Γραφοντας την διπλωματικη με τον imagine και τον Σερβετα παρεα, θυμηθηκα την πρωτη φορα που τον ειχα δει. Ηταν στο comfuzio οταν ειχανε φιλοξενησει την παρεα με τα ανεκδοτα.
Μου ειχε μεινει απο τοτε το ανεκδοτο με το χταποδι και ο τροπος που το ελεγε. Ας ειναι καλα η τεχνολογια που μπορεσα και το ξαναβρηκα.
Μου επιτρεπετε να εξαφανιστω μερικες μερες? Καλο σαββατοκυριακοδευτεροτριτο και καλο μηνα!!!!
Την χθεσινη μερα
Μου αρεσε
που ηταν χωρις δημοσιογραφους και ειδησεις και ειχε ησυχια σε ραδιοφωνο και τηλεοραση.
Δεν μου αρεσε
που δεν ειχα ιντερνετ και δεν μπορουσα να ακουσω imagine (ατιμη forthnet)
(συνεχεια του προηουμενου...)
Δεν ξερω τι θεωρειται καλυτερη φιλια, αν πρεπει να μπει ταμπελα, καποιος που ξερεις 10-15 χρονια αλλα πλεον εχεις χαθει στην καθημερινοτητα σου ή καποιον που ξερεις πολυ λιγοτερο ακομα και ενα-δυο μηνες και σε ξερει στο τωρα.
Στην δευτερη ομαδα ξερει αν και γιατι ξυπνας με ζοχαδες, με πονοκεφαλο, γιατι μπορει να εκλαψες ξαφνικα, τι σου φτιαχνει τη διαθεση ξαφνικα και μαλλον μπορεις να τους ζαλιζεις περισσοτερο με προβληματισμους γιατι σε ζουν πιο πολυ. Με την αλλη κατηγορια εχεις περασει πολλες αλλαγες στην ζωη σου απο τα 10 μεχρια τα -αντα. Τους βλεπεις σπανια αλλα οσα χρονια και να περασουν οτι και να συμβει αν χρειαστει σε 2 λεπτα ειναι διπλα σου.
Πωπω εχει αλλαξει ο καιρος και με πιανουν τα ψυχολογικα μου.
Lady :
I don't think they can hear us
Bird :
I can hear you lady
Do you want to come with me lady
Lady :
Will you be nice to me Bird
You're always be nice to me because you're my friend
Bird :
I try but sometimes I make mistakes
Lady :
Nana says we all make mistakes
Bird : Lady?
Lady : Yes Bird
Bird : It's cold
Lady :I know
Lady :Bird...I cannot see a thing
Bird : It's all in your mind...
Πριν δυο χρονια περιπου γνωρισα μεσω μιας καλης φιλης μου, ενα φιλο της.
Τις πρωτες μια δυο φορες μιλουσαμε τρεις μας μεσω voip. Μου τον ειχαν χαρακτηρισει με κατι που τον εκανε ιδανικο φιλο. Πολυ τρελα!!!
Δυο χρονο μετα και με την βοηθεια ενος ταξι της τελευταιας πηρουνιας ενος ντακου και αλλων ασταθμητων παραγοντων θεωρω αυτο το ατομο απο τα πιο κοντινα μου. Κι ας εχουμε βρεθει 3-4 φορες και αυτες ηταν πολυ χαρουμενες ή πολυ δυσκολες.
Στο μικρο διαστημα που ξερω αυτο το ατομο, αυτο που με κερδισε ηταν η αισθηση οτι ακομα και αν τον χρειαστω στις 3 το βραδυ μπορω να τον ενοχλησω, χαζο προσον για φιλο? ισως... Δεν ξερω πως συγχρονιστηκαμε ετσι παντως, με βοηθησε και μερες χωρις να ξερει οτι ειμαι πεσμενος.
Το πιο ομορφο δωρο που μπορει να παρεις απο καποιον φιλο ειναι ενας καινουργιος φιλος φανταστικος. Ο οποιος περιφερεται σαν αερικο, from the imaginary world to the fantastic world!
