On the road
Ετοιμαζομαι να βγω παλι στο δρομο...Περυσι αυτο το μερος και τις δυο φορες μου προσφερε ηρεμια. και χρονο και χωρο να σκεφτω.
Μου ερχονται στο μυαλο φρασεις απο τον Δρομο.
Απο τα κομματια που μου αρεσουν παντα...
“The only people for me are the mad ones, the ones who are mad to live, mad to talk, mad to be saved, desirous of everything at the same time, the ones who never yawn or say a commonplace thing, but burn, burn, burn, like fabulous yellow roman candles exploding like spiders across the stars and in the middle you see the blue centerlight pop and everybody goes "Awww!”
Kerouac - Οn The Road
Ισως για αυτο παντα μου αρεσουν οι δυσκολοι ανθρωποι και ας με κοιτανε παραξενα.
2 comments:
Το ζητούμενο είναι πού να βγάζει αυτός ο δρόμος...
Ο συγκεκριμενος στο Αμστερνταμ. Το Αερικο συνανταει την Μαριαλενα μετα απο δεκα μηνες και οσο αντεξει (Το Αμστερνταμ, Το αερικο ή η Μαριαλενα)
Της φωτογραφιας... στην βαση της τσουληθρας. Μιας τελειας τεραστιας τσουληθρας σε ενα παρκο στο Εδιμβουργο.
Αλλα... δεν ειναι η δοξα δεν ειναι τα λεφτα ειναι του δρομου η χαρα.
Οσο για τους ανθρωπους.. δυσκολοι ανθρωποι, αεικινητοι, που δεν συμβιβαζονται.. μεχρι να καουν απο την ενεργεια τους.
Post a Comment