαι με καποιoυς απο αυτους τουλαχιστον 15 χρονια μαζι και καποιοι απο αυτους πανω απο 20. Ειχε γελιο οτι σκεφτομασταν πως θα ειμασταν ολοι μας παντρεμενοι και καποιοι με παιδια...Ευτυχως ή δυστυχως μονο λιγοι τηρησαν την σκεψη τους:)

Μεσα σε αυτη την συζητηση θυμηθηκα οτι με τα παιδια της δεσμης εχουμε κανονισει συναντηση τον φεβρουαριο, σχεδον 13 χρονια μετα. Αν και δεν μπορω να βρω το ενθυμιο της συναντησης να δω ποτε ακριβως ειναι, δεν θα ειμαι ελλαδα αλλα απο περιεργεια.
Καποιος αλλος θυμηθηκε οτι πριν πολλα χρονια ενα σουρωμενο βραδυ κοψαμε ενα πεντοχιλιαρο, κρατησαμε τα κομματια και δωσαμε ραντεβου παραμονη πρωτοχρονιας εξω απο το μαγαζι που πιναμε. Περα απο το ρομαντικο της υποθεσης μου αρεσει που δεν χρειαζονται αυτες οι συναντησεις για να βρισκομαστε και συνεχιζουμε να περναμε καλα οπως και παλια και ας παλιμπαιδιζουμε παρα πολυ.

...

Τι τιτλο να βαλω? πραγματικα δεν ξερω...

Ηρθα σκεφτομενος μεσα στην μερα να γραψω για τις εκλογες σημερα. Ποσο χαζο μου φαινεται να ξερω καποιον που εχει απιστευτη ενεργεια μεσα του, σαν να εχει πεσει σε ενα καζανι βιταμινες μικρη, να αναλωνετε στα κομματα και να περναει μερες και ωρες στην υποστηριξη των κομματων. Νευρα, ξενυχτια, τρεξιμο.

Ισως επειδη τα εκανα στα 15-16 τρεχοντας σε αφισοκολλησεις, ομιλιες και παιζοντας ξυλο ακομα και με γνωστους και φιλους που την επομενη μερα βγαιναμε μαζι και γελουσαμε για τα γεγονοτα της προηγουμενης βραδιας να φαινονται ακομα πιο χαζα. Οσο και να ειναι ωραιες σαν εμπειριες...Τιποτα δεν ειναι για το τιποτα...ειναι χαμενος χρονος για μενα.

Αλλα βγηκα για ενα ποτο και λιγο πριν φυγω απ'εξω επαιξε δυο κομματια που σημαδεψαν την περσινη ανοιξη. Ενα κομματι που οποτε το ακουω δακρυζω. To Accidental Babies απο Damien Rice και μετα ενα αλλο κομματι που γνωρισα περισσοτερο σε εκεινο κομματι της ζωης μου, απο τον Rene Aubry το Apres la pluie II απο το soundtrack της ταινιας Killer Kid. (το τραγουδι το βρηκα μονο στο trailer της ταινιας για να το κανω post,μαλλον καλυτερα:)



Γυρνοντας στο σπιτι να γραψω το post εβαλα λιγο να ακουσω imagine και τα τραγουδια που ακουσα σχεδον αμεσως ηταν απο Nick Cave το To Be By Your Side που οπως εγραψα κολλησα...(ισως γιατι οπως οι περισσοτεροι που με γνωριζουν ξερουν οτι ηδη τετοιον καιρο καθε χρονο εχω γινει ενα ταξιδιαρικο πουλι και εχω φυγει)και στην συνεχεια...Rene Aubry το Apres la pluie II...παλι...

Εκανα λιγη ωρα να μπορεσω να το γραψω αυτο και με εχει πιασει ενα μικρο τρεμουλο. Καλο βραδακι...

Θανάσης και Διονύσης :) μαζι

Διαβασα σημερα στην Ελευθεροτυπια ενα αρθρο για επερχομενη συνεργασια του Διονυση Σαββοπουλου και του Θαναση Παπακωνσταντινου. Τον επομενο μηνα μπαινουν στο στουντιο και καπου την ανοιξη κυκλοφορει.

