O ναυαγοσωστης

ενα διαστημοπλοιο μες στο γαλαξια εχασε το δρομο του,βγηκε απ΄την πορεια
στην οθονη του εβλεπε θαλασσες,ποταμια κι εναν αστεροειδη που επινε τα βραδια
οταν ητανε παιδι,ειδε εναν πλανητη που εκανε ποδηλατο πριν γυρισει σπιτι
παντα ηταν μονο του,ερημο παιχνιδι με μια πλαστικη γιαγια που ελειπε ταξιδι
μια μερα εφυγε,μπηκε σε πορεια για να δει πως γραφτηκε ολη η ιστορια
και το διαστημοπλοιο εφυγε για παντα
πεταξε στον πολεμο με μια ασπρη γαζα κι ετσι ειδε πως ζουσανε ολοι οι ανθρωποι.
ζουσαν με την ελλειψη του ναυαγοσωστη
σ'ενα αστερι μακρινο ειδε εναν τυπο μ'ενα τηλεσκοπιο να κοιτα ενα πλοιο
ηταν ενας ασχημος τυπος κανεις δεν τον ηθελε
ελεγε πως η ζωη ερχεται απο μια πηγη περα απο τα μακρινα δαση
περα απ'τη θαλασσα
περα απ'το μεγαλο μακρυ δρομο
περα απ'το αδειο δωματιο
ο θεος του χαρισε το τηλεσκοπιο για να μην ειναι μονος
για να βρισκει τους θαλασσοπνιγμενους τις νυχτες στον ωκεανο
κι ετσι το διαστημοπλοιο εμεινε κοντα του και γιναν φιλοι
ναι
πολυ καλοι φιλοι
και τα μηχανικα δεντρα ποτε δεν μεγαλωσαν και ο ασχημος αντρας με τα χρονια ξεπερασε το υψηλοτερο υψος και τα δεντρα που ειχαν κοπει εκλαψαν απο αγαπη και ο αντρας ειπε
ει....
εσεις που ειδατε τα σπιτια να καιγονται
τα πλοια να χανονται
ο νεκρος θ'ανυψωθει απο την πηγη και οι ανθρωποι αρχισαν να χορευουν
να κινουν τα κεφαλια τους μεχρι που το νερο τους καλυψε

Οι στιχοι ειναι δανεικοι απο το post του Μιχαλη Ε (Stereo Nova)