Μια παστα η ζωη..

Ενα Παρασκευοσαββατο καταστροφης...

Το τελευταιο, πριν το επομενο φευγιο, για ακομα μια φορα στο δρομο και πισω στην Αθηνα...

Απο μια Παρασκευη, που μου θυμισε οτι τους φιλους τους αποδεχομαστε με τα ελλατωματα τους και με αυτη την χαρουμενη σκεψη στο μυαλο ξεκινησε η βραδυα. Κρασι και φαι στην Ακαματρα (δεν μπορεσα να βρω καποιο link στο ιντερνετ αλλα ειναι στο Φρουριο της Λαρισας και ειναι ομορφο μαγαζι με καλο, φτηνο φαγητο). Συνεχεια στο...kapoia pragmata den allazoun, an o Zampon einai Larissa pame... Negro... Αχουρι, Aztec και παλι Negro. Την επομενη, Las Ramblas, Retrock και φυσικα.... Negro!!!

Ενα σαββατοκυριακο που θυμήθηκα τα πρωτα μου χρονια, διοδοι, ολοκληρωμενα, Karnaugh maps, inverters, dc motors, amplifiers. Αλλα και θυμηθηκαμε παλια μαγαζια της πολης το Zodiac, το Αποστακτηριο, την Pizza Montreal (ή αλλιως Jimmys) και το Black Rose μετα, το Funk n Jazz (ή οπως το ακουσα μετα απο καιρο το Funky), θυμηθυκα Giteana και Front Page, και τις αλλαγες απο Frog σε Bizzare και μετα σε Πορτοκαλι...

Μου ηρθε και στο μυαλο η κουβεντα για το πως φαινονται στους "ξενους" οι στιχοι απο το Παστα με Κερασακι του Θαναση "Βεγγέρα, Μούσες, Μονοπώλιο, Μπραζίλ και Λάμπα," Παλια μαγαζια της Λαρισας που καποια δεν εχω προλαβει ουτε εχω καλα καλα.

Βρηκα ανθρωπο που δεν εχει μπει ποτε σε αεροπλανο και δεν την νοιαζει. Ζηλευω αφανταστα την πρωτη φορα και την χαρα του να κοιτας απο ψηλα τα παντα. Δεν εχει μπει σε αεροπλανο αλλα εχει κανει παραπεντε..ζηλευω κι αυτο...