Με την καλυτερη παρεα


Το οτι εχω σαν δευτερο σπιτι τα ΜΜΜ ειναι ζορι, αλλα τετοιες στιγμες, οπως το να περιμενενω στη Νεα Μακρη να αρχισει το μαθημα, διαβαζοντας ενα βιβλιο και πινωντας μπυρα ή γυρνωντας την ωρα της δυσης του ηλιου να βλεπεις την θεα απο την Πεντελη...με ξεκουραζει απιστευτα.

Κολλήματα #57 (Nights Out)

Μουσικές νύχτες, χθες το βράδυ στην Λάρισα ήταν ο Παύλος Παυλίδης και οι B-Movies. Σήμερα ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου και αύριο οι Encardia. Δεν νομίζω να μπορούσα να πετύχω καλύτερο τριήμερο συναυλιών...αλλά...είμαι Αθήνα έτσι σήμερα έχει άλλο live οι A.R.Band στο Boheme στην Ηλιούπολη. (πληροφορίες εδώ...)

Θανάσης Παπακωνσταντίνου - Ούτε Τριγμός Ούτε Λυγμός

Θανάσης Παπακωνσταντίνου - Ερώτηση κρίσεως

Παυλος Παυλιδης - Το Χαζοπουλι
Παύλος Παυλίδης - Νοσφεράτου
Encardia - Sciur Padrum
Encardia - To Miristo T'Asteri
A.R.Band - Yellow Lie
Κάποιες Φορές ξεχνάμε πόσο σημαντικά είναι κάποια πράγματα...όπως η υγεία. Είχα κανονίσει να βγω με φίλη για ένα πότο χθες -ποτό που κανονιζόταν για βδομάδες και δεν επικοινώνησε όλη μέρα. Κάποια στιγμή έστειλε μήνυμα ότι ένας μ@λ@κ@ς παραβίασε στοπ, και για να μην τον χτυπήσει με την μηχανή έπεσε. Αποτέλεσμα ρήξη χιαστών -το σοβαρότερο και επέμβαση από βδομάδα...Πάει και το ποτό...Περαστικά...
Monty Python - Always Look On The Bright Side of Life

Στη Γη των χαρουμενων

Το πηρα αποφαση...και μαλλον θα αρχισω να το συνηθιζω...οτι ειμαι 33...

Δεν εγινα τωρα αλλα καπου τον Φλεβαρη (12), τις μερες του Ρεθυμνου. Δεν μπορω να πω οτι με ενθουσιασε το νουμερο. Δεν ειναι η ηλικα αλλα το νουμερο σαν νουμερο. Δεν... (Ενω στο παρελθον εχουν γινει εορταστικα ποστ...30...31...32.

33 λοιπον και κατι. Στις μερα αυτη στο Ρεθυμνο, δεν ηθελα να το διαδωσω ιδιαιτερα, ενα ρεσο για τουρτα οταν αλλαξε η μερα. Ενας κερασμα που "χρωσταω" και ομορφες στιγμες με καποιον που μπορεις να περασεις ομορφα. Η βραδια ειχε κλεισει με μπυρες στην ιρλανδεζικη του Ρεθυμνου (πανεμορφη pub που θα ηθελα να ημουνα χθες που γιορταζε St Patrick's Day, πολιουχος της Ιρλανδιας)

Γιατι κανω το post σημερα? Τριτη βραδυ μια βολτα στη Γη για τα γενεθλια του Ηλια. 33 και αυτος με ενα μηνα διαφορα. Γεννηθηκαμε με ενα μηνα διαφορα στην ιδια πολη και μεγαλωσαμε με ενα οροφο διαφορα. Παρολαυτα ειχαμε να κανουμε καποιανου γενεθλια μαζι...απο το σχολειο...

Ετσι πως εσβησαν τα φωτα για να ερθει η τουρτα, το πηρα αποφαση να γινω και γω 33, εκλεισα τα ματια και οπως καθομασταν διπλα διπλα ονειρευτηκα οτι φυσαω τα 33 μου κερακια...Απο την αλλη ισως να εφταιγε και η ρακι...

Tanned


Κάποιες μέρες σαν την σημερινή, αρχίζω να πιστεύω ότι δεν υπάρχει υπογεννητικότητα στην Ελλάδα. Όλες οι καφετέριες γεμάτες από μαμάδες και καροτσάκια με τρελαμένα παιδάκια που θέλανε να κάνουν βόλτες, να περιεργαστούν τον κόσμο, να κάνουν φίλους.

