Κολληματα #16γ (Σεπτεμβρης)

Λιγο πριν βγει ο Σεπτεμβρης...τα δυο τελευταια.
Υπεροχα τραγουδακια, ωραια κλιπακια.



απο I Monster - Daydream in Blue



πολυ παλια...17 χρονια πισω...

A Good and Sweet Year

Ξερω ειναι παραδοξο ενας τετοιος τιτλος.

Αφορμη ειναι οτι σημερα γιορταζεται απο τους Εβραιους η εναρξη του καινουργιου ετους. Εχoντας περασει πολλες ωρες τις τελευταιες μερες στο Skype μιλωντας με μια φιλη απο Ισραηλ για να μαθω περισσοτερα πραγματα, ειπα να βαλω ενα ποστ. "A Good and Sweet Year" ειναι η ευχη που δινουνε ή "Shana Tova Umetukah" στα εβραικα. Ομολογω οτι μιλωντας μαζι της και γνωριζωντας τους τον Μαιο στην Ολλανδια με ξαφνιασε το οτι δεν εχουν το ιδιο ημερολογιο, οτι γραφουν απο τα δεξια προς τα αριστερα και οτι αν δεν πιστευουν πολλοι στον θεο κρατανε τις παραδοσεις αφου ειναι οι εκλεκτοι.

Τρεις φωτογραφιες απο μια παλια συναγωγη κοντα στο σπιτι μου.





Να θυμηθω να γραψω περισσοτερα για τις θρησκειες στο Sunderland και να τελειωσω τα ποστ για την Ολλανδια τωρα που επιτελους πηρα τις φωτο!!!!

Εχω και αλλα 2 ποστ αλλα προσπαθω ακομα να περασω τις φωτο απο το κινητο. Καινουργιο ψ και κουνιστο και εχω μπερδευτει!

(αντιγραφωντας)

Διαβασα σημερα ενα ποστ σε ενα site που βλεπω σπανια (γιατι ειχα ξεχασει να το βαλω στο reader) αλλα αξιζει προσοχης. Με την αδεια της Μαριας το παραθετω. Το link για το post και για το site.



...σκληρη...αλλα εμεις ..Γερά και με τσαμπουκά

Οι περισσοτεροι απο τους φιλους που μπαινουν εδω μεσα το εχουν διαβασει
Το κειμενο που ακολουθει ,πρωτοδημοσιευτηκε το 2006 σε γνωστο φορουμ και η αληθεια ειναι οτι δεν ειχα καμια προθεση να το ποσταρω και εδω,ειναι ομως ισως ο καλυτερος προλογος για το επομενο ποστ.
Μια γευση απο τα παλια λοιπον.......χωρις καμια ...μα καμια νοσταλγια.


.................ΑΥΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ............................

<< Ειδικα για ..........."ΕΙΔΙΚΟΥΣ" >>

...Αρχές Σεπτέμβρη του 2004. Η Ελλάδα, η Αθήνα, ζει ακόμα τη δόξα των Ολυμπιακών αγώνων, προετοιμάζεται μάλιστα για την έναρξη των Παραολυμπιακών. Όλα είναι τόσο ζωντανά σε όλους μας που νιώθουμε σαν να μην έχει σβήσει η φλόγα ακόμα. Ο ελληνικός πολιτισμός ταξίδεψε παντού και από παντού ταξίδεψαν για να τον συναντήσουν !

Όλοι εμείς οι Ελληνάρες αισθανθήκαμε αφάνταστη υπερηφάνεια, όχι μόνο γιατί καταφέραμε τελικά να πραγματοποιήσουμε τους Ολυμπιακούς, αλλά κυρίως γιατί τιθασεύσαμε τον εαυτό μας, καμουφλάραμε προσωρινά αυτά που μας ντροπιάζουν στο εξωτερικό και αφήσαμε το περιστασιακό φιλότιμο να ρίξει στάχτη στα μάτια.

...Τι ωραία που ήταν...


Σε κάποια γειτονιά της Ν. Σμύρνης κάποιο παιδάκι πηγαίνει για πρώτη φορά σχολείο, ευτυχισμένο γιατί βίωσε τους Ολυμπιακούς αλλά και γιατί όπως του λέει η μαμά του, έφτασε η ώρα που θα μάθει να γράφει και να διαβάζει. Να διαβάζει από μόνος του για τους αγαπημένους του δεινόσαυρους χωρίς να χρειάζεται τη βοήθεια των γονιών του. Ένα παιδάκι έξυπνο, ομιλητικό, διαφορετικό όμως από τα αλλά. Μια διαφορετικότητα που όπως αποδείχτηκε, αν και δεν απειλούσε ούτε ενοχλούσε κανέναν, σοκάρισε τη δασκάλα του, που δεν μπορούσε να δεχτεί ότι στην τάξη της υπάρχει μαθητής που διαφέρει από την τελειότητα του δικού της κόσμου.


Προσπάθησε από τις πρώτες εβδομάδες να διώξει το παιδί από την τάξη και να το στέλνει όσο το δυνατό περισσότερες ώρες στο Τμήμα Ένταξης, όμως αυτο εκ των πραγμάτων ήταν αδύνατο μια και στο Τμήμα Ένταξης δεν μπορούσε να βρίσκεται περισσότερο από μια ώρα τη μέρα. Μιλούσε πολύ άσχημα στο παιδί, άφηνε τα αλλά παιδία να τον κοροϊδεύουν μέσα και έξω από την τάξη.


