Encardia Θεατρο Παπαγου

Θα μπορουσα ακομα μια φορα να λεω οτι ηταν η καλυτεροτερη συναυλια.

Μεγαλες συναντησεις. Με την Φ ειχαμε παει πριν πολλα χρονια να δουμε Kashmir και James Brown, με τον Ζ τους Stomp. Δυο book-crossers που εχουν περασει ωρες να μιλανε απο το νετ και θα βρισκοντουσαν για πρωτη φορα αλλα και δυο φιλες που βρισκοντουσαν καθε καλοκαιρι και ειχανε να συναντηθουνε 17 χρονια, οσα χρονια ειχε σταματησει η μια να επισκεπτεται τα καλοκαιρια την Χαλκιδικη. Πρωτη συναντηση στο θεατρο.

Οι Εncardia ειναι απιστευτοι, σαν σχημα και σαν ανθρωποι. Συνεχομενος χορος, ξυπολητοι και ας ειχε αυτο σαν επιπτωση να γεμισουν φουσκαλες οι πατουσες μου. Α ξ ι ζ ε ! ! ! !

Για να μην λεω πολλα λογια, βιντεακι απο την συναλια...καπου εκει θα δειτε και εμενα να χορευω ;-)






Kαλο Καλοκαιρι!!!!!!!!!!!

Προσκληση 28 ιουλιου!!!!!!

οποιος θελει 'η σκεφτεται να παει, ας στειλει ενα μαιλ ή ας κανει ενα σχολιο!!!

Φιναλε και παμε...

Εγινε η παρασταση...φτασαμε στο παλατι...

Ειδαμε την Βασιλισσα και τον Πριγκηπα!!!
και τους Oasis!!!!

πηγαμε βολτα με το "θρυλικο λεωφορειο!!!!"

και πακεταρισα και εστειλα τα πραγματα μου στην Ελλαδα, για τριτη φορα που κατεβαζω ολα τα πραγματα μου εκει.

Κατοικιδιο δεν εχω...αν και θα θελα, μαζι με καποιον να μας προσεχει...Αλλα εχω αυτο το ταβλι...απο το 1996 λεει πανω αλλα απο το 1995 ειναι νομιζω στην πραγματικοτητα αγορασμενο. Απλα το 96 ηρθε μαζι μου στο νησι. Εχουμε χωριστει και για καποιο διαστημα, αλλα επεστρεψε και με ακολουθει!!!!

Ενα τοστ για την κοπελια...

Ισως ο λογος να ειναι οτι ακολουθει το blog απο την αρχη. Ισως οτι το οτι εχει τυχει στα 3 χρονια που γνωριζομαστε παντα τα γενεθλια της να εχουν καμια σημασια και για μενα, συνεντευξη, ταξιδια και ενα τηλεφωνο για ευχαριστω, τρεξιμο.

Μου δινει την αισθηση οτι χορευει συνεχεια. Με ενα ποδι σπασμενο και με τις πατεριτσες, με ενα ποδι με διαστρεμμα και να χοροπηδαει στον Moby αγκαλιασμενη για να εχει ισορροπια. Καποιες σπανιες φορες και με τα ποδια της νορμαλ.

Η αληθεια ειναι οτι μαλλον την εχω δει μονο μια-δυο φορες να χορευει αλλα ειμαι αρκετα τυχερος για να μου εχει περιγραψει ακομα περισσοτερες.

Τα εξης τρια τραγουδακια εχουν αρκετο χορο μεσα. Αξιζει καποιος να προσεξει την Lisa στην αρχη, την Julia αρχη και μεση και το flamenco. Ελπιζω οτι θα σας αρεσουν. Για σενα ειμαι σιγουρος.
(Καλυτερα φαινεται ο χορος εδω...http://www.youtube.com/watch?v=dsRWM4sqFFg)

Mad Fer It*



Περασε κιολας ενας χρονος. Κοιτουσα τα ποστ του περασμενου Ιουλιου. Η παρασταση, η αποφοιτηση, το απογευμα μετα την προβα τζενεραλε-το καλυτερο training οπως ειχα πει, με παρεα αρκετα pint.

Ετσι και φετος φτανουμε στο τελος της χρονιας, την αλλη Παρασκευη. Με την αποφοιτηση και το θεατρικο και την αποφοιτηση την Τριτη, τον χορο την Πεμπτη και το παρτυ για αυτους που φευγουνε την Παρασκευη.

Οι τελευταιες μερες δυσκολες με ολους στην τσιτα. Αγχοι για τα παντα. Να φτιαξουμε κουστουμια και σκηνικα, να αλλαξουμε τους στιχους απο τραγουδια για να μας ταιριαξουνε, να φτιαξουμε βιντεακια για αυτους που φευγουν, ταυτοχρονα να μαθω το προγραμμα για να τα φτιαξω (ετσι θα περασει το σαββατοκυριακο μου...). Σημερα η μερα ειχε, ξυλουργικη και βαψιμο, πρεπει να φτιαξουμε την προσοψη ενος λεωφορειου, με τιμονι, πινακιδες φωτα κλπ κλπ, ενας μαθητης ξερει ολα τα δρομολογια και του αρεσει να κανει buspotting οποτε θα ειναι ο οδηγος μας...Αν και δεν το τελειωσαμε ακομα, δεν ηθελε να καθισει πισω απο το τιμονι γιατι δεν μπορουσε να βλεπει την προσοψη...

Κατα τα αλλα εχει αρχισει και το πακεταρισμα, εχει κλειστει η μεταφορικη...και παραδοξως δεν περιμενω τις διακοπες, πολλα συναισθηματα να διαχειριστω και δεν το εχω αυτο τον καιρο...


*a phrase used by the Gallagher brothers (from the band Oasis).
if you are 'mad fer it', you like it a lot

Τα περισσοτερα τραγουδια στο θεατρικο ειναι των Oasis, ειχανε μολις παιξει στο Sunderland οταν αρχισαμε να σκεφτομαστε τι θα παρουσιασουμε

I got you on tape - Somersault

Η πρωτη αποπειρα των στιχων εγινε απο την MiKy. Εκανα καποιες διορθωσεις και εγω αν και δεν ειμαι σιγουρος, οποτε επειδη δεν υπαρχουν αλλου τα λογια στο δικτυο, οποιος μπορει να διορθωσει...


Ever never drunk alcohol, Ever never got high

Was the end of a hundred years, That took me by surprise



What I thought to be dangerous

On the rush of a smile

Turning out to be nothing more

Than a kiss along goodbye



And there’s nothing

For no-one that powerful

And the light that shines above

cause thats the same

When I wake up

I m doing a somersault For the ones that never dare

To speak my name



I am shy and mysterious

When I say my goodbyes

When I thought of the ones I ve got to love throughout my life



When the times are miraculous

When I stop to think twice

When I sleep in the bushes next to where they trash their lives

Well they gather in the words that you speak to me

When there’s nothing left and we are at the end

And the others you laugh at me secretly

When that goes over and over again

Ever Never Drunk Alcohol

Προχθες




Χθες ηταν καλυτερα με πιο πολυ ζεστη πιο πολυ ηλιο....
(αλλα χωρις καμερα!)
Γιατι σημερα εχει μια μουντιλα...Κυριακατικη...

Lisa Hannigan

Εχω πει για τον θαυμασμο για αυτη την...

Να και ολο το cdακι!!!

1. Ocean and a Rock

2. Venn Diagram


3. Sea Song

4. Splishy Splashy

5. I Don't Know

6. Keep It All

7. Courting Blues

8. Pistachio

9. Teeth

10. Lille


extras...
The Lady is a Tramp

Playground Love

Just like Tom Thumb's blues

Lisa Hannigan & Gary Lightbody - Some Surprise

15. My Pirate Disco

Nikola Tesla's Birthday...

Τα γενεθλια του Nikola Tesla σημερα οπως λεει και ο γουγλης και θυμηθυκα το τραγουδακι.


Χωρις νοημα

Χωρις νοημα...κατι καινουργιο...ε?

Μπερδεμενςς...κατι καινουργιο...ε?

Ενα μαιλ την Παρασκευη, που εφερε ενα χαμογελο.

Απο μια μαμα, για την συναντηση με τον γιο της σε εναν λογοπεδικο. Μου ηρθε στο μυαλο η συναντηση μαζι του πριν 4 χρονια. Καθυστερημενος εγω οπως παντα και κατακοκκινος απο ντροπη. Τον ειχα παρει να βρεθουμε για να με "σωσει". Ειχε αρχισει να περναει η θητεια και εγω ακομα δεν ηξερα τι ηθελα να κανω. Ειχαμε γνωριστει σε ενα συνεδριο στην Αθηνα, σε μια παρατηρηση του Αλκη στην θεσσαλονικη, σε τσιπουρα στην Λαρισα. Καποιο απο αυτα και ολα αυτα μαζι.

Τοτε με ειχε ονομασει (εμενα και φιλους που πηγαιναμε κατασκηνωση), αποτυχημενοι επαγγελματιες που βρισκουν διεξοδο στην Ειδικη Αγωγη. Πολιτικοι Μηχανικοι και Αρχιτεκτονες οι περισσοτεροι. Μου ειχε προτεινει πολλα ενδιαφεροντα πραγματα να κανω τοτε, και δεν ακολουθησα τιποτα. Αν και δεν μετανιωνω που δεν τον ακουσα, με εκανε να σκεφτω καλυτερα που ηθελα να παω.

Πηρα και ακομα ενα μαιλ. Απο μια κοπελα που μου περιεγραψε το πως μεγαλωσε με την αδερφη της (η οποια εχει αυτισμο). Με εβαλε σε σκεψεις, για μενα, τον αδερφο μου και το πως τον/μας αντιμετωπισε η κοινωνια και οι φιλοι.

Ισως να φταει και το οτι ο αδερφος μου την Πεμπτη το βραδυ μπηκε στο νοσοκομειο και παραμενει εκει. Ειλικρινα δεν ξερω τι ειναι καλυτερα, να μην εχεις ιδεα ή απο μιλια μακρια να σκεφτεσαι πως ειναι δεμενος με ιμαντες χειροποδαρα στα καγκελα του κρεββατιου του. Ακομα και αν ξερεις οτι ειναι για καλο. Ποσο τραγικο ειναι να ξυπνας ναρκωμενος και δεμενος και να μην μπορει να σου εξηγησει κανεις γιατι εισαι ετσι. Να εχεις να φας μερες. να βλεπεις τον αδερφο σου μετα απο 6 μηνες και η στερεοτυπια να εχει χτυπησει κοκκινο, που αμφιβαλλω αν καταλαβε οτι βρεθηκαμε. Μαλλον περισσοτερο τον μπερδεψε. Ποτε θα μαθω να μην ακουω τους αλλους?

Ποσο μ@λ@κες ειναι καποιοι που δεν σκεφτονται τα ατομα που υπηρετουν αλλα το πως θα φανουν προς τα εξω?