Ανθρωποι με θεληση
1)
Οταν ειχα παει την προπροηγουμενη βδομαδα στο Εξετερ και παρακολουθησα ξανα μαθημα στο πανεπιστημιο με τον καθηγητη μου, μας ειπε μια ιστορια.
Ειχε παει περυσι στην Ιρλανδια για ενα συνεδριο. Ειχανε βγει για μπυρα το ενα βραδυ και αφου φτασανε στην pub το ενα μελος της παρεας τον ρωτησε αν ηθελε μπυρα. Ηταν μια γυναικα γυρω στα 50+. Πηγε και εφερε τις μπυρες σε μια γεματη απο κοσμο pub και εκατσε να μιλησουνε. Που ειναι το παραξενο? Η (ας πουμε) Μα ηταν τυφλη. Στην αρχη νομιζε οτι του κανανε πλακα. Πως μπορουσε καποιος τυφλος να παει σε μια γεματη pub μεχρι το μπαρ, να παραγγειλει και να γυρισει πισω στο τραπεζι, κρατωντας στα χερια του pint μπυρας?
Η Μα οταν ηταν να παει στο δημοτικο δεν μπορουσε να βρει σχολειο να την δεχτει. Βλεπανε οτι ηταν τυφλη και λεγανε στην μητερα της, οτι δεν μπορουσανε να δωσουνε καποιον για βοηθο, δεν ειχανε τα χρηματα. Ετσι δεν την γραφανε στο σχολειο. Αφου προσπαθησανε σε αρκετα, η μητερα της, της ειπε "Δεν παει αλλο" στο επομενο σχολειο θα σε παρατησω απ΄εξω, δεν θα πουμε σε κανεναν οτι εισαι τυφλη και θα πρεπει να βρεις μονη σου τον δρομο για την ταξη. Η σκεψη της ηταν οτι αν εμπαινε μεσα σε ταξη και την γραφανε στο παρουσιολογιο, δεν θα μπορουσανε να την διωξουνε γιατι θα ανηκε στην δυναμη του σχολειου.
Ετσι στο επομενο σχολειο την παρατησε απ'εξω και αυτη προσπαθουσε να βρει τον τροπο να μπει στο σχολειο και στην ταξη. Δεν ηξερε που να παει, ηταν ενας χωρος που δεν ειχε ξαναβρεθει. Τα αλλα παιδια αρχισανε να πεφτουνε πανω της, να της φωναζουνε που δεν τους εβλεπε, να την σπρωχνουνε και να πεφτει κατω. Ειχε καταφερει να την νομιζουνε για κανονικη. Καποια στιγμη ηρθε μια η κοπελα διπλα της (η Ζι) και την ρωτησε τι εχει. Η Μα της απαντησε οτι ειναι τυφλη και οτι δεν ξερει που να παει και τι να κανει. Η Ζι της ειπε να την πιασει απο το χερι και να πανε ΜαΖι.
Μπηκανε κανονικα στην ταξη και μετα εγινε οτι ειχε σκεφτει η μητερα. Μπηκε στο παρουσιολογιο, καποια στιγμη καταλαβε ο δασκαλος οτι ειναι τυφλη, ο διευθηντης φωναξε την μητερα, της εξηγησε οτι πρεπει να παρει την Μα γιατι δεν μπορουσε να της δωσει βοηθεια στην ταξη και η μαμα ειπε οτι δεν μπορουσανε να την διωξουνε γιατι την ειχανε γραψει και οτι ηταν σιγουρη οτι η κορη της θα τα καταφερει.
Απο τοτε οι ΜαΖι ειναι αχωριστες, ηταν μαζι και εκεινο το βραδυ. Τελειωσανε μαζι το σχολειο και αργοτερα το πανεπιστημιο και πλεον δουλευουνε με ατομα με ειδικες αναγκες. Η Ζι την βοηθησε να περασει μεσα απο ολες της δυσκολιες και να ανεξαρτητοποιηθει οσο περισσοτερο γινεται.
2)
Και η αλλη ιστορια. Αξιζει να την δει καποιος χωρις να ξερει τι θα δει.
θα γραψω κατι στα σχολια για αυτην.
