Προσωπογραφιες #2
Το blog για οποιον το πηρε χαμπαρι εξαφανιστηκε για δεκα περιπου μερες.
Αιτια????
Καποιος δεν ξερω πως και γιατι, βρηκε-ειχε τους κωδικους μου για το gmail μου. Εσβησε το μαιλ-σαν λογαριασμο. Σβηστηκαν πανω απο 200 διευθυνσεις email, απο συμφοιτητες, καθηγητες, φιλους, πρωην και νυν συνεργατες. Εργασιες, αρθρα και εικονες που παντα σκεφτομουνα οτι θα υπαρχουν παντα...στο μαιλ μου. Αριθμος μαιλ? 1600+
Επιτηδες ή κατα λαθος σβηστηκε και το blog. Ο πανικος... το ημερολογιο σχεδον τριων χρονων εξαφανιστηκε. Σχολια και απαντησεις φιλων και συν-blogger, το μεσο επαφης με πολλους ανθρωπους.
Ταυτοχρονα ο ιδιος ανθρωπος βρηκε και τον κωδικο του facebook και απενεργοποιησε τον λογαριασμο, αφου ειχε αλλαξει τον κωδικο. Το facebook τουλαχιστον επανηλθε στις δυο μερες.
Το οτι ειμαι εδω και γραφω οφειλεται σε εναν ανθρωπο. Δεν εχω ιντερνετ. Αυτος ο ανθρωπος περασε αρκετες ωρες προσπαθωντας να βρει τροπο να ανακτησω τον ελεγχο των λογαριασμων. Ηταν και ο ιδιος ανθρωπος που μου την ειπε!!!!....που εσβησα το blog…πριν καταλαβω οτι εχει σβηστει.
Μιλωντας με φιλους και γνωστους αυτες τις μερες για το τι εγινε, ολοι ρωτουσαν ποιος και γιατι. Δεν μπορω να φανταστω καποιον που το εκανε επιτηδες. Τοσο κακο σε καποιον? Θα επρεπε να ξερει οτι θα με πονουσε και να φανταστει τους κωδικους? Η’ να το εψαχνε πολυ, να ειχε λογο. Σκεφτηκε καποιον hacker που καπως βρηκε τους κωδικους μου. Εκει σταματαει η φαντασια μου.
Εντυπωση μου εκανε που οι περισσοτεροι σκεφτηκαν ως πιο πιθανη εκδοχη την πρωην μου. Που χωρισαμε τεσσερις μηνες πριν. Ακομα πιο μεγαλη εντυπωση οτι οσο περισσοτερο την ξερανε, φιλοι μου δηλαδη που την ξερουνε ακομα, τοσο περισσοτερο σιγουροι ηταν οτι το εκανε αυτη. Η΄οτι βαση χαρακτηρα θα μπορουσε να το ειχε κανει αυτη.
υγ. Συνδεοντας τα δυο ποστ... Ο Κωστας και η Φωτεινη μου ειχανε πει να κανω το blog, ποτε δεν θα ειχα το θαρρος να γραψω κειμενα που θα τα διαβαζουν αλλοι, για να μπορουν να διαβαζουν νεα μου οσο θα ειμαι στο εξωτερικο. Ασχετα αν εκανα εννια μηνες να το αρχισω.
10 comments:
Εντύπωση μου κάνει που αναφέρεσαι επίμονα στις κοινές απόψεις των φίλων και γνωστών σου και μάλιστα δείχνοντας το πόσο έχεις εκπλαγεί.Δεν μας λες ξεκάθαρα αυτό που πιστεύεις αλλά βασίζεσαι στις πιθανές ενδείξεις των φίλων και των γνωστών.Κι αυτό γιατί δεν έχεις το θάρρος να υπερασπίζεσαι την γνώμη σου.Καλύπτεσαι πίσω από τις "εντυπώσεις" των φίλων και γνωστών.Προτού ξαναβασιστείς σε αναληθείς εντυπώσεις, καλό είναι να έχεις αποδείξεις στα χέρια σου προτού κατηγορείσεις άδικα.Κι όχι απλές ενδείξεις.
