Αυλαία και πάμε

Αυλαία και πάμε και περπατάμε
σε μια ευθεία φωτεινή
Αυλαία και πάμε εδώ γελάμε
να μοιραστούμε τη σκηνή
Αυλαία και πάμε εδώ γελάμε
το χειροκρότημα στα δυο
Αυλαία και πάμε και περπατάμε
μισό εσύ μισό εγώ

Ουφ τελειωσε...αλλα θελω κι αλλο:)

Την Τριτη το βραδυ χρειαστικα μια απο εκεινες τις μεγαλες βολτες με μουσικη στα αυτακια και ατελειωτο περπατημα για να χαλαρωσω. Σαν βραδυα πριν απο εξετασεις εμοιαζε.

Η μερα ξεκινησε απο τις 6μιση για να μεταφερουμε τα σκηνικα και τα οργανα της μπαντας. Ηταν καλο γιατι πεθαναμε στο γελιο για να διωξουμε το αγχος. Η παρασταση ηταν στο Journal Tyne Theatre στο Newcastle. Ειναι το πιο παλιο βικτωριανο θεατρο που λειτουργει ακομα σε ολοκληρο τον κοσμο. Δυο φωτογραφιες απο το πρωι που στηναμε την ορχηστρα.



Φαινοτανε τεραστιο και εχει μεγεθος 1000 ατομα περιπου.

Το πρωι ειχαμε την αποφοιτηση με βιντεακια για τον καθενα τους και ενα για καθε κολλεγιο με τις δραστηριοτητες που ειχαμε μεσα στο χρονο. Μετα το διαλλειμα για φαγητο ηταν οι 3 παραστασεις απο τα κολλεγια με εμας να βγαινουμε τελευταιοι.

Φυσιολογικο υποθετω αλλα ειχα ξεχασει τα παντα μεχρι να αρχισει η παρασταση. Οσο περιμεναμε να παιξει το βιντεακι στην αρχη που εβγαινε το προσωπικο στην σκηνη, οι σφυγμοι μου ειχανε σπασει καθε ρεκορ και ετρεμα. Ενα μισαωρο πανικου μετα, αλλα ζησαμε. Αν και καποιος πηρε καταλαθος το πριονι του μαγου απο το κουτι και ο μαγος μας εκοψε με το χερι. Σε καποια στιγμη που επρεπε να παιξει ενα βιντεακι, τελειωσανε οι μπαταριες απο το τηλεκοντρολ του DVD, αλλα ηταν μια ωραια ευκαιρια να υπενθυμισουν οι μανατζερ μας στον υπευθυνο οικονομικου της εταιριας οτι εχουμε ζητησει καινουργιους υπολογιστες:) και αλλα πιο μικρα.

Μου αρεσε που σε μια σκηνη επρεπε μια κοπελα να χαστουκισει τον κριτη απο talent show, αλλα βρεθηκε λιγο μακρια και δεν το εκανε αλλα ο κριτης και ο παρουσιαστης συνεχισανε με τις ατακες που σαν να ειχε φαει το χαστουκι. Σε καποιο σημειο ο παρουσιαστης επρεπε να πει "Chop his head off" αλλα το ξεχασε και ετσι το ειπε ενα μελος της μπαντας. Ηταν αρκετο ομως για να αφυπνισει τον παρουσιαστη να παει να παρει το μικροφωνο και μετα απο 10-15 δευτερολεπτα να το επαναλαβει. Ενα μαθητης απο αλλο κολλεγιο ενω καναμε ενα χορευτικο ηρθε στην σκηνη γιατι νομιζε οτι ηταν το φιναλε και αρχισε να χορευει μαζι μας!!!

Ο πατερας απο ενα μαθητη που ηταν απο τους πιο δυσκολους για να παρουν μερος στην παρασταση. Με την εννοια οτι χρειαστηκε μεγαλη προσπαθεια για να παρει μερος και να προσαρμοζουμε τα μερη της παραστασης στις αναγκες του. Οτι μας ηταν δυσκολο ζητησαμε απο συμμαθητες του να τον καθοδηγουν στην σκηνη και αυτο ειχε το εξτρα καλο οτι τους δωσαμε ευθυνες και επρεπε να δειξουν υπευθυνοτητα οποτε τους αρεσε περισσοτερο η παρασταση. Ο πατερας λοιπον ειπε οτι δεν θα περιμενε ποτε ο γιος του να ειναι στην σκηνη και να συνεργαζεται με αλλα παιδια. Α! ξεχασα να πω οτι ενω φαινοταν να βαριεται τις συνεχομενες προβες στην παρασταση τραγουδουσε και χοροπηδουσε περισσοτερο απο ολους και φαινοτανε να το απολαμβανει.

Στο τελος, βγηκαμε το προσωπικο που ειχε παρει μερος και οι μαθητες που ειχανε παρει μερος απο τα κολλεγια και τραγουδησαμε το Let it be των Beatles. Τελειο!!!!!!!!!!!

Την Πεμπτη το βραδυ ειχαμε τον ετησιο χορο και εβλεπες την χαρα στους μαθητες που ηταν ντυμενοι με κουστουμι γραβατα και tuxedo (απο την ωρα που ακουσα αυτη την λεξη μου εχουν κολλησει στο μυαλο οι Tuxedomoon). Η χαρα τους εγινε ακομα μεγαλυτερη γιατι καποιοι γονεις ειχαν κανονισει να μεταφερθουν οι μαθητες με λιμουζινα. Η Πεμπτη ηταν μεγαλη μερα οποτε αφου ξεκινησαμε την δουλεια στις 9 και εφτασα σπιτι στις 11 κυριολεκτικα κομματια.

Παρασκευη ειχαμε την απονομη βραβειων στους μαθητες, τελευταια μερα πριν το καλοκαιρι για αυτους και ενα barbeque (που δεν εγινε λογω καιρου) μαζι με τους γονεις. Καποιους δεν θα τους ξαναδω και αρχισα να το συνειδητοποιω την τεταρτη στην αποφοιτηση :(

Αυτο ηταν το τριημερο μου αυτη την βδομαδα, ιδιαιτερα κουραστικο αλλα απιστευτο ομορφο και με παρα πολλες ομορφες στιγμες και στιγμες αποχωρισμου!

Καλη βδομαδα!!!