Η χθεσινη μερα ηταν παραξενα ωραια.
Τηλεφωνο το μεσημερι σε ενα φιλο για βολτα το βραδυ.
- Ελα ρε, παμε για ενα ποτο το βραδυ?
- Λεμε με τα παιδια να παμε στο φεστιβαλ θεσσαλονικης να δουμε την ταινια "Τρεις στιγμες".
- Αντε ωραια ερχομαι...
Συντομος διαλογος και συντομο ταξιδι. Πηγαμε, ειδαμε, φυγαμε δυστυχως ουτε ενα ποτακι στην Θεσσαλονικη:(
«Κάθε είκοσι χρόνια περνάει ένας κομήτης που χαράζει στην επιφάνεια μιας λίμνης ένα φωτεινό μονοπάτι, επιτρέποντας σε όσους πραγματικά αγαπιούνται να τη διασχίσουν. Τρία ζευγάρια θα αντιμετωπίσουν την πρόκληση του μύθου. Αν είναι αληθινή η αγάπη τους, μπορούν να διασχίσουν το νερό περπατώντας στο φωτεινό μονοπάτι»
Ωραιο σεναριο στην ταινια, μια πολυ καλη σκεψη. Αλλα ενα τεραστιο κενο στην αρχη. Τα πρωτα δεκαπεντε λεπτα ηταν πολυ κουραστηκα. Και οι διαλογοι οσο και να θελανε να προσδωσουν μια καθημερινοτητα ηταν φτωχοι.
Επισης πολυ ωραια φωτογραφια και πολυ ωραιο το μερος που γυριστηκε η ταινια. Η μουσικη ηταν ενδιαφερουσα, αν και επειδη η ταινια δεν ηταν ακομα τελειωμενη και θα γινουν ακομα καποιες διορθωσεις νομιζω θα ειναι ακομα καλυτερη.
I'm from Barcelona - We are from Barcelona
Robbie Williams - King Of the Bongo
Queen - You don't fool me
Flunk - Play
Sarah Jane Morris - I'm missing you
David Stewart & Candy Dulfer - Lily was here
Beastie Boys - Sabrosa
Tuxedomoon - In a manner of speaking
Αντιγραφω απο την στηλη "Ζαπ Ζαπ" της Ελευθεροτυπιας.
"Κυρωτική διαδικασία για τον Μπομπ τον Σφουγγαράκη ξεκίνησε το ΕΣΡ. ΖΑΠ Γιατί τον καθίζουν (το Channel 9 που μεταδίδει τη σειρά κινουμένων σχεδίων) στο σκαμνί; Για σκηνές βίας!"
Δεν εχω δει πολλα επεισοδια απο τον Μπομπ τον Σφουγγαρακη αλλα το θεωρω χαζο να πηγαινει στο ΕΣΡ. Δηλαδη ποση βια μπορει να εχει? Που να εδειχναν και south park, τι θα λεγανε για τον Kenny δηλαδη. Και προχθες εβλεπα σε καποια μεσημεριανη εκπομπη, δεν ξερω σε ποια, για ενα ζευγαρι που ο αντρας ειχε σκοτωσει και τεμαχισει την φιλη/γυναικα του...Δηλαδη αυτο ειναι λιγοτερο πιθανο να τραυματισει ενα παιδι?