9 comments:
Πολύ όμορφη η ιστορία... Το βιντεάκι δυστυχώς δεν μπορώ να το δω.
why not the video?
το θεμα με τον Αι Βασιλη?
γραφω σχολιο για την ιστορια του...αλλα μου παιρνει καποια χρονια γιατι κανω αλλα 10 πραγματα μαζι....
Υποθετω οτι φαινεται στα ματια του οτι ο Ben Underwood ειναι τυφλος.
Παρολο αυτα μπορει και παιζει μπασκετ, ηλεκτρονικα, ειναι καλος στον μαξιλαροπολεμο, κανει πατινια στο δρομο και και και και....
Στο σημειο με το μπασκετ φαινεται πως "βλεπει". Ακουει με βαση το χρονο που κανει να γυρισει το τακ τακ που κανει με την γλωσσα. Αναλογα το υλικο ο ηχος επιστρεφει και με διαφορετικη χροια ετσι λειτουργουν και τα σοναρ στα υποβρηχια και ολα τα ρανταρ και ετσι "βλεπουν" και τα δελφινια.
Ναι, εδώ και ώρα το έχω αφήσει να κάνει buffering αλλά και πάλι μπόρεσα να δω μόνο μέχρι το σημείο με τη μπασκέτα. :(
Είναι εκπληκτικό όμως. Θα το δω ολόκληρο αύριο στη δουλειά.
Θυμήθηκα την Helen Keller (έτσι δεν την έλεγαν;). Ακόμα αδυνατώ να συλλάβω το πώς συγκροτούσε την αντίληψή της του κόσμου και τι είδους αντίληψη ήταν αυτή.
Ωραίο ποστ κι ωραίο βίντεο-σώωωωπα.
@m
Ποια ειναι η Helen Keller, για πες για πες???? Βαριεμαι να την γκουγκλησω, ή μαλλον να την διαβασω.
ααα και εκπληκτικος ειμαι εγω...οχι το ποστ:P
Το εχω χασει ε?
@μαριλενα
Ευχαριστω μαριλενα για να μην φαινεμαι και ψωνιο...
Φιλια και καλο ΣΚ!
Σόρι, τώρα είδα ότι είχες απαντήσει στο σχόλιο και ρωτούσες, αν δεν το έχεις... γκουγκλίσει* μέχρι τώρα, ορίστε το σχετικό λήμμα της wikipedia.
Την περίπτωσή της τη θυμάμαι από το σχολείο (μπορεί και από το φροντιστήριο των αγγλικών, δεν θυμάμαι τι από τα δύο), είχαμε νομίζω κάποιο κείμενο που περιέγραφε πώς έμαθε να μιλάει. Ήταν τυφλή και κουφή λόγω ασθένειας που πέρασε μωρό. Αλλά έμαθε να μιλάει, μορφώθηκε, αγωνίστηκε, ταξίδεψε, έγραψε βιβλία, έκανε πράγματα που άλλοι θα χρειάζονταν δύο ζωές για να τα κάνουν.
Εντάξει, είσαι εκπληκτικός, ανώτερος, υπέροχος, θαυμάσιος, συγκλονιστικός, νίντζα, μισό λεπτό να σφουγγαρίσω τώρα γιατί πλημμυρίσαμε. :P
*διαβάζοντας αυτή τη λέξη σκέφτηκα ότι πρέπει να διαβάσεις το Extremely Loud & Incredibly Close αν δεν το έχεις ήδη.
Wow, τώρα είδα στο κείμενο της wikipedia ότι ήταν και μέλος των Wobblies μέσα σε όλα τα άλλα! Καλά, η γυναίκα ήταν τελείως θεά!
Ειδες εσεις μαθαινατε χρησιμα πραγματα και εμεις πηγαιναμε εκδρομες!!!!:P
ενδιαφερον ακουγεται!!!
Extremely Loud & Incredibly Close by Jonathan Safran Foer, δεν το ξερω ουτε εχω διαβασει. Και γενικα η σχεση μου με τα βιβλια χειροτερευει. Συνυθως θελω δρομο για να διαβασω. Τρενα, λεωφορεια και αναμονη σε σταθμους.
Post a Comment