Antony & The Johnsons Live!

Την προηγουμενη Παρασκευη πραγματοποιηθηκε μια απο τις μουσικες ευχες μου. Να δω το Cripple and the Starfish live. Βεβαια μου μενουνε αλλες 2762435 ανεκπληρωτες αλλα θα το αντεξω. Η μεγαλυτερη μαλλον ειναι Ο Δαμιανος Ρυζις.

Λοιπον...Παρασκευη βραδυ, μερα βεβαια ακομα. Καθυστερημενος οπως παντα, εχασα το support, μια κοπελα να χορευει και τα πρωτα τρια τραγουδια.

Η συναυλια εγινε στο SAGE, Gateshead, στο μικρο θεατρακι ειχε γινει και συναυλια της Lisa Hannigan. Ειναι μια πολη που χωριζεται απο το Newcastle απο τον ποταμο Tyne και ειναι διασημο για το SAGE, τον Paul Gascoine και το πολυοροφο παρκινγκ που εχει γυριστει η τελευταια σκηνη απο το Get Carter με τον Μαικλ Κειν.








Ο χωρος ειναι εκπληκτικος οπως φαινεται και στις φωτογραφιες. Βλεπωντας την τελευταια φωτογραφια καθομουνα πανω αριστερα στο περιθωριο, δηλαδη στον δευτερο οροφο. Αν εξαιρεσουμε οτι για να δω επρεπε να κανω μπροστα και μαλλον να μην βλεπει καλα ο διπλανος (το πρωτο βιντεακι ειναι οτι να ναι γιατι με ειχανε πιασει οι ντροπες και ειχα απλωσει τα χερια χωρις να βλεπω τι τραβαω). Ο ηχος ηταν απλα τελειος, στα βιντεακια καθομαι τοσο μακρια και τραβαω με ψηφιακη αλλα νομιζω οτι ειναι πεντακαθαρος.

Στον Αντωνακη τωρα...

Εχει απο τα καλυτερα humour που εχω ακουσει απο καποιον. Χειρίστηκε αψογα το θεμα της σεξουαλικοτητας του. Θεωρει τον ευατο του transgender (διαφυλικο το βρηκα μεταφρασμενο), ελεγε πως νοιωθει και ακομα και οταν σε καποιες φασεις του την ειπαν απαντησε ηρεμα με αποτελεσμα να κανει τον αλλο να φαινεται τελειος μαλακας.

Καποια στιγμη ρωτησε αν ειναι καλα αυτοι που καθονται επανω. Του απαντησαν ναι και μετα ειπε προσεξτε μην σας ερθει να πηδηξετε κατω γιατι δεν ειναι και τα πιο χαρουμενα τραγουδια. Οταν καποιος αργοτερα φωναξε "Ι want to have fun!" του ειπε οτι ειναι σε λαθος συναυλια και να παρει καποιο χαπακι για να διασκεδασει.

Επαιξε δυο ωρες περιπου, απο τις οποιες περιπου μιση ωρα μιλουσε με μας. Εχει απιστευτη φωνη, το ειπα για το humour του. Τελος του μηνα θα ειναι Ελλαδα και αξιζει να τον δει καποιος.

και τα βιντεακια μου.

Δεν εχω πιει, απλα δεν κοτουσα τι τραβουσα.


Shake The Devil
Στο 1:35 αλλαζει ρυθμο και το σαξοφωνο μου θυμιζει Morphine .


Fistful of Love
Μεχρι το 2:47 μιλαει με το κοινο αλλα αξιζει το χασμουρητο της διπλανης μου στο 1:40. Επισης ποσο ηρεμα παιζουν ολοι και ο πρωην σαξοφωνιστας νυν κιθαριστας (δευτερος απο δεξια) σιγα σιγα φορτωνει λες και ηταν στους AC/DC.


και ο υμνος, ενα απο τα τραγουδια που εχει γινει το soundtrack σε διαφορες ομορφες ή ασχημες παντως εντονες στιγμες.