σε σενα...

Γυρισα και σημερα ακουγα απο το πρωι απο 1-2 μαθητες για τον αγωνα της Γερμανιας με την Αγγλια στη Γερμανια σημερα. Φιλικο παιχνιδι εθνικων ομαδων. Τελευταια φορα που θυμαμαι να ειχανε παιξει ειναι 1η Σεπτεμβριου 2001, απο οπου και η φωτογραφια.

Με βαση το οτι οι δυο χωρες δεν εχουν τις καλυτερες σχεσεις. Αν και οι Αγγλοι ουτε με τους Γαλλους εχουν, με εμας, Ισπανου, Ιταλους και Πορτογαλλους υποθετω οτι εχουν επειδη ερχονται διακοπες, ηταν απο τις πιο ευχαριστες μερες των Αγγλων ποδοσφαιρωφιλων και οχι μονο. 1 - 5 μεσα στην Γερμανια με νικη μετα απο χρονια.

Δεν εδωσα σημασια στο παιχνιδι σημερα, κομματια απο την εκδρομη, πολυ δουλεια και παρουσιαση αυριο στο μεταπτυχιακο. Η αληθεια ειναι οτι θυμηθυκα τον αγωνα οταν κατεβηκα για λιγο κατω, ενω παιζοταν το παιχνιδι και τοτε θυμηθυκα.


1η Σεπτεμβριου 2001, ο αγωνας στην τηλεοραση, καθισμενος στο σαλονι. Φασαρια απο το σπιτι απο κατω. Μια μουρμουρα. Χτυπαει το κουδουνι και μπαινει ενας ξαδερφος μου με μερικες μπυρες. "Φανταστηκα οτι δεν θελεις εισαι κατω, οποτε εφερα μερικες μπυρες να δουμε το παιχνιδι μαζι, ουτε εγω γουσταρω."

Το ιδιο πρωινο ειχε πεθαινει η γιαγια μου 91. Ειχε μηνες σε κλινικη και το ευχομασταν αλλα οταν γινεται ειναι δυσκολο. Δεν μπορουσαμε να το πιστεψουμε οτι μια γυναικα που στα 88 της καθαριζε 2 σπιτια, μαγειρευε καθε μερα, εκανα τα ψωνια και για τα δυο σπιτια ανεβωκατεβαινωντας σκαλες συνεχεια, φτιαχνωντας γλυκα και πιτες για ολη την οικογενεια, οποτε περιμεναμε να φυγει. Ετσι λοιπον αυτος αγωνας εμεινε για παντα στη μνημη, για καποιον που ηταν περισσοτερο απο δευτερη μητερα μου. Με τον αδερφο και την μητερα να επωμιζεται το βαρος του μονη της, ειχα την γιαγια παντα διπλα. Και τα τεσσερα πιο δυσκολα χρονια ηταν τα χρονια μας στην Αθηνα, χωρις την παρουσια της. Χωρις να μαγειρευει και να μας προσεχει.

Το ιδιο βραδυ συνεχιστηκε με ενα τηλεφωνο στον Κωστα, να παω απο το σπιτι και να παιξω λιγο manager να ξεχαστω, να μην σκεφτομαι τιποτα και οσο εχει παει στο μαγαζι, μετα στο Φανκ να τον βρω να μου λεει βλακειες οπως παντα να γελαω και ο Τζο να μου ζηταει τραγουδια που μου αρεσουνε. Ενα τραγουδακι που βαζω ειναι το Junko Partner απο Dirty Dozen Brass Band. Θυμαμαι οτι το ειχα ζητησει απο Blues Wire- τελεια διασκευη, και απο τους Dirty Dozen Brass Band το Me like it like that, πρωτοακουσμενο απο Monie Monie Conniente. Το βραδυ ισως να ειχε τελειωσει με πατσα ολοι μαζι ή απλα μια αγκαλια και ενα tap on the back...

το ποστ στην γιαγια μου, τον Ηλια τον Αλκη και την Ευη που για διαφορετικους λογους δεν ειχαν ερθει και στον Κωστα.