Την εποχή που ο μικρός Άλεξ της Βέροιας έπαιζε ακόμα μπάσκετ στη γειτονία του, ο γιος μου γύριζε σπίτι με μελανιές, γδαρσίματα, κλαμένος και αρνούμενος να ξαναπάει σχολείο. Η ψυχολογική του κατάσταση χειροτέρευε μέρα με τη μέρα, τη στιγμή που η δασκάλα του δεν άλλαζε καθόλου στάση και συμπεριφορά και ο διευθυντής του σχολείου προσπαθούσε να μπαλώσει τα πράγματα...

Το τι ακολούθησε από κει και πέρα, είναι μια ιστορία που δεν θα την αναφέρω γιατί είναι πολύ δύσκολο να μεταφερθούν γραπτά, τα συναισθήματα και ο αγώνας που έφτασε ακόμα και σε υψηλόβαθμους του υπουργείου Παιδείας.

Βέβαια δεν ήταν η πρώτη φορά που γνωρίσαμε τον ναζισμό στην Ελλάδα, είχε προηγηθεί ο διωγμός του παιδιού σε μικρότερη ηλικία από ιδιωτικό παιδικό σταθμό γιατί δεν ήθελαν όπως έλεγαν να έχουν παιδιά στο σχολείο τους που βρίσκονται σε φαρμακευτική αγωγή (επιληπτική).


Επίσης δεν θα αναφέρω και το ιατρικό ιστορικό του παιδιου, τον αγώνα που δώσαμε, την ταλαιπωρία που βιώσαμε, τις μάχες που κερδίσαμε γιατί είναι πράγματα που ανήκουν πλέον στην ιστορία... μια ιστορία που κατάφερε να μας μετατρέψει σιγά-σιγά από συνεσταλμένες προσωπικότητες, σε τσαμπουκαλεμένους διεκδικητές των αυτονόητων, των κεκτημένων, των συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια.


Είναι επιτακτική ανάγκη όμως να μιλήσω για τα παιδικά ψυχικά τραύματα, που πολύ δύσκολα επουλώνονται. Για ένα παιδάκι που από τη φύση του δυσκολεύεται να συναναστραφεί κοινωνικά με τα αλλά παιδιά, φανταστείτε πόσο δύσκολο είναι, αφότου έχει δεχτεί προπηλακισμό, να καταφέρει να ανακάμψει. Από όλο το "πακέτο" των προβλημάτων, αυτο ήταν ο,τι πιο δύσκολο αντιμετωπίσαμε. Έχοντας δυο αιτήσεις στη λίστα αναμονής, τόσο στο Ιατροπαιδαγωγικό όσο και στο ΚΔΑΥ, περιμέναμε 2 χρόνια και 10 μήνες έως ότου μας δεχτούν για την πολυπόθητη εξέταση του παιδιού...που υποτίθεται θα εξασφάλιζε την αξιοπρεπή αντιμετώπιση του. Όπως καταλαβαίνετε η απαράδεκτη χρονοτριβή αυτή, απαξιώνει τους θεσμούς από μόνη της.

Όταν έφτασε η ώρα της αξιολόγησης, μια κοπελίτσα στο ΚΔΑΥ (κοινωνική λειτουργός) προσπαθούσε με μανία να μας πείσει ότι είναι μάταιος κόπος να διεκδικήσουμε παράλληλη στήριξη γιατί όπως έλεγε θα ταλαιπωρηθούμε άδικα. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο έντονα υπερασπιζόταν τις απόψεις της. Στο σημείο αυτο όλοι εμείς οι γονείς που έχουμε παιδιά με ιδιαιτερότητες γελάμε...μα γελάμε παρά πολύ!


Πως είναι δυνατόν όλοι εσείς να αξιολογείτε τι ακριβώς σημαίνει ταλαιπωρία για όλους εμάς τους γονείς που κόβουμε φλέβες για τα παιδία μας; Λίγο επιπόλαιο δεν ακούγεται; Μήπως δεν ξέρετε πραγματικά με ποιους έχετε να κάνετε; Καιρός να μάθετε λοιπόν!

Θυμάστε, τους Δίδυμους Πύργους της Νέας Υορκης; Πόσο επιβλητικά στέκονταν και ποσά μηνύματα περνούσαν στον έξω κόσμο;

Θυμάστε, μετά την συντριβή των δυο αεροπλάνων, κάποιους ανθρώπους που εγκλωβισμένοι στους ψηλότερους ορόφους των Πύργων και χωρίς να έχουν άλλη επιλογή πηδούσαν στο κενό...;

...Κάπως έτσι είμαστε όλοι εμείς, ενώ ζούσαμε στον τέλειο κόσμο μας ξαφνικά και χωρίς να έχουμε άλλη επιλογή, γκρεμοτσακιστήκαμε από τη ταράτσα των Δίδυμων Πύργων. Η πτώση κράτησε πολύ καιρό, πέφταμε, πέφταμε, μέχρι που "πιάσαμε πάτο", βρήκαμε όμως τη δύναμη σιγά-σιγά να μαζέψουμε τα κομμάτια μας και να αφοσιωθούμε σε αυτο για το οποίο η ίδια η ζωή μας επέλεξε.