Για καποιον που τα πρωτα ακουσματα ειναι βινυλια βασικα Σαββοπουλου αλλα και Γερμανου, Παπακωνσταντινου (Βασιλη), Παπαζογλου, Dire Straits και Pink Floyd. Ο οποιος τα τελευταια χρονια ακολουθει συνεχεια μουσικα τον Θαναση. Εδω και 4μιση χρονια που μου προτεινανε την "παστα απο κερασακι" για τους στιχους για την Λαρισα και μια "χορωδια" ελληνων και ξενων να τραγουδανε την "τρατα". Μια τετοια συνεργασια ακουει σαν ενα ονειρο...Ανυπομονω να κυκλοφορησει και ελπιζω να καταφερω να τους δω μαζι και ζωντανα (μαλλον απο φεβρουαριο).

Για την φιλία...

'Οταν χωρίζεσαι από τον φίλο σου, δεν λυπάσαι'

Γιατί αυτό που αγαπάς πιο πολύ σ'αυτόν μπορεί να είναι πιο φανερό στην απουσία του, όπως ο ορειβάτης βλέπει πιο καθαρά το βουνό απο την πεδιάδα.

Και μη βάζετε κανένα σκοπό στη φιλία εκτός από το βάθαιμα του πνεύματος.

Γιατί η αγάπη που γυρεύει κάτι άλλο εκτός από την αποκάλυψη του δικού της μυστηρίου δεν είναι αγάπη παρά ένα δίχτυ που ρίχνεται στη θάλασσα και μόνο το ανώφελο θα πιάσει.

Και δίνετε το καλύτερο εαυτό σας στο φίλο σας.

Αφού θα γνωρίσει την άμπωτη του κυμμάτου σας, δώστε του να γνωρίσει και την παλίρροια του.

(Χαλίλ Γκιμπράν - Ο προφήτης)

Μεσολογγι

Φωτογραφιες απο μια εκδρομη στο Μεσολλογι, πριν μερικες μερες.

Ελάτε να πετάξουμε μαζί...

Κολληματα #8 - Dissertation

Με μια δοση Σκωτιας μεσα του το κολλημα.

Belle & Sebastian - The Boy with the Arab Strap



Arab Strap - Cherubs



Snow Patrol - Chasing Cars



Γουσταρω τρομερα που ακουγεται η προφορα στους Belle & Sebastien, ειδικα στα 'before''in her own' 'come and have a dance' αλλα και γενικα αυτη η προφορα, μου εχει λειψει.

και μου αρεσουν τρομερα οι στιχοι:

If I lay here
If I just lay here
Would you lie with me and just forget the world?

I don't quite know
How to say
"How I feel"

Those three words
Are said too much
They're not enough......

απο το Chasing Cars

Imagine 89.7

Ειχα διαβασει στην εφημεριδα πριν μερικες μερες για τον σταθμο, αλλα το καταλαβα σαν μελλοντικα σχεδια των 3 (μαγων?). Οι γνωστοι Σταθης Παναγιωτοπουλος (Jammin, 1055 rock), Γιαννης Σερβετας (Ραδιο Θεσσαλονικη, ΑΜΑΝ) και Αντωνης Κανακης (ΑΝΤ1 radio, comfuzio, AMAN κλπ). Χθες διαβασα σε ενα blog οτι ξεκινησε και η χαρα μου ειναι μεγαλυτερη που εκπεμπουν ζωντανα στο internet.

Αν και τον Κανακη τον "ξερω" εδω και 15 χρονια απο τα απογευματα στην ΕΡΤ3 που αργουσα λιγο να φυγω για το φροντιστηριο για να τους δω και μετα σε STAR, MEGA, ΑΝΤ1 κλπ κλπ... Η ουσιαστικη γνωριμια μας ηταν τον μοναδικο χρονο που εμεινα Θεσσαλονικη πριν 12χρονια οταν και επαιζε μουσικη βραδια στον ΑΝΤ1 θεσσαλονικης, στο "τι ακουει η θεσσαλονικη". Παρεα αμετρητα βραδια, και απο τις λιγες εκπομπες που εχω κρατησει γενικα απο ραδιοφωνο ηχογραφημενες σε κασσετα ειναι η τελευταια του εκπομπη εκεινη τη χρονια, τελευταια μερα του Μαιου, την οποια ακουω ακομα και τωρα καποιες φορες.