Αφιερωμενο στα καναλια και στο ΕΣΡ
I would turn on the TV but it's so embarrassing
To see all the other people I don't know what they mean
And it was magic at first when they spoke without sound
But now this world is gonna hurt you better turn that thing down
Turn it around
"It wasn't me", says the boy with the gun
"Sure I pulled the trigger but it needed to be done
Cause life's been killing me ever since it begun
You cant blame me cause I'm too young"
"You can't blame me sure the killer was my son
But I didn't teach him to pull the trigger of the gun
It's the killing on this TV screen
You cant blame me its those images he's seen"
Well "You can't blame me", says the media man
Well "I wasn't the one who came up with the plan
I just point my camera at what the people want to see
Man it's a two way mirror and you cant blame me"
"You can't blame me", says the singer of the song
Or the maker of the movie which he based his life on
"It's only entertainment and as anyone can see
The smoke machines and makeup and you cant fool me"
It was you it was me it was every man
We've all got the blood on our hands
We only receive what we demand
And if we want hell then hell's what we'll have
And I would turn on the TV
But it's so embarrassing
To see all the other people
I don't even know what they mean
And it was magic at first
But let everyone down
And now this world is gonna hurt
You better turn it around
Turn it around
Σημερα παραδοξως ειχε καλη μερα, ικανη να σε ανεβασει ψυχολογικα λιγακι αλλα επειδη χθες η διαθεση ειχε φτασει στο απολυτο 0, ειπα να κανω κατι διαφορετικο, μια γερη δοση θετικης διαθεσης. Πηγα στο σταθμο του τρενου, και πηρα το πρωτο που βρηκα. Με εβγαλε στο Βολο και δεν υπαρχει κατι καλυτερο απο μια βολτα στην παραλια και ακομα καλυτερα στον κυματοθραυστη (δεν ξερω αν λεγεται καπως αλλιως) παρεα με μουσικουλα στα αυτακια και την φωτογραφικη στα χερακια!!!
Καράβια είμαστε που ρίχνονται στο κύμα
που ‘χουν στο αίμα τους αλμύρα και σκουριά
για μας ο θάνατος και το μεγάλο κρίμα
είναι να μένουμε δεμένα στη στεριά
Παντελής Θαλασσινός - Καράβια είμαστε
We sail in a ship and the timbers are weak
The sea rips us open like a vice cracks a nut
Like a bum is cut down by a left upper cut
Through the storm clouds the rainbows we seek
Αν δεν ειχε αναφερει η μαριλενα, οτι χθες ηταν 17 νοεμβριου δεν θα το ειχα καταλαβει. Το μοναδικο σημαδι ηταν ενα αφιερωμα στο Λοιζο ξημερωματα σαββατου στο δευτερο προγραμμα. Νομιζω οτι ο λογος που δεν το αντιληφθηκα περισσοτερο ειναι οτι δεν ακουσα για επεισοδια στο πολυτεχνειο. Κατι λιγο πηρε το αυτι μου για επεισοδια στο αριστοτελειο αλλα και για αυτο δεν ειμαι σιγουρος αν γινανε ή μιλουσανε για μετρα που ειχανε παρει.
Ποσο ωραια ειναι να περναει η κυριακη...κλασσικα...Ξυπνημα οσο πιο αργα γινεται. Καφεδακι, εφημεριδες με τα χιλια ενθετα, surfαρισμα στο ιντερνετ και χασιμο χρονου σε οποιαδηποτε βλακεια.
Εχω ενα τρομερο πονοκεφαλο απο χθες το βραδυ και μια συμβουλη που μου δωσανε να παιρνω μια ασπιρινη (ή ητανε ντεπον) πριν κοιμηθω την θυμηθυκα το πρωι οταν ξυπνησα με πονοκεφαλο. Γαμωτο...
Η Λαρισα για ακομα μια φορα ειχε μεταφορφωθει σε μια μικρη Βενετια απο την συνεχομενη βροχη των τριων τελευταιων ημερων. Παντως ηταν απο πολυ ωραια εμπειρια να καθεσαι κατω απο ενα αιθριο, να πινεις το ποτακι σου, να ακους ωραια μουσικη και να χαζευεις τους κεραυνους. Αλλα ξεφυγα απο την κυριακη...
Συνηθως η κυριακη συνοδευεται και απο αθλητικα, αλλα ευτυχως δεν εχει γιατι πρεπει να τελειωνω και αυτη την %#^#$%#$ πτυχιακη...:)
Απο την πρωτη μερα που αποφασισα να κανω το blog ειχα εναν ενδοιασμο για το σε ποσους και ποιους θα πω για την υπαρξη του. Δεν ειναι κατι φοβερο και τρομακτικο, το να το πω αλλα και το blog βεβαιως βεβαιως, αλλα οσο να 'ναι εκτειθεσαι. Τουλαχιστον ετσι νομιζω.
