24 hour people

Η' αλλιώς το κανονικό πρώτο pοst...

Γιατί το blog, 24 hour people? Νομίζω περισσότερη ώρα μου πήρε να βρω διεύθυνση παρά να γράψω το πρώτο pοst και να ετοιμάσω το blog. Η προφανής επιλογή aeriko χρησιμοποιείται ήδη και αρκετά άλλα που δοκίμασα ήταν και αυτά ήδη χρησιμοποιημένα. Εκείνη την μέρα είχα ακούσει ένα τραγούδι των Happy Mondays το 24 Hour Party People. Και... Αυτό ήταν...Δεν μπορώ να πω ότι κάνω 24ωρα παρτυ, ειδικά φέτος με το κατα καιρούς τρέξιμο αλλά 24ωρος έχω γίνει, ειδικά τον τελευταίο καιρό. Από τότε που άλλαξε η μέρα και ξημερώνει νωρίς, σχεδόν 2μιση μήνες, πρέπει να έχω χάσει το ξημέρωμα ελάχιστες φορές. Λίγο ότι μου αρέσει να διαβάζω βράδυ, μέσα στην ησυχία της πόλης και της εστίας στην συγκεκριμένη περίπτωση, λίγο ότι τρελαίνομαι να βλέπω την ανατολή, είτε είναι εδώ, περπατώντας στην πόλη με ένα mp3 στα αυτιά ή/και διαβάζοντας, είτε μετά από ξενύχτι στην Ελλάδα ή συζητώντας με φίλους κάνοντας βόλτες και σε κατασκηνώσεις (από όπου και η φωτογραφία). Ακούγοντας ράδιο και μαθαίνοντας τα πρώτα νέα από Ελλάδα και τους τίτλους των εφημερίδων και ακούγοντας το καλημέρα των ανθρώπων, ότι μου αρέσει περισσότερο δηλαδή, με το που ξυπνάει κάποιος να (μου) λέει καλημέρα...(μια καλημέρα ειν αυτή, πες τη κι ας πέσει χάμω...όπως λέει και το τραγούδι). Ακόμα και στο στρατό, στο χειρότερο μου μέχρι τώρα για το πρωινό ξύπνημα, με έφτιαχνε απίστευτα να ακούω ράδιο όταν ξυπνούσα. Γενικά αφού δεν είχα μαθήματα και μπορούσα να ξυπνάω ότι ώρα θέλω...με βοηθούσε αν και το άρχισα με τις εργασίες που είχα λίγη και καλή παρέα...

Σκέψεις γιατί το blog με βοηθάει να βάζω σε σειρά τις σκέψεις μου και καταγράφοντάς τες, μπορώ να τις δω στο μέλλον και να δω, πόσο άδικο είχα ή όχι και να μπορεί κάποιος να συμφωνήσει και να διαφωνησει. Ήχοι η μουσική είναι ένα μεγάλο κομμάτι της ζωή μου , η πρώτη κίνηση το "πρωί" είναι να ανοίξω το laptop να ακούσω μουσική και μονίμως κυκλοφορώ με ένα mp3 όταν είμαι έξω και πριν την "άνοιξη" των Napster, Emule κλπ όλα τα λεφτά μου καταλήγανε σε cd. Εικόνες ένα κόλλημα μου είναι οι φωτογραφίες, Να τραβάω ή να βλέπω. Ακόμα και όταν δεν φωτογραφίζω, «βλέπω» μέσα από ένα φωτογραφικό σκόπευτρο.

In my dream I was drowning my sorrows
But my sorrows, they learned to swim (U2 - Until The End Of The World)

Το οποίο το συνδέω με τα "Σύννεφα του γιαλού" του Γιάννη Χαρούλη
"Τη θλίψη απ' τα μάτια μου να πάρεις
και να τη ρίξεις στου πελάγου το βυθό
κι αν τύχει μες σ'ανέμους να χαθώ
μη μ'αρνηθείς, μη μ'αποπάρεις"