Τον imagine τον ακουσα χθες το βραδυ πρωτη φορα που οπως και καθε κυριακη μαζευονται και οι 3 και .... πραγματικα γελασα παρα πολυ εκτος οτι παιζανε φοβερη μουσικη.

For Love and Country: The Arturo Sandoval Story

Σημερα το βραδυ το MEGA εχει μια ταινια στις 2 το βραδυ. Οχι η καλυτερη ωρα για ταινια, αλλα ειναι συνηθισμενο να παιζουνε ταινια σε ακαταλληλες ωρες. Η ταινια 'For Love and Country: The Arturo Sandoval Story' με τον Andy Garcia στον ρολο του Arturo Sandoval. Ο Arturo Sandoval ειναι ενας Κουβανος τρομπετιστας ο οποιος μην μπορωντας να παιξει την jazz που ηθελε εμπνευσμενος απο τους Charlie Parker και Dizzy Gillepsie. Ιδρυσε τους Irakere και παιζοντας ενα στυλ latin - jazz μπορεσε να παιζει περιπου το στυλ που ηθελε.

Πιεζμενος ομως απο το στυλ διακυβερνησης του Καστρο και μην μπορωντας να ζησει αλλο στην Κουβα, και εχοντας γνωρισει τον Dizzy Gillepsie ηδη και ενω ειναι σε διεθνες τουρ. Μετα απο συναυλια στην Αθηνα αυτομολησε στις ΗΠΑ, με την βοηθεια του Dizzy Gillepsie.

Την ειχε δειξει και πριν 2-3 βδομαδες ενα καναλι παλι τετοια ωρα. Φανταστικη ερμηνεια του A. Garcia, και φυσικα φανταστικη μουσικη!!!!

Μου αρεσει...οτι δεν μου αρεσει

Ο ελεγκτης του τρενου που μου εκοψε φοιτητικο αντι για ολοκληρο γιατι βαριοταν να γραψει δυο εισητηρια!!!

νομιζα οτι θα τελειωναμε απο τις εκλογες, αλλα τωρα εχουμε τις εκλογες του ΠΑΣΟΚ!!!

