Τρύπες - Γιορτή

Για οποιον ειδε και στο προηγουμενο ποστ, χθες ηταν η γιορτη μου.
Κατευθειαν μου ερχεται στο μυαλο το τραγουδι απο τις Τρυπες.
Πρωτοτυπη μερα, δουλεια 9 με 9. Προσπαθουσα να εξηγησω τι σημαινει το ονομα μου και γιατι εχουμε ονομαστικη γιορτη. Το κινητο να χτυπαει απο το απογευμα και μετα. Συνεχομενα σχολια "its all greek to me"...Αναπαντεχα μηνυματα, ενα περιεκτικο μηνυμα "Χρονια Πολλα." απο αγνωστο νουμερο. Σημερα πηρα να βρω τον κατοχο του. Η φωνη αγνωστη. Ειπα οτι με πηρανε χθες και τελικα ειναι λοχαγος αλλη μοναδας στο στρατοπεδο που περασα το μεγαλυτερο μερος της θητειας μου. Βλεπομασταν καθημερινα για 2-3 λεπτα για 3-4 μηνες για ανταλλαγη εγγραφων αλλα προλαβαμε καποια αποκτησαμε καποια οικειοτητα. Παντως μου φανηκε περιεργο, εχω απολυθει σχεδον 3 χρονια τωρα και η επικοινωνια μας ολο αυτον τον καιρο ειναι μηνυμα του στην γιορτη μου. Δεν θυμαμαι και το ονομα του.

5 το πρωι, χτυπημα του τηλεφωνου, μεχρι να καταλαβω τι γινεται σταματησε να χτυπαει και μεσα στον υπνο κοιτωντας το νουμερο ειδα 0141..... Γλασκωβη σκεφτηκα. Απο την μια δεν ξερω κανεναν στην Γλασκωβη, απο την αλλη για να με παιρνουν τετοια ωρα κατι σοβαρο εχει γινει.
Πηρα πισω και μια αγριοφωναρα-ελαφρως σουρωμενη φωναζε, Σε ξυπνησα? και η χορωδια απο πισω, Κοιμασαι στις 10 το βραδυ? και γελια...to cut this story short...Κολλητος απο την δυτικη οχθη της Αμερικης... Θα κανω λιγο καιρο να το ξεπερασω το σοκ, αλλα μικρε μου φιλε ερχεται το πασχα και παρω εκδικηση... ΧΙΧΙΧΙΧΙΧΙΧΙ!!!!!!!

Τα λόγια μου είναι μια γλυκιά προσευχή
κουρνιάζουν έξω από το κλεισμένο σου παράθυρο
και αν τ’ άφηνες θ’ ανοίγαν μια ρωγμή
απ’ το μικρό κελί σου ως το άπειρο

Μα εσύ σωπαίνεις και θρηνείς σαν τον κατάδικο
Πάνω απ’ τη στάχτη που σκεπάζει τον παράδεισο
πάνω απ’ τη στάχτη
Βάλε φωτιά σε ό,τι σε καίει, σε ό,τι σου τρώει την ψυχή
Έξω οι δρόμοι αναπνέουν διψασμένοι, ανοιχτοί

Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή
Ζήσε μαζί μου στον αέρα, στη φωτιά στη βροχή
Μας περιμένουν άδειες μέρες ραγισμένοι ουρανοί
Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από πληγή σε πληγή

Τα λόγια μου είναι μια ανέλπιδη ευχή
Σβησμένα φώτα μέσα στο άχαρο δωμάτιο
Και αν τ’ άφηνες θα καίγαν τη σιωπή
Και θα διαλύαν το κρυμμένο σου παράπονο

Μα εσύ σωπαίνεις και θρηνείς σαν τον κατάδικο
Πάνω απ’ τη στάχτη που σκεπάζει τον παράδεισο
πάνω απ’ τη στάχτη
Βάλε φωτιά σε ό,τι σε καίει, σε ό,τι σου τρώει την ψυχή
Έξω οι δρόμοι αναπνέουν διψασμένοι, ανοιχτοί

Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή
Ζήσε μαζί μου στον αέρα, στη φωτιά στη βροχή
Μας περιμένουν άδειες μέρες ραγισμένοι ουρανοί
Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από πληγή σε πληγή

Βάλε φωτιά σε ό,τι σε καίει σε ό,τι σου τρώει τη ψυχή
Υπάρχει ακόμα υπάρχει κάτι που δεν έχει χαθεί
Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή
Ζήσε μαζί μου στον αέρα, στη φωτιά στη βροχή
Μας περιμένουν άδειες μέρες ραγισμένοι ουρανοί
Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από πληγή σε πληγή

Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή
Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από πληγή σε πληγή
Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή
Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από πληγή σε πληγή