Χαρά- μία πολύ καλή φίλη της πρώην φίλη σου που δεν φοβάται και δεν κρύβεται πίσω από φίλους και γνωστούς.
Ο καθένας έχει το δικαίωμα να πιστεύει ο.τι θέλει και να εκπλήσσεται. Και στο κάτω κάτω της γραφής, ένα blog είναι σαν ημερολόγιο, δημόσιο μεν, αλλά κανείς δεν μπορεί να σου βάλει χαλινάρια για το τί θα πεις δε και πόσο ξεκάθαρα ή μπλεγμένα θα εκφραστείς.
Τα δικάστήρια, οι λογοκρισίες και οι κλήσεις μαρτύρων με ονοματεπώνυμο, βρίσκονται σε άλλες αίθουσες και λημέρια.
Κι όποιος μιλάει για αποδείξεις, ας σκεφτεί τί αποδείξεις θα φέρει μαζί του, για να αποδείξει το ακριβώς αντίθετο των "αναληθών εντυπώσεων" και να κατηγορήσει για ψευδομαρτυρία.
Ή μήπως, η πίστη είναι κάτι που πολλές φορές δεν μπορείς να αποδείξεις?
Ισως γιατί πιστεύεις στην φιλία?
Και στον έρωτα πιστεύουμε...αλλά, ποτε δεν ξέρεις...έτσι δεν είναι?
Εχεις πει ψέμματα ποτέ σε πολύ καλό σου φίλο, επειδή μπορεί να ντρεπόσουν να παραδεχτείς?
Κι εφόσον δεν κρύβεσαι πίσω απο φίλους κ γνωστούς. Για πες μου τί κάνεις, για να σου πώ αν είναι εύκολο να πεις το όνομά σου. Υπερασπίζεσαι μια φίλη για κάτι που ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ οτι δεν έκανε? Είναι εύκολο δεν νομίζεις? Δεν έχεις να χάσεις κάτι.
Οχι, οτι τα άτομα που έχουν τις "εντυπώσεις", όπως λες, χάνουν κάτι. Αλλά, δεν θέλουν να μπλεχτούν. Απλά, λένε μια άποψη σε έναν φίλο, που μπορεί να μην είναι αλήθεια ναι, αλλά αφού περνά απο το μυαλό, την λενε. Γιατί ψάχνουν, προσπαθούν να καταλάβουν. ΑΚΡΙΒΩΣ ο.τι θα έκανες κι εσύ. Κι ο ίδιος, έχει κάθε δικαιώμα να εκπλήσσεται και να μην μπορεί να το πιστέψει. Και μην συγκρίνουμε "κατηγορίες" στα blogs τώρα, γιατί ένας θα βγει ο χαμένος. Και τουλάχιστον εδώ, λέει ΞΕΚΑΘΑΡΑ (γιατί αυτό απαίτείς!) "η πρώην μου", ενώ αλλού δεν λέει, και όλοι ξέρουν ποιός είναι ο μασκοφόρος "αει-σιχτήρ-μαλάκα" 'ς.
Και η αξία της Ιστορίας ξέρεις, είναι να μπορείς να μαθαίνεις απο το πριν, για να καταλάβεις και να φτιάξεις το πιθανό προφίλ του μετά.
Και με βάση τα λεγόμενά σου, ίσως το μοναδικό άτομο που θα είχε το υπέρτατο δικαίωμα να πει κάτι τώρα, είναι ο "αναληθώς κατηγορούμενος". Κι όχι εσύ, με τις δικές σου ίσως "αναληθείς εντυπώσεις".
Αλλά, πώς να το κάνουμε που κάθε φίλος προστατεύει τον φίλο του. Κι αυτό είναι το όμορφο!
Αλλά, όταν μπαίνει σε λημέρια αλλουνού, πρέπει να προσέχει…υπάρχουν φίλοι παντού και έχουν τα ίδια πυρομαχικά! Γιατί το'κανες μάχη το θέμα ενώ θα πρεπε απλά να βρίσκεσαι και να κρατάς το χέρι της φιλίας.