Ερωτας και τρελα

Μια μέρα συγκεντρώθηκαν σε κάποιο μέρος της γης όλα τα συναισθήματα και όλες οι αξίες του ανθρώπου.
Η τρέλα, επειδή λυπήθηκε την ανία, πρότεινε να παίξουν κρυφτό.
Το ενδιαφέρον σήκωσε το φρύδι και περίμενε να ακούσει, ενώ η περιέργεια που δεν μπορούσε να κρατηθεί ρώτησε: «τι είναι το κρυφτό»;
Ο ενθουσιασμός άρχισε να χορεύει παρέα με την ευφορία και η χαρά άρχισε να πηδάει πάνω κάτω για να καταφέρει να πείσει το δίλημμα και την απάθεια να παίξουν κι αυτοί.
Αλλά υπήρχαν πολλοί που δεν ήθελαν να παίξουν :
Η αλήθεια δεν ήθελε να παίξει γιατί ήξερε ότι ούτως ή άλλως κάποια στιγμή θα την αποκάλυπταν, η υπεροψία έβρισκε το παιχνίδι χαζό και ο άνανδρος δεν ήθελε να ρισκάρει.
«Ένα, δύο, τρία» άρχισε να μετράει η τρέλα.
Η πρώτη που κρύφτηκε πίσω απ΄ τον πρώτο βράχο ήταν η τεμπελιά που βαριόταν.
Η πίστη πέταξε στους ουρανούς και η ζήλια κρύφτηκε στην σκιά του θριάμβου, που με τη δύναμη του κατάφερε να σκαρφαλώσει στο πιο ψηλό δέντρο.
Ο αλτρουισμός δεν μπόρεσε να κρυφτεί, γιατί κάθε μέρος που έβρισκε το άφηνε για κάποιον άλλο, ενώ η γενναιοδωρία κάθε κρυψώνα που έβρισκε την παραχωρούσε σε όποιον της την ζητούσε.
Ο εγωισμός αντίθετα βρήκε καλή κρυψώνα, αγνοώντας όλους τους γύρω του, ενώ ξοπίσω του έτρεξε η ρουφιανιά.
Το ψέμα κρύφτηκε στον πάτο του ωκεανού, ενώ το πάθος και ο πόθος κρύφτηκαν μέσα σ΄ ένα ηφαίστειο.
Ο έρωτας δεν είχε βρει ακόμη κάπου να κρυφτεί. Έβρισκε όλες τις κρυψώνες πιασμένες, ώσπου βρήκε ένα θάμνο από τριαντάφυλλα και κρύφτηκε εκεί.
«....1000» μέτρησε η τρέλα και άρχισε να ψάχνει.
Την πρώτη που βρήκε ήταν η τεμπελιά, αφού δεν είχε κρυφτεί και πολύ μακριά. Μετά βρήκε την πίστη που μίλαγε φωναχτά στον ουρανό με το Θεό.
Ένιωσε το σεισμό του πόθου και του πάθους στο βάθος του ηφαιστείου και, αφού βρήκε τη ζήλια, δεν δυσκολεύτηκε να βρει και το θρίαμβο που θριαμβολογούσε για την κρυψώνα του.
Βέβαια, βρήκε πολύ εύκολα το δίλημμα που δεν είχε αποφασίσει ακόμα που να κρυφτεί.
Η γενναιοδωρία αποκαλύφθηκε μόνη της για να βοηθήσει, οπότε ο αλτρουισμός φιλοτιμήθηκε και βγήκε δίπλα της.
Στο μεταξύ, η ρουφιανιά, πηγαίνοντας να καρφώσει τον εγωϊσμό, αποκαλύφθηκε μαζί του.
Σιγά-σιγά τους βρήκε όλους, εκτός απ΄ τον έρωτα.
Η τρέλα έψαχνε παντού, πίσω από κάθε δένδρο, κάτω από κάθε πέτρα, σε κάθε κορφή βουνού, μα τίποτα.
Όταν ήταν σχεδόν έτοιμη να τα παρατήσει βρήκε ένα θάμνο από τριαντάφυλλα κι απ΄ το θυμό της άρχισε να τον κλωτσάει νευρικά, ώσπου ακούστηκε ένα βογγητό πόνου.
Ήταν ο έρωτας, που τα αγκάθια της τριανταφυλλιάς τον είχαν τυφλώσει!
Η τρέλα ταράχτηκε, δεν ήξερε πως να επανορθώσει, έκλαιγε, ζήταγε συγνώμη.
Στο τέλος, μην μπορώντας να ξαναδώσει το φως του στον έρωτα, ορκίστηκε να γίνει ο οδηγός του.
Κι από τότε, ο Έρωτας είναι τυφλός και η Τρέλα τον συνοδεύει ! "

Το παραπανω κειμενο μου εγινε fwd με mail και ειναι απο τα πιο ωραια που εχω διαβασει τον τελευταιο καιρο.

Κολλήματα #7 (Αυγουστος 2007 pt.1)

Dogs - Damien Rice
La belle et le bad boy - MC Solaar
Nobody's home - Avril Lavigne
Aint got no/I got no life - Nina Simone (Groovefinder mix)
Wildwood - Paul Weller & Portishead
Heroes - David Bowie
Hats Off, Here Comes The Girl - The Lilac Time
Coconut Skins - Damien Rice

You can hold her hand
And show her how you cry
Explain to her your weakness
So she understands
And then roll over and die

You can brave decisions
Before you crumble up inside
Spend your time asking everyone else's permission
Then run away and hide

Or you can sit on chimneys
Put some fire up your ass
No need to know what you're doing or waiting for
But if anyone should ask
Tell them I've been licking coconut skins
And we've been hanging out
Tell them God just dropped by to forgive our sins
And relieve us our doubt
La la la la la la la...

Oh you can hold her eggs
But your basket has a hole
You can lie between her legs and go looking for
Tell her you're searching for her soul
You can wait for ages
Watch your compost turn to coal
Time is contagious
Everybody's getting old

So you can sit on chimneys
Put some fire up your ass
No need to know what you're doing or looking for
But if anyone should ask
Tell them I've been cooking coconut skins
And we've been hanging out
Tell them God just dropped by to forgive our sins
And relieve us our doubt
La la la la la la la...

Ι χαααααα!!!!!

