Come on...dance with me...
Αποτελει διαφημιση αλλα ειναι απο τις πιο ομορφες μουσικες που εχω ακουσει και τις πιο ομορφες συναυλιες.
Αποτελει διαφημιση αλλα ειναι απο τις πιο ομορφες μουσικες που εχω ακουσει και τις πιο ομορφες συναυλιες.
Κολληματα #22 (18+1 Καλοκαιρια Μετα)
Αυριο μπαινω στο αεροπλανο. Ξανα. Εχουν αλλαξει τοσα πολλα τους τελευταιους μηνες που νοιωθω οτι λειπω χρονια. Εχουν αλλαξει πολλα συναισθηματικα, ψυχολογικα, στην δουλεια. Με ενα μεγαλο ευχαριστω στην δουλεια σημερα. Μια δουλεια που πιναμε σημερα απο τις 12. Ποσο διαφορετικο ειναι να εισαι στο κολλεγιο και να πινεις, αντι να διδασκεις.
18+1 καλοκαιρια μετα. Την Κυριακη εχω μια επανασυνδεση. 18+1 καλοκαιρια μετα. Ειχα ξαναγραψει οτι μεσω facebook καταφερα να βρω τους χαμενους συμμαθητες του δημοτικου. Η μετακομιση σε αλλη πολη σχεδον αμεσως μετα ειχε σαν αποτελεσμα να τους χασω. Τελικα ο καφες 2-3 εγινε reunion, ελπιζουμε 20 συμμαθητων την κυριακη. Περιεργα και ωραια. Ποσα να εχουν αλλαξει 18+1 καλοκαιρια μετα?
Deadly Flight - 18 καλοκαιρια μετα
To the moon and back - Savage Garden Μια βολτα στο φεγγαρι φορωντας την μαγικη φεγγαρενια μποτα.
Ακουσα στο ραδιο λιγο πριν Noir Desir - Le Vent nous portera, ειναι παραξενο...αν παει κανενας στο ποστ που το εχω ξαναβαλει θα δει οτι ειναι τραγουδια απο περυσι τα Χριστουγεννα, ακριβως πανω απο τους Noir Desir ειναι το
Time Flies - Vaya Con Dios
πριν απο δυο ωρες εγραψα ενα μαιλ και ηταν ο τιτλος που σκεφτηκα. Time Flies.
Châtelet Les Halles - Florent Pagny Μιλουσα με μια φιλη μου πριν, ποσα εχουν γινει σε 2 χρονια, πως περασε ο τελευταιος χρονος. Μου ηρθε η εικονα να μιλαω στο msn συνεχεια για ωρες και για πρωτη φορα να μην με διακοπτει και να μην μιλαει. Εξιστορωντας μια ιστορια που με τραβαει εδω και δυο χρονια, δεν θυμαμαι αν ηταν ο πρωτος ανθρωπος που την ακουγε αλλα εγινε λιγοτερο το βαρος απο τοτε.
Χριστουγεννα λιγα τραγουδια μηπως τα θυμισουν, αν και σημερα ξεστολισαμε το κολλεγιο για να το βρουμε ετοιμο οταν γυρισουμε και μοιαζαν να τελειωσαν. Αν αρχισαν...
Driving Home For Christmas - Chris Rea
It's Beginning to Look Like Christmas - Perry Como
Fairytale of New York - The Pogues and Kirsty MacColl
Duffy
Επειδη καποια ποστ παλιωνουν γρηγορα.
Πριν δυο βδομαδες πηγα στην Duffy... Ωραιο υφος, 60'ς στυλ και ντυσιμο. Καταπληκτικη φωνη και ορχηστρα.
Δεν θυμαμαι πολλα ειναι αληθεια περα απο μια -πολυ- καλη αναμνηση. Εχουν γινει πολλα δυο βδομαδες τωρα. Βαζω οποτε μονο τα βιντεακια.
Rockferry
Hanging On Too Long
Serious
Syrup & Honey
Mercy
Kit Kat
A call to arms. Ειναι καποιες φορες που νοιωθεις οτι θελεις βοηθεια. Παιζεις το κοχυλι σαν το Zach στο προηγουμενο post να μαζευτουν οι μουσικοι. Η' οπως ελεγε ο Παπαζογλου "Όταν κινδυνεύεις παίξε την πουρούδα" (οπου πουρουδα, οι παλιες κορνες ποδηλατου), κινδευοντας απο την αποξενωση ή καποιες φορες νοιωθωντας σαν κομματι του...Λουκυ Λουκ σαλπιζοντας να ερθει το ιππικο για βοηθεια. Τις τελευταιες μερες εχει ερθει μια φιλη μου και ειναι Η διαφορα να εχεις καποιον δικο σου εδω. Να μπορεις να απλωσεις το χερι να τον ακουμπησεις. Να γελας και να γελαει και αυτος/η, να γελαει και να το ακουω και βλεπω να γινεται ταυτοχρονα χωρις να εξαρταται απο ενα modem. Ετσι ξυπνας απο τον ληθαργο, ξυπνανε οι αισθησεις και σου λειπουνε ανθρωποι πραγματικα. Θελεις να τους παρεις τηλεφωνο γιατι εχετε χαθει. Ακομα και αυτους που βλεπεις καθημερινα μεσω καποιας καμερας, δεν ειναι το ιδιο και το ξυπνημα το κανει ακομα πιο δυσκολο. Αυτο που ειπε μια φιλη μου σημερα, να διαβαζεις και να εχεις καποιον ξαπλωμενο στο πατωμα ή στο κρεββατι να σε κοιταει, μια φιλη, ενα φιλο.
Τα γεγονοτα των τελευταιων ημερων το κανουν πιο δυσκολο και προσπαθεις να καταλαβεις τι γινεται εκει. Βλεπωντας εικονες απο μια κατα τα αλλη ησυχη πολη - Λαρισα - στο facebook απο φιλους και στο ιντερνετ και στις ειδησεις και με πανε για λιγο εκει. Μιλωντας με φιλους σοκαρισμενους, προσπαθεις να καταλαβεις τι γινεται. Ποιοι ειναι πιο σοκαρισμενοι αυτοι που εχουνε ζησει πολλα και παρολαυτα δεν μπορουν τα καταλαβουν? Οι αυτοι που ξυπνανε? Ειναι και αυτοι εδω που δεν καταλαβαινουν. Τι να σας εξηγω?
Kit Kat
Σε 48 ωρες θα ειμαι σπιτι μου, διαλλειμα προς ενα πιο friendly environment οσο και να μην μοιαζει να εχει αυτο το hostility αυτη η πολη που ειμαι πλεον.
Quiz: Οι φωτο ειναι απο "το σπιτι μου". Ποια πολη ειναι?
(Χωρις Τιτλο)
Διαβαζωντας ρεπορταζ εδω και στην Ελλαδα υπαρχει μια συγχυση. Αυτων που βγηκαν στους δρομους και αυτων που καινε τους δρομους. Στην metro που αναφερω στο προηγουμενο ποστ, στην εφημεριδα αναφερονται 1200 εξεγερμενοι και αναρχικοι που κανουν καταστροφες. Στο ιντερνετ για 1200 ανθρωπους.
(επιλεγωντας κειμενα)
ΠΟΥ ΜΕ ΒΙΑ ΜΕΤΡΑΕΙ ΤΗ ΓΗ...
ΠΟΥ ΜΕ ΒΙΑ ΜΕΤΡΑΕΙ ΤΗ ΓΗ...
Όλοι είχαμε ακούσει, πως η βία φέρνει, βία — αλλά αυτές τις μέρες το ζήσαμε. Καταλάβαμε πως μπορεί ένας πυροβολισμός να φέρει μιαν εξέγερση.
Παράξενοι οι δρόμοι, της βίας. Από τους αλλοτριωμένους στους ελεύθερους. Από την εξουσία προς την αντιεξουσία. Γι' αυτό μια επανάσταση δεν είναι δράση. Είναι αντίδραση.
Και οι εφημερίδες — σκέτη ναυτία: "ΣΚΟΤΩΣΑΝ 15ΑΧΡΟΝΟ ΑΝΑΡΧΙΚΟ". Τι πλεονασμός! Κάθε δεκαπεντάχρονος είναι αναρχικός (αλίμονο αν δεν είναι!). Αυθόρμητη, καθαρή φύση.
Αλλά και κανένας δεκαπεντάχρονος δεν είναι συνειδητός και υπεύθυνος οπαδός του Μπλανκί η του Μπακούνιν. Ένα παιδί! Καθαρή φύση...
"Όμως η βία δεν ξεχωρίζει ποιότητες. Σκοτώνει. Έρχεται από το μηδέν και θέλει να μηδενίσει. Η βία μισεί το Είναι. Ο “νόμος και η τάξη” οδηγούν τελικά στους πιο εύτακτους, ασφαλείς και ήσυχους χώρους: τα κοιμητήρια.
Προσέξτε, προσέξτε καλά τους αναρχικούς. Είναι, το θερμόμετρο της κοινωνίας. Όταν αγανακτούν, σημαίνει πως η “νόμιμη” βία έχει ξεπεράσει τα όρια επιφυλακής.
Βέβαια οι περισσότεροι, αναγνώστες μου, άνθρωποι σοβαροί και ευπρεπείς, δεν θα δέχονταν υποδείξεις από έναν αναρχικό. "Όμως, στο βάθος, ο αναρχικός έχει, πιο πολλά να πει από τον μικροαστό. Όσο κι αν δεν σας είναι, συμπαθής, αξίζει να τον ακούτε από καιρό σε καιρό. Γιατί δείχνει προς τη σωστή κατεύθυνση.
Κάθε οργανωμένη κοινωνία προϋποθέτει —δυστυχώς— ένα ποσοστό ανελευθερίας. "Όσο μικρότερο αυτό το ποσοστό, τόσο υψηλότερο το επίπεδο της οργάνωσης. (Ως εδώ συμφωνούμε όλοι: Προτιμότερη η πιο ελεύθερη Αγγλία, από την καταπιεστική π.χ. Ουγκάντα).
Έ, λοιπόν, ο αναρχικός είναι αυτός που ζητάει να ελαχιστοποιήσει το ποσοστό ανελευθερίας. (Περισσότερο: να το μηδενίσει — ο ουτοπικός αναρχισμός!). Στην επιδίωξη του αυτή συμπίπτει και με τα πιο σοβαρά κόμματα. (Μόνον που αυτός το εννοεί). Και βλέπει την ανελευθερία, την κατάχρηση εξουσίας, εκεί που ελάχιστοι τις αντιλαμβάνονται.
Οι αναρχικοί είναι τα πιο ευαίσθητα μέλη της κοινωνίας μας. Όταν αντιδρούν έχουν πάντα κάποιο δίκιο. "Όπως οι καλλιτέχνες σηματοδοτούν το αόρατο, έτσι και οι αναρχικοί διαμαρτύρονται για μορφές βίας που εμείς (στην αλλοτρίωση μας) δεν τις βλέπουμε. Τις έχουμε συνηθίσει. Αλλά δεν παύουν να είναι αυθαίρετες και ίσως περιττές.
Π. χ., σίγουρα θεωρείτε αυτονόητη την ύπαρξη της αστυνομικής ταυτότητας. Ξέρετε πως σε άλλα κράτη είναι άγνωστη; Και πως θα το θεωρούσαν προσβολή της προσωπικότητας αν έπρεπε να αποδείξουν το ποιοι είναι; Και ξέρετε ακόμα πως, όταν πριν μερικά χρόνια η κυβέρνηση της Δυτικής Γερμανίας θέλησε να εφοδιάσει όλους τους πολίτες με αριθμημένες ηλεκτρονικές ταυτότητες, ξεσηκώθηκε τέτοιος σάλος για το “φακέλωμα” που τελικά αποσύρθηκε το νομοσχέδιο;
Εμείς όμως αποκαλούμε τη Δυτική Γερμανία “αστυνομικό κράτος” (το έχω διαβάσει συχνά!), ενώ υποδεχόμαστε με αδιαφορία ένα παρόμοιο νομοσχέδιο, που θα μας φακελώσει, όλους ενάριθμα.
Να σε τι χρειάζονται οι αναρχικοί. Αποτελούν τη ζωντανή συνείδηση της κοινωνίας μας. Υπενθυμίζουν συνεχώς, με την παρουσία και τη δράση τους, ότι ο δρόμος οφείλει να οδηγεί προς την περισσότερη ελευθερία!
—Μα προκαλούν! (Είναι μέσα στο ρόλο τους).
—Μα υπερβάλλουν ! (Μήπως η άλλη πλευρά;).
—Μα επιτίθενται! (Σχεδόν ποτέ. Είναι μόνιμα σε άμυνα. Αλλά δεν μαθαίνουμε τη δική τους άποψη !).
—Μα βάζουν βόμβες!
Προσοχή: Μίλησα για αναρχικούς — όχι για τρομοκράτες (η προβοκάτορες !). "Όποιος τους συγχέει πάσχει από νοητική μυωπία. Διότι είναι πόλοι αντίθετοι. Αυτός που ζητάει ελευθερία δεν μπορεί να χρησιμοποιεί βία — έστω και σαν μέσο. Η βία φέρνει μόνο καταπίεση — ποτέ αυτονομία.
Οι αναρχικοί βλέπουν μακριά. Το ζητούμενο είναι μια κοινωνία ελευθερίας — από την αλλοτρίωση , την ανάγκη, την καταπίεση κάθε μορφής. Η εξουσία όποια κι αν είναι, πρέπει να συρρικνωθεί στο ελάχιστο. Γιατί από τη φύση της είναι απάνθρωπη. Εξουσιάζω σημαίνει δυναστεύω. Καλή εξουσία δεν υπάρχει. Είναι ένα αναγκαίο κακό, που θα εξαφανισθεί όταν περάσουμε σε άλλες, ανώτερες μορφές οργάνωσης. (Σε χίλια χρόνια; Έστω. Αλλά αρχίζουν σήμερα!).
Προσέξτε λοιπόν καλά τους αναρχικούς. Είναι οι αλαφροίσκιωτοι, οι ποιητές της κοινωνικής δράσης. Είναι οι άνθρωποι του μέλλοντος. (Αλίμονο μας και αν δεν είναι!). Δείχνουν το δρόμο. Άτσαλα, βάρβαρα, φανατικά. Είναι νέοι, δεν έχουν καλούς τρόπους (ευτυχώς!). Κάποια μέρα όμως, γι' αυτούς θα μιλάνε τα βιβλία μας — κι όχι για τους διάφορους μεγαλοσχήμονες, κυβερνήτες, κατακτητές, εξουσιαστές
Αν συμφωνούμε για την ελευθερία — πρέπει να συμφωνήσουμε και για τους αναρχικούς. Πώς είναι όχι μόνο χρήσιμοι αλλά αναγκαίοι. Ακουστέ το μήνυμα τους: έρχεται από το μέλλον. Που το θυσιάζουν καμιά φορά, στα δεκαπέντε τους χρόνια...
24.11.1985
---------------------------------------------------------------------------------
και ενα σχολιο απο το σουρωτηρι σε δικο του ποστ.
Βαλτε δυο εικονες στο μυαλο σας.
Η πρωτη εικονα δειχνει εναν ενστολο καφρο να εχει προτεταμενο το οπλο του και να πυροβολει εναν πολιτη ή το γκλομπ του και να χτυπαει καποιον. Συνηθως τα θυματα ειναι αοπλοι ανθρωποι, για να μην πω οτι προκειται για παιδια και κοπελιτσες. Η διαφορα του μπατσου με το θυμα δεν ειναι -μονο- το οπλο, αλλα αυτο που τον διακρινει απο τον πολιτη ειναι κυριως η εξουσια που κατεχει.
Η δευτερη εικονα δειχνει εναν κουκουλοφορο καφρο να εχει στο χερι του μια πετρα ή μια βομβα μολοτωφ ή ενα σιδερο και να τα σπαει ολα γυρω του. Δεν θα σας πω οτι καιει τραπεζες ή καταστηματα μεγαλων πολυεθνικων εταιρειων, ουτε καν ακριβα αυτοκινητα. Φανταστειτε οτι καιει και ρημαζει απλα μαγαζακια, αυτοκινητα που φαινονται οτι δεν ανηκουν σε πλουσιους ανθρωπους.
Ο πρωτος, ξεσπαει τα κομπλεξ του σε ανθρωπους απο την Κυπρο, που φορανε πρασινα σταρακια, ή που απλα του την ειπαν. Δεν ειναι η δουλεια του αυτη, δεν πρεπει να τιμωρει η αστυνομια αλλα η δικαιοσυνη. Η δουλεια της αστυνομιας ειναι να πιανει τους κακους και να τους παραδιδει -οσο το δυνατον πιο αθικτους- στην δικαιοσυνη. Πολλες φορες δεν ειναι μονος του, αλλα εχει για παρεα και αλλους συναδελφους του που σπανε πλακα ομαδικα βαρωντας ενα ατομο μονο.
Ο δευτερος, ξεσπαει τα κομπλεξ του σε αντικειμενα, σε ο,τι βρεθει στο περασμα του. Δεν ειναι η δουλεια του αυτη, προφανως, δεν ειναι κανενος δουλεια να σπαει τα παντα. Ομως ο δευτερος ανθρωπος δεν βγαινει καθε μερα για καταστροφες, παρα μονο σε συγκεκριμενες περιστασεις. Ποτε δεν ειναι μονος του, παντα κρυβεται μεσα στο πανεπιστημιο για να βρει ασυλο, και επηρρεαζει και την ζωη πολλων πολιτων μιας και για χαρη του κλεινουν δρομοι, διακοπτεται η κινηση, κτλ.
Ο πρωτος ανθρωπος εχει επιλεξει να φορεσει μια στολη και να γινει πειθηνιο οργανο ενος σωματος ασφαλειας που σε καμια κατοσταρια "μεμονωμενα περιστατικα" τα τελευταια χρονια εχει σκοτωσει, εχει τραυματισει, εχει δειρει ανελεητα, εχει ξεφτιλισει, εχει βιασει πολιτες, οχι απαραιτητα ενοχους. Συνηθως τα οπλα αυτου του σωματος ασφαλειας "εκπυρσοκροτουν" και σφαιρες "εξοστρακιζονται". Ολα αυτα τα ξερει και πριν φορεσει την στολη, αρα, φορωντας την, τα δεχεται.
Ο δευτερος εχει επιλεξει να φορεσει μια κουκουλα και να γινει πειθηνιο οργανο καποιων περιεργων κεντρων αντιεξουσιας ή ακομη και των βιαιων ενστικτων του, με αποτελεσμα να φερεται ζωωδως σαν κανιβαλος καφρος ζουλου. Η ευρυτερη ομαδα στην οποια ανηκει εχει σπασει, εχει ρημαξει. Αν καποια στιγμη εχει στραφει εναντιον ανθρωπων, αυτοι ειναι οι ανθρωποι της πρωτης εικονας. Ποτε δεν υποστηριζει οτι η πετρα εφυγε κατα λαθος απο το χερι του. Ολα αυτα τα ξερει και αυτος πριν αρπαξει την πετρα, και αρα, τα δεχεται.
Ο πρωτος μερικες φορες φοραει κουκουλα και παρεισφρυει μεσα σε πορειες και συγκεντρωσεις ανθρωπων της 2ης εικονας και τους ρουφιανευει, τους κατασκοπευει, μπορει να προκαλει και ο ιδιος επεισοδια για να τους σπιλωσει.
Ο δευτερος δεν φοραει ποτε τα ρουχα των αλλων. Ουτε τους ρουφιανευει, ουτε τους κατασκοπευει, ουτε προσπαθει να τους σπιλωσει. Δεν χρειαζεται αλλωστε, τα καταφερνουν και μονοι τους.
Ο πρωτος στην προσωπικη του ζωη μπορει να εχει μια διαφορετικη αισθηση της πραγματικοτητας απο την πραγματικη. Σε πολλες περιοχες της χωρας απολαμβανει ενα αλφα κοινωνικο στατους, το οποιο ισως του δινει ευκαιρια να προβει και σε παρανομες ενεργειες, ξεροντας οτι η συναδελφικη αλληλεγγυη μπορει να τον σωσει. Ετσι, μπορει να προσφερει προστασια σε νυχτερινα μαγαζια, να εμπορευεται ναρκωτικα ή απλα να ζηταει ανταλλαγματα απο πολιτες για να μην τους κοψει κληση.
Ο δευτερος στην προσωπικη του ζωη μπορει να ειναι φοιτητης ή να ειναι ενα παιδι που να μην εχει στον ηλιο μοιρα. Σε καμια περιοχη της χωρας δεν απολαμβανει κανενα κοινωνικο στατους, ενω μπορει και να προβαινει σε παρανομες ενεργειες, οπως το να αγοραζει ναρκωτικα είτε απευθειας απο τον πρωτο ή με την σιωπηρη συγκαταθεση του πρωτου. Μπορει επισης να κλεβει λεφτα και πολυτιμα αντικειμενα μηπως και μπορεσει να εξασφαλισει την δοση του, μιας και ειναι εθισμενος σε αυτην.
Αν λοιπον μου εβαζαν τις δυο εικονες διπλα διπλα, δεν θα διαλεγα καμια απο τις δυο. Καμια απο αυτες τις εικονες δεν με τιμαει σαν πολιτη, ουτε και περιγραφει καποια ευνομουμενη πολιτεια. Αν ομως μου εβαζαν το μαχαιρι στον λαιμο και ΕΠΡΕΠΕ να διαλεξω, δεν θα διαλεγα σε καμια περιπτωση τον πρωτο. Τουλαχιστον ο δευτερος μου φαινεται πιο ειλικρινης και λιγοτερο επικινδυνος.
H8opoios
Sto PGCE kai ola ta xronia pou akouw gia didaskalia, lene oti o daskalos kai o ka9hghths prepei na einai kaloi ma9htes kai na kruboun ta sunais8hmata tous kai na fainontai xaroumenoi otan einai sthn ta3h/sxoleio/panepisthmio klp.
Alla re pousth pws na eisai xaroumenos sunhdhtopoiwntas ti egine to savvato? To savvato ema8a mesw mhnumatos mias filhs oti traumatistike enas mikros. Htan sta e3arxeia kai eide to as8enoforo na pernaei. Argotera h filh mou, mou eipe ti egine. Ston kosmo mas blepwntas tainia den dwsame shmasia. X8es kanwntas voltes sto Newcastle san touristes mas rwtousan apo pou eimaste kai otan legame Ellhnes, rwtousan ti egine sthn Ellada kai gia ta epeisodia. Mou eipane na paw kai se enan Ellina se ena kioski me louloudia na tou e3hghsw ti egine.
To bradu sto spiti blepwntas eidhseis. Mexri pou anoi3an ta para8ura kai bghkan oi politikoi. Mpliaxxxxx.....
Perimena na dw antidraseis apo sunadelfous sthn douleia. Me to pou mpika hr8e trexwntas mia sunadelfos me mia free-press. Prwtoselido. Thn eide enas ma8hths mou kai neuriase. Ena flegomeno van sthn fwto sto prwtoselido. Arxise na fwnazei gia tous kakous an8rwpous pou katastrefoun. Ti na sou e3hgw? Duo sunadelfoi me rwthsan ti egine. Kanane focus sths e3egerseis. Oxi sthn dolofonia. Ti na sas e3hgw?
"It's about a guy falling off the fiftieth floor of a skyscraper
On his way down past each floor,
he kept saying to reassure himself
So far so good...
So far so good...
jusqu'ici tout va bien...
How you fall is not important.
It's the landing that counts."
"It's about a society in free fall
As it goes down it keeps telling itself...."
Duffy
Μεσα στα χιονια και στην κουραση, η δευτερη συναυλια. Duffy στο Newcastle. Tο video απο το πρωτο τραγουδι της που ειχα ακουσει. Ποσο μακρινο φανταζει...Φλεβαρης στο Αμστελοδαμο...
Θελω
...να ξυπνησω ενα πρωι σ'ενα κηπο
...να χεσω τον εγωισμο
...να σε θαυμαζω παντα
...να χορεψω τη χαρα
...να σου δωσω ιδεες
...μια σκουριασμενη απαντηση
...να ειμαι εκει
...να βγαλω φτερα
...
Το μεγαλο παρτυ...
Απο το site της LIFO,
Λίγα στοιχεία ακόμα.
1. Ο χώρος είναι αχανής. Ενα παλιό εργόστάσιο που δεν έχει ξαναχρησιμοποιηθεί ποτέ και χωράει τουλάχιστον 7.000 άτομα. Έχει διαμορφωθεί άψογα για την περίσταση -οπότε, όλοι οι καλοί χωράνε.
2. Μπαίνοντας μέσα υπάρχει πάρκινγκ για όλους. Θα υπάρχουν ειδικοί παρκαδόροι να σας βοηθήσουν
3. Ποτό άφθονο, καθαρό και δωρεάν.
4. Οι Στέρεο Νόβα ετοιμάζουν και ένα φιλμάκι που θα προβληθεί πριν το live τους.
5. Ξέρουμε ότι θα έρθουν μέχρι και με πούλμαν από όλη την Ελλάδα. Από Αγγλία, από Ελβετία. Το ξέραμε οτι οι Στέρεο Νόβα έχουν γράψει ιστορία, όχι όμως ότι τους θυμούνται τόσο δυνατά.
6. Η Πέτρου Ράλλη είναι κάθετη στη Πειραιώς, στρίβεις δεξιά λίγο πιο κάτω από το Μουσείο Μπενάκη, κατεβαίνοντας για Πειραιά. Οι Εγκαταστάσεις Μπήτρου είναι στον αριθμό 38, δίπλα στα Μπισκότα Παπαδοπούλου, θα δείτε τα φώτα και θα μπείτε.
7. Ελάτε όλοι. Φέρτε και τους φίλους σας. Αυτό είναι που κάνει τη διαφορά της LIFO με τα άλλα μέσα. Να δίνεις δωρεάν στη πόλη τον ανθό των νέων πραγμάτων και ό,τι εκλεκτικό αξίζει απ' τα παλιά. Free Prees, Free Music, Free Parties.
It's a perfect day for letting go
Νεα νεα....Μας εριξε ενα χιονακι την Κυριακη το ξημερωμα, αλλα το πρωι που ξυπνησα το ειχε ψηλολιωσει, η φωτογραφια ειναι το μεσημερι στο μεγαλο παρκο. Στο βαθος οτι εχει μεινει απο το χιονι σε ενα γηπεδο bowls.
Νεα απο την δουλεια...Πηγαμε στο βουνο και γυρισαμε. Οχι τοσο ομορφα οσο την προηγουμενη φορα, κυριως επειδη ηταν ανοιξη την προηγουμενη φορα και ειχε περισσοτερα χρωματα. Αλλα ειχαμε περιπετεια. Την Δευτερα μεσα στην βροχη, τον αερα και την ομιχλη για πορεια 3.5 χλμ και την Τριτη με μια υπεροχη μερα, σε μια πορεια που θα βγαινε 7-8χλμ αλλα κολλησαμε στην λασπη! Ηταν πιο δυσκολη απο οτι περιμεναμε, ειχανε ερθει και καποιοι μαθητες σαν ημερησια και ηταν πιο δυσκολο να κοντρολαρεις τοσο μεγαλο γκρουπ. Αφου βγαλαμε ενα δυσκολο εδαφος. Πηραμε τον κατηφορο...Ευκολα τα πραγματα.
Να ξερετε οτι! Αν πατε καπου και εχει χορτα και λασπες, να πατε στα σκουρα. Εκει ειναι πιο στεγνα. Το εμαθα δια της εκπαιδευσης. Περπατουσα πιανοντας μια μαθητρια για να εχει ισσοροπια και ηθελε να παει στα ανοιχτοχρωμα που ηταν πιο επιπεδα. Κατεληξα με το ενα ποδι μεχρι το γονατο στην λασπη. Η πατουσα νουμερο 47 ειχε γινει αγκυρα στην λασπη και δεν εβγαινε, με τραβηξανε 2 ατομα και βγηκα με δυσκολια. Ξεχασα να πω, λασπη και προβατοσκατουλες χρονων. Το ενα ποδι αδιαβροχο στην ασφαλεια των αρβυλων, το αλλο στο σκατο και στο νερο... Life sucks!
Στην δουλεια εκανα την ετησια αξιολογηση, αντι για 45 λεπτα κρατησε 2 ωρες και δεν εβγαλα νοημα. Τι θα κανω στο μελλον εδω. Την αλλη βδομαδα επισημα θα ειμαι μονιμος στην εταρια. Εκανα και την πρωτη μικροδιδασκαλια στο μαστερ στους συμμαθητες και πηγε καλα. Ας ειναι καλα οι Little People. Με ξελασπωσαν για ακομα μια φορα και τους χρωσταω ποστ. 3 βδομαδεσ ακομα και κατι ψηλα...
Απολαμβανω OFF Radio.
Δεν εχω χρονο να ακουω παντα, αλλα...εχουν τα offcasts. Σε μορφη mp3 οι εκπομπες ετοιμες για κατεβασμα. Δεν ειχα σκεφτει ποσο ομορφο ειναι μεχρι που κατεβασα τις δυο εκπομπες του Κομνηνου για τις 100 τραγουδιστριες. Μου θυμισε εποχες κασσετας. Οπως εχω γραμμενη εκπομπη ακομα απο Rock Fm του '92 (Βαρεα και ανθυγιεινα), του Κανακη (στον Αντ1 Θεσσαλονικης, "Τι ακουει η Θεσσαλονικη") και πολλες απο 8.90 Diva Music Channel, παλιος σταθμος στην Λαρισα μονο με μουσικη. Ακους την εκπομπη οποτε θελεις, ακομα και στο mp3 κανωντας βολτες.
Στην εκπομπη του Κομνηνου ακουσα 80ηλες που ειχα ξεχασει και ακουσα επιτελους ποιος τραγουδαει τι απο ραδιοφωνικα τραγουδια. Αυριο θα ειναι στα studio του OFF οι Prefabricated Quartet στις 12 το βραδυ. Εχει και μια εκπομπη αφιερωμενη στους Cure.
Δευτερα βραδυ στις 9 αφιερωμα στους Στερεο Νοβα, ξανα συναυλια τους στις 5 Δεκεμβρη μετα απο χρονια. Αχ και να μουν εκει... και Τεταρτη στις 9 αφιερωμα σε μουσικες απο soundtrack.
Prefabricated Quartet - Heroes
*O τιτλος απο τον πρωτο στιχο του Doing the Unstuck - Cure
Κολληματα #21 (Μερα αδειας - ραδιοφωνικα)
Κι αλλα κολληματα, φταιει ενα μηνυμα που πηρα το πρωι και κατι τετοιες απροσμενες χαζες επικοινωνιες σου φτιαχνουν την μερα. Φταιει οτι εχω αδεια και ειμαι ολη μερα σπιτι και ειναι τελεια αισθηση να εισαι σπιτι, να καθεσαι και να ξερεις οτι οι αλλοι δουλευουν και συ να χαζευεις σε ραδιο εφημεριδες και τηλεφωνα.
Χθες ακουσα στο ραδιο το:
Fade Into You - Mazzy Star (Η Sandoval στο βιντεο μου μοιαζει για 10 χρονων)
και μου ηρθε στο μυαλο αυτο
Nobody has to know - Spain (ξημερωματα ακουγωντας offradio το επαιξε ο αυτοματος, και ειναι τραγουδι που εχω να ακουσω 2-3χρονια, συμπτωσεις!)I want you - Elvis Costello (Το παιξαν οι αυτοματοι Μελωδια και Off χθες)
Slipping Away (Crier La Vie) - Moby & Mylène Farmer
That's when I reached for my revolver - Moby
Go - Moby (Οι μουσικες μεταλλαξεις του Moby μου βγαζουν κατι απο τις αλλαγες στην ζωη μας.
Περιπλανετα - Ινφο (Periplaneta americana, η αμερικανικη κατσαριδα, περιπλανιεται ... αναμεσα σε δυο πολεις, αναμεσα σε σπιτι και δουλεια.)
Κατερίνα Κατερινάκι - Πασχαλης (εχουμε και επιλογη Ρινα Κατερινα - Κωστας Μπιγαλης, Χρονια Πολλα σε ολες τις Κατερινες). Αλλα τραγουδια με Κατερινες δεν βρηκα.
Κολληματα #20 (17/11 - 24/11)
Ελα - Ελεωνορα Ζουγανελη
Ενα κλεμμενο ποδηλατο - Στερεο Νοβα
Να ‘χα μια θάλασσα έξω απ’ το σπίτι μου
κι όποτε βρέχει να πετάω απ’ το μπαλκόνι μου
κρατώντας το χέρι σου για πάντα
στις φραουλένιες πεδιάδες, στις γραμμικές κοιλάδες
Κι όπως συγκρούεται ένα αεροπλάνο στο μυαλό μου
να γίνει το σώμα σου ένα με το δικό μου
Πες μου, πες μου, τι σκέφτεσαι για μένα
όταν τα σώματά μας στέκουν σταυρωμένα
κι από ένα σημείο της Γης αυτός ο ήλιος ανατέλει
Missing you - Monsieur Minimal (ακομα κατι εγχωριο, αυτη την φορα απο Θεσσαλονικη)
La Valse d'Amelie - Yann Tiersen
Summer in Siam - The Pogues
Fairytale of New York - The Pogues
και τα δυο ειναι απο την ταινια Basquiat. Το πρωτο υπαρχει στο soundtrack και το δευτερο παιζει στους τιτλους αρχης, στο βιντεακι απο κατω, απιστευτη ταινια με πολλα σημαντικα ονοματα.
Iris - Goo Goo Dolls (απο το soundtrack του City of Angels)
Travellin Light/Devil in Disguise - JJ Cale Για εναν παραξενο λογο οποτε ψαχνω στα mp3 να ακουσω κατι χωρις να ξερω τι, θα σταματησω πανω σε μπλουζ. Τις περισσοτερες φορες πανω του. To Grasshoper εχει λιωσει σε βινυλιο/cd και mp3 και με συντροφευει πολλες νυχτες ακομα και τωρα και τα δυο τραγουδια ειναι απο κει.
Epistrofi apo ta palia
Ypo8etw 8umastai thn kopela ths fwtografias. Oloi sxedon exoume dei James Bond kapoia stigmh. Tragoudouse kiolas. Agaphmena kalokairina tragoudia, diaskeuh to La Vie En Rose
to Libertango (I've Seen That Face Before)
kai epanhl8e meta apo 20+ xronia kai mporw na pw oti mou aresei gia tragoudi se mparaki h' gia prwino 3upnhma.
Dance...
Σημερα (καλα χθες δηλαδη αλλα μην το κανουμε θεμα, αλλα βασικα επειδη ειμαι γαματος, θα αλλαξω την ωρα του ποστ να φαινεται, 21 νοεμβριου), γιορταζουν δυο θαμωνες του blog. Δεν λεω ονοματα για να μην τα δωσω...
Σκεφτηκα να τους αφιερωσω αυτο το τραγουδι, γιατι...γιατι...μου αρεσει εμενα βασικα και νομιζω οτι θα σας αρεσει εσας και τα κερασματα με εικονικες καριοκες και ευχαριστω δεν παιρνανε...περιμενω ρακι απο την μια και ρακι απο την αλλη. Αντε να πιω ρακομελα να ζεσταθω γιατι ερχεται χιονι.
Χρονια πολλα λοιπον!
Alkis Zopoglou & Kontrabando
Δεν ξερω πως ξεφυτρωνουν ετσι, τοσο ομορφοι ηχοι. Παλι απο ψηλα, απο Καβαλα αυτη την φορα. Ακουσα πριν λιγο στο ραδιο ενα κομματι απο τον δισκο Elephant. Alkis Zopoglou & Kontrabando.
Αυτο το οργανο που ειμαι τοσο αχρηστος να μην θυμαμαι ονομα και ειναι επιτραπεζιο και παιζεται με τα δαχτυλα ειναι τ ε λ ε ι ο!!!!!
σε σενα...
Γυρισα και σημερα ακουγα απο το πρωι απο 1-2 μαθητες για τον αγωνα της Γερμανιας με την Αγγλια στη Γερμανια σημερα. Φιλικο παιχνιδι εθνικων ομαδων. Τελευταια φορα που θυμαμαι να ειχανε παιξει ειναι 1η Σεπτεμβριου 2001, απο οπου και η φωτογραφια.
Με βαση το οτι οι δυο χωρες δεν εχουν τις καλυτερες σχεσεις. Αν και οι Αγγλοι ουτε με τους Γαλλους εχουν, με εμας, Ισπανου, Ιταλους και Πορτογαλλους υποθετω οτι εχουν επειδη ερχονται διακοπες, ηταν απο τις πιο ευχαριστες μερες των Αγγλων ποδοσφαιρωφιλων και οχι μονο. 1 - 5 μεσα στην Γερμανια με νικη μετα απο χρονια.
Δεν εδωσα σημασια στο παιχνιδι σημερα, κομματια απο την εκδρομη, πολυ δουλεια και παρουσιαση αυριο στο μεταπτυχιακο. Η αληθεια ειναι οτι θυμηθυκα τον αγωνα οταν κατεβηκα για λιγο κατω, ενω παιζοταν το παιχνιδι και τοτε θυμηθυκα.
1η Σεπτεμβριου 2001, ο αγωνας στην τηλεοραση, καθισμενος στο σαλονι. Φασαρια απο το σπιτι απο κατω. Μια μουρμουρα. Χτυπαει το κουδουνι και μπαινει ενας ξαδερφος μου με μερικες μπυρες. "Φανταστηκα οτι δεν θελεις εισαι κατω, οποτε εφερα μερικες μπυρες να δουμε το παιχνιδι μαζι, ουτε εγω γουσταρω."
Το ιδιο πρωινο ειχε πεθαινει η γιαγια μου 91. Ειχε μηνες σε κλινικη και το ευχομασταν αλλα οταν γινεται ειναι δυσκολο. Δεν μπορουσαμε να το πιστεψουμε οτι μια γυναικα που στα 88 της καθαριζε 2 σπιτια, μαγειρευε καθε μερα, εκανα τα ψωνια και για τα δυο σπιτια ανεβωκατεβαινωντας σκαλες συνεχεια, φτιαχνωντας γλυκα και πιτες για ολη την οικογενεια, οποτε περιμεναμε να φυγει. Ετσι λοιπον αυτος αγωνας εμεινε για παντα στη μνημη, για καποιον που ηταν περισσοτερο απο δευτερη μητερα μου. Με τον αδερφο και την μητερα να επωμιζεται το βαρος του μονη της, ειχα την γιαγια παντα διπλα. Και τα τεσσερα πιο δυσκολα χρονια ηταν τα χρονια μας στην Αθηνα, χωρις την παρουσια της. Χωρις να μαγειρευει και να μας προσεχει.
Το ιδιο βραδυ συνεχιστηκε με ενα τηλεφωνο στον Κωστα, να παω απο το σπιτι και να παιξω λιγο manager να ξεχαστω, να μην σκεφτομαι τιποτα και οσο εχει παει στο μαγαζι, μετα στο Φανκ να τον βρω να μου λεει βλακειες οπως παντα να γελαω και ο Τζο να μου ζηταει τραγουδια που μου αρεσουνε. Ενα τραγουδακι που βαζω ειναι το Junko Partner απο Dirty Dozen Brass Band. Θυμαμαι οτι το ειχα ζητησει απο Blues Wire- τελεια διασκευη, και απο τους Dirty Dozen Brass Band το Me like it like that, πρωτοακουσμενο απο Monie Monie Conniente. Το βραδυ ισως να ειχε τελειωσει με πατσα ολοι μαζι ή απλα μια αγκαλια και ενα tap on the back...
το ποστ στην γιαγια μου, τον Ηλια τον Αλκη και την Ευη που για διαφορετικους λογους δεν ειχαν ερθει και στον Κωστα.
Παιδεια...
Μου κολλησε ενοψει 17 Νοεμβριου...
Απο τις μερες του Χατζιδακι στο ραδιοφωνο και το cd Transformations του Κ.Βητα με πειραγμενα κομματια του Χατζιδακι.
Αυτο το mix ειναι δικια μου εφευρεση, μιξη. Με το Ευδοκια απο Στερεο Νοβα, το τραγουδι απο Transformations και το Robots απο Dousk
Don't believe everything you read
Ειχα γραψει για την συναυλια στο Βερολινο. Επειδη μας ειχε φανει πολυ χαζο να βρεθουμε για 24ωρες και βασικα το ταξιδι που θα κανω εγω. Sunderland - Edinburgh - Berlin και τουμπαλιν. Ετσι μεσα σε πολλες βλακειες που ακουστηκανε και σε σχεση με ενα σχετικο αρθρο σε μια εφημεριδα, αν θυμαμαι καλα. Αποφασισαμε να πουμε οτι ειμαστε και καλα αρραβωνιασμενοι και το βαλουμε στο facebook με τον γαμο στο Βερολινο. Οι ηλιθιες ιδεες!!!!
Οταν γυρισα στην δουλεια απο τις διακοπες, με ρωτησανε αν ειχα να πω κατι τελικα επρεπε να μου παρουνε δωρο...Δικαιολογουνται γιατι δεν ξερω ποια ονοματα ειναι για αντρες και ποια για γυναικες. Τον ΤερραΝεον στο exchange τον ρωτησανε αν ειναι gay. Ακουσαμε διαφορα ηλιθια σχολια απο φιλους και κεντρικο νοημα οτι εχετε χαζεψει τελειως.
Σημερα μλωντας με τον πατερα μου και λεγωντας βλακειες και στο οτι δεν εχω χρονο, μου ειπε φυσικα εχεις οικογενεια τωρα, εισαι αρραβωνιασμενος και γαμηθηκε στα γελια. Ειχα ξεχασει οτι ειναι στο facebook:) Το βραδυ μιλωντας με την μητερα μου το ανεφερα και τρελλαθηκε :) Πριν μερικες μερες μια οικογενειακη φιλη, της ειπε οτι ο γιος της, της ειπε οτι εχω αρραβωνιαστει αλλα δεν καταλαβε με ποιον. Υποθετω και να της ειπανε θα μπερδευτηκε...:) Η μητερα μου δεν ειχε ιδεα τι γινοτανε και απο που ηρθε... Δεν τις αρεσε η ιδεα να γραφω βλακειες. Μα γιατι...
Τεσπα...ειναι ενας καλος τροπος να φαινεται τι βλακειες μπορει να γραφει ο καθενας, και οτι δεν σημαινει οτι ειναι σωστες.
Καλο 3μερο....
That's Entertainment
Το αερικο προβληματιζει και προβληματιζεται...
Ξεκινησε τοτε. Εχω μπει σε μια διαδικασια παλης. Οχι ελληνορωμαικης. Κατι σε Δον Κιχωτη φερνω. Φοραω την πανοπλια και ορμαω. Σε φοβους που σερνω για χρονια και αγχοι. Συνυθως παραληρουσα. Εω αρχισει και παλευω τις τελευταιες μερες. Με διαφορους τροπους. Σκορ 4, τριλιζα, σκακι, μαξιλαροπολεμο, τεστ γνωσεων... Θεμα ψυχολογιας ειναι για να μαχηθεις. Δεν σημαινει οτι κερδιζεις παντα αλλα σημασια εχει αγωνιζεσαι.
Μιλαω με μια παλια φιλη τις τελευταιες μερες και μου περιγραφει ποσο εχω αλλαξει και πως. Ειναι πραγματα που δεν τα καταλαβανεις μονος σου. Αλλαζεις μαζι τους. Το ιδιο ειναι που σκεφτομαστε φιλους απο το σχολειο. Οταν ειμαστε μαζι νοιωθουμε 15 και συμπεριφερομαστε σαν 15. Κι ας εχουν καποιοι παιδια ή υπευθυνες θεσεις σε εταιριες.
Πως καταλαβαινω εγω οτι εχω αλλαξει? Χθες ηπια στον Paul Weller 7-8 pint και ειμαι χαλια. Γονατα ..Μεση...κεφαλι...Ισχιαλγια και πονοκεφαλος. Οτι χειροτερο... Γερασα, δεν ημουν ετσι παλια.
Πως ηταν χθες? Τ Ε Λ Ε Ι Α ! ! ! ! Σχεδον...Δεν επαιξε το Sunflower...Μπουχουχου :-(
Support ηταν οι The Rifles, καθολου ασχημοι. Αν μπειτε και στο myspace θα τους ακουσετε...αρκετα δυνατοι...Ηταν και η ευκαιρια μας να πιουμε οτι προλαβουμε γιατι μετα στον Weller ειχε χοροπηδηχτο. Λιγο μπυρα λιγο ουισκι...χαλια το αερικο...αλλα καταχαζοχαρομενο...Ειχα καιρο να παω σε συναυλια τελικα, ή ετσι ενοιωθα. Η συναυλια ηταν στην Metro Arena στο Newcastle, νομιζω οτι χρησιμοποιειτε και για αγωνες χοκευ. Μεγαλος χωρος υποδοχης. Με πολλα stands για μπυρες και αναψυκτικα, φαγητο και αναμνηστικα. Μολις θυμηθυκα οτι πηρα μπλουζα...... :-S Μετα βγηκες ο Paul.. Εγω μια ζαλαδα για το τι εγινε. Αλλα ακουσα αυτο, That's Entertainment... Δεν φανταζομουνα οτι θα το ακουγα ποτε λαιβ και σιγουρα οχι απο τον τραγουδιστη τους (The Jam).
Μου ηρθανε στο μυαλο διαφορα αλλα τραγουδια εκεινης της εποχης μου. Οταν αρχισα να ακουω μουσικουλα. Specials,
Who και το Quadrophenia (μπηκε στην λιστα το dvd και το soundtrack), Undertones BuzzcocksThat's Entertainment λοιπον...
Paul Weller
Σημερα ειναι η μεγαλη μερα!
Φευγω σε λιγο!!!
Ξεκινωντας απο τα παλια λιγος Paul!
Paul Weller - My Everchanging Moods
Paul Weller - Wishing on a Star
Η τελεια Ελλαδα
Χαζευα σειρες κατα διαστηματα απο Ελλαδα.
Η νεα μοδα λεει να εχουν και ατομα με ειδικες αναγκες. Καποιος με αναπηρικο στα Αγρια Παιδια και ενας τυφλος στους Ατιθασους. Αλλα ολα τα προβληματα στην τηλεοραση.
Ο τυφλος δασκαλος βρισκει αμεσως δουλεια και εχει και βοηθο για το μαθημα. Κινειται στην πολη χωρις προβληματα. Δεν χρειαζεται μεσα μεταφορας, ή ακομα και αν χρειαζεται δεν εχει προβληματα να βρει στασεις κλπ κλπ οποτε και δεν χρειαζεται να τα δειχνουμε.
Στα αγρια παιδια κυκλοφορει παντου χωρις προβληματα. Μενει σε διαμερισμα και πηγαινει σε διαμερισμα φιλων του χωρις να εχει προβλημα να μπει στο ασανσερ. Οι περισσοτερες παλιες πολυκατοικιες που ξερω στην Αθηνα που εχουν σκαλια στο ισογειο απλα ετυχε να μην ειναι αυτες. Κανενας δεν παρκαρει στις διαβασεις. Τα σημεια στα πεζοδρομια για καροτσια και αμαξιδια ειναι τελεια φτιαγμενα. Παλι δεν υπαρχει αναγκη χρηση μεταφοριου μεσου ή αυτοκινητου. Ετσι και αλλιως η Αθηνα ειναι μικρη και ολες οι μετακινησεις γινονται με τα ποδια...
Ας ειχανε την ιδια βουληση και οι αρχοντες να εξαφανιζουν τα προβληματα....
Καλο ΣΚ!!!!!!
Ανθρωποι με θεληση
1)
Οταν ειχα παει την προπροηγουμενη βδομαδα στο Εξετερ και παρακολουθησα ξανα μαθημα στο πανεπιστημιο με τον καθηγητη μου, μας ειπε μια ιστορια.
Ειχε παει περυσι στην Ιρλανδια για ενα συνεδριο. Ειχανε βγει για μπυρα το ενα βραδυ και αφου φτασανε στην pub το ενα μελος της παρεας τον ρωτησε αν ηθελε μπυρα. Ηταν μια γυναικα γυρω στα 50+. Πηγε και εφερε τις μπυρες σε μια γεματη απο κοσμο pub και εκατσε να μιλησουνε. Που ειναι το παραξενο? Η (ας πουμε) Μα ηταν τυφλη. Στην αρχη νομιζε οτι του κανανε πλακα. Πως μπορουσε καποιος τυφλος να παει σε μια γεματη pub μεχρι το μπαρ, να παραγγειλει και να γυρισει πισω στο τραπεζι, κρατωντας στα χερια του pint μπυρας?
Η Μα οταν ηταν να παει στο δημοτικο δεν μπορουσε να βρει σχολειο να την δεχτει. Βλεπανε οτι ηταν τυφλη και λεγανε στην μητερα της, οτι δεν μπορουσανε να δωσουνε καποιον για βοηθο, δεν ειχανε τα χρηματα. Ετσι δεν την γραφανε στο σχολειο. Αφου προσπαθησανε σε αρκετα, η μητερα της, της ειπε "Δεν παει αλλο" στο επομενο σχολειο θα σε παρατησω απ΄εξω, δεν θα πουμε σε κανεναν οτι εισαι τυφλη και θα πρεπει να βρεις μονη σου τον δρομο για την ταξη. Η σκεψη της ηταν οτι αν εμπαινε μεσα σε ταξη και την γραφανε στο παρουσιολογιο, δεν θα μπορουσανε να την διωξουνε γιατι θα ανηκε στην δυναμη του σχολειου.
Ετσι στο επομενο σχολειο την παρατησε απ'εξω και αυτη προσπαθουσε να βρει τον τροπο να μπει στο σχολειο και στην ταξη. Δεν ηξερε που να παει, ηταν ενας χωρος που δεν ειχε ξαναβρεθει. Τα αλλα παιδια αρχισανε να πεφτουνε πανω της, να της φωναζουνε που δεν τους εβλεπε, να την σπρωχνουνε και να πεφτει κατω. Ειχε καταφερει να την νομιζουνε για κανονικη. Καποια στιγμη ηρθε μια η κοπελα διπλα της (η Ζι) και την ρωτησε τι εχει. Η Μα της απαντησε οτι ειναι τυφλη και οτι δεν ξερει που να παει και τι να κανει. Η Ζι της ειπε να την πιασει απο το χερι και να πανε ΜαΖι.
Μπηκανε κανονικα στην ταξη και μετα εγινε οτι ειχε σκεφτει η μητερα. Μπηκε στο παρουσιολογιο, καποια στιγμη καταλαβε ο δασκαλος οτι ειναι τυφλη, ο διευθηντης φωναξε την μητερα, της εξηγησε οτι πρεπει να παρει την Μα γιατι δεν μπορουσε να της δωσει βοηθεια στην ταξη και η μαμα ειπε οτι δεν μπορουσανε να την διωξουνε γιατι την ειχανε γραψει και οτι ηταν σιγουρη οτι η κορη της θα τα καταφερει.
Απο τοτε οι ΜαΖι ειναι αχωριστες, ηταν μαζι και εκεινο το βραδυ. Τελειωσανε μαζι το σχολειο και αργοτερα το πανεπιστημιο και πλεον δουλευουνε με ατομα με ειδικες αναγκες. Η Ζι την βοηθησε να περασει μεσα απο ολες της δυσκολιες και να ανεξαρτητοποιηθει οσο περισσοτερο γινεται.
2)
Και η αλλη ιστορια. Αξιζει να την δει καποιος χωρις να ξερει τι θα δει.
θα γραψω κατι στα σχολια για αυτην.
Ruby Tuesday
Αλλο τραγουδι για Τριτη? Κατι σε I don't like Tuesdays? Μα μονο σε μενα να μην αρεσουν? Καποια προταση για το ποστ της παρ' αλλης Τριτης (την επομενη βδομαδα θα ειμαστε στα βουνα και λογιζεται ωραια)
Καλη βδομαδα! εστω και καθυστερημενα.
oo λυσεις και 0 λυσεις
Οσες μερες ημουνα Εξετερ για τις διακοπες, ειχα απειρες συζητησεις. Ειδικη Αγωγη, δουλεια, Αγγλια, αυτισμος, κατασκηνωσεις, μαστερ και ολα αυτα σε διαφορους συνδιασμους μεταξυ τους.
Με βαλανε να σκεφτω την "λυση" σε ενα προβλημα. Το καλο με τα μαθηματικα και τις εξισωσεις ειναι οτι ειναι λυση το "δεν υπαρχει λυση". Δυστυχως το "υπαρχουν απειρες λυσεις" δεν βλεπω να ισχυει καπου. Τεσπα ειναι κακο να κανεις focus γιατι χανεις το δασος...βλεπωντας το δεντρο.
Οσο και να εγραψα για την "λυση" ημουνα τοσο στο τρεξιμο που δεν το εβγαλα εκτος πτυχιακης. Μονο τωρα στο βουνο το σκεφτηκα λιγακι. Τι σου κανει ο καθαρος αερας...
Μαριλενα αυτος ειναι και αλλος καφες ή μετα να το γυρισουμε σε φαγητο...
Tο αμήχανο βήμα
Το σίγουρο είν' ότι ξεκίνησα πάλι αργά
Και πάω με τα πόδια, συνέχεια χαζεύω, κοιτάζω
Μυρμήγκια που σκάβουν στου κόσμου το ρήμαγμα
Μου λένε να σκάψω λιγάκι κι εγώ, μα διστάζω
Κι αν είμαι σε κάτι στ' αλήθεια καλός
Φοβάμαι πως είναι το αμήχανο βήμα
Μα εκεί προς το μέρος σου λάμπει ένα φως
Που δείχνει πως είσαι ο προορισμός
Κι αν είναι ένας τρόπος για να' ρθω είν' αυτός
Ν' αλλάζω στη διαδρομή συνεχώς
Το σίγουρο είν' ότι πηγαίνω στην ομορφιά
Μα μέσα μου αντίπαλος βιάζεται, τρέχει να φτάσει
Κοιτάω τ' όνομά του που αστράφτει στην αγορά
Ακούω το τραγούδι του που θέλει απλά να σου μοιάσει
Κι αν είναι σε κάτι στ' αλήθεια καλός
Φοβάμαι πως είναι ο μηχανισμός του
Μα εκεί προς το μέρος σου λάμπει ένα φως
Που δείχνει πως είσαι ο προορισμός
Κι ο δρόμος σου σίγουρα δεν είν' αυτός
Να μένω ο ίδιος, μα πιο βιαστικός
Το σίγουρο είν' ότι δεν υπάρχει σιγουριά
Στο δρόμο αυτό δεν υπάρχουν ταμπέλες και βέλη
Μονάχα ουρανός και αέρας και μοναξιά
Κι αυτό που η καρδιά μου συνέχεια κι ακούραστα θέλει
Κι αν είμαι σε κάτι στ' αλήθεια καλός
Το ξέρω πως είναι ότι απλά συνεχίζω
Κι εκεί προς το μέρος σου λάμπει ένα φως
Που δείχνει πως είσαι ο προορισμός
Θα φτάσω εκεί κάποτε- θα'ρθει ο καιρός-
Να σου τραγουδήσω να γίνουμε φως
Kanei kalo na eisai sto bouno kai sto kryo, pagwnoun oi skepseis, kai probaneis na skefteis. Blepeis pou exeis kanei la8h, pou exeis adikhsei kapoious, pote xrhsimopoieis tous allous san strwma kai pefteis panw tous gia na mhn poneseis.
Poly gelio, gelio san mikro paidi gelio opws exeis kairo na dwseis. Gelio gia na zesta8eis. Bregmenos kai pagwmenos enw to mualo se exei ta3idepsei makria. Aeroplano gia edw kai duo meres einai h sunaulia tou ston imagine ths monika. Unedited fortwmenh sto mp3. 3eskonisa kai to cd apo thn biblio8hkh kai exei kollhsei sto pc.
Einai h prwth fora pou noiw8w etsi, eimai hdh sta Xristougenna. Exw gurisei pisw gia giortes. Ftaei kai oti einai stolismena hdh ola. Psemmata etsi hmouna kai ta prwta 1-2 xronia sthn Agglia. Xwris stolismous kai fwtakia. Mono kai mono na gurisw. Shmadi? H doueia mou aresei. Alla... Ti allo exei meinei? Oti den exw grapsei edw einai gia oti prospa8eies gia allagh tous teleutaious mhnes. Edw ekei parapera, parapanw. Allages pou einai standby. Allages pou me afhnoun sta8ero.
Einai h prwth polh pou menw kai den exw agapisei, isws giati noiw9w proswrinos. Ypomonh mexri ta Xristougenna kai meta mexri to martio kai meta to kalokairi. Oxi gia allagh alla na mhn eimai proswrinos. Na 3erw poy 8a eimai.
Its funny. I was looking at past posts/months to find the one about Allenheads and its nice to have something to remind where you were. So you know were you stand now. Memories and songs, moments, you stuck and you can't get out of. Memories that feel so distant but happened "yesterday".
I tend to freeze when things are coming and i am anxious about them, or don't how to react. It's one of those days and night and weeks. I tend to throw everything off the table. Or break the table. Is this my "autism"?
(akouw to cd ths monika's kai einai apla teleio. to exw 3anapei e?)
I can't stay here anymore
The view of this sea upsets me
I wanna drive
But this car is full of ropes.
This car is full of reasons...
Should i turn up the music
Let the wheel, feel the beat
Surrender to the speed
Surrender to the speed?
What a stupid idea
What a awful idea
Head on...
Give me wine
Red or white
Make me drunk
Let my try
(Misery loves company - Monika)
Its the silliest question...Can I ask you something?
First, you already did and then if I say yes do I have to answer???
Ain't no mountain high enough
Την αλλη βδομαδα θα παμε με το κολλεγιο εκδρομη. Ειναι η ιδια εκδρομη με περυσι. Με καποιες εξτρα δυσκολιες, οι μαθητες χρειαζονται περισσοτερη επιτηρηση και βοηθεια και 1-1. Περυσι ειχαμε παει Απριλιο οποτε ειχανε συνηθισει εμας και το κολλεγιο και ειχανε βελτιωθει σημαντικα. Το κυριοτερο ομως ειναι οτι τον Απριλιο η μερα ηταν πολυ μεγαλυτερη και ειχαμε περισσοτερες ωρες για τις εκδρομες και οτι ο καιρος ητανε καλυτερος. Βροχες ειχαμε και περυσι αλλα σιγουρα θα ειναι περισσοτερες και περισσοτερη λασπη και κρυο!
Ετσι αποφασισαμε να παμε για σαββατοκυριακο σχεδον οσοι θα παμε και με τους μαθητες στην Lake District να δουμε πως ειναι και να σκεφτουμε διαδρομες και τι θα κανουμε. Ηταν τελεια και καθαρισε και το μυαλο λιγουλακι αλλα μουσκεψα, σαν παπακι νοιωθω. Ο καιρος ηταν καλος το Σαββατο πρωι αλλα απο Σαββατο απογευμα οι σκηνες γινανε βαρκουλες. 
Gay Fox???
Θα εγραφα για την σημερινη βραδια. Bonfire Night ή Guy Fawkes (και ας καταλαβε μια φιλη μου σημερα Gay Fox). Ενα ωραιο ποστ εχει γραψει η Σοφια. Να εκμεταλλευτω και γω τον χρονο μου σημερα να πιω ενα κρασι (σε μπουκαλι αναφερομαι) γιατι μαρτυρικες και με πονοκεφαλο οι δυο τελευταιες μερες.
Σκεφτομενος τις εκλογες στο Αμερικα μου ηρθε στο μυαλο ενα τραγουδακι. Ειναι το πρωτο στο player. Ειναι απο τα αγαπημενα τζαζοτραγουδακια για ξυπνημα. Ξυπνημα απο λιθαργο. Dropping Bombs in the White House - Style Council.
Monika αποψε στον Imagine!
Logicomix
Προχθες διαβασα στο "Μαθηματικα και Λοχοτεχνια" για ενα καινουργιο βιβλιο του Αποστολου Δοξιαδη. Δεν ξερω ποσα χρονια εχουν περασει που διαβασα το "Ο θείος Πέτρος και η εικασία του Γκόλντμπαχ". Θυμαμαι οτι το αρχισα σε τρενο προς Θεσσαλονικη. Εφτασα στο σπιτι και σηκωσα το κεφαλι οταν το τελειωσα. Ημουνα ηδη στο μαθηματικο και ειχα διαβασει ηδη "Το θεωρημα του παπαγαλου" του Guedj. Το οποιο ηταν το βιβλιο που με επεισε να μην μεταπτυχιακο σε μικροηλεκτρονικα αλλα να παω μαθηματικο που ηθελα απο μικρος. Καμμενα μυαλα.
Μεχρι τοτε τον Δοξιαδη τον ηξερα μεσω τηλεορασης, οχι με τις καλυτερες αναμνησεις, οταν απασχολουσε τον τυπο για το διαζυγιο του με την Βασια Παναγοπουλου . Δεν μπορουσα να πιστεψω οτι καποιος Ελληνας θα μπορουσε να γραψει τοσο ωραιο βιβλιο και βασικα σε σχεση με τα μαθηματικα. Καπου εκει διαβασα και απο τον Χρηστο Παπαδημητριου, το Τουρινγκ. Το βιβλιο πλεον λεγεται Τουρινγκ (Μαθηματα Αγαπης), υποθετω για να εχει πιο πιασαρικο τιτλο για την Ελληνικη αγορα. Αν θυμαμαι εχει γινει και πιο ροζ το εξωφυλλο απο καθαρα μαθηματικο/υπολογιστικο. Παραληρημα...
Το Logicomix, δεν το εχω διαβασει ακομα. Ειναι γραμμενο και απο τους δυο σε συνεργασια και με τους καλλιτέχνες Αλέκο Παπαδάτο και Annie di Donna για τα κομικ. Κυκλοφορησε προσφατα στην Ελλαδα και σε ενα χρονο σε Αγγλια και Αμερικη. Ειναι γραμμενο στα Αγγλικα και για περισσοτερες πληροφοριες μια βολτα σε καποιον που το διαβασε.
Ανυπομονω να το πιασω στα χερια μου!
In a Champagne Supernova...
Αντι για τα καθιερωμενα κολληματα της Δευτερας...Oasis...
Ακουσα πριν κανα μηνα οτι βγαζουν cd και σκεφτηκα ζουνε ακομα?
Πως τα φερνει η τυχη...(αν θελετε μουσικη στο τελος του ποστ...τωρα εχει μπλα μπλα)
Μιλουσα με εναν φιλο μου. Ο Terraneon, υπευθυνος για το ταξιδι στην Ολλανδια τον Μαιο, ενα στην Πραγα που δεν εγινε και ακουραστος ταξιδευτης κι αυτος που εχει σαρωσει ολα τα μηκη και πλατη της Ευρωπης. Ααα στο νησι δεν εχει ακουμπησει ακομα το ποδαρακι του και ουτε εχουμε καταφερει να συναντηθουμε καπου στα ξενα. Πραγα δεν πηγα, Ολλανδια το ακυρωσε αυτος και αλλα χαρουμενα.
Τελοσπαντων τον Φλεβαρη θα φροντιζει την μαμα πατριδα για ενα χρονο και θα κανει μια ακομα ευρωπαικη τουρνε να αποχαιρετησει την ελευθερη ζωη. Ετσι και ξεκινησε το M a s t e r p l a n και ετσι μου εστειλε την λιστα με τις πολεις και τις ημερομηνιες και μια σημειωση. 18 Ιανουαριου Βερολινο Συναυλια Oasis, περισσευει ενα εισητηριο. SOS!
Ετσι ψαχνωντας και εγω...βρηκα εισητηρια για μια μερα ακριβως, 24 ωρες, στο Βερολινο για πρωτη φορα, ετσι δικαιολογουμε και το ονομα 24hourpeople!!!! και δινωντας παρον στην συναυλια Oasis. Παιζουνε και εδω το καλοκαιρι αλλα τα εισητηρια φυγανε την πρωτη μερα και ο κοσμος ειχε στηθει απο βραδης στην ουρα. Ξερω καποιον που θα βριζει τωρα. Δεν λεω ονομα εχει blog παντως και εχασε ευκαιρια να παει σε συναυλια τον Δεκεμβριο:)
Ετσι ο στοχος απο την αρχη της χρονιας να πηγαινω σε μια συναυλια καθε μηνα παει καλα. Την Παρασκευη βγαινουν και εισητηρια για Snow Patrol τον Μαρτιο και...ετσι προς το παρον μενει κενος ο Φλεβαρης και γω δεν θα εχω λεφτα αυτο τον μηνα ουτε για το νοικι.
The Masterplan
Songbird
Sunday Morning Call
Champagne Supernova
Σχημα λογου (ή Συγκατοικοι ειμαστε ολοι στην τρελα και γω δεν εχω για νοικι!)
ps Το παρον Αερικο δεν εχει σχεση καμμια σχεση με το Αερικο 2008 που εχει κανει το βιντεακι στο Σχημα λογου.
Monika
Ακουσα σημερα στον Imagine, οτι εχουνε την Τεταρτη το βραδυ την Monika για live στο studio και την Πεμπτη το βραδυ ειναι στον Μυλο με 15 ευρω εισοδο. Να πατε και κανετε και ποστ με το πως ητανε. Αν δεν εχετε blog, ευκαιρια να κανετε....
Αλλιως θα τα πουμε Τεταρτη το βραδυ στον αερα του Imagine...
Καλη βδομαδα!!!
Halloween
Δυο φωτογραφιες απο κολοκυθες που βρηκα στο παρτυ.Μετα το παρτακι σε ενα σπιτι πηγαμε σε μια αγαπημενη pub που μπεκροπινα επι ενα χρονο.
Ολη μεσα στην καλη χαρα με πολυ χορο και αλκοολ. Δυο βιντεκια απο την pub.
 |
| From diafora |
Το δευτερο μου θυμιζει Django Reinhardt και το Minor Swing
 |
| From diafora |
Τελευταιο βραδυ σε ενα ομορφο μερος με ωραιες παλιεςαναμνησεις και ακομα περισσοτερες νεες.
Τωρα τα κεφαλια μεσα και απο αυριο δουλεια. Αλλα ερχεται το σαββατοκυριακο και το καλοκαιρι και και και και και και και..................
Ειμαι ακομα διακοπες, περιστασιακα στο ιντερνετ (γκουχου γκουχου) αλλα το reader εχει φτασει 130+ και συνεχιζει.
Ειχα ξεχασει οτι υπαρχει και το τραγουδι και σχεδον η Τσατσου.
και Ολες οι μικρες μου λεξεις απο Κορε. Υδρο.
Μου εχουνε κολλησει απειρα τραγουδια αυτες τις μερες το πιο καινουργιο ειναι χαλαρα δεκα χρονια πριν...
Μεσα απο σκεψεις αλλων
...Autism has a performative component, as known by every parent who struggled to meet the criteria for government and educational services for the child. For the social services agent, I must stress (and even exaggerate) Kamal's maladaptive behaviours. For his teachers, I stress Kamal's high intellect in order to avoid having him labeled as "mentally retarded". For his peers, Kamal performs "normality" in the context of the school playground by stifling his odd interests and masking social awkwardness in order to "fit in" with the other children. For those parents with whom I have shared the "secret" of Kamal, I carefully engineer their interpetation of his diagnosis to ensure that "understanding" for his oddities without engendering their alienation. Although there is a biological aspect to this condition named autism, the social factors involved in its identifacation, representation, interpration, remediation, and performance are the most important factors in the determination of what it means to be autistic, for individuals, for families and for society.
απο το βιβλιο μιας μαμας. "Constructing Autism:Unravelling the 'Truth' and Understanding the Social" της Nadesan (2005).
Θελω
Στους τιτλους στα "Αγρια παιδια" του Mega παιζει διασκευη το Heroes απο τους The Prefabricated Quartet.
Το θελωωωωωωωωωωωωωωωωωωωω!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Για ενα καλοκαιρι...
Το τελος της τριλογιας
Βρηκα σε διαφορα forum, το λεξικο της σκατουλας.
Ετσι κλεινει η τριλογια για την σκατουλα. Το πρωτο post με τιτλο Always look on bright side of life. το ειχε γραψει μια φιλη μου. Να μην πω ποια ειναι, γιατι δεν θελω να επεμβαινω στα προσωπικα της:P To δευτερο κλεμμενο. και αυτο ειναι το 3ο μερος. Νομιζω οτι αυτο ειναι τελειο, κραταω και το 1ο γιατι μου θυμιζει προσωπικες στιγμες.
Σκατούλα «φάντασμα» :
Ξέρεις ότι υπάρχει σκατούλα. Ίχνη της θα βρεις στο χαρτί υγείας και τίποτα στη λεκάνη.
Σκατούλα «κομάντο» :
Γλιστράει τόσο ομαλά και καθαρά που δεν τη νιώθεις. Κανένα ίχνος στο χαρτί, πρέπει να κοιτάξεις στη λεκάνη για να σιγουρευτείς ότι βγήκε.
Σκατούλα «βδέλλα» :
Μοιάζει πολύ με τη ζεστή πίσσα. Σκουπίζεις τον πισινό σου 12 φορές και ακόμα δεν έχει καθαρίσει. Στο τέλος αναγκάζεσαι να βάλεις κωλόχαρτο στο εσώρουχό σου για να μη λερωθείς. Αυτό το είδος σκατούλας αφήνει λεκέδες στη λεκάνη ακόμα και μετά από δυο φορές καζανάκι.
Σκατούλα «δεύτερη ευκαιρία» :
Έχεις χέσει, έχεις σκουπιστεί και είσαι έτοιμος να σηκωθείς όταν αντιλαμβάνεσαι ότι τελικά...έχεις κι άλλο!
Σκατούλα «εγκεφαλικό» :
Αυτό το είδος σκότωσε τον Έλβις. Δεν βγαίνει μέχρι να ιδρώσεις ολόκληρος, να τρέμεις και να κοκκινίσεις από το σφίξιμο. Προσοχή, προκαλεί εγκεφαλικό!
Σκατούλα «GILLY DIET» :
Χέζεις τόσο πολύ που χάνεις 5 κιλά.
Σκατούλα άμεσης δράσης ή αλλιώς γνωστή σαν την σκατούλα «αβγό»:
Σε 10 δευτερόλεπτα πρέπει να έχεις κάτσει στη λεκάνη, γιατί αυτή η σκατούλα βγαίνει κατευθείαν. Τις περισσότερες φορές έχει βγει το κεφάλι της απέξω πριν καλά καλά κατεβάσεις το παντελόνι σου. Έτσι νιώθεις ένα αβγό ανάμεσα στα πόδια σου.
Σκατούλα «Κινγκ Κονγκ» :
Αυτή η σκατούλα είναι τόσο μεγάλη που είσαι σίγουρος ότι δεν πρόκειται να πέσει αν δεν τη κόψεις σε μικρότερα κομμάτια. Αυτό το είδος συνήθως συμβαίνει όταν είσαι σε σπίτι άλλου.
Σκατούλα «ΒΙG SPLASH» :
Αυτή η σκατούλα χτυπάει το νερό πλαγίως και κάνει ένα μεγάλο SPLASH που βρέχονται τα κωλομέρια σου!
Σκατούλα «Λόγια του αέρα» :
Κάθεσαι επί ώρες και κλάνεις, αλλά σκατό γιοκ!
Σκατούλα τσιμέντο ή αλλιώς “Oh my God!” :
Εύχεσαι να είχες πάρεις αναισθητικό πριν βγάλεις αυτή την σκατούλα!
Σκατούλα «χέλι» :
Αυτή η σκατούλα είναι μαλ@κιά και με διάμετρο όσο ο αντίχειρας και είναι πάνω από 50cm.
Σκατούλα «φελλός» :
Ακόμα και μετά το τρίτο καζανάκι, ακόμα επιπλέει ατάραχο. ΔΕΝ ΦΕΥΓΕΙ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ! Επίσης συμβαίνει όταν είσαι σε σπίτι φίλων.
Σκατούλα «ο καυτερός Μεξικάνος» :
Ξέρεις ότι θα ξαναφάς όταν ο κώλος σου σταματάει να σε καίει.
Σκατούλα του μπεκρή :
Φαινόμενο που παρατηρείται μια μέρα μετά από βραδιά μπύρας. Σε νορμάλ φάση, οι κουράδες σας δεν μυρίζουν πολύ, αλλά αυτή είναι ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΒΡΩΜΕΡΗ! Και συνήθως είναι κάποιος απέξω που περιμένει να μπει στο μπάνιο. Αυτό το είδος επίσης συναντάται όταν είστε σε ξένο σπίτι.
Σκατούλα «η τρομαγμένη χελώνα» ή σκατούλα στρουθοκάμηλος :
Η συγκεκριμένη σκατούλα απλά ξεμυτίζει λίγο και μετά ξαναμπαίνει γρήγορα μέσα!
Σκατούλα «Βungee jumping» :
Αυτή η σκατούλα θα κρεμαστεί όλη από τον κώλο σας μέχρι να πέσει στο νερό.
Σκατούλα «το δαχτυλίδι της φωτιάς» :
Το συναντούμε όταν έχεις φάει πραγματικά πικάντικο φαγητό και νιώθεις τον κώλο σου σαν αναπτήρα, έτοιμο να κάψει τα πάντα στην τουαλέτα.
Σκατούλα του σακάτη :
Είναι το είδος της σκατούλας που σε καθιστά ανάπηρο, όταν μετά από μιας ώρας χέσιμο τα πόδια σου έχουν μουδιάσει από τη μέση και κάτω.
Σκατούλα «τώωωωρα βρήκε;» :
Είναι η σκατούλα που σε πετυχαίνει όταν είσαι κολλημένος στην κίνηση μέσα στο αμάξι σου.
Σκατούλα «μαλλιοτράβηγμα» :
Είναι το είδος της σκατούλας που τραβάει τις τρίχες του κώλου καθώς βγαίνει.
Σκατούλα «παλίρροια» :
Ονομάζεται η τεράστια σκατούλα που βγάζεις και όταν πατάς το καζανάκι βλέπεις το νερό να ανεβαίνει με μανία μέχρι να γεμίσει όλη λεκάνη.
Τοξική σκατούλα :
Είναι το είδος της σκατούλας που σε κάνει να λιποθυμήσεις και να πέσεις από την λεκάνη και στη συνέχεια να ξυπνήσεις σε καραντίνα!
Σκατούλα «Χειροβομβίδα» :
Είναι το είδος της σκατούλας που βγαίνει σε χιλιάδες κομμάτια το δευτερόλεπτο με εκρήξεις σκατών που γεμίζουν όλη τη λεκάνη.
Σκατούλα «9 μποφώρ» :
Όταν κάθεσαι και κλάνεις για πολλή ώρα και δυνατά που δεν χρειάζεσαι πια χέσιμο.
Σκατούλα «ΟΧΙ ΡΕ ΠΟ*ΣΤΗ!» :
Χέζεις τόσο πολύ που σκουπίζεσαι μανιωδώς και τελικά μένεις χωρίς χαρτί, φωνάζοντας «ΟΧΙ ΡΕ ΠΟ*ΣΤΗ!».
Σκατούλα «χωρίς τέλος» :
Είναι το σκατό που συνεχίζει να βγαίνει σαν μπιζέλι και όταν ξεκινάς να σκουπίζεσαι το στομάχι σου γουργουρίζει και ΞΑΝΑΧΕΖΕΣΑΙ! Η διαφορά με την σκατούλα δεύτερης ευκαιρίας είναι ότι αναφέρεται σε 3-4 συνεχόμενες φορές!
Σκατούλα «Αγγούρι» :
Είναι το είδος της σκατούλας που νιώθεις σαν να κάθισες σε ποδήλατο χωρίς σέλα. Συνήθως αυτή η αίσθηση κρατάει για ώρες.
Σκατούλα «Η νύφη και τα παρανυφάκια» :
Είναι η οικογένεια κουράδων που στην αρχή βγαίνει το μεγαλύτερο σκατό (νύφη) και στη συνέχεια τα μικρότερα (παρανυφάκια).
Σκατούλα "Καθιστική διαδήλωση" :
Είναι η σκατούλα των δυσκοίλιων! Δεν βγαίνει με τίποτα, αν δεν βελτιωθούν οι συνθήκες διαβίωσής της! Προσοχή, αν δεν θέλει να βγει, μ-η-ν την πίεσετε! Δεν παίρνει από λόγια! Κίνδυνος να μετατραπεί σε σκατούλα "εγκεφαλικό".Απαραίτητα εργαλεία : Εφημερίδα, περιοδικό, nintendo, psp ίσως και laptop και πολλή υπομονή.
Σκατούλα "Λαθρεπιβάτης" :
Αυτή η σκατούλα (ένα κομμάτι της έστω) που βγαίνει μαζί με την κλανιά χωρίς να το περιμένεις.
Σκατούλα της χαράς ή αλλιώς σκατούλα "κλόουν" :
Αυτή η σκατούλα συναντάται σε χαρές και πανηγύρια, όταν από το πολύ γέλιο μας φεύγουν βρώμικες ποσότητες με αποτέλεσμα να λερωθούμε. Η σκατούλα αυτή συνήθως ακολουθεί μετά από 2-3 κλανίτσες και γούρλωμα των ματιών.
5 ερωτησεις
H M με προσκαλεσε σε ενα μπλογκοπαιχινιδο. 5 ερωτησεις σε ενα παιδι, εναν παλιο ερωτα, ενα μεντιουμ, ενα φιλοσοφο και σε εναν καθρεφτη.
Στο παιδι...Παμε να παιξουμε...
Σε εναν παλιο ερωτα...Με σκεφτεσαι ποτε...
Ενα μεντιουμ...Ποτε θα παραδωσω (ή καλυτερα ποιος εκρυψε τον supervisor ή γιατι μου το κλεινει οταν τον παιρνω στο κινητο)...
Ενα φιλοσοφο...Τι πινεις και δεν μας δινεις...
Σε ενα καθρεφτη...Ποτε θα φυγουμε απο δω...
update: Οι απαντησεις της Μαριαλενας:
Σε ένα παιδί...
χιχι...πάμε κι ας τις φάμε?
Σε έναν παλιό έρωτα...
Πόσο αλλάξαμε?
Σε ένα μέντιουμ...
Θέλω αλήθεια αυτό που θέλω?
Σε εναν φιλόσοφο...
Τσιγαράκι, πριν τα κάνουμε πράξη?
Σε έναν καθρέφτη...
Με θυμάσαι?
Kαλω να παιξουν, Μαριαλενα, Romfea,Σοφια, Γκρινιαρη. Μου αρεσε η ιστοριουλα της Μενεξεδιας.
Subscribe to:
Posts (Atom)