Αυτααααα… και καλημέρες σας!
Τη φίλη μου θα την υπερασπίζομαι πάντα γιατί την ξέρω χρόνια και λέμε τα ΠΑΝΤΑ.
Αλλά δε θα επιτρέψει κανένας απο εμάς πλέον να τη δούμε να κλαίει πάλι για τέτοιες μικρότητες, της αξίζουν τα καλύτερα και όχι όσα πέρασε.
Όσο για το δικό της αει σιχτιρ, εμείς που ξέραμε σε τι αναφερόταν, καταλάβαμε. Ουδέποτε όμως ανέφερε άλλους ανθρώπους και αυτό την τιμά, ρνω έχει πολλά να πει, για αυτό να είσαι σίγουρη.
Αυτά και καλησπέρα σου!
Τότε μην το τραβάς το σχοινί και απλά μείνε δίπλα της. Οσο κι αν δεν το επιτρέπεις ή όχι, δεν έχεις τη δύναμη να αλλάξεις τον κόσμο με τον τσαμπουκά.
Κράτα όσους αγαπάς και προχώρα μαζί τους.
Δεν καταλαβαίνω τί μπορεί να κερδίσεις με όλο αυτό το σκηνικό που κάνεις.
Οσο για το τί έχει να πει, αν θέλει ας τα πει. Σίγουρα δεν θα πάω να αφήσω σχόλιο στο blog της για να της ζητήσω τα σπασμένα, γιατί ξέρω να σέβομαι τον πόνο...και των δύο πλευρών.
Προσπάθησε να διαχωρίζεις τί σε αφορά. Και επίσης, οτι το καλύτερο αξίζει σε πολυ περισσότερους απο όσους έχουμε γνωρίσει κι αγαπήσει στη ζωή μας.
Και το ΠΑΝΤΑ ή ΠΟΤΕ είναι βαριές λέξεις κι όμως τις έχουμε υποτιμήσει με την απερίσκεπτη χρήση. Κρύβουν αφοσίωση και ανιδιοτέλεια, και αυτές περιέχουν τυφλή πίστη και πόνο. Και τότε σίγουρα, δεν σημαίνει οτι ακολουθείς το σωστό. Αλλα, αυτό το ΠΑΝΤΑ ή ΠΟΤΕ, ανεξαρτήτως σκοπού και μέσου.
Την ακεραιότητα της φίλης μου δεν επιτρέπω σε κανένα να την αμφισβητεί. Ο συντάκτης του κειμένου αυτού ξεχνάει πόσο τον είχε στηρίξει και σε πόσα επίπεδα... για να μη μιλήσουμε για το οικονομικό.
Και αν τελικά είναι όλα όσα της προσάπτουν, γιατί όλοι αυτοί οι άνθρωποι της άνοιξαν το σπίτι τους, την κάλεσαν σε τραπέζια, ήπιαν ποτά μαζί; Εκείνοι το αρνούνται... Επομένως, είτε 4 άνθρωποι είναι αισχροί ψεύτες, είτε ο συντάκτης αυτης της ανάρτησης βάζει άλλους πρόφαση για όσα δεν έχει το θάρρος να πει...
Όπως και να έχει, θεατής σε αυτή την απόπειρα διασυρμού αρνούμαι να μείνω θεατής.
Και εδώ κλείνει το θέμα.
Μα είσαι θεατής.
Στο ξαναλέω. Επιτρέπεις, δεν επιτρέπεις...δεν μπορείς να κάνεις τίποτα να το άλλάξεις.
Μιλάς, λες και δεν έχεις ζήσει τίποτα απο τη ζωή και όλα σε ξαφνιάζουν.
Κι επιπλέον, οι άνθρωποι δεν επικοινωνούν και δεν λύνουν προβλήματα μέσω blog. Συναντιούνται και μιλούν πρόσωπο - πρόσωπο. Και φυσικά, δεν θα μπορούσες να ζητήσεις απο τον συντάκτη τα σπασμένα, διότι θα πήγαινες απευθείας με την κατηγορία στο στόμα. Και απο την άλλη, δεν έχετε τίποτα να πείτε. Οι αγγελιοφόροι πάντα τα κάνουνε χειρότερα.