Πολυ μου αρεσε το διαλλειμα απο το διαβασμα χθες με την Εθνικη στο μπασκετ... Αν και ειναι ψυχοφθορο να ακους τον εκφωνητη στο ραδιο και να περιμενεις την φωνη του για να μαθεις τι εγινε. Ποσο προβλεψιμοι ειναι ολοι χθες που μετα βγαινανε στην ΕΡΑ Σπορ και λεγανε οτι το ξερανε οτι θα ανεβει η ομαδα, ενω προχθες τα χωνανε αγρια.

Πολυ θα ηθελα να ξερω, αν βγαινουνε και υποψηφιοι βουλευτες να συγχαρουν την εθνικη ενω δεν ξερουν τι χρωμα ειναι η μπαλα του basket!!!!

Ενα μπραβο στο παιδι απο την πατριδα ;) V-Span!

Δεν μπορω...

Καθομαι στο γραφειο...χαρτια αριστερα και σημειωσεις, βιβλια δεξια και post it παντου...Μια σκια ενος μυαλου στην μεση, πανω σε μια καρεκλα.
Διαβαζω διαβαζω και τα ξεχναω. Σημειωνω και εξαφανιζονται. Σκεφτομαι και το μυαλο αλλαζει θεμα. Κοιταω τα χαρτια και τα ματια στριβουν και κοιτανε εξω απο το παραθυρο τον ηλιο να δυει.

Τι κανω? Πως προχωραω? Ενα αερακι να με παρει...Ενας ανθρωπος να κολυμπαει να τον ακολουθησω.

On the road

Σαν χθες συμπληρωθηκαν 50 χρονια απο την πρωτη εκδοση του "On the road" του Jack Kerouac.
Το ειχα διαβασει στα 17 μου, ειχε εμπνευσει τους 3 κολλητους μου να πανε για interail στην Ιταλια για ενα μηνα. Καποια χρονια αργοτερα ηταν το ταξιδι με αυτοκινητο μεχρι το North Cape, ολα τα ταξιδια με κοινο παρονομαστη, αυτο το βιβλιο.
Και οπως λεει μεσα στο βιβλιο...¨The only people for me are the mad ones. The ones who are mad to love, mad to talk, mad to be saved; the ones who never yawn or say a commonplace thing, but burn, burn, burn like fabulous yellow Roman candles exploding like spiders across the stars.¨ Ισως απο το πιο ομορφα κομματια που εχω διαβασει.

Εκλογες, κομματα...

με φρου φρου κι αρώματα...
(Εκλογες - Μουσικες Ταξιαρχιες)
Δεν ηθελα να γραψω κατι για εκλογες και τις φωτιες, αλλα και για τα δυο...δεν μπορω να κρατηθω.

Το σκεφτομουνα το μεσημερι και ακουσα οτι παρομοια σκεψη ειχε η ΠΑΕ Ξανθη. Ανακοινωσε τ ο εξης "Η ΠΑΕ SKODA ΞΑΝΘΗ ΑΟ προτρέπει τους υπάρχοντες βουλευτές του Νομού Ξάνθης όπως και τους νέους υποψήφιους για το βουλευτικό αξίωμα στις επικείμενες εκλογές, να καταθέσουν σε λογαριασμό το ανώτατο ποσό που τους επιτρέπει ο Νόμος για την διαφημιστική τους δαπάνη και προβολή, προκειμένου το ποσό αυτό να δοθεί στους πληγέντες της τραγωδίας."
Γιατι δεν κανουν το ιδιο και τα κομματα? Δεν εχω αυταπατες οτι θα το κανει εστω ενας απο τους υποψηφιους βουλευτες, αλλα δεν θα μπορουσαν να το κανουν τα κομματα? Ας δημοσιευσουν σε εφημεριδες και καναλια τα "ΘΑ" τους και ας δωσουν τα λεφτα στον κοσμο.

Επισης παραξενο μου φαινεται που δεν εχει μιλησει κανενας απο την Εκκλησια. Εχουν τεραστια περιουσια, χρηματικη και ακινητα...γιατι δεν προσφερουν κατι? Χαζη ερωτηση ε?

Join the energy revolution

Καλο καλοκαιρι....

Summertime ... Child, the living's easy.

My world...

Can't help it if I space in a daze,
My eyes tune out the other way,
I may switch off and go in a daydream,
In this head my thoughts are deep,
But sometimes I can't even speak,
Could someone be and not pretend?
I'm off again in My World
(Avril Lavigne - My World)

Απογευμα καλοκαιρι...μια κλασσικη μερα στο ζεστο σπιτι μου, βολτα το απογευμα για περπατημα και τωρα ξαπλωμενος στον καναπε.

Κατι μου λεγανε το μεσημερι, θα ερθει ο “Α”. Εχω συνδεσει αυτη τη λεξη με ενα προσωπο που ερχεται καποιες φορες. Μεγαλωσαμε μαζι, μεναμε και μαζι λιγα χρονια. Τα τελευταια χρονια σε οποια πολη μενω ερχεται και με βλεπει και μεχρι πριν λιγα χρονια πηγαιναμε και διακοπες μαζι. Καποιες φορες ερχεται συχνα, 1-2 φορες την βδομαδα και καποιες φορες ερχεται 1 φορα σε εξι μηνες. Ερχεται παιζουμε μια – μιαμιση ωρα και φευγει, σπανια παμε βολτα και με αυτοκινητο.

Ειχα να τον δω και τωρα εξι μηνες. Αν και 2-3 μηνες ενω ημουνα ξαπλωμενος στον καναπε παλι και κοιμομουνα, ειμαι σιγουρος οτι τον ειδα μπροστα μου ή μηπως τον ονειρευτηκα. Αλλα οχι ειμαιο σιγουρος τον ειδα μπροστα μου. Παντως οταν ξυπνησα, τον εψαξα και δεν τον βρηκα πουθενα.

Παντως σημερα τον ακουσα να με φωναζει απο μακρια. Ηρθε με το ποδηλατο του, μπηκε μεσα, με φιλησε και για ακομα μια φορα οπως κανουμε τοσα χρονια αρχισαμε να παιζουμε......

On the road

Δεκα μερες...ενα καλοκαιρι...ισως ηταν οι διακοπες του καλοκαιριου μου. Για καποιους αυτο που περασα δεν ηταν διακοπες αλλα οπως εχω γραψει καπου...μαλλον ειμαι ενας ταξιδιωτης που ψαχνει.

Δεκα μερες...Βολτα στο μοναδικο ψηλο σημειο γυρω απο την πολη, καψουροτραγουδα για soundtrack και στον οριζοντα τα φωτα της πολης να δινουν το στιγμα της. Βολτα στο Φρουριο, ενα ατυχημα με το αυτοκινητο, ευτυχως ολοι καλα εκτος απο το τουτου...Σαββατο βραδυ στο κεντρο της πολης, ενα southern και αλλο southern και αλλο southern και συζητησεις με φιλους, οτι μου ελειψε με περισσοτερο το χειμωνα δηλαδη, βραδινες συζητησεις με φιλους, με ανθρωπους που μιλας "την ιδια γλωσσα". To βραδυ υπνος για 10 λεπτα και στο δρομο...αλλα το τρενο εφυγε χωρις εμενα... Ουτε ενα τηλεφωνο ο σταθμαρχης να με ξυπνησει...ΝΤΡΟΠΗ!!!!

Το βραδυ επιτελους Αθηνα με ρακομελα και εναν ανθρωπο που δεν θελω να βγαλω ποτε απο την ζωη μου και πολυ καλη παρεα...ή σχεδον πολυ καλη. Η βραδια εκλεινε στο Θησειο, μια κοπελα απο την παρεα λιποθυμη, λιγες "ψιλες", πολλες φωνες και "ευχες". Εγω σπιτι, ενας μ@λ@κ@ς να φωναζει εξω απο ενα σπιτι και οι υπολοιποι στο τμημα. Μετα παλι ενας μ@λ@κ@ς να φωναζει εξω απο ενα σπιτι και μια ψυχη να περιπλανιεται στην Αθηνα.

Μετα...

Σε εφτα μερες...4786χλμ με αεροπλανα και 7 ωρες σε αυτα...
720χλμ σε τρενα και 8 ωρες σε αυτα...
2363χλμ σε λεωφορεια και 48 ωρες σε αυτα...
Εφτα μερες, εφτα νυχτες και υπνος σε 6 διαφορετικες πολεις και ενα λεωφορειο.
Δυο συνεντευξεις η μια μου φανηκε σαν ανακριση και πολυς ιδρωτας απο το αγχος στις συνεντευξεις και καποιες γνωριμιες που δινουν νεο ενδιαφερον στην ζωη μου.