Νομιζω-πανε και σχεδον εξι μηνες-το ειχα πει σε 4-5 φιλους για να μου πουνε πως τους φαινεται, αλλα δεν νομιζω οτι το κοιτανε πλεον. Εκτος απο μια φιλη:)
To blog βεβαια το εχω κανει για μενα για να γραφω για αγαπημενους ηχους και εικονες και για να βαζω σε σειρα τις σκεψεις μου και επειδη συνηθως μενω μακρια απο ολους, οσοι το ξερουν να διαβαζουν εδω καποια νεα μου.
Το blog ξεκινησε μετα την επιστροφη μου απο την τελευταια μου επισκεψη στο εδιμβουργο και εκει σε 15 φορτισμενες συναισθηματικα μερες, αρχισα να γραφω για πρωτη φορα σε μπλοκακι και να νοιωθω καλυτερα, για πρωτη φορα εβαζα σε σειρα τις σκεψεις μου. Αυτος ειναι και ο γενικος σκοπος του σαν ημερολογιο.
Πριν μερικες μερες, αλλα και παλιοτερα, διαβασα στον hopkins οτι ειχε παρομοιο προβληματισμο. Ισως με αφορμη αυτο το δικο του post αλλα και περισσοτερο για να μου φυγει ενα βαρος ειμαι σε φαση να πω οτι υπαρχει. Ετσι και αλλιως ειναι κομματι της ζωης μου, αφου αφιερωνω ενα κομματι της ημερας σε αυτο και δεν μπορω να σκεφτομαι καποιες φορες τι θα πω σε καποιον και φανει οτι ισως υπαρχει κατι τετοιο. Μαλλο την αρχη την εκανα χθες στελνοντας ενα μαιλ σε μια φιλη για να δει τα βιντεακια του Θηβαιου.
Δεν ξερω αν με δυσκολευει να γραφω στο μελλον καποια πραγματα αφου θα ειμαι πιο σιγουρος οτι καποιοι φιλοι το διαβαζουν, αν και θελω να πιστευω πως οχι καθως προτιμω να λεω καποια πραγματα απο το να τα γραφω...
Καλο ξημερωμα...sunday morning...
Την Τεταρτη το βραδυ ειχα την ευκαιρια να παω σε συναυλια του Θηβαιου και του Παπακωνσταντινου. Ηταν επιτελους πρωτη φορα που εβλεπα τον Θηβαιο και μετα απο καπου 12-13 χρονια που εβλεπα τον Παπακωνσταντινου. Οτι και να πω για τον Θηβαιο ειναι λιγο. Φοβερη ενεργεια στη σκηνη, μου θυμισε την τσαντα του sport billy, τοσο μικρος με τοσα πραγματα να δωσει. Ο Παπακωνσταντινου με συγκινησε με καποια τραγουδια Ασιμου, Λοιζου κ Θεοδωρακη αλλα τα λογια του ηταν τα ιδια σχεδον με την τελευταια φορα που τον ειδα.
Μου αρεσε που βγηκανε με δυο κιθαρες (απο μια ο καθενας, οποτε το πολυ 2 κιθαρες...)
και πληκτρα μονο και γενικα φανηκε να εχουν καλη χημεια μεταξυ τους.