Εδω τί ήρθες να κάνεις? Να πεις οτι είπες κάτι και να νοιώσεις καλά? Να προκαλέσεις? Γιατί?
Κι αφού το αρνιούνται όλοι όσοι λες, τότε τί σε εμποδίζει να κατηγορήσεις ανοιχτά τον συντάκτη? Κατηγόρησε τον. Είδες τί φίλη είμαι?
Γιατί, δεν με νοιάζει καθόλου τί θα πεις για εκείνον. Ο.τι ξέρω απο αυτόν, ό.τι μου επέτρεψε να μάθω, ο.τι έχω ζήσει, μου δείχνουν αυτά που μου χρειάζονται. Κι αν κάνει λάθη, δεν θα τον υπερασπιστώ όπως εσύ, αλλά θα του τα πω στη μούρη. Αλλα, για σένα που υπερασπίζεσαι πάντα, οι φίλοι έχουν το αλάθητο του πάπα.
Δεν φταίει μονο ένας σε μια σχέση και μη καταγράφεις τις θυσίες και - αν έχουμε το θεό μας - το οικονομικο. Μπήκε η τιμή και στην αγάπη. Στείλτε του την τιμή και σας εγγυώμαι οτι θα σας τα επιστρέψει. Και όχι, δεν ζητάμε αποδείξεις. Βάλτε απλά την τιμή.
Ο.τι κάνεις εις το όνομα της αγάπης, μη μου το βγάζεις σαν λίστα γεγονότων, γιατί απλά μου δείχνεις πόσο ΔΕΝ ξέρεις τί σημαίνει αγάπη!
Για σένα έκλεισε πριν το θέμα.
Αλλα όσο το ανασκαλίζεις, δεν θα κλείνει όσο και αν το θες, όσο και αν δεν το επιτρέψεις.
Ωραία λοιπόν, συντάκτη αυτής της ανάρτησης άκου τα εξής:
- είναι άνανδρο να μη μιλάς στο σύντροφό σου
- είναι αισχρό να κάνεις έρωτα με έναν άνθρωπο και σε 10 λέπτα να του λες χωρίζουμε μέσα στο αυτοκίνητο όταν πηγαίνεις στο super market
- είναι ανωριμότητα να του χρεώνεις μια συμβίωση που δεν είχες το θάρρος να αρνηθείς
- είναι εγωκεντρικό να τον κατηγορείς που σου ζητάει να αδειάζεις το σπίτι της όταν την έχεις παρατήσει μόνο και μόνο επειδή δε σε βολεύει
- είναι ποταπό να κατηγορείς για απιστία, που ξέρεις πολύ καλά πως της έδωσες κάθε λόγο να το κάνει αλλά δε το έκανε
- είναι πολυ ωφελιμιστικό να της δίνεις πάλι ψεύτικες ελπίδες ενώ δεν υπήρχαν
φτάνουν αυτά;
Μετά απο 6 μήνες η φίλη μου είναι πάλι χαρούμενη και το blοg της δείχνει αυτό ακριβώς που είναι.
Όσο εσύ υπερασπίζεσαι τον δικό σου φίλο, άλλο τόσο υπερασπίζομαι και αγαπώ και εγώ τη δική μου. Και αν ξέρω ή όχι απο αγάπη και ο σχετικός σου αφορισμός δείχνει πόσο εύκολα βάζετε ταμπέλες σε ανθρώπους που δε ξέρετε.
Καλό σου βράδυ Μαριαλένα, ακόμα και αν διαφωνούμε ριζικά βρίσκω πάντα επικοδομητική την ανταλλαγή απόψεων (επέτρεψέ μου όμως να είναι αυτή και η τελευταία)
Αν έχεις κι άλλα, βγάλτα, αρκεί να νοιώσεις εσύ καλά, γιατί η φίλη σου όπως λες, είναι και πάλι χαρούμενη! Αρα, το πρόβλημα είναι μόνο δικό σου πλέον...