Πρέπει λοιπόν κάπου εδώ να καταλάβετε ότι δεν υπάρχει η λέξη "ταλαιπωρία" στο λεξιλόγιο μας. Είμαστε αφοσιωμένοι μαχητές ενός ιερού σκοπού και ενός κρυφού Ονείρου...γιατί, άσχετα από τις γνώσεις που μπορεί να έχουμε, την πείρα που αποκτήσαμε και το ανίατο της κατάστασης (του αυτισμού) που είναι γνωστό από όλους, σε κάποιες πολύ προσωπικές στιγμές, βυθισμένοι στις σκέψεις μας, εκεί που δεν μπορεί κανείς να παρέμβει, κλείνουμε τα μάτια και ονειρευόμαστε τη στιγμή που το παιδί μας θα είναι απολύτως φυσιολογικό...

Για όλους εμάς που πέσαμε από τους Δίδυμους Πύργους, που κόβουμε φλέβες για τα παιδιά μας, που ξεσπιτωνόμαστε από τα νησιά μας για να βρούμε βοήθεια , το δικαίωμα στο Όνειρο είναι απαράβατο .


Όλοι εσείς οι ειδικοί υπάρχετε ως επαγγελματίες γιατί υπάρχουν τα παιδία μας. Δεν ζητάμε πολλά παρά μόνο τα αυτονόητα:

Όλοι εσείς οι δάσκαλοι-λες τμήματος των δημοτικών σχολείων, που έχετε παιδία με διαφορετικότητα στο τμήμα σας, μη τους κόβετε τα φτερά, μη τα απομονώνετε, δώστε τους την ευκαιρία να κάνουν ένα βήμα μπροστά, και εμείς θα είμαστε αρωγοί δίπλα σας σε ο,τι χρειαστεί.

Όλοι εσείς οι ειδικοί παιδαγωγοί των Τμημάτων Ένταξης, παρά την πολύ καλή κατάρτιση που έχετε, συχνά δεν είστε εκπαιδευμένοι για αυτιστικά παιδιά. Προσπαθήστε να τα προσεγγίσετε αρχικά περιφερειακά, χρησιμοποιώντας ως βοήθεια τις έμμονες που έχουν, βαλτέ τα σιγά-σιγά στο πνεύμα του μαθήματος. Τα παιδιά με αυτισμό πολύ εύκολα βαριούνται, θέλουν για το λόγο αυτο παρότρυνση και οπτικοποίηση του μαθήματος έτσι ώστε να κρατήσετε το ενδιαφέρον τους. Ακουστέ και μας τους γονείς, οι περισσότεροι από εμάς είμαστε εκπαιδευμένοι από επαγγελματίες του χώρου και δεν αναφέρομαι μόνο στον εαυτό μου, αλλά και σε ακόμα 4 οικογένειες που γνωρίζω προσωπικά και που έχουν παιδιά με ελαφριά μορφή αυτισμού σε κανονικά σχολεία αλλά και σε όλους τους υπόλοιπους που σίγουρα υπάρχουν. Χρησιμοποιήστε τον Η/Υ (PC), θα ενθουσιαστείτε από τις ικανότητες που έχουν να εκτελούν ασκήσεις. Δώστε τους το χρόνο που χρειάζονται για να προσαρμοστούν...και θα δείτε, όλα θα πάνε καλά...

Όλοι εσείς οι ειδικοί παιδαγωγοί της παράλληλης στήριξης, μη αφήσετε τις ανασφάλειες και τον πόλεμο που σας κάνουν κάποιοι να σταθεί εμπόδιο στη δουλεία σας. Αφήστε τα δύσκολα σε μας και αφοσιωθείτε στο έργο σας. Να συμβουλεύεστε συχνά το ΚΔΑΥ, οι περισσότεροι από τους ειδικούς που βρίσκονται εκεί έχουν και πείρα αλλά και θέληση να βοηθήσουν.

Ξέρετε, αυτο που έχω καταλάβει και που μπορώ να πω με σιγουριά μετά από μια δεκαετία ενασχόλησης είναι ότι δεν μπορούμε να εκπαιδεύσουμε τα παιδιά μας αν πρώτα από όλα δεν νιώθουν ευτυχία μέσα στην ψυχούλα τους. Η επιβράβευση, το χαμόγελο και μια αγκαλιά που κάποια στιγμή θα τους δωσετε, ειναι ίσως αυτο που θα σας φέρει πιο κοντά τους. Η πρόοδος έρχεται χαλαρά και σταθερά, χωρίς άγχος όλα είναι πιο εύκολα.

Όσο για εμάς, η ευγνωμοσύνη που θα νιώθουμε δεν περιγράφεται με λόγια, θα το καταλάβετε όμως όταν κάποια στιγμή, στο τέλος της σχολικής χρονιάς σας σφίξουμε το χέρι και σας κοιτάξουμε στα μάτια.

Και πάλι καλή σχολική χρόνια σε όλους.

Φιλικά και με τη καλύτερη των προθέσεων,

Μαρια

Σωμα ψυχη

Σωμα ψυχη κλειδωμενα

πρωτα η αγαπη σε σενα...

Ευοι Ευαν - Σωμα,ψυχη

(ενα μικρο ευχαριστω στη Μουσικη Κιβωτο που μου εδωσε την ευκαιρια να ακουσω παλι Ευοι Ευαν και αλλα καλουδια.)

Το cd αυτο απο Ευοι Ευαν το ψαχνω χρονια σε cd ή στο ιντερνετ και δεν μπορουσα να το βρω. Μου ειχε μεινει εδω και χρονια οτι χαρακτηριστικο του ηχου τους ηταν το βιολι. Διαβασα στα σχολια οτι ηταν το συγκροτημα του Φωτη Σιωτα. Ισως να επρεπε να το ειχα φανταστει!!

Τον εχω αναφερει στην συναυλια του Μαλαμα στο Μυλο. και αφου το βιντεακι του δεν υπαρχει πια, βαζω ενα αλλο (και παλι Τρια Ρουμπαγιατ).



και ωωωω τι μαγικο...τι κραταει! ενα βιολι!!

Tiger Lilies καινουργια περιοδεια

Οι Tiger Lilies αρχιζουν την καινουργια περιοδεια στην Αθηνα στις 13 Ιανουαριου



Η περιγραφη στο site τους για την παρασταση: "Three Legged Jake, Snake woman, siamese twins, midgets and other human oddities in a bizarre circus show", το ονομα της παραστασης ειναι Freakshow.

Αυτο ειναι και το ονομα απο ενα τραγουδι τους το 2000

Albino dwarfs & dancing bears & midgets with full body hair
A girl who has a fishes tail, a boy the body of a snail
A man with the head of a bird, a girl who shits bricks as turds
Siamese twins joined at the head, a girl who though alive is dead
A man who bleeds through hands and eyes, a girl who has a donkeys thighs

This Freakshow is the best in town this Freakshow is the worst around.

A man who has no head or arms, a girl a dog sexually charms
They're animal eroticists, the sailors leer at them half pissed
A fire eater burns his throat, a jealous lover at him gloats
A contortionist tells a joke while a Gorilla him does poke
A girl who bites off chickens heads, they run around till they are dead

This Freakshow is the best in town this Freakshow is the worst around.

Ψαχνωντας το ουρανιο τοξο

(το εχω ξαναβαλει)

We sail in a ship and the timbers are weak
Through the storm clouds the rainbows the rainbows we seek

We sail for horizons that one day will end
To sleep with the fishes on that we depend

The storm when it breaks we shiver with fear
In our bowels we do know we'll face no new year

We sail for horizons that one day will end
To sleep with the fishes on that we depend

The sea rips us open like a vice cracks a nut
Like a bum is cut down by a left upper cut

We sail for horizons that one day will end
To sleep with the fishes on that we depend

Born to be alive

Συγκεντρωση γονεων σημερα το απογευμα και το μισωωωωωωωωω......

42 γονεις...και θα νοιωθω σαν σε ιερη εξεταση. Οι γονεις να μας κοιτανε σε καθε κινηση να δουνε πως συμπεριφερομαστε. Αυτο νοιωθω παντα. Στις κατασκηνωσεις ειμασταν και σαν εκθεματα. Ερχοντουσαν κρυφα απ'εξω να δουν τι κανουμε. Τα ιδια κανανε και οι δικοι μου υποθετω.

Το καλο ειναι οτι βρηκα κουραγιο να ξυριστω (μην τρομαξουν), σαν πρωταγωνιστης του Cast Away ενοιωθα. Τωρα μου εμεινε η αφανα, κατι σαν τον Πατρικ Χερναντεζ δηλαδη. Born to be alive και καλημερα σας.



(ειμαι λιγο στο τρεξιμο, δεν προλαβαινω να απαντησω σε σχολια ουτε να δω αλλα μπλογκ γενικα)

Art 4 Inclusion

Ειχα γραψει για το Art 4 Inclusion που ειχε γινει στην Σουηδια και στην Ιρλανδια.

Σε μια βδομαδα θα γινει και το τριτο στην Λαρισα. Διοργανωτης αυτη την φορα το Terra Neon.

1o Festival Πειραματικού Θεάτρου στη Λάρισα

Πειραματικό Θέατρο; Σαντικλέρι; Αυτισμός; Τι είναι όλες αυτές οι περίεργες λέξεις και ποια η μεταξύ τους σχέση; Αυτό τον Οκτώβρη, η Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία ‘Σαντικλέρι’ διοργανώνει το 1ο Φεστιβάλ Πειραματικού Θεάτρου και στηρίζει τα άτομα με αυτισμό. 

Αυτή η νέα, κεφάτη διοργάνωση που θα διεξαχθεί στη Λάρισα έχει ως στόχο την προβολή των εναλλακτικών μορφών θεάματος και την τόνωση της πολιτιστικής κίνησης της περιφέρειας. Φέτος για πρώτη φορά εφτά θεατρικά σχήματα από τον εναλλακτικό χώρο του θεάτρου θα συναντηθούν στο κέντρο του Θεσσαλικού κάμπου για να παρουσιάσουν ό,τι νεότερο έχει να επιδείξει η χώρα μας στο χώρο των αναπαραστατικών τεχνών: μιμική, κουκλοθέατρο, χοροθέατρο, θεάτρο με μάσκες, physical theatre και performance όλα σε μία γιορτή που θα διεξαχθεί από τις 10 έως τις 19 Οκτωβρίου στο Θέατρο του Μύλου της Λάρισας. 

Παράλληλα με τις θεατρικές παραστάσεις στο χώρο του Μύλου θα λειτουργεί μία έκθεση φωτογραφίας από τη Φωτογραφική Λέσχη Λάρισας και ένα μεγάλο παζάρι από το Σύλλογο Γονέων, Κηδεμόνων και Φίλων Αυτιστικών Ατόμων Λάρισας, στον οποίο θα διατεθούν και τα κέρδη από τη διεξαγωγή του φεστιβάλ. 

Στα πλαίσια του φεστιβάλ θα διεξαχθούν επίσης σεμινάρια θεατρικού παιχνιδιού και εικαστικής δημιουργίας, ενώ μερικά από τα πιο αβάν γκάρντ μουσικά συγκροτήματα από την Αθήνα την Κρήτη και τη Θεσσαλονίκη θα ταρακουνήσουν το θεατρόφιλο κοινό.

Το φεστιβάλ διοργανώνεται με την ευγενική υποστήριξη του Κοινωφελούς Ιδρύματος Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης που είναι ο Μέγας Χορηγός του και έχει τεθεί υπό την αιγίδα του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Λάρισας. 

www.santikleri.gr

Piano Song

Shut up
I'm thinking
Shut up
I'm thinking
Shut up
I'm thinking
I'm thinking
So shut up

Κολληματα #16β (Σεπτεμβρης)

Ειδα στις ειδησεις την Carla Bruni στο Later...with Jools Holland και αρχισα να ακουω τραγουδακια της. Ειναι μαγεια, σαν γυναικα σιγουρα και σε αρκετα απο τα τραγουδακια της.

Ενα απο αυτα...Quelqu'un m'a dit




στο μυαλο μου ηρθε η Αυρα του Δημητρη Παναγοπουλου.

Εγω να την ακουσω χρονια...παρα πολλα χρονια. Δεν την εχω ηλεκτρονικα, το πικαπ εχει μονοφωνησει εδω και χρονια οποτε...



Από την πόρτα σου αν θα βγω
θα δω τον ήλιο στρογγυλό
και με το όμορφο στερνό χαμόγελό σου

Μια καλημέρα θα σου πω
μετά θα φύγω, θα χαθώ
και ίσως με ξαναδείς μονάχα στ' όνειρό σου

Γιατί είμ' αέρας που περνά
μέσα στης πόλης τα στενά
και κάνει τα κλειστά παράθυρα να τρίζουν

Γιατ' είμαι αύρα εσπερινή
πνοή καθάρια ζωντανή
που κάνει τα γερμένα φύλλα να θροΐζουν

Φεύγω ψηλά για το βουνό
κι ύστερα πέφτω στο γκρεμό
και ταλαντεύομαι στα βάθη και στα ύψη

Και κουβαλάω μες τη σιγή
μιαν ανυπόταχτη κραυγή
και κάποια ανείπωτη ελπίδα που 'χεις κρύψει

There is always hope

Κολληματα #16a (Σεπτεμβρης)

Σεπτεμβρης - Δημητρης Λαδας

Τρέχεις πάνω στο χαλί
τρέμεις σαν μικρό πουλί
ούτε γλύκα, ούτε καημός
στον καθρέφτη σου σκυφτός
τεντωμένο το σκοινί
το στήθος μάνα μου πονεί
πίσω, πίσω μην κοιτάς
σημασία έχει ν’ αγαπάς...

Ν’ αγαπήσω θέλω, ν’ αρπαχτώ
μες στ’ αυτί μου μουρμουρώ
μουρμουρίζω ψεύδομαι
ότι θυμάμαι χαίρομαι
έλα λοιπόν και κάτι θα βγει
είν’ η φωνoύλα μου που αντηχεί
σε σκονισμένα, κίτρινα μονοπάτια
ούτε λιμνούλες μα ούτε και παλάτια...

Μπήκε Σεπτέμβρης, όπου να ‘ναι θα βγει
κι η πόλη πάλι στα στολίδια της πλέει
μπροστά στον πύργο τεντωμένο σχοινί
μια μηχανή ακροβατεί
ακροβατώ κι εγώ μαζί της
κι είμαι ακροβάτης στο κρεβάτι και θύτης
θύμα μου είν’ μια πονηρή αλήθεια
βαθιά κρυμμένη όπως στα παραμύθια
που ακροβατεί κάτω από τα φεγγάρια
κι η θάλασσα δεν είν’ νερό είναι λάδια
τον Αύγουστο σκάει δυο φορές η σελήνη
τι θαυμαστό συμβάν κανείς δεν θα μείνει...

Κανείς, μανούλα μου γλυκιά
αν και στο τέλος η παράσταση αρχίζει
κλείσε τα μάτια πάρε ανάσα βαθιά
μες’ στο τρελό το δειλινό το δειλινό που γυαλίζει...

Με νέα στολή λοιπόν αντί για ρομφαία
μέσα στον άνεμο σαν τον Περσέα
μια κιβωτός μ’ αναμμένα φανάρια
κι εγώ απ’ την άσφαλτο μαζεύω πετράδια

Καθε Σεπτεμβρη - Φοιβος Δεληβοριας
Wake me up when September ends - Green Day
The Pan Within - The Waterboys

Hang the DJ

Mou exei kollhsei ena tragoudi edw kai meres... h' mallon oi stixoi... Hang the DJ. Einai apo ena tragoudi twn Smiths, to Panic.