Μία μέρα που το κομμάτι που δεν λείπει από τον καθένα είναι το γυαλί ηλίου. Η μέρα που ο κόσμος τρέφεται με καφέ και μπύρα και η μέρα που αρχίζεις να νοιώθεις επιτέλους τον ήλιο να σε καίει.

Όπως τραγουδάνε και οι Arab Strap στο Tanned με αυτη την υπέροχη εισαγωγή, μια μέρα που...σχεδόν...

The Greek sun made you lovely
but attacked me with its rays.
I feel asleep and burned so badly
I could barely move for the first few days.

Η Μαρια & γω (updated)

Maria Y Yo

Για ταινίες με θέμα τον αυτισμό...αυτιστικοταινίες για να είμαι politically correct...έχω μιλήσει αρκετά τελευταία...here and there...

Σημερα εμαθα οτι στο Φεστιβαλ Ντοκυμαντερ Θεσσαλονικης, θα παιχτει το Maria Y Yo.

Εδώ είναι η παρουσίαση της ταινίας, και θα παιχτεί Κυριακή 13 Μαρτίου στις 3μισή το μεσημέρι και Δευτέρα 14 Μαρτίου στις 6 το απόγευμα και οι δύο προβολές στην αίθουσα Φρίντα Λιάππα.

Στην προβολη της ταινίας θα είναι και ο Félix Fernández de Castro, ο σκηνοθέτης της ταινίας.


Ξεχαστe οτι γραφω πριν
Το φεστιβαλ ντοκιμαντερ Θεσσαλονικης εχει ειδικο αφιερωμα: Ετσι Ειμαι: Ανατρέποντας Προκαταλήψεις με αρκετές ταινίες να μιλάνε για την διαφορετικότητα, ειδική αγωγή και αυτισμό. Το πρόγραμμα των ταινιών είναι εδώ

Κολλήματα #57 (Covering)

Stand By Me



«Τα πιο σπουδαία πράγματα είναι και δυσκολότερο να ειπωθούν. Εκείνα που σε κάνουν ακόμα και να ντρέπεσαι, επειδή όταν τα λες οι λέξεις μειώνουν την σημασία τους – νοήματα που όταν τα είχες στο μυαλό σου περιλάμβαναν τα πάντα, οι λέξεις τα συρρικνώνουν δίνοντας τους μια καθημερινή συνηθισμένη διάσταση…
Αλλά υπάρχει και κάτι ακόμα, έτσι δεν είναι; Τα πιο σπουδαία πράγματα είναι που δείχνουν το δρόμο προς τα μύχια της ψυχής, σαν σημάδια πάνω σε χάρτη θησαυρού που οι εχθροί σου θα ‘θελαν να βάλουν στο χέρι.
Κι έρχονται φορές που εκμυστηρεύεσαι πράγματα που σου κοστίζουν πολύ, μόνο και μόνο για να δεις τους άλλους να σε κοιτάνε παράξενα, μη καταλαβαίνοντας τίποτα από όσα τους είπες ή το λόγο για τον οποίο τα θεώρησες τόσο σημαντικά ώστε παραλίγο να δακρύσεις την ώρα που τα έλεγες…»
Stephen King - Στάσου Πλάι μου (Stand By Me)

Σαν την Αννούλα


Εχω αναφερει, εδω και εδω, οτι νοιωθω σαν σε φλιπερ με τα πηγαινέλα και με παρομοίασαν με την μικρή Αννούλα μετά την έκρηξη. Ότι βρίσκομαι παντού.

Για να εντυπωσιάσω το αναγνωστικό μου κοινό.
Έχοντας μόλις επιστρέψει στην Αθήνα και οπλισμένος με κάποια ιδιαίτερα...η ζωή μου θα περιστρέφεται...
Γύρω από...
Άνω Πατήσια, Μαρούσι, Νέα Μάκρη, Βούλα, Κουκάκι με μία υποψία από Ηλιούπολη και με κάποιες συναντήσεις σε Περιστέρι και Π. Φάληρο. Ενδέχεται το Περιστέρι να πετάξει στην πρώτη λίστα επίσης, οπότε... Το θετικό είναι ότι ήδη έχω αρχίσει να διαβάζω πάλι βιβλία...Τα με ΜΜΜ με βοηθάνε...

th' anatelo...


Περίεργες σκέψεις, εκεί που ήθελα να γράψω για την χαρά της επιστροφής και του δρόμου...

Σκάει το μήνυμα χθες. Εκεί που πριν τρεις εβδομάδες λέγαμε για την καινούργια δουλειά, το καινούργιο μέρος, τα όμορφα και τα άσχημα του μέρους και τους καινούργιους συναδέλφους...

