Αποχαιρετισμοι #2

Ειμαι στο πανεπιστημιο, αναμεσα στο de-briefing (πως λεγετε στα ελληνικα? ανασκοπηση? )του master και στην εξοδο μας για φαγητο και μπυρες ολοι μαζι - τουλαχιστον οσοι ειμαστε ακομα εδω. Φυσικα κλεισαμε επεισοδιακα και συνηθισμενα, η αιθουσα ηταν κλεισμενη και επρεπε να αλλαξουμε...το βανακι για την εκδρομη ειναι 14+οδηγο θεσεων και οχι 17+οδηγο οπως νομιζε ο καθηγητης και ειμαστε 18. Μερικοι ανθρωποι δεν αλλαζουν ποτε...παρολα αυτα ειναι απο τους καλυτερους καθηγητες που εχω γνωρισει και εχω γνωρισει αρκετους σε 2 πτυχια και ενα μεταπτυχιακο. Κυριως γιατι δεν πιστεψε ποτε οτι εχει δικιο αλλα ηθελε να συζηταμε, να αμφισβητουμε την γνωμη του οσο αυτος την δικια μας ισως και περισσοτερο και οτι μας εμαθα να βλεπουμε απο αλλες οπτικες γωνιες και κυριως να ξερουμε οτι υπαρχουν. Αλλα θελω να γραψω αλλη φορα γιατι εμαθα απο/για την εκπαιδευση...Ειμασταν ετεροκλητο group με πολλες ιδιαιτεροτητες και διαφορες αλλα με αγαπη και υποστηριξη. Αν μου ελεγαν πριν 12 μηνες οτι ενα γκρουπ 15 Ελληνων και Κυπριων θα δουλευαν μαζι για ενα χρονο, χωρις κοντρες και παντα αλληλεγυα θα τον θεωρουσα τρελλο και ειμαι περηφανος που ημουνα μερος αυτου του γκρουπ.

Οι σταγονες που μαζευτηκαν πριν 9 μηνες στα συννεφα του Εξετερ, γιναν σταγονες στο γυαλο και πλεον θα σκορπιστουν στις θαλασσες της Κυπρου, της Ελλαδας, της Αγγλιας, της Σκωτιας της Σ.Αραβιας της Ταιβαν της Μογγολιας και οπου μπορουμε να φτασουμε.

CU when ICU my friends