Ταξιδι στην Ολλανδια #3

O δρομος που οδηγει στο μοναστηρι
Η πινακιδα που σε υποδεχεται στο μοναστηρι

Δευτερα πρωι, ice-breaking games. Επιτελους names on the faces. Σιγα σιγα συνηθιζω αν και τωρα που γραφω το κειμενο (δευτερα βραδυ) ακομα εχω προβλημα. Ακομα μεγαλυτερο προβλημα ειναι να θυμαμαι απο ποια χωρα ειναι ο καθενας. Ολλανδια και Πολωνια ειναι ευκολο. Ξεχωριζουν. Αλλα απο Αιγυπτο, Ισραηλ και Τουρκια, εχω ενα προβλημα.




Στησιμο για φαγητο. Το φαγητο μας ερχοταν σε καλαθια απο την κουζινα του μοναστηριου, αλλα καθαριοτητα και στησιμο τραπεζιου ηταν δικη μας ευθυνη. Ετσι καθε μερα το αναλαμβανε καθε χωρα, αν και συνηθως βοηθουσαμε ολοι μαζι και η υπευθυνη ομαδα εμενε στην κουζινιτσα να πλυνει τα πιατα.

Το μεσημερι πηγαμε στο μοναστηρι του χωριου, στο Adelbertusakker και μια μικρη βολτα στο Egmond-Binnen (το χωριο δηλαδη) για καποια ψωνια που θελαμε. Πισω για φαγητο και συζητηση για τις πρωτες εντυπωσεις. Ηταν κανονικα να παμε βολτα στην παραλια και να γνωριστουμε, περπατωντας σε ζευγαρια με ενα χαρτη μεσα απο τα χωραφια, αλλα εβρεχε αρκετα.

Το βραδυ διαφορα παιχνιδια. Απο Σι Μαριω σε διαφορες εκδοσεις απο τις διαφορετικες χωρες και πατητο μεχρι ενα αλλο που εβγαλε το περισσοτερο γελιο στο οποιο ξεκινανε ολοι σε ενα κυκλο και αυτος που αρχιζει κραταει ενα πακετο απο τσιγαρα (ή κατι αλλο σε μικρο μεγεθος) και το πεταει μεσα στον κυκλο. Ο διπλανος του κανωντας ενα βημα μονο, με το δεξι του ποδι προσπαθει να το πιασει. Μετα το πεταει παλι απο κει που ειναι μεσα στον κυκλο. Ο επομενος παλι προσπαθει να το πιασει κανωντας μονο ενα βημα με το δεξι του ποδι. Μολις ολοκληρωθει ενας γυρος, το επομενο βημα ειναι με το αριστερο και ουτω καθ'εξης. Γινεται ενα μεγαλο μπερδεμα και εχει απιστευτο γελιο. Το κακο ειναι οτι χρειαζεται να κανεις ανοιγματα με τα ποδια και ακομα ποναωωωωωωωω!!!!! Αργοτερα στο κλασσικο δωματιο, τραγουδια, μιμησεις, συζητησεις και ζευγαρακια.

Ειμαι τοσο εξαντλημενος που με 2-3 μπυρες χαλαρωνω και θελω να κοιμηθω και ειναι ακομα Δευτερα. Με το ζορι κρατιεμαι να κρατησω σημειωσεις για το blog.

No comments: