Αποχαιρετισμοι #2

Ειμαι στο πανεπιστημιο, αναμεσα στο de-briefing (πως λεγετε στα ελληνικα? ανασκοπηση? )του master και στην εξοδο μας για φαγητο και μπυρες ολοι μαζι - τουλαχιστον οσοι ειμαστε ακομα εδω. Φυσικα κλεισαμε επεισοδιακα και συνηθισμενα, η αιθουσα ηταν κλεισμενη και επρεπε να αλλαξουμε...το βανακι για την εκδρομη ειναι 14+οδηγο θεσεων και οχι 17+οδηγο οπως νομιζε ο καθηγητης και ειμαστε 18. Μερικοι ανθρωποι δεν αλλαζουν ποτε...παρολα αυτα ειναι απο τους καλυτερους καθηγητες που εχω γνωρισει και εχω γνωρισει αρκετους σε 2 πτυχια και ενα μεταπτυχιακο. Κυριως γιατι δεν πιστεψε ποτε οτι εχει δικιο αλλα ηθελε να συζηταμε, να αμφισβητουμε την γνωμη του οσο αυτος την δικια μας ισως και περισσοτερο και οτι μας εμαθα να βλεπουμε απο αλλες οπτικες γωνιες και κυριως να ξερουμε οτι υπαρχουν. Αλλα θελω να γραψω αλλη φορα γιατι εμαθα απο/για την εκπαιδευση...Ειμασταν ετεροκλητο group με πολλες ιδιαιτεροτητες και διαφορες αλλα με αγαπη και υποστηριξη. Αν μου ελεγαν πριν 12 μηνες οτι ενα γκρουπ 15 Ελληνων και Κυπριων θα δουλευαν μαζι για ενα χρονο, χωρις κοντρες και παντα αλληλεγυα θα τον θεωρουσα τρελλο και ειμαι περηφανος που ημουνα μερος αυτου του γκρουπ.

Οι σταγονες που μαζευτηκαν πριν 9 μηνες στα συννεφα του Εξετερ, γιναν σταγονες στο γυαλο και πλεον θα σκορπιστουν στις θαλασσες της Κυπρου, της Ελλαδας, της Αγγλιας, της Σκωτιας της Σ.Αραβιας της Ταιβαν της Μογγολιας και οπου μπορουμε να φτασουμε.

CU when ICU my friends

Ευχαριστω.....

Αποχωρισμοι μερος 1ο

Αυριο ειναι η τελευταια μερα στο σχολειο στην πρακτικη μου. Δεν μπορω να πω παρα πολλα πραγματα γιατι τα πολλα λογια μαλλον θα το καταστρεψουν, εχω αρχισει και νοιωθω χαλια γιατι δεν μπορω τους αποχαιρετισμους και αυριο ειναι η αρχη με την πρακτικη, την παρασκευη ειναι η συνεχεια με το master.

Δεν με πειραζει που δεν θα ξαναδω τις πεντε-εξι κοπελες που ειμασταν μαζι στην ταξη, αυτες κανουν τον κυκλο τους και ξερω απο οσο εχουμε μιλησει οτι ειναι πολυ χαρουμενες που δουλευουν στο συγκεκριμενο ειδικο σχολειο. Με πειραζει που δεν θα ξαναμαθω για τα παιδια, πως μεγαλωνουν, πως ειναι, τι θα κανουν μετα απο αυτο το σχολειο, ειναι και μικρα 4-6 χρονων και ειναι και πολυ γλυκα. Μπορει να μην ειχαν λογο ή δομημενο λογο αλλα με ενα βλεμμα καταλαβαινες τα παντα.

Το αγχος της επομενης μερας...δεν ηξερες ποτε για ενα-δυο απο τα παιδακια αν τα ξαναδεις το επομενο πρωι. Και φυσικα καθε μερα ηταν διαφορετικη, ποτε με προβληματα συμπεριφορας απο τον ¨Γιαννη¨ και αγκαλιες ολη μερα απο την ¨Κατερινα¨ και την επομενη με αγκαλιες απο τον ¨Γιαννη¨ και προβληματα συμπεριφορας απο την ¨Κατερινα¨.

Δεν θα ξεπερασω το προβλημα του αποχωρισμου με τα παιδια, οχι οτι μπορω με τους φιλους μου, αλλα ειναι τα πρωτα παιδια που ημουνα μαζι τους σε ταξη και ειναι ακομα πιο δυσκολο. Ειναι και ενα κοριτσακι, απο τα πιο δυσκολα στην ταξη, που μολις με δει τρεχει πανω μου και με αγκαλιαζει και απο οτι μου ειπανε δεν το εχει κανει ποτε σε κανεναν. Ειναι να μην θες να το παρεις σπιτι σου?

Κολληματα #4 (18/6 - 24/6)

Σταγόνες στο γιαλό - Αλκινοος Ιωαννιδης
Για σενα μονο- Δημητρης Μητροπανος
Το καλοκαιρι θα 'ρθει - Φοιβος Δεληβοριας
Sunny - Jamiroquai
In funzione di nessuna logica - Carmen Consoli
Postcards from Italy - Beirut
(This is not a) Love Song - Nouvelle Vague

Αερικο - Παυλος Παυλιδης
" Σβήνω απ'την άμμο όλα τα χνάρια
απόψε που σε κυνηγάνε,
ξέρεις δε φταίνε τα λιοντάρια,
αν μείνουν νηστικά πεινάνε...
Υποταγμένα σε κριτές,
υποκριτές και τους μοιραίους
κήρυκες που από ουρανούς
κι από άμβωνες ωραίους...
λένε πως σ'έφερε ως εδώ
μαύρο καράβι,μέγα πάθος
όμως το ξέρουν κατά βάθος...

Αερικό είσαι,αερικό...
Αερικό είσαι,αερικό...

Όσοι δε θέλουν να θυμούνται
πότε και που αντισταθήκαν,
ποια τείχη γκρέμισες και βγήκαν,
ποιες φυλακές να μη φοβούνται...
τώρα σε θέλουνε σκυφτό,
τώρα σε θέλουν νικημένο,
ανήμπορο κι υποταγμένο
για να ξεχνάνε αυτό που ήταν...
Θα 'ρθει μια μέρα ένα παιδί,
τη μέρα που θα επιστρέψεις,
θα 'ρθει αυτό,μην το γυρέψεις
και θα σου πει...

Αερικό είσαι,αερικό...
Αερικό είσαι,αερικό..."

Sunday afternoon walk 24.6

Καλοκαιρινο φεστιβαλ του Εξετερ - ¨Ευρωπαικη αγορα¨














Το κακο ειναι οτι ονειρευομουνα τι θα φαω μετα...ενα τεραστιο λουκανικο...και δεν το εβγαλα φωτογραφια και το βασικοτερο οτι δεν αγορασα μπρικι...και εχω τον ελληνικο και περιμενει... [και ας ειχε πει καποια οτι θα μου εδινε μπρικι...ναι, σε σενα στην ¨πατριδα μου¨ μιλαω:)]

Κολλήματα #3.9

Τον τελευταιο καιρο το λαπτοπ σιγοτραγουδουσε ενα ρυθμο.....γνωστο μου τραγουδι...και ηξερα οτι κατι σημαινε και επρεπε να βρω ποιο ειναι....

Χθες το πρωι το βρηκα.....

Ειναι ενα τραγουδι των James που παει...

Craaaaaasssshhhhhhh....Craaaasssshhhhhhh...Craaaasssshhhh....

Ο ασθενης εχει παει στο γιατρο...laptop clinic...και περιμενω την νεκροψια....:)

Η γκρινια βοηθαει (...με τον καιρο)!!!!

Γκρινιαζα για τον καιρο στο χθεσινο post...και μου εκανε καλο!!! Συνεχισε να βρεχει ολο το πρωι και να συνεχιζεται η μελαγχολια μου αλλα κατα τις 6 αρχισε να φαινεται ο ηλιος και δεν εχασα ευκαιρια...Μια ερευνα και το highlighter στην τσαντα, στο mp3 Ζακ Στεφανου, Beirut, Δεληβοριας και ΕΞΩ!!!!

Ευτυχως ο καιρος παρεμενε καλος με τον ηλιο να σε ζεσταινει, ενα ανεπαισθητο αερακι να σου θυμιζει που βρισκεσαι και η διαθεση που ειχε αραξει με μια κουβερτουλα να μην την τρυπαει η υγρασια των προηγουμενων ημερων να αρχιζει να ξυπναει...
Βλεποντας το ποταμι απο ψηλα αρχισε να πεταει και η διαθεση μου για βολτες...ακομα και για διαβασμα...

Συνεχιζοντας την βολτα μου και εχοντας ηχους στα αυτια μου απο τρομπετες και ακορντεον απο τους Βeirut εφτασα στο ποταμι χωρις πολυ κοσμο αλλα με πολυ ηλιο πλεον και ζεστη.


και καθησα στην αγαπημενη pub για διαβασμα ...







διαβαζοντας σκληρα....μεχρι να αρχισει να πεφτει ο ηλιος
















Ο γυρισμος ηταν γρηγορος, οπως γρηγορα αρχισε να πεφτει και η θερμοκρασια....

English Summer Rain

Τελικα δεν ειναι να κανονιζεις κατι σε αυτη την χωρα...λογω καιρου βασικα. Ειχαμε κανονισει χθες το απογευμα να παμε στο ποταμι να δουμε την μεγαλυτερη μερα του χρονου να "φευγει" αλλα...ξεχασε να ξημερωσει, τα φωτα στην πολη μεινανε ανοιχτα ολη μερα...ειχε μια φυσικη μαυριλα απο αυτα τα γλυκα συννεφακια που μονο νερο και λασπουλες σου φερνουνε και συνεχιζουνε να τα φερνουνε μεχρι που καποιος να κλεισει την βρυση. Η ιδεα ειχε τεραστια αποτυχια γιατι λογω καιρου δεν θα καταλαβαιναμε ποτε θα δυσει ο ηλιος και βασικα θα τρεχαμε με panadol και depon σημερα και με το θερμομετρο στο στομα απο την βροχη και το κρυο....:(

Του χρονου παλι!!!!!


Παντως η διαθεση ολων απο τον καιρο ειναι τελεια!!!! Τα μηνυματα στο msn ηταν του στυλ:
Einai poli skataaaaaaaaaaaaaaaa o kairossssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssss

οχι αλλη βροχη!!!!!

English summer rain seems to last for ages...

i'm so sick of rain, so tired of this weather!!!

...δε πα να έχει συννεφιά...θα πάρω μαρκαδόρο και θα τον ζωγραφίσω τον ήλιο...με τεράστιες ακτίνες...να "νοιώθω" ότι με καίνε...


English summer rain seems to last for ages.
Always stays the same, nothing ever changes
(Placebo)

Η Θεια Κωμωδια

Αν κατι λατρεψα μουσικα φετος ειναι οι The Divine Comedy, τους ηξερα απο τα National Express και το Everybody Knows αλλα δεν ειχα δωσει ιδιαιτερη σημασια, και τυχαια επεσε στα χερια μου μια διασκευη τους, απο ενα απο τα αγαπημενα μου τραγουδια των Smiths - "There is a light that never goes out" και κατι αλλαξε μεσα μου. Μετα βρηκα αυτο το videaki απο το "Our mutual friend" και αρχισα να τους ψαχνω παραπανω. Μου αρεσει το στυλ του Neil Hannon με το ποτο στο χερι, σαν να τραγουδαει με την παρεα του. Η ορχηστρα μαζι με το στυλ μου θυμιζει συναυλιες του Stuart Staples και των Tindersticks. Αρχοτερα ανακαλυψα και το "A lady of a certain Age".

Going Underground

Αν υπαρχει πετρελαιο στην Αγγλια θα το βρει η διαθεση μου...Εχει αρχισει και σκαβει πολυ βαθια και κατεβαινει και κατεβαινει...
Νοιωθω σαν...πως το περιγραφουμε αυτο...ισως βαρεμαρα με αγχος....αλλα μαλλον απλα :ΑΔΙΑΘΕΣΙΑ ...κλειστο το msn, χαμηλωμενο το σταθερο και αναγκαστικα το κινητο και τα voip ανοιχτα να μην τρομαζουν οι δικοι μου....Ορεξη για διαβασμα 0...

Το μονο καλο ειναι οτι ακουσα πρωτη φορα τον αδερφο μου να μιλαει...απο το τηλεφωνο βεβαια...αλλα ειναι ωραιο να εχεις εναν αδερφο 28 χρονια μικροτερο...και να τον ακους να μπεμπεδιζει... Το αλλο καλο ειναι οτι αυριο παω σχολειο της πρακτικης μετα απο 3 μηνες... μου εχουν λειψει τα μικρα μου...και ας με γεμισουν μιξες (καποιο θα ειναι αρρωστο δεν μπορει) και ας με δαγκωσουν ή με πασαλειψουν με το φαγητο τους. Οσο λιγο κι αν με ανεβαζει αυτο, σκεφτομαι οτι ισως ειναι η τελευταια φορα που τα βλεπω, στην καλυτερη να προλαβω ακομα μια φορα την αλλη βδομαδα και η διαθεση βαζει μπροστα το τρυπανι της και σκαβει τραγουδωντας ενα τραγουδι απο τα παλια "I'm going underground..."

Κολλήματα #3 (11/6-17/6)

Θέλω να πιω μαζί σου ένα τσιγάρο
για μια στιγμή να γελαστώ
και να ξεχάσω, ν' αρνηθώ πως είμαι μόνος

(Χρήστος Θηβαίος)

Gas - Matisse
These Are The Days Of Our Lives - Queen
Not An Addict - K's Choice
I Think of London - The Asphalt Ribbons
Svalutation - Fratelli Sberlicchio
Dancing Queen - Raining Pleasure
Στα ειπα ολα - Σωκρατης Μαλαμας

Στρουμφο-διαπαιδαγωγηση

Ειχα σκοπο να γραψω κατι αλλο σημερα, αλλα πριν γραψω, ξεκινησα να διαβαζω την σημερινη Ελευθεροτυπια. Εκει διαβασα για το videaki απο το ΑΤ Ομονοιας. Ειχα ακουσει κατι της τελευταιες μερες, αλλα δεν ειχα δωσει σημασια. Εχω μαθει τοσα χρονια να φιλτραρω της ειδησεις απο Ελλαδα, γιατι συνηθως μου προκαλουν γελιο. Η πικρα και η στεναχωρια για την Ελλαδα και καποιες καταστασεις εχει περασει απο καιρο. Δεν λεω οτι στην Βρετανια ειναι καλυτερα, αλλα στην Ελλαδα τα τελευταια 2 χρονια ειδικοτερα νομιζω οτι εχει παραγινει. Δεν ξερω...θεληση καποιων στην παρουσα κυβερνηση να ενισχυσουν την ακροδεξια? Ισως να προσπαθουν να τονωσουν την αισθηση της μεσα στο κομμα για τις επερχομενες εκλογες. Ειμαι σιγουρος οτι παρομοια περιστατικα θα βρει καποιος και παρομοια χρονια αλλα, ή εστω τυπικη παραιτηση εδειχνε καποια ευαισθητοποιηση για μενα...αλλα τωρα? τιποτα... κενο...

Δεν ξερω ποιος θα πειστει απο δηλωσεις του αστυνομικου " Εγω οτι εκανα το εκανα για πλακα, δεν ειχα παρει στα σοβαρα το περιστατικο."

Ενα ωραιο post για τα μεμονωμενα περιστατικα απο την αστυνομια, ειδα στο sourotiri.
Στην Ελευθεροτυπια μου κινησε την περιεργεια, και εψαξα λιγο παραπανω το θεμα, το σχολιο ενος αναγνωστη στην στηλη "Προσωπα και προσωπεια" «Μόλις είδα το βίντεο με το παιχνίδι που έπαιζαν τα Αλβανόπουλα, με την καθοδήγηση των εμπνευσμένων εμψυχωτών-αστυνομικών, στο Τμήμα Ομόνοιας. Συνεργάζομαι, ως παιδαγωγός-εμψυχωτής, με παιδιά Δημοτικού, εδώ και πολλά χρόνια. Ενιωσα ένοχος που τόσα χρόνια δεν σκέφτηκα να τους το μάθω!!! και σκεφτηκα τι παραδειγματα παιρνουν τα παιδια? Ειμαι σιγουρος οτι εστω ελαχιστα, την επομενη το πρωι θα αρχισαν να παιζουν αυτο το παιχνιδι... να δινει οδηγιες το "0", στον "1" και στον "2" να αλληλοχτυπιουνται. Ισως ειναι μια καλη ιδεα στο πως να μαθουν τα παιδια τους αριθμους. Ειδικα για παιδια που θα εχω στο μελλον και αυτοτραυματιζονται θα ειναι η τελεια ευχαριστη εκπαιδευση.

Οσα χρονια ζω στο εξωτερικο και μπορεσα να κρινω την Ελλαδα συγκρινοντας, βεβαιωνομαι για τον ρατσισμο των Ελληνων, ειτε ειναι σε μη-Ελληνες, ειτε ειναι σε ΑμΕΑ ή σε οποιαδηποτε αλλη μειονοτητα και λυπαμαι. Το ιδιο ισχυει και σε αλλες χωρες, αλλες ας πουμε εδω ειναι κατα περιοχες πχ:Λιντς , Μπραντφορντ και οχι τοσο Μπραιτον ή Εδιμβουργο ή σε συγκεκριμενες ομαδες ανθρωπων.

Θελω να πιστευω μπορει να αλλαξει η νοοτροπια καποιων και σιγουρα αρχιζει απο τα μικρα παιδια, και σιγουρα οχι με την στρουμφο-διαπαιδαγωγηση του ΜπαρμπαΠολυδωρα και
των υπολοιπων στρουμφ του.

Penzance - St Ives (Cornwall)

Η Κορνουαλη (Cornwall) ειναι το νοτιοδυτικοτερο κομματι του Ηνωμενου Βασιλειου. Εκει υπαρχει και το Land's End που ειναι το δυτικοτερο σημειο της Αγγλιας. Κατι βραχια δηλαδη που εχουν γινει τουριστικο αξιοθεατο...Χαραμιζεται το αναλογο κομματι στη Γαυδο...:P Ειναι, οπως και το Ντεβον (Devon), απο τα πιο τουριστικα μερη της Αγγλιας και εχει καποιες πανεμορφες ακρογαλιες με χρυση αμμο.

H Πενζανς (Penzance) ειναι μια μικρη γραφικη πολη 20.000 κατοικων. Γνωστη στο
παρελθον για τους πειρατες της. Λογω και του πανεμορφου Αγγλικου καιρου τον Ιουνιο, η πολη ηταν ερημη...:(
Το κεντρο της πολης
Κοιτωντας την απεναντι πλευρα της πολης μεσα στον καταγαλανο πρωινο ουρανο της Αγγλιας
Ενα πειρατικο πλοιο -μαγαζακι- στο λιμανι της Penzance



Tο βορειο κομματι της Cornwall(St Ives και to πιο γνωστο Newquay) ειναι εκτεθειμενο στον Ατλαντικο Ωκεανο και ειναι διασημο στους surfers. Το St Ives ειναι μια μικρη τουριστικη πολη με απο οτι ειδα τεσσερις παραλιες (τρεις σε αυτη την φωτογραφια και αλλη μια που φαινεται πιο κατω). Μου αρεσε το στυλ της, για τουριστικο θερετρο στην Βρετανια, γιατι ειχε θαλασσα, -οχι- ηλιο αλλα ειχε και το κλασικο της Αγγλιας με τις pub και τα μαγαζακια, αλλα χωρις τους τελειωμενους Αγγλους που θαυμαζουμε τα καλοκαιρια στην Ελλαδα και ολα τα σαββατοβραδα εδω. Ειχε οικογενειες να παιζουν με τα παιδακια τους. Σαν νορμαλ ανθρωποι!!!

Παντως μου εκανε εντυπωση η παλιρροια. Εχω ξαναδει, σε σημειο να το αντιλαμβανομαι, νομιζω στο Μεσολογγι, αλλα οχι σε τετοιο σημειο. Στις δυο επομενες φωτογραφιες ειναι σε αμπωτη και τριτη οταν ανεβαινει η σταθμη (πλημμυριδα). Ηταν πολυ παραξενο που οι βαρκες ειχαν μεινει στην αμμο.




Τουλαχιστον η βολτα μας τελειωσε σε αυτη την παραλια και ανταμειφθηκαμε με ενα παγωτο οι γενναιοι και ζεστο καφε οι υπολοιποι...:) Μπηκαμε και μεχρι το γονατο μεσα στη θαλασσα και παγωσαν τα ποδια μας...Αλλα υπομονη οπου να ναι θα κατεβω για ενα κανονικο μπανιο...ελπιζω να προλαβω ενα :'(

24 hour people

Η' αλλιώς το κανονικό πρώτο pοst...

Γιατί το blog, 24 hour people? Νομίζω περισσότερη ώρα μου πήρε να βρω διεύθυνση παρά να γράψω το πρώτο pοst και να ετοιμάσω το blog. Η προφανής επιλογή aeriko χρησιμοποιείται ήδη και αρκετά άλλα που δοκίμασα ήταν και αυτά ήδη χρησιμοποιημένα. Εκείνη την μέρα είχα ακούσει ένα τραγούδι των Happy Mondays το 24 Hour Party People. Και... Αυτό ήταν...Δεν μπορώ να πω ότι κάνω 24ωρα παρτυ, ειδικά φέτος με το κατα καιρούς τρέξιμο αλλά 24ωρος έχω γίνει, ειδικά τον τελευταίο καιρό. Από τότε που άλλαξε η μέρα και ξημερώνει νωρίς, σχεδόν 2μιση μήνες, πρέπει να έχω χάσει το ξημέρωμα ελάχιστες φορές. Λίγο ότι μου αρέσει να διαβάζω βράδυ, μέσα στην ησυχία της πόλης και της εστίας στην συγκεκριμένη περίπτωση, λίγο ότι τρελαίνομαι να βλέπω την ανατολή, είτε είναι εδώ, περπατώντας στην πόλη με ένα mp3 στα αυτιά ή/και διαβάζοντας, είτε μετά από ξενύχτι στην Ελλάδα ή συζητώντας με φίλους κάνοντας βόλτες και σε κατασκηνώσεις (από όπου και η φωτογραφία). Ακούγοντας ράδιο και μαθαίνοντας τα πρώτα νέα από Ελλάδα και τους τίτλους των εφημερίδων και ακούγοντας το καλημέρα των ανθρώπων, ότι μου αρέσει περισσότερο δηλαδή, με το που ξυπνάει κάποιος να (μου) λέει καλημέρα...(μια καλημέρα ειν αυτή, πες τη κι ας πέσει χάμω...όπως λέει και το τραγούδι). Ακόμα και στο στρατό, στο χειρότερο μου μέχρι τώρα για το πρωινό ξύπνημα, με έφτιαχνε απίστευτα να ακούω ράδιο όταν ξυπνούσα. Γενικά αφού δεν είχα μαθήματα και μπορούσα να ξυπνάω ότι ώρα θέλω...με βοηθούσε αν και το άρχισα με τις εργασίες που είχα λίγη και καλή παρέα...

Σκέψεις γιατί το blog με βοηθάει να βάζω σε σειρά τις σκέψεις μου και καταγράφοντάς τες, μπορώ να τις δω στο μέλλον και να δω, πόσο άδικο είχα ή όχι και να μπορεί κάποιος να συμφωνήσει και να διαφωνησει. Ήχοι η μουσική είναι ένα μεγάλο κομμάτι της ζωή μου , η πρώτη κίνηση το "πρωί" είναι να ανοίξω το laptop να ακούσω μουσική και μονίμως κυκλοφορώ με ένα mp3 όταν είμαι έξω και πριν την "άνοιξη" των Napster, Emule κλπ όλα τα λεφτά μου καταλήγανε σε cd. Εικόνες ένα κόλλημα μου είναι οι φωτογραφίες, Να τραβάω ή να βλέπω. Ακόμα και όταν δεν φωτογραφίζω, «βλέπω» μέσα από ένα φωτογραφικό σκόπευτρο.

In my dream I was drowning my sorrows
But my sorrows, they learned to swim (U2 - Until The End Of The World)

Το οποίο το συνδέω με τα "Σύννεφα του γιαλού" του Γιάννη Χαρούλη
"Τη θλίψη απ' τα μάτια μου να πάρεις
και να τη ρίξεις στου πελάγου το βυθό
κι αν τύχει μες σ'ανέμους να χαθώ
μη μ'αρνηθείς, μη μ'αποπάρεις"

!@#*&^&?%# ( ή αλλιως νεύρα)

Οσο διαβαζεται το post



Τι πιο ωραιο απο το να προσπαθεις να ξεφυγεις απο μια θλιμμενη νυχτα, δειτε το χθεσινο post αλλα αντι για ενα φιλο σκεφτητε μια φιλη, με το να προσπαθησεις να χαθεις στις λεξεις αρθρων και απαντησεων στα ερωτηματολογια της ερευνας σου. Ειδικα αν την επομενη εχεις σκοπο να κανεις συναντηση με τον supervisor και πρεπει να καλυψεις καποια υλη της ερευνας και να την αναλυσεις.

Τι κανεις λοιπον? Βαζεις στο ραδιο (στο pc δηλαδη) Μελωδια να ακουσεις "Το soundtrack της νυχτιας" αφου βολευει και η ωρα. Φτιαχνεις το καφεδακι σου. Περνας την πρωτη ωρα τακτοποιωντας το δωματιο και την επομενη ψαχνωντας να βρεις που εχεις τακτοποιησει τα πραγματα σου, και επειδη ως εκ θαυματος το δωματιο ειναι ζεστο, ανοιγεις το παραθυρο λιγο, αδιαφορωντας για τα συννεφακια που περνανε απο πανω σου εχοντας αντικαταστησει τον ηλιο της ημερας, προσπαθωντας να σου θυμισουν που βρισκεσαι. Γιατι φυσικα εδω ο καιρος αλλαζει ανα τεταρτο μερικες φορες. Στο Εδιμβουργο αλλαζε ανα τεταρτο αλλα ειχες και την δυνατοτητα να δεις τις 4εποχες σε μια μερα. Μ Α Γ Ε Ι Α ! ! ! !

Ελα μου ομως, που αυτο το παραθυρο εκανε την ζημια. Διαβαζοντας δεν συνειδοτοποιησα οτι αρχισε να κανει κρυο. Καποια στιγμη ηρθε το πρωτο σημαδι της τελειας νυχτας που δεν θα ερχοτανε. Φταρνισμα..... Σκεφτηκα οτι ειναι απλα η επιστροφη της αλλεργιας και δεν ανησυχησα. Δυστυχως... Τελικα το βραδυ συνεχιστηκε με ενα τρελο ρεσιταλ φταρνισματος, ενοιωθα σαν τον Γκριζινο (τον γιγαντα στον Ποπαυ) που στο φταρνισμα μου σηκωνα τσουναμι τα οποια απειλουσαν να καταστρεψουν την Σπανακοχωρα (βεβαια το μονο που καταφερνα ηταν να ανακατεβω τις σημειωσεις μου) και μια μυτη που ετρεχε σαν τον Said Aouita. Φυσικα διαβασμα μηδεν, νευρα κουρδισμενα στην εντελεια, ετοιμα για κονσερτο. Υπνος φυσικα δεν μπορουσε να ερθει να με παρει, τον εδιωχνε ο Γκριζινο και για ακομα μια μερα ειδα τον ξημερωμα και ακουσα τα πρωτοσελιδα στην Ελλαδα απο το ραδιο. Εν αντιθεση με προηγουμενες μερες που ξυπνουσα αργα κοιμηθηκα 1μιση ωρα και πηγα σε μια συναντηση με τον καθηγητη μου και τους συμφοιτητες μου. Νευρα ειχα ηδη γιατι ημουνα αυπνος, δεν ειχα προλαβει να πιω καφε και φυσικα δεν ειχα καταφερει ουτε να διαβασω, ουτε να βοηθησω τους Μινγκ να καταστρεψουν την Σπανακοχωρα.

Αλλα η μερα μολις αρχιζε....

Η συναντηση αντι για μια ωρα κρατησε 2μιση και κατα διαστηματα αναφεροταν το ονομα μου και επρεπε να κουναω το κεφαλι και να συμφωνω μηχανικα, ευτυχως θα συμφωνουσα ετσι και αλλιως. Ο λογος μια συζητηση με τον supervisor την προηγουμενη βδομαδα που μαλλον τον ενθουσιασε. Ααα επρεπε να κραταω σημειωσεις και το κεφαλι μου να δειχνει ενδιαφερων γιατι το υπολοιπο σωμα κοιμοτανε... Φυσικα ολη η συναντηση ειχε ηχητικα εφε απο τον Said Aouita, κατι που προκαλουσε γελια στους υπολοιπους και ενα καταπληκτικο κοκκινο χρωμα σε μενα.

Μετα θυμηθυκα τον νομο του Μερφυ, "Όταν τα πράγματα δεν μπορούν να γίνουν χειρότερα , θα γίνουν." Ειχα μιλησει με τον supervisor να κατεβω Ελλαδα αφου κανουμε μια συναντηση ολοι, να μιλησουμε για ολο τον χρονο και να βγουμε ολοι μαζι. Μου ειχε πει οτι αντι για τις 27 θα την εκανε 22 για να φυγω γρηγοροτερα, καθως στην Ελλαδα θα κατεβω να παρω καποιες συνεντευξεις. So far so good.... Αλλα σημερα ειπε σε ολους μας οτι η συναντηση θα γινει 29!!!!! Οταν τον ρωτησα γιατι, μου ειπε οτι μπερδευτηκε, γιατι εχει πολλα στο μυαλο του...$%&%*&%^#$^$. Να δουμε αυριο που τελικα εχουμε συναντηση για την διπλωματικη τι θα γινει. Με βλεπω πρωι πρωι Παρασκευης να τρεχω να βρω αεροπλανο για την πατριδα.

Φυσικα δεν εχω διαβασει ουτε σημερα, κοιμομουνα, και τωρα προσπαθω να ξυπνησω γραφωντας. Τα νευρα μου τσιτωθηκαν με τους καφεδες και νομιζω οτι εχω το βλεμμα "Μου φαγαν το μπιφτεκι μου...." απο την κουραση και τα νευρα, σαν το κοριτσακι της φωτογραφιας, αν και το καημενακι δεν το αφηνουν να παιξει με το σκυλακι, και γραφωντας το, σκεφτηκα οτι δεν εχω φαει σημερα...Αχ πεινασα....Ciao!!!!!!!

Το ταξιδι...

(Το ταξιδι της φαλαινας - Στερεο Νοβα)

...ένας φίλος μου απόψε εγκαταλείπει αυτή τη χώρα
κατά βάθος λυπάται μα δε βλέπει και την ώρα που η ζωή του θ' αλλάξει...

Κολλήματα #2 (4/6-10/6)

Κολληματα μερος 2ο. Η αληθεια ειναι οτι την τελευται βδομαδα, δεν ειχα καμια επαφη με την καρεκλα μου...αλλα αντιθετως δεθηκα παρα πολυ με τα παπουτσια μου και εκανα απειρες βολτες. Οποτε τα κολληματα μου ειναι απο το mp3 player, που με συντροφευει παντα και απο καποια τραγουδια που βρηκα στο myspace. Ευτυχως το mp3 εχει αρχισει να αντικαθιστα το κινητο μου σε ειδος πρωτης αναγκης. Νομιζω οτι χ8ες το βραδυ, αν εξαιρεσω φορες που εχω ξεχασει να παρω κινητο, ηταν η πρωτη φορα που το εκανα συνειδητα. Αλλα εχω αρχισει και ξεφευγω...

Οπαλιτα - Στερεο Νοβα
Seven Nation Army - Nostalgia 77 ft. Alice Russell
Chasing Cars - Snow Patrol
Chan Chan - Buena Vista Social Club
To Αυγουστιατικο φεγγαρι (remix) - 18 Καλοκαιρια Μετα
Αυτη η πολη - Μικρο
Periplanetta - Ινφο
The youngest one had a rose in his mouth - Your Hand In Mine

In the summertime...

Ενα ωραιο σαββατοκυριακο διακοπων και κρεπαλης...για αλλαγη.Οποτε λιγος χρονος. Αλλα το ευχαριστο ειναι οτι εχω τον πρωτο μου επισκεπτη στον ενα χρονο εδω και οτι σε 2 βδομαδες θα απολαμβανω το ποτακι μου Αθηνα+μετα να προλαβω να παω σπιτι μου και Θεσσαλονικη μεσα σε 10 μερες. Αααα να κανω και την ερευνα:)

When the weather's fine
we go fishing or go swimming in the sea.
We're always happy,
life's for living, yeah, that's our philosophy.

Εχω ραντεβου...

Σημερα ειναι της Καλλιοπης μαρτυρος... Αν εξαιρεσει κανεις 2 συμφοιτητριες μου που γιορταζουν, νομιζω ειναι και η μερα γιορτης των φανταρων. Δεν νομιζω οτι υπαρχει φανταρος που να μην ειχε ραντεβου με την Καλλιοπη...Για οσες δεν ξερουν (γιατι δεν νομιζω να υπαρχει αντρας που να μην το ξερει), Καλλιοπη στο στρατο ειναι οι τουαλετες.

Στο κεντρο αν εξαιρεσεις της τουαλετες του λοχου που τις προσεχαμε και νομιζω οτι ηταν οι μοναδικες του στρατοπεδου σε λοχο που ειχανε μεινει ανοιχτες, οι κοινες ηταν ενα θαυμα. Ειδικα οταν επρεπε να της καθαρισεις, τρελαινοσουν απο την χαρα σου.

Με ολα αυτα θυμηθηκα την θητεια μου. Το βραδυ πριν παρουσιαστω...στα 27 μου και με πολλες εμπειριες αλλα ενοιωθα εξω απο τα νερα μου. Το αλλο πρωι ταξιδι στην Τριπολη αυπνος με τον κολλητο μου να κανει τον super καραγκιοζη για να νοιωσω καλυτερα στην διαδρομη. Η μια ωρα που εμοιαζε ενας χρονος μεχρι να μας μαζεψουν για φαγητο, οπου 40 ατομα κοιτουσαν το κενο. Και μετα το παρτυ!!! Αν πω οτι ημασταν η πιο δεμενη διμοιρια, θα ειναι γραφικο. Αλλα μαλλον επειδη ειμασταν ολοι μεγαλοι, μας βοηθησε να δεσουμε. Δεν νομιζω να μην κανεις μονος του ποτε, και ακομα την μαλακια καποιου ή την λουφα την συγχωρουσαμε...Εχω πολυ καλες αναμνησεις και μου λειπουν πολλα ατομα που γνωρισα εκει.

Ειχα ενα σκοπο στο στρατο, τον ιδιο που εχουν ολοι οι φανταροι, να φυγω απο κει οπως μπηκα...μονο με καποιες καλες αναμνησεις, τις ασχημες τις εχω παντα να μου θυμιζουν τις ομορφες. Αν και δεν ξερω...μαλλον ασχημες στο στρατο μπορει να ειναι, ενα χωσιμο ή μια ποινη και οχι κατι αλλο. Δυστυχως εχω φιλους με ακραια περιστατικα, αυτοκτονιες κλπ αλλα ειναι ακραια... Νομιζω οτι τα καταφερα...

Το post το αφιερωνω, στον Billy Mad ή Nelson, Billy Bad, Kill Bill (για τη βοηθεια και την ΑΕΛ), Θοδωρη, Σταυρο (για το ΚΨΜ και οχι μονο), Αποστολη 1(αντε να γυρισω να ανοιξουμε το bar), Αποστολη 2(για της μαλακιες σου),AutoMoto (μαλλον μαζι σου υπηρετησα το περισσοτερο και δεν ξερω τι να γραψω), Εφη (για της συζητησεις μας και τα πιωματα), Φιντελ, Δημητρα (για τις φωνες σου+το καλημερα με βρισιδια), Νικολακη (για την τρελα σου), Αντωνη (για την παρεα) Πετρο και Παναγιωτη-Αρχιδι καλαματιανο (για τις ρακες μας στου ψυρρη)και σε οσους ξεχναω (γιατι τα περασαμε μαζι και περασαμε καλα)...

ps Καποιες φωτο που εβγαλα με το κινητο οταν ημουνα στα φυλακια...

