...

Τι τιτλο να βαλω? πραγματικα δεν ξερω...

Ηρθα σκεφτομενος μεσα στην μερα να γραψω για τις εκλογες σημερα. Ποσο χαζο μου φαινεται να ξερω καποιον που εχει απιστευτη ενεργεια μεσα του, σαν να εχει πεσει σε ενα καζανι βιταμινες μικρη, να αναλωνετε στα κομματα και να περναει μερες και ωρες στην υποστηριξη των κομματων. Νευρα, ξενυχτια, τρεξιμο.

Ισως επειδη τα εκανα στα 15-16 τρεχοντας σε αφισοκολλησεις, ομιλιες και παιζοντας ξυλο ακομα και με γνωστους και φιλους που την επομενη μερα βγαιναμε μαζι και γελουσαμε για τα γεγονοτα της προηγουμενης βραδιας να φαινονται ακομα πιο χαζα. Οσο και να ειναι ωραιες σαν εμπειριες...Τιποτα δεν ειναι για το τιποτα...ειναι χαμενος χρονος για μενα.

Αλλα βγηκα για ενα ποτο και λιγο πριν φυγω απ'εξω επαιξε δυο κομματια που σημαδεψαν την περσινη ανοιξη. Ενα κομματι που οποτε το ακουω δακρυζω. To Accidental Babies απο Damien Rice και μετα ενα αλλο κομματι που γνωρισα περισσοτερο σε εκεινο κομματι της ζωης μου, απο τον Rene Aubry το Apres la pluie II απο το soundtrack της ταινιας Killer Kid. (το τραγουδι το βρηκα μονο στο trailer της ταινιας για να το κανω post,μαλλον καλυτερα:)



Γυρνοντας στο σπιτι να γραψω το post εβαλα λιγο να ακουσω imagine και τα τραγουδια που ακουσα σχεδον αμεσως ηταν απο Nick Cave το To Be By Your Side που οπως εγραψα κολλησα...(ισως γιατι οπως οι περισσοτεροι που με γνωριζουν ξερουν οτι ηδη τετοιον καιρο καθε χρονο εχω γινει ενα ταξιδιαρικο πουλι και εχω φυγει)και στην συνεχεια...Rene Aubry το Apres la pluie II...παλι...

Εκανα λιγη ωρα να μπορεσω να το γραψω αυτο και με εχει πιασει ενα μικρο τρεμουλο. Καλο βραδακι...

5 comments:

Anonymous said...

Ενα πράμα που πρέπει να παραδεχτώ είναι ότι αυτό το είδος αερικού, μου έχει προσφέρει απίστευτες στιγμές παρέας μέσα απο τις συλλογές τραγουδιών του...τα οποία ως μικρό ζηλιάρικο και άπληστο σκατουλάκι που είμαι...συνεχώς θα ζητάω να μου ανανεώνει...και μέχρι τώρα σε πολύ δύσκολες φάσεις μου, μου χει χαρίσει γέλιο και κλάμμα (ίσως λίγο περισσότερο απο το τελευταίο...καθώς επιπλέον είμαι και μεγάλη melancholy-addicted ;p)
Αλλά...καλέ μου φίλε...το Rene Aubry....Apres la pluie...για μένα είναι 8 χρόνια πίσω...Κρήτη και Σαντορίνη...παρελθόν που μου κάνει πολλές επισκέψεις απο όταν γύρισα Ελλάδα...Τώρα θα μου πεις...τί μου τα λες όλα αυτά...και δε...στο blog?!?!...Ελα μου ντε...αλλά ποτέ δεν έδινα εξηγήσεις...τώρα θα δώσω?!?! Το post μου θύμισε την στιγμή σε ένα σπίτι, σε ενα δωμάτιο, με ένα δάκρυ...τι στιγμή που λάτρεψα το 9 Crimes...Να σαι καλά...
Οκ...ώρα να σκάσω...οπότε..
ενα φιλί και ένα καληνυχτούδια...και ένα γαβ από ένα θηρίο... :)

Anonymous said...

καλημέρα και στους δύο...το χτεσινό βραδάκι είχε αρκετή μελαγχολία και αναμνήσεις,όχι μόνο για σας αλλά και για μένα...έκανα μία βόλτα το απόγευμα για να πάρω ήλιο, νοέμβρης και αυτός ο καιρός με μαγεύει...χρυσά βουνά και αμπέλια...ένα χωριό χαμένο μέσα στις ιταλικές άλπεις, εδώ ζώ...νοστάλγησα ελλάδα χτες βράδυ...σας ζήλεψα που είστε εκεί...τι τίτλο;;;
πάει κι αυτή η Κυριακή...
όμορφη η παρέα σας κ η μουσική σας...
μαριαλένα έχεις blog κι εσύ; αν ναι θα ήθελα πολύ να το διαβάσω άν φυσικά με θέλεις αναγνώστρια σου...
ευχαριστώ...

Anonymous said...

Τρελαίνομαι για την Κυριακή...αυτή η μέρα κάτι μου κάνει πάντα...ξεκινά τόσο "αναγκαία" μοναχική...ελληνικός, τσιγάρο, εφημερίδα και στη πόλη απόλυτη ησυχία...και μπορεί να καταλήξει με παρέα και ταβλάκι...Αλλά δυστυχώς έχω να την ζήσω έτσι πολύ καιρό τώρα...Μαριλένα μου, θα θελα πολύ να σαι αναγνώστριά μου αλλά δεν έχω blog :( ...Οσο για την Ελλάδα...ναι την άτιμη, την νοσταλγούμε εύκολα...το χωριό σου πάντως ακούγεται πολύ όμορφο...Να περνάς όσο καλά μπορείς και όταν πέφτεις σκέψου ότι η Ελλαδίτσα είναι δίπλα...ένα τσουπ κι έφτασες :)...
...και για να ανέβουμε λίγο...Αφιερωμένο παίδες: http://www.youtube.com/watch?v=rvjRNYqV4ds

Anonymous said...

καλημέρα μαριαλένα, ευχαριστώ για το τραγούδι,ήταν ότι έπρεπε σε μία μελαγχολική στιγμή μου...υποψιάζομαι ότι το αερικό θα "πετάει"...μόνο να μαθαίναμε πού;...περιέργια ¨))
καλημέρα αερικό ,όταν προσγειωθείς...

aeriko said...

μαριαλενα

Σε εκεινο το δωματιο αμεσως μετα ηταν η στιγμη που με εκανε να λατρεψω το accidental babies...Στιγμες με γελιο και δακρυ ελπιζω να σου προσφερω για χρονια...Οσο για το Apres la pluie απο σενα εμαθα ποιο ειναι αν και εμενα με παει παρα πολλα χρονια πισω...Ευχαριστω για το βιντεακι. Γαβ γαβ στο θηριο και απο μενα...

μαριλενα

Για την νοσταλγια της Ελλαδας συμφωνω, πολλα χρονια στη Βρετανια με ενα μικρο διαλειμμα αυτο τον καιρο στην Ελλαδα. Πρεπει να ειναι φανταστικο το μερος που βρισκεσαι. Μου κανει λιγο εικονα απο ταινια.