....

Ξαφνικά ένας συνάδελφος παθαίνει ανακοπή. Είναι αυτός ο ίδιος που αν και αρκετά μεγαλύτερος βρήκαν κώδικα επικοινωνίας γιατί είναι αυτός που ξέρει απίστευτα από μουσικές, και ήθελε η φίλη μου να τον είχε γνωρίσει χρόνια πριν και να τον ξέρει για πολλά χρόνια ακόμα. Κάθε φορά που μιλούσαν κατέγραφε πληροφορίες γιατί και αυτό το κεφάλι ποσό να απορροφήσει πια.

Και ξαφνικά όλα μάταια.

Και τώρα σκέφτομαι πόσο μάταια μπορούν να είναι όλα. Όπως έφυγε ο Βαγγελάκης πριν χρόνια. Το παράξενο συναίσθημα να ανοίγεις το κινητό το πρωί να βρίσκεις μήνυμα στον τηλεφωνητή από φίλους που έχεις καιρό να μιλήσεις κ να σου λένε ότι κάποιος έφυγε. Παρόμοιο συναίσθημα πανικού όταν γυρνάς στο γραφείο μετά από 15 λεπτά, και αν και είναι 9 το πρωί βλέπεις 3-4 κλήσεις από φίλους που δεν καλούν και συχνά και εκεί ξέρεις ότι κάποιος έπαθε κάτι. Παίρνεις τηλέφωνο περιμένοντας τα δυσάρεστα…
και όταν όλα φαίνονται μάταια, περιμένεις να ανατέλλεις πάλι
Εγώ θα φλέγομαι
θ' ανθίζω
θα γιορτάζω
θ' ανατέλλω



Το τραγούδι είναι το i wanna be your dog απο τους Villa 21, ένα παλιό, αρχές 80, ελληνικό συγκρότημα. Είναι διασκευή σε τραγούδι των Stooges.

Κολλήματα #56 (Almost...Summertime)

William Burroughs - Tom Waits
Η φωτογραφία είναι από το εσώφυλλο του δίσκου του Tom Waits "The Black Rider", αποτελείται από τραγούδια που υπάρχουν στην ομώνυμη παράσταση. Το βιβλίο στο οποίο βασίζεται η παράσταση έχει γραφτεί από τον Burroughs.

Δύο ανθρώπους ξέρω που ακούνε Waits συστηματικά και μου περνάνε το μικρόβιο σιγά σιγά. Ο Ζαμπον και η φίλη μου που είχα πάει στο Ρέθυμνο. Από τον Ζαμπόν άκουγα τα βράδια στο...Negro!!! (όπως φαίνεται και εδώ). Από το Καρτούν, άκουσα αρκέτα εκείνες τις μέρες και άρχισα να κολλάω...

Έκανα επίσης την μοναδική διαπίστωση ότι το να ακούω Waits είναι γιατρικό-νανούρισμα. Ειδικά αν είναι ημέρα γενεθλίων σου και αρχίζεις να αρρωσταινείς. Περδίκι με 'κανε ο Waits.

Tom Waits - Misery Is The River Of The World
Tom Waits - Hold On
Tom Waits - God's Away On Business
U2 - Last night on Earth
REM ft. William S. Burroughs - Star Me Kitten
Natalie Merchant - Hey Jack Kerouac
JJ Cale - One Step Ahead Of The Blues
Miles Davis - Summertime

Keep Shelly In Athens

Η αφισα ειναι απο συναυλια στις 26.3 στο Bios
Πρώτη φορά που συνάντησα τους Keep Shelly In Athens ήταν από ένα Χριστουγεννιάτικο post της Ζωής (Stripes 'n' Buttons). Τότε άκουσα και το πρώτο τραγούδι τους Fokionos Negri Street (το οποίο σαν πρώτο τραγούδι ήταν τέλειο, ειδικά αν σκεφτεί κάποιος το Keep Sheely σαν Κυψέλη)
Ίσως να είχα διαβάσει πρώτη φορά στον M. Hulot που είχε πάρει μια συνέντευξη τον Οκτώβριο αλλά δεν είχα δώσει σημάσια. Σήμερα ξαναδιάβασα κάτι κ από ότι φαίνεται έχουν γίνει talk of the town world. Δύο εμφάνισεις στην Βρεττανική Guardian. εδώ και εδώ.

Το κακό είναι ότι 26.3 είναι στη μέση τριημέρου.