Να δεις ποιός ζητούσε αποδείξεις! Και κάνεις ακριβώς ό.τι κατηγορούσες. Δεν έχεις συνέπεια. Κι όσο για τον τρόπο υπεράσπισής μας, το μόνο που κάνεις είναι να αντιδράς πετώντας βελάκια. Οποιος έχει τη μύγα, μυγιάζεται.
Κι εγώ, δεν θα είχα κανένα πρόβλημα να το συνεχίσεις, αρκεί να έχεις κάτι ουσιώδες να πεις, και όχι απλά μελοδραματισμούς.
Εμαθα πολλά απο την συζήτησή μας. Και χαίρομαι που διαμόρφωσα μη αναληθείς εντυπώσεις.
Σ'ευχαριστώ και καληνύχτες!
Είναι αλήθεια ότι δεν γράφω την γνώμη μου. Ο λόγος είναι δεν με αφορά ποιος το έκανε. Δεν με αφορά από την στιγμή που ανέκτησα τα στοιχεία μου. Αυτό με ένοιαζε από την αρχή. Να μην χάσω ένα κομμάτι μου. Αυτό που έγραψα είναι αυτό που άκουσα. Από φίλους και συναδέλφους, που δεν την ξέρουν. Αλλά ξαναλέω, όπως και στο ποστ, ότι μου έκανε εντύπωση ότι φίλοι που την ξέρουν είπανε ότι είναι μάλλον αυτή. Και δεν είναι 4-5…είναι πολλοί περισσότεροι. Και κάποιοι από αυτούς με κάλεσαν σε απολογία, άλλοι μου είπανε ότι δεν έπρεπε να κάνω ένα τέτοιο πόστ. Αλλά όπως λέει και η Μαριαλένα είναι ένα προσωπικό ημερολόγιο. Ανοιχτό σε όλους αλλά προσωπικό. Φυσικά και ότι γράφω με αφήνει ανοιχτό σε κρίση όλων. Αλλά από εδώ έχω κάνει αρκετούς φίλους/ες και κρίνομαι σχεδόν καθημερινά από αυτούς. Στον κόσμο του ίντερνετ και στον πραγματικο.
Και φυσικα και δεν θα εγραφα ότι καποιοι φιλοι – που την ξερανε – ειπαν κατι τετοιοι χωρις πραγματικα γεγονοτα, γιατι εχω μαθει να σεβομαι τους φιλους μου και δεν θα τους εξεθετα χωρις λόγο.
Την φίλη σου την ξέρεις καλά και χαίρομαι, και λέτε τα πάντα, από αυτά που σου λέει. Ότι δεν σου το λέει δεν υπάρχει γιατί δεν το ξέρεις.
Ξεχνάω πόσο με στήριξε? Ποτέ! Αλλά όχι όπως λες και από την άλλη αν σκέφτεσαι πόσο στηρίζεις ένα φίλο ή μια σχέση και το κρατάς για μετά… τότε αξίζει? Θα ήταν σαν να μου ζητούσε κολλητός μου τα ρέστα γιατί με πήγε από Λάρισα – Τρίπολη γιατί δεν ήμουνα καλά και γύρισε μονός του αυθημερόν. Προς το παρόν δεν το θυμάται γιατί έγινε από την κ α ρ δ ι α! Όσο για την φίλη σου, ίσως να την στήριξα και γω λίγο πέρυσι τα Χριστούγεννα και όχι μόνο. Ίσως….ίσως και όχι…αυτή ξέρει. Ίσως και να της είχα πει κάτι για παρόμοια περίπτωση όταν είχαμε βρεθεί ξανά. Αυτή ξέρει.
Και δεν είναι απόπειρα διασυρμού καλή μου, έκθεση σκέψεων άλλων ανθρώπων είναι.
