Ηρθε η μερα που....

η νυφη και ο γαμπρος θα βαλουν βερα.

Ηρθα και φευγω...

Θα ειναι λιγο του τρεξιματος το επομενο κομματι διακοπων (οχι οτι δεν ηταν το προηγουμενο) αλλα χαλαλι τους.

Οποιος αναρωτιεται τι θα κανω το Σαββατο, θα ψαχνω τους καλεσμενους του γαμου.

Γιατι...για ακομα μια φορα σε αυτη την παρεα ολα ειναι οργανωμενα. Γκρινιαζω τωρα...αλλα για αυτο ειμαστε γαματοι...για το χυμα στο κυμα (και οχι για την γκρινια)

- Εχουν χαρτη τα προσκλητηρια?

- Ναι ρε

- Σιγουρα?

- Ναιιιι, να κατσε να δω παλι. Εδω μεσα ειναι...

- Οτι πεις...

Τις ερωτησεις τις ειχε κανει η μητερα μου. Οταν ειδα τα προσκλητηρια χαρτη δεν βρηκα.

- Τελικα δεν ειχε χαρτη μεσα

- Εεεε βασικα μας ειχανε τελειωσει, φτιαξαμε τα προσκλητηρια στην Αμερικη και αρχισαμε να βαζουμε επιλεκτικα απο καποια στιγμη και μετα.

Ευτυχως θα ειμαι στο Πηλιο απο την προηγουμενη οποτε δεν θα χαθω, αλλα οσοι ερχονται αυθημερον...ποιος ξερει που θα πανε...αλλα τοσα χρονια καποιοι ανθρωποι δεν αλλαζουν και ευτυχως...γιατι ξερουμε τι αγαπαμε.

Ο γαμπρος μας ξερει να δινει οδηγιες...

Οπως οταν πηγαιναμε BB King σαν να τρεχουμε σε ειδικη κοβωντας απο τον σιγουρο δρομο με το Vitara να μπαινει απο S-ακι σε S-ακι με χειροφρενο , με τον μικρο σαν συνοδηγο, στη Σιβηρη. Το εχεις αυτο το χαρισμα να εισαι παντα στην ωρα σου:P
Οπως τα πρωτα τα Χριστουγεννα που καναμε παρεα και η τετραδα πηγε για την μεγαλη περιπετεια, εσυ ηξερες τον δρομο αλλα ο δρομος ηξερε να κρυφτει και γυρισαμε λασπωμενοι μεχρι εκει που δεν παει, βρεγμενοι και ολιγον τι χαμενοι στα σκοταδια, προσπαθωντας να στεγνωσουμε τα ρουχα με το υπερσυγχρονο σιδερο με καρβουνο.
Οπως ...

Κοιτα να δεις λοιπον που γραφτηκε ταινια
και τραγουδι


...κι εχω μια προσκληση για σενα οριστε παρτη και για να μην χαθουμε μεσα εχει χαρτη γιατι δεν θελω να μου ταλαιπωρηθεις!

2 comments:

Σοφία said...

Με το καλό και ελπίζω να βρουν όλοι το δρόμο! (ποτέ δεν ξέρεις, γίνονται και θαύματα χαχα)

mierdito said...

to idio kai edw:(

ola kala...an kai ekana ligo ton troxonomo:P