Βασιλης Παπακωνσταντινου - Ουλαλουμ
Χρηστος Θηβαιος - Μερες Αδεσποτες
Χρηστος Θηβαιος - Γυναικα
Χρηστος Θηβαιος - Βασιλης Παπακωνσταντινου - Κοντρολ
Χρηστος Θηβαιος - Δεν ειμαι αλλος
Χρηστος Θηβαιος - Βασιλης Παπακωνσταντινου - Ερωτικο
Χρηστος Θηβαιος - Aγαπη
Χρηστος Θηβαιος - Βασιλης Παπακωνσταντινου - Ητανε μια φορα
Πριν ενα μηνα και κατι εκανα αιτηση στην Forthnet για το πακετο 2play, ειχα ακουσει οτι αργουν χαρακτηριστηκα, αλλα αποφασισα να κανω την αιτηση. Ενω μου ειχανε πει για εναμιση μηνα, πριν μια βδομαδα αρχισε να λειτουργει το τηλεφωνο με forthnet και την επομενη μου ειχανε στειλει μηνυμα στο κινητο οτι θα λειτουργουσε το ιντερνετ. Αλλα ακομα δεν ειχανε στειλει το μοντεμ κλπ. Οταν τους πηρα να τους ρωτησω τι γινεται και ενω εχω την συνδεση δεν μου εχουνε ερθει το μοντεμ και οτι αλλο χρειαζεται μου ειπανε οτι τους εχουν τελειωσει
τα μοντεμ και θα πρεπει να περιμενω και οτι μεσα στην βδομαδα (αυτη που τελειωνει) θα εχω νεα τους αλλα....τιποτα ακομα...και εγω τους πληρωνω κανονικα...
Ακουσα στις ειδησεις οτι ψηφιστηκε αυξηση στους βουλευτες 360 ευρω. Δεν εχω ιδεα ποσα παιρνουν αλλα το θεωρω προκλητικο να παιρνουν τοσο μεγαλη αυξηση, που δεν νομιζω να παιρνει καποιος αλλος. Και φυσικα αφου ψηφιζεται απο τους ιδιους δεν μπορει να αντιδρασει κανενας. Μονοι τους αποφασιζουν, μονοι τους ψηφιζουν. Μονο οι βουλευτες του ΛΑΟΣ ειπανε οτι θα δινουν την αυξηση για κοινωνικους σκοπους.
Run with me baby, let your hair down
through every station, through every town
run with me baby, let's take a chance
from Heathrow to Hounslow, from the Eastern Block to France
Europe is our playground, London is our town
so run with me baby now
Run with me baby, let your hair down
through every station, through every town
run with me baby, let's make a stand
from peepshow to disco, from Spain to Camber Sands
Europe is our playground, London is our town
so run with me baby now...
Χθες το βραδυ μαζεμενοι με παλιους φιλους και συμμαθητες για να γιορτασουμε την εισοδο του ενος στην τεταρτη δεκατια μιλουσαμε για το πως σκεφτομασταν στο σχολειο μια τετοια μερα, στα 30 μας. Εχω την τυχη να ειμαι με καποιoυς απο αυτους τουλαχιστον 15 χρονια μαζι και καποιοι απο αυτους πανω απο 20. Ειχε γελιο οτι σκεφτομασταν πως θα ειμασταν ολοι μας παντρεμενοι και καποιοι με παιδια...Ευτυχως ή δυστυχως μονο λιγοι τηρησαν την σκεψη τους:)
Μεσα σε αυτη την συζητηση θυμηθηκα οτι με τα παιδια της δεσμης εχουμε κανονισει συναντηση τον φεβρουαριο, σχεδον 13 χρονια μετα. Αν και δεν μπορω να βρω το ενθυμιο της συναντησης να δω ποτε ακριβως ειναι, δεν θα ειμαι ελλαδα αλλα απο περιεργεια.
Καποιος αλλος θυμηθηκε οτι πριν πολλα χρονια ενα σουρωμενο βραδυ κοψαμε ενα πεντοχιλιαρο, κρατησαμε τα κομματια και δωσαμε ραντεβου παραμονη πρωτοχρονιας εξω απο το μαγαζι που πιναμε. Περα απο το ρομαντικο της υποθεσης μου αρεσει που δεν χρειαζονται αυτες οι συναντησεις για να βρισκομαστε και συνεχιζουμε να περναμε καλα οπως και παλια και ας παλιμπαιδιζουμε παρα πολυ.
Τι τιτλο να βαλω? πραγματικα δεν ξερω...
Ηρθα σκεφτομενος μεσα στην μερα να γραψω για τις εκλογες σημερα. Ποσο χαζο μου φαινεται να ξερω καποιον που εχει απιστευτη ενεργεια μεσα του, σαν να εχει πεσει σε ενα καζανι βιταμινες μικρη, να αναλωνετε στα κομματα και να περναει μερες και ωρες στην υποστηριξη των κομματων. Νευρα, ξενυχτια, τρεξιμο.