Άκου τι μου καταλογίζεις για την σχέση μου. Έχω παραδεχτεί τα λάθη μου, ρώτα πάλι την φίλη σου…και τους φίλους μου. Όσα έχω κάνει και όσα έχω καταλάβει. Επίσης είναι πολύ εύκολο να καταλογίζεις πράγματα που άκουσες και δεν έχεις ζήσει. Μην ξεχνάς ότι δεν ξέρω καν ποια είσαι. Δεν έχουμε γνωριστεί ποτέ οπότε και δεν μας είχες δει μαζί. Δεν έχω ακούσει ποτέ για σένα και είσαι μια φίλη της που τα λέτε όλα και είστε πολύ καλές φίλες.
Της έδωσα κάθε λόγω για απιστία? Ναι ε…. για το λέει (λες)
Συμβίωση που δεν είχα το θάρρος να αρνηθώ…και άλλαξα χώρα για να είμαστε μαζί. Και το μαχαίρι στο λαιμό, αφού έρχεσαι, ή μένουμε μαζί ή χωρίζουμε….
Για την εγωκεντρικότητα μου, μου ζήτησε μετά συγνώμη και με καλύπτει αυτό…
Απιστία με αποδείξεις….
Ελπίδες βλέπει όποιος θελει να δει…..ενώ δεν υπάρχουν και μετά αυτές φυσικά είναι ψεύτικες.
Άντι να αναλώνεσαι να απαντάς στην Μαριαλένα, κοίτα καλύτερα την φιλή σου, που αν και χαρούμενη όπως λες παίρνει σε σχεδόν καθημερινή βάση εμένα σε οποιαδήποτε ώρα πολλές φορές. Για αυτό υπάρχουν ενδείξεις και αποδείξεις. Γιατί αν είναι χαρούμενη και το κάνει…μάλλον δεν ξέρεις την φίλη σου.
Αφού έγινε δημόσιο το θέμα του χωρισμού αυτού, σκέφτηκα να απαντήσω και εγώ ως η άμεσα θιγόμενη και αναμεμιγμένη, μήπως και το λήξουμε κάποια στιγμή…
ΟΚ, υπήρχαν άνθρωποι που σου είπαν κάτι για εμένα. Όσοι δε με ξέρουν δε με αφορούν. Για του υπόλοιπους έχω να πω τα εξής: Εγώ αναστατώθηκα, στεναχωρήθηκα και αντέδρασα για τους πολύ συγκεκριμένους 4 που «φωτογράφιζε» η ανάρτησή σου και είναι κατά κύριο λόγο δικοί σου φίλοι και αυτό έγινε γιατί οι ίδιοι μου έδωσαν το δικαίωμα να έχουμε ακόμα επαφές, επομένως αν όντως είναι αυτή η άποψη τους για εμένα τότε ήταν ψεύτικοι απέναντι μου και αυτό πονάει πολύ, αλλά πάρα πολύ.
Πέρα από αυτούς, δεν είχαμε άλλους κοινούς φίλους και αν έχεις κάποιο όνομα να μου πεις, πολύ ευχαρίστως να το μάθω για να ξέρω και εγώ τι υπάρχει γύρω μου.
Εσύ όμως όφειλες να έχεις την κρίση να καταλάβεις πως εγώ δεν έχω ούτε στο ελάχιστο τις απαιτούμενες γνώσεις για να κάνω κάτι τέτοιο και εσύ ποτέ δε μου έδωσες δικό σου κωδικό, σε αντίθεση με εμένα που σου τους είχα πει άπειρες φορές…..
