!@#*&^&?%# ( ή αλλιως νεύρα)

Οσο διαβαζεται το post



Τι πιο ωραιο απο το να προσπαθεις να ξεφυγεις απο μια θλιμμενη νυχτα, δειτε το χθεσινο post αλλα αντι για ενα φιλο σκεφτητε μια φιλη, με το να προσπαθησεις να χαθεις στις λεξεις αρθρων και απαντησεων στα ερωτηματολογια της ερευνας σου. Ειδικα αν την επομενη εχεις σκοπο να κανεις συναντηση με τον supervisor και πρεπει να καλυψεις καποια υλη της ερευνας και να την αναλυσεις.

Τι κανεις λοιπον? Βαζεις στο ραδιο (στο pc δηλαδη) Μελωδια να ακουσεις "Το soundtrack της νυχτιας" αφου βολευει και η ωρα. Φτιαχνεις το καφεδακι σου. Περνας την πρωτη ωρα τακτοποιωντας το δωματιο και την επομενη ψαχνωντας να βρεις που εχεις τακτοποιησει τα πραγματα σου, και επειδη ως εκ θαυματος το δωματιο ειναι ζεστο, ανοιγεις το παραθυρο λιγο, αδιαφορωντας για τα συννεφακια που περνανε απο πανω σου εχοντας αντικαταστησει τον ηλιο της ημερας, προσπαθωντας να σου θυμισουν που βρισκεσαι. Γιατι φυσικα εδω ο καιρος αλλαζει ανα τεταρτο μερικες φορες. Στο Εδιμβουργο αλλαζε ανα τεταρτο αλλα ειχες και την δυνατοτητα να δεις τις 4εποχες σε μια μερα. Μ Α Γ Ε Ι Α ! ! ! !

Ελα μου ομως, που αυτο το παραθυρο εκανε την ζημια. Διαβαζοντας δεν συνειδοτοποιησα οτι αρχισε να κανει κρυο. Καποια στιγμη ηρθε το πρωτο σημαδι της τελειας νυχτας που δεν θα ερχοτανε. Φταρνισμα..... Σκεφτηκα οτι ειναι απλα η επιστροφη της αλλεργιας και δεν ανησυχησα. Δυστυχως... Τελικα το βραδυ συνεχιστηκε με ενα τρελο ρεσιταλ φταρνισματος, ενοιωθα σαν τον Γκριζινο (τον γιγαντα στον Ποπαυ) που στο φταρνισμα μου σηκωνα τσουναμι τα οποια απειλουσαν να καταστρεψουν την Σπανακοχωρα (βεβαια το μονο που καταφερνα ηταν να ανακατεβω τις σημειωσεις μου) και μια μυτη που ετρεχε σαν τον Said Aouita. Φυσικα διαβασμα μηδεν, νευρα κουρδισμενα στην εντελεια, ετοιμα για κονσερτο. Υπνος φυσικα δεν μπορουσε να ερθει να με παρει, τον εδιωχνε ο Γκριζινο και για ακομα μια μερα ειδα τον ξημερωμα και ακουσα τα πρωτοσελιδα στην Ελλαδα απο το ραδιο. Εν αντιθεση με προηγουμενες μερες που ξυπνουσα αργα κοιμηθηκα 1μιση ωρα και πηγα σε μια συναντηση με τον καθηγητη μου και τους συμφοιτητες μου. Νευρα ειχα ηδη γιατι ημουνα αυπνος, δεν ειχα προλαβει να πιω καφε και φυσικα δεν ειχα καταφερει ουτε να διαβασω, ουτε να βοηθησω τους Μινγκ να καταστρεψουν την Σπανακοχωρα.

Αλλα η μερα μολις αρχιζε....

Η συναντηση αντι για μια ωρα κρατησε 2μιση και κατα διαστηματα αναφεροταν το ονομα μου και επρεπε να κουναω το κεφαλι και να συμφωνω μηχανικα, ευτυχως θα συμφωνουσα ετσι και αλλιως. Ο λογος μια συζητηση με τον supervisor την προηγουμενη βδομαδα που μαλλον τον ενθουσιασε. Ααα επρεπε να κραταω σημειωσεις και το κεφαλι μου να δειχνει ενδιαφερων γιατι το υπολοιπο σωμα κοιμοτανε... Φυσικα ολη η συναντηση ειχε ηχητικα εφε απο τον Said Aouita, κατι που προκαλουσε γελια στους υπολοιπους και ενα καταπληκτικο κοκκινο χρωμα σε μενα.

Μετα θυμηθυκα τον νομο του Μερφυ, "Όταν τα πράγματα δεν μπορούν να γίνουν χειρότερα , θα γίνουν." Ειχα μιλησει με τον supervisor να κατεβω Ελλαδα αφου κανουμε μια συναντηση ολοι, να μιλησουμε για ολο τον χρονο και να βγουμε ολοι μαζι. Μου ειχε πει οτι αντι για τις 27 θα την εκανε 22 για να φυγω γρηγοροτερα, καθως στην Ελλαδα θα κατεβω να παρω καποιες συνεντευξεις. So far so good.... Αλλα σημερα ειπε σε ολους μας οτι η συναντηση θα γινει 29!!!!! Οταν τον ρωτησα γιατι, μου ειπε οτι μπερδευτηκε, γιατι εχει πολλα στο μυαλο του...$%&%*&%^#$^$. Να δουμε αυριο που τελικα εχουμε συναντηση για την διπλωματικη τι θα γινει. Με βλεπω πρωι πρωι Παρασκευης να τρεχω να βρω αεροπλανο για την πατριδα.

Φυσικα δεν εχω διαβασει ουτε σημερα, κοιμομουνα, και τωρα προσπαθω να ξυπνησω γραφωντας. Τα νευρα μου τσιτωθηκαν με τους καφεδες και νομιζω οτι εχω το βλεμμα "Μου φαγαν το μπιφτεκι μου...." απο την κουραση και τα νευρα, σαν το κοριτσακι της φωτογραφιας, αν και το καημενακι δεν το αφηνουν να παιξει με το σκυλακι, και γραφωντας το, σκεφτηκα οτι δεν εχω φαει σημερα...Αχ πεινασα....Ciao!!!!!!!