Ισως επειδη τα εκανα στα 15-16 τρεχοντας σε αφισοκολλησεις, ομιλιες και παιζοντας ξυλο ακομα και με γνωστους και φιλους που την επομενη μερα βγαιναμε μαζι και γελουσαμε για τα γεγονοτα της προηγουμενης βραδιας να φαινονται ακομα πιο χαζα. Οσο και να ειναι ωραιες σαν εμπειριες...Τιποτα δεν ειναι για το τιποτα...ειναι χαμενος χρονος για μενα.
Αλλα βγηκα για ενα ποτο και λιγο πριν φυγω απ'εξω επαιξε δυο κομματια που σημαδεψαν την περσινη ανοιξη. Ενα κομματι που οποτε το ακουω δακρυζω. To Accidental Babies απο Damien Rice και μετα ενα αλλο κομματι που γνωρισα περισσοτερο σε εκεινο κομματι της ζωης μου, απο τον Rene Aubry το Apres la pluie II απο το soundtrack της ταινιας Killer Kid. (το τραγουδι το βρηκα μονο στο trailer της ταινιας για να το κανω post,μαλλον καλυτερα:)
Γυρνοντας στο σπιτι να γραψω το post εβαλα λιγο να ακουσω imagine και τα τραγουδια που ακουσα σχεδον αμεσως ηταν απο Nick Cave το To Be By Your Side που οπως εγραψα κολλησα...(ισως γιατι οπως οι περισσοτεροι που με γνωριζουν ξερουν οτι ηδη τετοιον καιρο καθε χρονο εχω γινει ενα ταξιδιαρικο πουλι και εχω φυγει)και στην συνεχεια...Rene Aubry το Apres la pluie II...παλι...
Εκανα λιγη ωρα να μπορεσω να το γραψω αυτο και με εχει πιασει ενα μικρο τρεμουλο. Καλο βραδακι...
Διαβασα σημερα στην Ελευθεροτυπια ενα αρθρο για επερχομενη συνεργασια του Διονυση Σαββοπουλου και του Θαναση Παπακωνσταντινου. Τον επομενο μηνα μπαινουν στο στουντιο και καπου την ανοιξη κυκλοφορει.
Για καποιον που τα πρωτα ακουσματα ειναι βινυλια βασικα Σαββοπουλου αλλα και Γερμανου, Παπακωνσταντινου (Βασιλη), Παπαζογλου, Dire Straits και Pink Floyd. Ο οποιος τα τελευταια χρονια ακολουθει συνεχεια μουσικα τον Θαναση. Εδω και 4μιση χρονια που μου προτεινανε την "παστα απο κερασακι" για τους στιχους για την Λαρισα και μια "χορωδια" ελληνων και ξενων να τραγουδανε την "τρατα". Μια τετοια συνεργασια ακουει σαν ενα ονειρο...Ανυπομονω να κυκλοφορησει και ελπιζω να καταφερω να τους δω μαζι και ζωντανα (μαλλον απο φεβρουαριο).
'Οταν χωρίζεσαι από τον φίλο σου, δεν λυπάσαι'
Γιατί αυτό που αγαπάς πιο πολύ σ'αυτόν μπορεί να είναι πιο φανερό στην απουσία του, όπως ο ορειβάτης βλέπει πιο καθαρά το βουνό απο την πεδιάδα.
Και μη βάζετε κανένα σκοπό στη φιλία εκτός από το βάθαιμα του πνεύματος.
Γιατί η αγάπη που γυρεύει κάτι άλλο εκτός από την αποκάλυψη του δικού της μυστηρίου δεν είναι αγάπη παρά ένα δίχτυ που ρίχνεται στη θάλασσα και μόνο το ανώφελο θα πιάσει.
Και δίνετε το καλύτερο εαυτό σας στο φίλο σας.
Αφού θα γνωρίσει την άμπωτη του κυμμάτου σας, δώστε του να γνωρίσει και την παλίρροια του.
