Ενας χρονος μετα
Εγραψα στο προηγουμενο post, οτι εχω λογο που θυμαμαι τις περσινες πλημμυρες. Η απαντηση ειναι εδω. Στο 'Μετα'. Το ταξιδι ηταν περυσι για τις συνεντευξεις για δουλεια.
Τρενο απο Λαρισα για Αθηνα, πτηση για Λονδινο, συνεντευξη εκει. Λεωφορειο για Σαντερλαντ, αλλη συνεντευξη, λεωφορειο για Εδιμβουργο, παραμονη για ενα 24ωρο, λεωφορειο για Λονδινο και στο καπακι αλλο λεωφορειο για Εξετερ. 2-3 μερες εκει, λεωφορειο για το Χιθροου και πτηση για Αθηνα και μετα παλι τρενο για Λαρισα. Τεραστιο μονο και να το γραψεις.
Η δευτερη περιοδος με πλημμυρες ηταν οι μερες που ανεβοκατεβαινα στην Βρετανια. Πηγαινωντας για Εξετερ, ενα μεγαλο κομματι του οδικου δικτιου ηταν πλημμυρισμενο με αποτελεσμα δρομολογιο 5μιση ωρων να γινει σε δωδεκα αν θυμαμαι καλα και ενω ειχα καθισει στα λεωφορεια στο Λονδινο για μια ωρα μετα απο δρομολογιο δεκα ωρων γυρνωντας απο Εδιμβουργο. Η αναμνηση μου ειναι να ειμαι κολλημενος στο τζαμι, να βλεπω μονο νερο εξω και να μιλαω στο κινητο.
Την θεωρω θαυμασια εμπειρια αλλα δεν νομιζω να την ξανακανα, επισης συμπεριλαμβανονται σε αυτην και οι πρωτες εικονες απο Σαντερλαντ. Η ανακριση που αναφερω ηταν η συνεντευξη στην εταιρια που ειμαι. Ημουνα στρεσαρισμενος, κατι που οπως φαινεται απο το μπλογκ δεν ειναι σπανιο, και θυμαμαι καθε δευτερολεπτο απο εκεινη την μερα (ειναι 48+ ωρες βασικα, μαζι με την επομενη στο Εδιμβουργο και λιγο απο το ταξιδι προς Λονδινο/Εξετερ που θυμαμαι καθε δευτερολεπτο).
Αλλα αυτο θα ειναι αλλο post;)
No comments:
Post a Comment