Τρεις στιγμες

Η χθεσινη μερα ηταν παραξενα ωραια.

Τηλεφωνο το μεσημερι σε ενα φιλο για βολτα το βραδυ.

- Ελα ρε, παμε για ενα ποτο το βραδυ?
- Λεμε με τα παιδια να παμε στο φεστιβαλ θεσσαλονικης να δουμε την ταινια "Τρεις στιγμες".
- Αντε ωραια ερχομαι...

Συντομος διαλογος και συντομο ταξιδι. Πηγαμε, ειδαμε, φυγαμε δυστυχως ουτε ενα ποτακι στην Θεσσαλονικη:(

«Κάθε είκοσι χρόνια περνάει ένας κομήτης που χαράζει στην επιφάνεια μιας λίμνης ένα φωτεινό μονοπάτι, επιτρέποντας σε όσους πραγματικά αγαπιούνται να τη διασχίσουν. Τρία ζευγάρια θα αντιμετωπίσουν την πρόκληση του μύθου. Αν είναι αληθινή η αγάπη τους, μπορούν να διασχίσουν το νερό περπατώντας στο φωτεινό μονοπάτι»

Ωραιο σεναριο στην ταινια, μια πολυ καλη σκεψη. Αλλα ενα τεραστιο κενο στην αρχη. Τα πρωτα δεκαπεντε λεπτα ηταν πολυ κουραστηκα. Και οι διαλογοι οσο και να θελανε να προσδωσουν μια καθημερινοτητα ηταν φτωχοι.

Επισης πολυ ωραια φωτογραφια και πολυ ωραιο το μερος που γυριστηκε η ταινια. Η μουσικη ηταν ενδιαφερουσα, αν και επειδη η ταινια δεν ηταν ακομα τελειωμενη και θα γινουν ακομα καποιες διορθωσεις νομιζω θα ειναι ακομα καλυτερη.