(Χαλίλ Γκιμπράν - Ο προφήτης)
Με μια δοση Σκωτιας μεσα του το κολλημα.
Belle & Sebastian - The Boy with the Arab Strap
Arab Strap - Cherubs
Snow Patrol - Chasing Cars
Γουσταρω τρομερα που ακουγεται η προφορα στους Belle & Sebastien, ειδικα στα 'before''in her own' 'come and have a dance' αλλα και γενικα αυτη η προφορα, μου εχει λειψει.
και μου αρεσουν τρομερα οι στιχοι:
If I lay here
If I just lay here
Would you lie with me and just forget the world?
I don't quite know
How to say
"How I feel"
Those three words
Are said too much
They're not enough......
απο το Chasing Cars
Ειχα διαβασει στην εφημεριδα πριν μερικες μερες για τον σταθμο, αλλα το καταλαβα σαν μελλοντικα σχεδια των 3 (μαγων?). Οι γνωστοι Σταθης Παναγιωτοπουλος (Jammin, 1055 rock), Γιαννης Σερβετας (Ραδιο Θεσσαλονικη, ΑΜΑΝ) και Αντωνης Κανακης (ΑΝΤ1 radio, comfuzio, AMAN κλπ). Χθες διαβασα σε ενα blog οτι ξεκινησε και η χαρα μου ειναι μεγαλυτερη που εκπεμπουν ζωντανα στο internet.
Αν και τον Κανακη τον "ξερω" εδω και 15 χρονια απο τα απογευματα στην ΕΡΤ3 που αργουσα λιγο να φυγω για το φροντιστηριο για να τους δω και μετα σε STAR, MEGA, ΑΝΤ1 κλπ κλπ... Η ουσιαστικη γνωριμια μας ηταν τον μοναδικο χρονο που εμεινα Θεσσαλονικη πριν 12χρονια οταν και επαιζε μουσικη βραδια στον ΑΝΤ1 θεσσαλονικης, στο "τι ακουει η θεσσαλονικη". Παρεα αμετρητα βραδια, και απο τις λιγες εκπομπες που εχω κρατησει γενικα απο ραδιοφωνο ηχογραφημενες σε κασσετα ειναι η τελευταια του εκπομπη εκεινη τη χρονια, τελευταια μερα του Μαιου, την οποια ακουω ακομα και τωρα καποιες φορες.
Τον imagine τον ακουσα χθες το βραδυ πρωτη φορα που οπως και καθε κυριακη μαζευονται και οι 3 και .... πραγματικα γελασα παρα πολυ εκτος οτι παιζανε φοβερη μουσικη.
Σημερα το βραδυ το MEGA εχει μια ταινια στις 2 το βραδυ. Οχι η καλυτερη ωρα για ταινια, αλλα ειναι συνηθισμενο να παιζουνε ταινια σε ακαταλληλες ωρες. Η ταινια 'For Love and Country: The Arturo Sandoval Story' με τον Andy Garcia στον ρολο του Arturo Sandoval. Ο Arturo Sandoval ειναι ενας Κουβανος τρομπετιστας ο οποιος μην μπορωντας να παιξει την jazz που ηθελε εμπνευσμενος απο τους Charlie Parker και Dizzy Gillepsie. Ιδρυσε τους Irakere και παιζοντας ενα στυλ latin - jazz μπορεσε να παιζει περιπου το στυλ που ηθελε.
Πιεζμενος ομως απο το στυλ διακυβερνησης του Καστρο και μην μπορωντας να ζησει αλλο στην Κουβα, και εχοντας γνωρισει τον Dizzy Gillepsie ηδη και ενω ειναι σε διεθνες τουρ. Μετα απο συναυλια στην Αθηνα αυτομολησε στις ΗΠΑ, με την βοηθεια του Dizzy Gillepsie.
Την ειχε δειξει και πριν 2-3 βδομαδες ενα καναλι παλι τετοια ωρα. Φανταστικη ερμηνεια του A. Garcia, και φυσικα φανταστικη μουσικη!!!!