Burn down the disco
Hang the blessed D.J.
Because the music that they constantly play
IT SAYS NOTHING TO ME ABOUT MY LIFE

H eikona pou mou erxetai sto mualo einai ligo asteia.



Einai apo ton gamo ton Augousto, h prospa8eia mas na anoi3oume mia sampania me stoxo ton DJ. O opoios htan enas apo tous 7-8 pou anefera oti hmaste mazi 15 xronia to ligotero pleon. Den fainontai proswpa klp alla a3izei na parathrhsei kaneis to mpoukali sthn aristerh tsepi. Ta diafora parathmena mpoukalia/pothria. H nufoula mas fainetai sto dipla sto de3i tou xeri:)

Den exw genika xrono...trexw...den exw xrono gia mena. Arxise kai h deuterh douleia. Sunexizoun na me lene trelo sthn douleia pou paw, pleon 3eroun oloi oti phgainw opote oloi me lene trelo. Toulaxiston katalava giati.

Ena pragma mporw na pw omws...

Hang the DJ!!!!

den exw xrono pleon na akousw Off radio:( na mpw sta blog sas klp klp.

Ti σχεση εχουν?

Πειραματικό Θέατρο; Σαντικλέρη; Αυτισμός; Τι είναι όλες αυτές οι περίεργες λέξεις και ποια η μεταξύ τους σχέση;

Η απαντηση συντομα!!!!

Trentemoller - Moan

Looking for a girl with a washing machine

Αφου εβαλα το Monastery απο τους Big Sleep, να βαλω και ολο το single τους. Θυμαμαι απο την συναυλια του Stefan στον Imagine οτι δεν κυκλοφορει πλεον. Οχι τιποτα αλλο, αλλα αξιζει να τον ακουσει καποιος. Το "Του Αη Γιωργη" ειναι απιστευτο.

Big Sleep - Looking for a girl with a washing machine
Big Sleep - Monastery
Big Sleep - Του Αη Γιωργη
Big Sleep - Looking for a girl with a washing machine (acoustic)
Big Sleep - The Whale Song

Ηλιανθοι

Ειχα γραψει πριν καιρο, οτι αυτα τα πανεμορφα χερια μου ειχανε παιδευτει να φυτεψουνε ηλιανθους στο κολλεγιο. Επιτελους θυμηθυκα να παρω την καμερα μαζι μου. Αλλα εβρεχε απιστευτα την Παρασκευη οποτε προς το παρον μπορεσα να βγαλω μεσα απο μια ταξη μονο.




Ο φραχτης, που φαινεται στην τελευταια, ειναι καπου στα 2 μετρα.


και αυτες ειναι απο το νησι το καλοκαιρι.

Monastery

The Big Sleep - Monastery

Ενα απο τα πρωτα τηλεφωνηματα οταν κατεβηκα Ελλαδα για διακοπες ηταν απο μια φιλη, την Α, που μενει Ροδο, για να δει αν ειχα φτασει, να με καλεσει Ροδο και να μου πει καποια νεα.

Τα νεα ηταν για μια κοινη μας φιλη, την D. Ειχα γνωρισει την Α μεσω της D σε κατασκηνωση και εκτος απο τις συναντησεις μας τα 5 χρονια μας που γνωριζομαστε ειμασταν παντα και ενα στηριγμα στις κατασκηνωσεις για τις δυσκολες καταστασεις που αντιμετωπιζαμε. Ειτε απο κοντα, ειτε τηλεφωνικως. Με την D μιλουσαμε και συχνα τα δυο χρονια που ηταν στην Αγγλια, αλλα απο τοτε που γυρισε Ελλαδα (πριν εναμιση χρονο) ειχαμε χασει τα ιχνη της. Κλειστο κινητο, δεν απαντουσε στα μαιλ και καποιος την ειχε δει καποτε Θεσσαλονικη και μαλλον δουλευε εκει.

Τα νεα που πηρα μου τα παρουσιασαν ως ευχαριστα ή δυσαρεστα, αναλογα πως το εβλεπε κανενας. Γαμος δεν ηταν, αυτη ηταν και η πρωτη μου ερωτηση...οποτε....(εσυ ομως φανταστικε μου αναγνωστη θα εχεις καταλαβει την απαντηση)...ειναι πλεον σε μοναστηρι. ΣΟΚ!

Θα μπορουσα να αναλυσω τις σκεψεις μου για αυτη την πραξη αλλα, ο Stefan τα εχει πει ακομα καλυτερα.

How can you go to the monastery if is so dark outside x2

How can you walk through the rain and snow?

Did you hear the warning on the radio?

You just can't walk to the monastery if it so dark outside.

How can you walk to the monastery if all the skies are grey? x2

All your friends got lost in the wood,

You must understand that it ain't no good

You just can't walk to the monastery if all the skies are grey

You didn't want drink no beer today, there is no excuse if you do it anyway

Just don't give a damn what your friends are saying

Cause just can't go if the skies are grey

How can you walk through the world if you don't even have a girl? x2

All your friends got girlfriends too and making love so why not you

You just can't walk through the world if you don't even have a girl

How can you pray to God if you don't even know his name? x2

God man had enough of it and left the world in tones of shit

You just can't pray to God if you don't even know his name

God just letting you sleep inside and the girls are out with boys tonight

And the world is rough and the world is wild and you just can't go if it's dark outside.

