Tsimpa me

Τσίμπα με, αγάπη μου, να δω αν ονειρεύομαι
άραγε υπάρχω, αφού κλάνω κι αφού ρεύομαι

Οπως λεει ο μεγιστος Τζιμακος.

Προσπαθω να μαζεψω τα κομματια μου...

Ζησαμε απο την παρασταση...δυσκολη βδομαδα...απο κουραση και με πολλα σκαμπανεβασματα, ψυχολογικα. Τουλαχιστον ολα σιγα σιγα τελειωνουν. Οπου να'ναι θα παρω και το κουβαδακι μου να παιξω στις παραλιες του Νοτου. Προς το παρον αναπληρωνω τις ωρες που δεν προλαβα να παω στο κολυβητηριο αυτη την βδομαδα φορωντας το μαγιο μου και κανωντας βολτες στην αυλη. Βρεχει απιστευτα. Να θυμισω οτι περυσι τετοιες μερες ηταν οι χειροτερες πλημμυρες στην Βρετανια τα τελευταια χρονια. Θα επανελθω μεσα στην βδομαδα για τον λογο που τις θυμαμαι.

Δεν ξερω αν με πειραξε κατι απο το σημερινο "barbecue" ("λογω βροχης μαγειρεψαμε στην κουζινα") ή οτι αρχισα να χαλαρωνω απο την τελευταια βδομαδα γιατι το στομαχι μου ειναι χαλια...

Ααααα γιατι ξεκινησα να γραφω το post. Πολλα γενεθλια μαζευτηκαν και ηρθαν στο μυαλο τα δικα μου. Ειχα κανει ενα post...αλλα ποιος να το πηρε χαμπαρι! Οχι τιποτα αλλο...ειχε κρυφο μηνυμα χεχεχε...
Ανυπομωνω να κατεβω κατω να βρεθω με αγαπημενους ανθρωπους.

Πρωινο μηνυμα...πωπωπω χθες Manu Chao ειχε...90000 κοσμο... ε???
Πλακα κανετε ρεεε? Παιζετε με τον πονο μου. Θα τον δω ποτε live? απο πιτσιρικι χορευωντας patchanka με Mano Negra περιμενω.
(αποκλειεται να ειχε τοσο κοσμο...αλλα και παλι...καραβανια φυγαν απο το LA και εγω δεν ημουνα μεσα στο περηφανο καναρινι cooperaki και αλλους αγαπημενους ανθρωπους)

Ειναι ακομα 11 εδω αλλα παω να μιλησω με το μαξιλαρι μου...Ciao!!!!