Always Look on the Bright Side of Life

If life seems jolly rotten,
There's something you've forgotten,
And that's to laugh and smile and dance and sing.
(Always Look on the Bright Side of Life - Monty Python)

Σκεφτομενος το προηγουμενο post μου, θυμηθηκα ενα mail που ειχα παρει μεσα σε αυτους τους δυο μηνες απο μια φιλη μου. Ηταν στο τελος της παραδοσης των εργασιων και ενω τα ειχα κανει ηδη αρκετα σκατα με τις εργασιες. To mail ηταν το καλυτερο τονωτικο οταν το διαβασα και συνεχιζω να το διαβαζω οταν δεν νοιωθω καλα. Η αναλυση που γινεται στο σκατο χριζει συγχαρητηριων και νομιζω οτι πρεπει να διδασκεται σαν δοκιμιο στα σχολεια.... Το παραθετω οπως μου το στειλανε (sorry για τα greenglish)

….Twra…h skatoula…einai apo ta pio shmantika themata ereunas…min to upotimas…
Auti i lexi exei perigrapsei katastaseis kai katastaseis kai exei uparxi sto top twn pio frequently said lexewn mou auto to examino, kathws:

xrwma kafe (_apoxrwseis) -> oute mauro,. oute aspro, oute gkri, kafe = mounto, upo…, melagxoliko
poiotita

-> megali poikilia, pou omws thelei kapoio eidos “piesis, zorismatos kai ponou” me ton ena h ton allo tropo
port exodou -> ena shmeio latreuto apo antres kai gunaikes, pou stin kuriolexia kanei “kaki” douleia => sxima oxumoro
analusi -> kopranwn, opws lene stin iatriki mporei na apokalupsei pathiseis kai elleipseis tou organismou
Fraseis:
- “eisai duskoilios antrwpe mou?” -> prodidei dystropia, akampsia, adialaksia
- “ksalafrwsa” -> prodidei “afodeusi” tou provlimatos
- “xestika” -> prodidei kapoia adiaforia - oxi sigouri, kathws to xestika sundeetai amesa me kapoio
“lerwma” kapoia “murwdia”, ta opoia sumatodotoun, oti uparxoun kapoia apothumena kai den einai
akrivws adiaforo to thema
- ktl..

Ara, se erwtiseis pou aforoun tin poiotiki kai posotiki katastasi mias leitourgias/. praxis , apantiseis “Skatoules, kouradakia, skata” einai akrws apodektes apo to koino pou antilamvanetai ta parapanw kai sevetai tin praktikotita alla kai tin poluplokotita pou kapoia paragontes mporei na epireasoun mia toso shmantiki energeia tou organismou….

Mhn ksexnas oti episis leme: “afodeusa” - efuge kati apo panw mou kai “energithika” - xreiazetai dunami na ginei…

Sunepws, kleinw me to…oti polla prepei na kataligoun stin toualeta, h opoia einai APARAITHTO AKSESOUAR tou poliismenou laou, ti kai an to thewroun dedomeno…kai apla emeis prepei na patisoume to kazanaki tin swsti stigmi…gia na paradothei h skatoula sta xeria tis mhteras fusis, apo opou kai proilthe…

Opote: Skatoules aeriko mou….kane kai ena tsigaro, gia na apolauseis to taxidi tis…kai opoios den ektima….sta arxidia mas…kai auta “konta” stis skatoules einai….apla exoun to talento na talanteuontai kai na eirwneuontai ton “axaristo”…

With a Little Help From My Friends...

Πηραμε επιτελους ολοι τα τελευταια αποτελεσματα απο τις εργασιες, και περασαμε ολοι!!! Μας εχει μεινει ακομα η πτυχιακη και τελειωνουμε (...για παντα και απο φοιτητες, οι περισσοτεροι). Μας εχουν μεινει ακομα 2 βδομαδες που θα ειμαστε ολοι μαζι εδω και μετα σκορπιζουμε. Ηδη εχουν αρχισει τα σχεδια για διακοπες το καλοκαιρι και για δουλεα ή αλλες σπουδες, για τους λιγους που αντεχουν, του χρονου.
Ισως ήταν οι πιο τρελλοι 2 μηνες της ζωης μου. Πολυ εντονοι συναισθηματικα, με μεγαλα σκαμπανεβασματα τοσο σε ψυχολογια οσο και σε διαθεση για οτιδηποτε,διαβασμα και βολτες. Οσο και να ξερω οτι το τελευταιο με βοηθαει να συνελθω.

Κοιτωντας πισω σε αυτους τους μηνες, βλεπω ποσο δυσκολα περασα, αλλα With a Little Help From My Friends...ξεπερασα τις δυσκολιες και νομιζω οτι μου εκαναν καλο, γιατι αναθεωρησα την σταση μου σε καποιες καταστασεις και εμαθα καλυτερο τον ευατο μου και τα ορια μου. Το κυριοτερο μετα απο πολλααα χρονια και πολλες αλλαγες κατευθυνσης νομιζω οτι σιγουρευτηκα για τον προορισμο μου. Καλο μου ταξιδι...

Mε αρεσει...Δεν με αρεσει

Με αρεσει:
που το πρωι ειχε ηλιο και ζεστη και ξαπλωσα στο παρκο.
που στο πανεπιστημιο εχουνε φτιαξει γηπεδα τεννις στο γρασιδι και παιζουνε και που οι Αγγλοι εχουνε
απλωσει τις πετσετες και εχουν φορεσει τα μαγιο, αντρες γυναικες, και λιαζονται.

Δεν με αρεσει:
που με επιασε μετα απο 3 χρονια η αλλεργια και νοιωθω χαλια.
που αυριο εχω συναντηση με τον supervisor.