Σε θέματα στήριξης συμφωνούμε έως ένα σημείο. Δε σκέφτεσαι κάποια πράγματα όταν είσαι συναισθηματικά δοσμένος σε έναν άνθρωπο, αλλά όταν μετά μαθαίνεις πως ο άλλος είχε ήδη αποφασίσει να αποχωρήσει από τη σχέση αυτή αλλά απολάμβανε τα «προνόμια» αυτά, τότε ναι, νιώθεις πως σε έχουν εκμεταλλευτεί. Πώς αλλιώς να εκλάβω και να ερμηνεύσω όσα μου είπε η Αθανασία, ότι το σκεφτόσουν καιρό, ότι δεν ήσουν καλά, ότι το συζήταγες μαζί της… Βλέπεις εγώ σου δίνω ονόματα. Μαζί μου γιατί δεν ήσουν ειλικρινής υποθέτω μόνο εσύ το ξέρεις…. Και δεν υπάρχει χειρότερο συναίσθημα από το μαθαίνεις πως όλοι γύρω σου ήξεραν περισσότερα για τη σχέση σου από εσένα τον ίδιο…
Είναι απόπειρα διασυρμού καλέ μου, γιατί θα έπρεπε να ξέρεις το μπορώ και τι όχι να κάνω…
Φυσικά και δε την ξέρεις τη Χαρά, όπως και τους υπόλοιπους φίλους μου, γιατί πολύ απλά δεν σε ενδιέφερε ποτέ να γίνεις μέρος της ζωής μου. Μας είδε και μας άκουσε ο Χρήστος όμως και είναι το ίδιο αφού είμαστε μια παρέα με ιστορία 15 χρόνων. Αλλά και οι δικοί σου φίλοι το ίδιο δεν έκαναν; Με έκριναν σύμφωνα με τα δικά σου λεγόμενα.
Αν μου είχες δώσει λόγο για απιστία το ξέρεις πολύ καλά και νομίζω καλύτερα
είναι να μη το αναλύσουμε δημόσια… Αλλά ΠΟΤΕ μη μου ξαναχρεώσεις πως γύρισες Ελλάδα για εμένα. Σου είχα πει πως δε μπορώ να είμαι σε μια σχέση από απόσταση για ακόμα ένα χρόνο και μου είμαι τόσο ψυχοφθόρο που καλύτερα να το λήγαμε. Και πριν έρθεις εσύ, σου πρότεινα να έρθω εγώ, το θυμάσαι αυτό; Το συζητήσαμε πολλές φορές και ας ήμουν εγώ αυτή που άφηνα μόνιμη θέση εργασίας (και μπορεί στα δικά σου μάτια και κάνω μια τελείως άχρηστη δουλειά, αλλά έχω ένα σταθερό μισθό και ασφάλεια εργασίας, και ας σε άφηνα να κάνεις ότι μπορείς για να το μειώσεις αυτό).
Και μπορεί να έχεις και δίκαιο, όταν περνάς ένα βράδυ με κάποιον που δε θέλεις να χάσεις από τη ζωή σου ίσως να είναι απλά ένα ακόμα ανούσιο πήδημα, εγώ είχα κάνει ξεκάθαρο πως δε το βλέπω έτσι, χαζομάρα μου. Και αν πιστέψουμε στη σημειολογία των πραγμάτων δεν είναι τυχαίο που το πρώτο και το τελευταίο μας βράδυ το περάσαμε σε κίτρινα σεντόνια, το χρώμα του μίσους…
Και για ακόμα μια φορά θα το πω, και εύχομαι να είναι η τελευταία, δε μπορώ να απολογούμαι για το οτιδήποτε συμβαίνει στη ζωή σου.
Είμαι χαρούμενη στη καθημερινότητά μου πια γιατί δεν έχω απέναντι μου έναν άνθρωπο που δε μοιράζεται σκέψεις με το σύντροφό του. Γιατί δε μοιράζομαι το σπίτι μου με κάποιον που έχει σχέση με τον υπολογιστή του και προσφέρει μόνο τη σύγχυσή του (δικά σου λόγια). Και νομίζω πως δικαιούμαι να είμαι χαρούμενη μετά από όσα έζησα τα τελευταία 5 χρόνια.
Γιατί τελικά η βασική μας διαφορά είναι πως εγώ έψαχνα μια σχέση ζωής και εσύ κάτι ανάλαφρο… οπότε φταίμε και οι δύο για τις διαφορές αυτές και το πόσοι τώρα είναι ανάμεσά μας και σχολιάζουν…
Αλλά έχω μια απορία, έχεις σκεφτεί ποτέ πως ακόμα και αν είμαι ο ίδιος ο Σατανάς και μια άπιστη σκύλα, μπορεί επίσης να είμαι και η γυναίκα που σε αγάπησε πραγματικά και την ποδοπάτησες με τον τρόπο που φέρθηκες;;;
Post a Comment