Αχχ και να μουνα εκει...

Δεν ειναι που γεννηθηκα στις γειτονιες του κοσμου

δεν ειναι που μ'αναγκασες τρελα να ονειρευτω

δεν ειναι σαν σε ονειρο που περασες εμπρος μου

δεν ειναι που δεν προλαβα τον ισκιο σου να δω

δεν ειναι που μ'αρνηθηκες με τ'αρωμα του δυοσμου

δεν ειναι που ταξιδεψες και εφτασες εδω

δεν ειναι και που χορευες χωρις να με κοιταξεις

δεν ειναι το φεγγαρι μου που εφυγε ζεστο

μην ειναι στο περβολι σου αυτο που περπατουσε

μην ειναι που σε δαγκωσε και επεσες γλυκα

μην ειναι που με κοιταξες χωρις να με γνωρισεις

μην ειναι που ξεκινησες και χορευες τρελα

μην ειναι ταραντουλα μου που σ'αφησα μοναχη

μην ειναι που με δαγκωσες για να σ'εκδικηθω

μην ειναι που ταραντισα και γω για να σε σωσω

μην ειναι που κι η μανα μου δεν μ'εκλαψε μικρο

στο Θεατρο Παπαγου...για μια τελεια βραδια οπως περυσι!
Αλλα ειμαι σπιτι και πακεταρω...αυριο βραδυ το μελωδικο καραβι θα με παρει μακρυα...σε αλλου χορους...