Θα ηθελα μια μπυρα στο Red, μια συναυλια του Θαναση στο Μυλο στη γιορτη μου (και τον πατσα μετα) , βολτες στην παραλια της Κατερινης και να φαμε ολοι μαζι καπου στη Θεσσαλονικη με τον Akil, τον Said και τον Jaffar.

(πρωτη προσπαθεια να κανω post μεσω word, ειδωμεν!)

Antistress methods

Για να ξεφυγω απο ολο το τρεξιμο πηρα αποφαση να παρω τις συναυλιες παραμαζωμα. Μου ελειψε το καλοκαιρι παρα πολυ να παω σε μια.

Προς το παρον στο προγραμμα μπηκανε (χρονικα)

Amy McDonald


Paul Weller


Duffy


και καποιες ακομα ειναι στα υποψιν...

Κολληματα #15 (Rainy Clouds)

Travis - Why Does It Always Rain On Me? The Walkabouts - The Train Leaves At 8 Finley Quaye - Dice Everything but the girl - Missing Sting - King of Pain KT Tunstall - Black Horse & The cherry Tree (εχω ξαναπει οτι ο τιτλος μου φερνει στο μυαλο το "Η παραξενη αγαπη του αλογου και της λευκας") Bon Jovi - Livin' on a prayer Alanis Morissette - Hand in my pocket ps Κανονικα θα εμπαινε ενα κομματι που ακουσα χθες σε ενα live. Απο καποιον Αμερικανο αλκοολικο...και οτι θα ηταν ενα τραγουδι που δεν θα ηξερε κανεις. Αυτο που θυμαμαι απο στιχους ειναι "Ηοw I can possibly love you and feel so alone". '''update 29/6/2021 Heartache Reborn - Francis Dunnery' και είναι Άγγλος" Οποιαδηποτε βοηθεια ευπροσδεκτη.

Μοναξιες

Εκει που ελεγα οτι θα φυγουν ολοι και θα μεινουν μονοι τους. Γυρισα το απογευμα και ο ενας συγκατοικος μου ειχε φυγει. Φυγει φυγει. Τελειως. Τον εδιωξε ο ιδιοκτητης. Και ετσι εχουμε 2 αδεια δωματια. Οποτε εκτος απο δουλεια προσφερω και διαμονη. Οχι δωρεαν δυστυχως.

Πλεον μπορω να πω οτι μπηκε ο χειμωνας. Εκτος απο την συνηθεια του καιρου να εχει ηλιο το πρωι και 4μιση που σχολαω να βρεχει, ολη την βδομαδα αυτο, χθες ηταν η πρωτη μερα που εκλεισα το παραθυρο. Το ειχα εδω και δυο μηνες συνεχεια ανοιχτο και ταυτοχρονα ανοιξα την θερμανση στο δωματιο (στο σπιτι νομιζω εκαιγε ολο το καλοκαιρι καποιες ωρες). Εχει αρχισει να μικραινει και η μερα σημαντικα.

Fango - Jovanotti

Θελω να το βαλω μαλλον πριν το καλοκαιρι. Τωρα γιατι δεν το κανα...ελα ντε!
Και ειναι και αρκετα αλλα που θελω να βαλω, οχι μονο μουσικα αλλα και αλλα, διαφορα. Απο την μια ειναι πλεον ανεπικαιρα αλλα απο την αλλη, θελω να τα εχω.

Προβλημα 1: Διασπαση προσοχης
Προβλημα 2: Πς να βαλω τις σκεψεις σε σειρα?

Σαρδαμ

Πηγα να την κανω την μαλακια μου αρεσε και το μοιραζομαι.
Ηθελα να γραψω "Αρκει να καταφερω να βαλω τις... " και εγραψα "Αρκει να καταλαβω τις..."

Οτι να ναι?

Γαματα

Τελικα τζαμπα το αγχος...καλα οχι ακριβως, αλλα σιγουρα καλυτεροτερα απο οτι περιμενα. Ημουνα λιγο χυμα στην ταξη αλλα τα καταφερα με λιγο γελιο και πολυ γελιο. Πρεπει να ημουνα και ο μοναδικος που ειχα μονο καινουργιους μαθητες αλλα καλα πηγαμε. Παιζει να ειχα βεβαια και τελειους διαφορετικους μαθητες. Δεν εξηγειται. Αλλιως ισως λογο υπερεντασης μου να επηρεαστηκανε. Στην συναντηση σχολιαζαμε την πρωτη μερα και δυο φορες ρωτησα τους βοηθους μου αν μιλουσαν οι υπολοιποι για μαθητες που ειχαμε. Μαθητρια που ειπαν οτι εκλαιγε, σε εμενα δεν σταματησε να γελαει. Καλα δεν το συζηταω, αν με δει καποιος θα γελασει...αλλα τοσο γελοιος?! Οι βοηθοι μου ειπανε οτι πηγα καλα, ειναι και ατομα που παω καλα και ειχα καλη συνεργασια οποτε καλα παμε. Αλλωστε μεινανε τρεις μερες και μετα θα ηρεμησω.