Η επιστροφη ολοκληρωθηκε με τον πλεον φυσιολογικο τροπο, πτηση overbooked, 10 ωρες στο αεροδρομιο και η σκεψη της ταινιας "The terminal" να ειναι οικεια. Το "The terminal" να προβιβαζεται σε αγαπημενη ταινια...

Ισως τον Αυγουστο να επαναλαβω το ταξιδι. Ισως να παω και πιο βορεια...Ισως....

Λιγο μουσικη...λιγα λογια

I hurt myself today
To see if I still feel
I focus on the pain
The only thing that's real
The needle tears a hole
The old familiar sting
Try to kill it all away
But I remember everything

[Chorus:]
What have I become
My sweetest friend
Everyone I know goes away
In the end
And you could have it all
My empire of dirt
I will let you down
I will make you hurt

I wear this crown of thorns
Upon my liar's chair
Full of broken thoughts
I cannot repair
Beneath the stains of time
The feelings disappear
You are someone else
I am still right here

[Chorus:]
What have I become
My sweetest friend
Everyone I know goes away
In the end
And you could have it all
My empire of dirt
I will let you down
I will make you hurt

If I could start again
A million miles away
I would keep myself
I would find a way

Beirut Sophie Solomon Calexico 10-7-2007

Την Τριτη ειχα μια απο τις καλυτερες μερες του καλοκαιριου. Και απο αποψη δυναμικου η καλυτερη απο τις καλυτερες συναυλιες που πηγα. Αχχχ.....μακαρι να εμενα Ελλαδα μεχρι και την Τεταρτη....

Δυστυχως δεν προλαβα τους "A Hawk and a Hacksaw" ακουγα μονο το τελευταιο τους τραγουδι περπατωντας προς το γηπεδο του baseball.

Οι Beirut βγηκαν ενω ακομα υπηρχε ηλιος και εκανε αρκετε ζεστη. Αυτο δεν μας εμποδισε να κουνιομαστε στο ρυθμο των πνευστων τους. Νομιζω οτι οπως και εγω ο περισσοτερος κοσμος πηγε για να δει τον Zach και την παρεα του. Νομιζε οτι αξιζε το live τους. Οτι και να πω για να το περιγραψω δεν ειναι αρκετο. Μερικα βιντεακια που τραβηξα θα πουν περισσοτερα!!!!!









Μετα βγηκε στη σκηνη η Sophie Solomon, το μεγαλυτερο ερωτηματικο για μενα εκεινο το βραδυ. Την ηξερα απο τους Oi Va Voi, ηξερα το Burnt by the Sun, αλλα δεν ηξερα κατι παραπανω. Νομιζω οτι επαιξε παρα πολυ καλα αν και στο Avopolis διαβασα αρνητικα σχολια. Αποψεις... Νομιζω οτι εδωσε τρομερο παλμο στον κοσμο και επαιξαν πολυ καλα. Αν αντεχε και λιγο παραπανω την ζεστη :P

To Burnt by the Sun τραβηγμενο απο μενα



και μαζι με το A light that never dies απο τον/την RoughSilk




Στο τελος βγηκαν οι Calexico και αν εξαιρεσεις καποια κενα στο live με καποια τραγουδια τους ηταν καλοι. Παντως θυμαμαι τα ιδια κενα υπηρχαν και το 2001 που τους ειχα δει.



Για το Crystal Frontier και το encore βγηκαν ολοι μαζι, A Hawk and a Hacksaw Beirut Sophie Solomon και Calexico ( οι Calexico αναφερανε μονο τους Beirut αλλα κοιτωντας τις φωτογραφιες και ολους τους υπολοιπους:D)



Εκτος του οτι δεν υπηρχαν ουρες και ετσι δεν υπηρχαν γκρινιες μου αρεσε οτι τα συγκροτηματα φανηκε να το διασκεδαζουν περισσοτερο απο το κοινο.

Αχχχχ.... απο αυριο το αεροπλανακι και παλι στο μεγαλο νησακι, για ενα μεγαλο tour που θα γινω γυφτακι.....