Χρωματα φωτιζουν τις σκεψεις μου
Σημερα τραγουδαω "μου εχει φυγει ενα βαρος φερεντσβαρος φερεντσβαρος", δεν εχει φυγει τελειως αλλα αρχισε να με αποχωριζεται. Αλλα για 3-4 μερες δεν θα το σκεφτομαι. Γυρισα σπιτι με μια λυπη, μια στεναχωρια που δεν ειμασταν μαζι με το βαρος. Κατι ελειπε απο πανω μου. Δεν ξερω αν ειναι δικο μου χαρακτηριστικο αλλα οταν φευγει ενα βαρος/αγχος απο πανω μου νοιωθω μια λυπη, σαν να χανω κατι δικο μου.
Εχω κολλησει σημερα σ'ενα τραγουδι, το ακουσα το πρωι στο ραδιο και το εχω ακουσει απο τοτε καπου 30 φορες. Νικος Ζουδιαρης κ' Μαργαριτα Ζορμπαλα - Μια καλημερα (στο κουτακι για οποιον ενδιαφερεται). Μου δημιουργει ενα χαμογελο, μια θλιψη, ενα δακρυ ετοιμο να βγει. Οποτε με σκεφτομαι να κλαιω μου ερχεται στο μυαλο και το 9 Crimes & Accidental Babies του Damien Rice, ενας ανθρωπος ξερει αυτο γιατι και κουβαλησε το βαρος για μεγαλο διαστημα μαζι μου ειδικα οταν ειχα και αλλα βαρη μαζι και λυγιζα.
9 comments:
Λυπάσαι όταν σου φεύγει κάποιο βάρος? Να το προσέξεις αυτό. Δεν είναι και πολύ καλό!
Η αλήθεια είναι ότι, όπως λέει και το γνωστό ποιοτικό (με προφορά Σημίτη) άσμα, σε χάνω και δεν ξέρω τι να κάνω: να λυπηθώ ή να χαρώ που σού 'φυγε το βάρος;
@unclescrooge
Ναι βρε γιατι ειναι δικο μου. Ζουσαμε 2 χρονια μαζι. Μου ελεγε καλημερα, καληνυχτα κλπ... Εχω ενα κενο.
και οπως εχουνε πει οι Μουσικες Ταξιαρχιες
"Δεν είν' αστείο λείπει κομμάτι
Κάτι ο θεούλης μου 'χει αφαιρέσει
με τυραννάει, με πονάει
αλλά μ' αρέσει"
@M
Το βαρος που αρχισε να φευγει ειναι αυτο του club που λεγαμε να ιδρυσουμε... οποτε να χαρεις να χαρεις αν και το club παει για φουντο.
Ωχ ωχ ωχ... μόλις μου θύμισες κάτι που ήθελα να ξεχάσω.
Ή μάλλον δύο πράγματα που ήθελα να ξεχάσω αλλά για το δεύτερο δε φταις εσύ.
Παρόλα αυτά χαίρομαι πολύ! Άντε, καλά ξέτελα που λέμε και στην Κρήτη!
Αυτά είναι τα πολύχρωμα που έλεγες πιο πάνω;
@M
Το πρωτο το καταλαβα, το δευτερο? Εχεις καιρο να φας club sandwich?:P
Ευχαριστω για την χαρα και ευχομαι να χαρω και γω για σενα συντομα!
kitsosmitsos
Πολυχρωμα? Αι ντου νοτ αντερσαντ. Φωτιζουν οι σκεψεις μου εφυγε το βαρος και αρχιζαν να αναβουνε.Αυτο?
Το δεύτερο ήταν πλάκα προς άλλο σχολιαστή του post και έχει να κάνει με το serendipity που λες στο post για ηλιοτρόπια. (Δεν ξέρεις τι γίνεται στο blog σου όταν του γυρνάς την πλάτη.)
Όσο για το πόσο σύντομα θα χαρείς για εμένα, για να το σιγουρέψουμε έχω διάφορες εναλλακτικές υποψήφιες πηγές χαράς, όχι απαραιτήτως αυτή που εννοούμε εδώ, δεν μπορεί μία από όλες θα πάει καλά.
:-)
@m
"Δεν ξέρεις τι γίνεται στο blog σου όταν του γυρνάς την πλάτη."
Ωστε εσεις αφηνετε πατατακια και μπυρες στο καθιστικο...ουφφφ και νομιζα οτι ειχαμε φαντασματα!:P
Χαρες δικες σου...χαζο παιδι χαρα γεματο δεν εισαι? τι περιμενες!!!
"χαζο παιδι χαρα γεματο δεν εισαι? τι περιμενες!!!"
Ναι, ναι, ναι, αυτή είμαι εγώ. Ναι. Εγώ, εγώ, εγώ. Όσο να πεις από το καταθλιπτικό κουνάβι που με φωνάζει ένας φίλος είναι μια προαγωγή. :οD
Post a Comment