Αλλα νεα απο την δουλεια. Μου λενε οτι ειμαι χαζος με την αλλη δουλεια και οτι θα γινω ενα με το πατωμα απο την κουραση. Θα δειξει... Προς το παρον τρεχουμε ολοι, σημερα μαθαμε επισημα οτι ενας συναδελφος "παραιτηθηκε". Ειχε φυγει απο την τεταρτη και ειναι αυτος που τον βρηκανε να κοιμαται στην βιβλιοθηκη, να κρυβεται στην τουαλετα για να φαει σαντουιτς, να γκρινιαζει για το φαγητο και να καθεται συνηθως μονο του και ειχαμε αρχισει και σχεδον ταυτοχρονα. Την Παρασκευη που ειχα φυγει για τον γαμο παραιτηθηκε ξαφνικα. Ενας αλλος εχει κανει αιτηση σε δουλεια που ειναι στο διπλανο κτιριο. Την αλλη Παρασκευη ενας αλλος σταματαει γιατι αρχιζει το πανεπιστημιο ξανα. Ενας αλλος εχει ανναρωτικη για ενα μηνα και κανεις δεν λεει γιατι. Ξερω οτι δεν ηταν καλα πριν τις διακοπες και πριν δεκα χρονια περιπου ειχε καρκινο. Ελπιζω να μην εχει ξανα προβλημα. Την Παρασκευη φευγει η σκυλα για 6 μηνες και για αυτο θα ηρεμησω. Και γω νομιζω οτι καποια στιγμη θα φυγουν ολοι και θα μεινουν μονοι τους. Ενδιαφερεται κανεις για δουλεια?

Stomp out

Ακουσα στο ραδιο οτι ειναι στην Αθηνα οι Stomp. Τους ειχα δει προπερσι ακριβως τετοιες μερες, αρχες αρχες Σεπτεμβρη στην Θεσσαλονικη στο Θεατρο Γης Πετρας Δασους Βραχων...δεν θυμαμαι ποιο ειναι, αλλα ειναι ανεβαινωντας απο τα νεκροταφεια και εχωντας πιατο την Θεσσαλονικη, θυμαμαι οτι ειχαμε κολλησει βλεπωντας την απο ψηλα.

Δεν βρηκα ζωντανο αποσπασμα στο ιντερνετ και θυμηθυκα οτι ειχανε security που κοιτουσανε να δουνε μηπως βγαλει κανενας κινητο η ψηφιακη για να τραβηξει την παρασταση. Ερχοντουσαν αμεσως να σου ζητουσουν να την κλεισεις.

Αξιζουν σιγουρα. θυμαμαι το κομματι που ειναι απο κατω καθως και σε καποια στιγμη που παιζανε με αναπτηρες zippo.


Παραξενη μερα σημερα...δεν κοιμηθηκα χθες καλα...λιγο αγχος για αυριο που ερχονται οι μαθητες. Απο αυριο αρχιζω επισημα και με δικια μου ταξη. Ταυτοχρονα ειχα και συνεντευξη για δουλεια το απογευμα. Αρχιζω την αλλη βδομαδα δοκιμαστικα και απο Οκτωβριο επισημα, αν ολα πανε καλα. Να δουμε. Να θυμηθω την επομενη φορα να ρωτησω στην πρωτη συνεντευξη και για το οικονομικο. Στο αγνωστο με βαρκα την ελπιδα. θα ειναι περισσοτερα απο τωρα μαλλον αλλα...μαλλον, λιγοτερα παντως οχι, και οπως και να το κανω μια αλλαγη την χρειαζομαι.

Ολους τους προβληματισμους τους ξεχασα μιλωντας με μια φιλη για πανω απο ωρα νομιζω. Λιγο γκρινιαξε, λιγο εγω. Λιγο μιλησαμε για Εδιμβουργο και θυμηθυκαμε τα παλια, λιγα για τα αμεσα σχεδια και την επομενη συναντηση μας, οποτε και να ερθει αυτη και αν ποτε καταφερει να βρεθει το τριο. Τριο stooges θα ελεγα καλυτερα.

Εχω διαβασει στο kyr-i-louben για μια αλλη συναντηση τριων. "Τι συμβαίνει όταν συναντιούνται οι 3; Έχει επιβιώσει ποτέ κανείς για να περιγράψει τον τρόμο; Αληθεύει ότι η τελευταία φορά που βρέθηκαν μαζί ήταν λίγο πριν το καταστροφικό τσουνάμι τα χριστούγεννα του 2004; Είναι εφικτή μια σύζευξη σε ένα ον ή θα προκύψει κάτι σαν το ManBearPig;". Δεν ξερω που θα βρεθουμε ξανα. Ελλαδα, Ολλανδια, Αγγλια, Σκωτια ή καπου αλλου για αλλαγη. Αλλα ελπιζω να ερθει γρηγορα αυτη η ημερα.

Καλη μας μερα!

Turn your radio OFF

Μολις ξεκινησε να εκπεμπει ο Off Radio. Ειναι η παλια ομαδα του Republic
η οποια ειχε αποχωρησει τον Δεκεμβριο. Tsitsopoulos rulezzz ειπαμε αλλα ακομα μια επιλογη δεν με χαλαει καθολου!!!